ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΡΗΤΗΣ - THEOLOGOI-KRITIS.SCH.GR

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

  • Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς
Αρχική Αρθρογραφία ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ, ΚΑΘΙΣΜΑ Ις΄

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ, ΚΑΘΙΣΜΑ Ις΄

E-mail Εκτύπωση

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ Ις΄

ΨΑΛΜΟΣ ΡΘ΄-109

Ψαλμός τω Δαβίδ.

Αναφέρεται στο Χριστό.

1.Ο Θεός και Πατήρ είπε προς τον Θεό και Υιό Του ύστερα αφού αναλήφθηκε στους ουρανούς Κύριος ο Θεός ημών Κύριος είς εστι αλλα δε λέχθηκε προς αθέτηση του μονογενούς άπαγε! αλλά προς αντιδιαστολή και χωρισμό των ουκ όντων θεών και θεοπρεπώς πρέπει αν νοούμε πως είπε ο Κύριος και Πατήρ προς τον Υιό κι ουχί ανθρωποπρεπώς δηλαδή ως Θεό κι όχι ως άνθρωπο και τούτο το ρητό εκφράζει τα στόματα των Ιουδαίων γιατί ποιοι είναι οι δυο Κύριοί του από τους οποίους ο ένας γεννήθηκε εκ γαστρός προς εωσφόρου και με την ιεροσύνη τιμήθηκε κατά την τάξη Μελχισεδέκ; Δεν ξέρουν όλως ούτε έχουν τι να πουν γιατί πρόδηλο είναι πως ο Χριστός είναι ο οποίος είναι και Θεός και άνθρωπος.

Καθώς λοιπόν δια του Κύριος δείχνεται η ισοτιμία που έχει ο Πατήρ με τον Υιό και αντιστρόφως ο Υιός με τον Πατέρα έτσι και δια της εκ δεξιών καθέδρας εί βασιλικού θρόνου η ίδια ισοτιμία τους παρομοίως δείχνεται γιατί εκείνων που είναι η καθέδρα κοινή τούτων είναι κι η βασιλεία κοινή και για τούτο ας επιστομιστούν οι αιρετικοί σαν τον Άρειο και άλλοι που φλυαρούν γι’ αυτό κι επειδή ο Θεός και Πατήρ είναι ασώματος και απερίγραπτος δεν έχει δεξιά ή αριστερά αφού αυτά είναι των σωμάτων και το καθήσθαι εδώ δηλώνει ανάπαυση και απόλαυση της θείας Βασιλείας και το εξ δεξιών πάλι τη γνησιότητα του Υιού και οικείωση και ομοτιμία.

Εχθρούς εδώ εννοεί τους Ιουδαίους και τους ειδωλολάτρες και εθνικούς και δαίμονες και το έως δε διαχωρίζεται πάντοτε από το μέλλοντα χρόνο αλλά πολλές φορές δηλώνει το έως κάποιου χρόνου και το επίλοιπό του δεν απαρνείται αλλά κι αυτό συμπεριλαμβάνει καθώς εδώ τώρα έως ού έτεκε τον Υιός Αυτής Τον πρωτότοκον όπως ερμηνεύουν κι οι Πατέρες το ευαγγελικό γιατί αν η βασιλεία του Χριστού ήταν περιορισμένη μέχρι κάποιου καιρού και δεν ήταν παντοτινή πώς θα φυλάσσονταν κείνο που είπε και η βασιλεία Αυτού βασιλεία αιώνιος; Και πάλι αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν ήτις ου διαφθαρήσεται εις τους αιώνας; Και πώς θα γίνει αληθινό κείνο που είπε ο Γαβριήλ προς την Παρθένο και της βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος; -ΑΓ/ΠΔ&ΚΔ. Κι αν ακούς αναγνώστη πως εδώ ο Πατήρ θέτει τους εχθρούς υποπόδιο στον Υιό Του ενώ ο Παύλος υποπόδιό Του ο Υιός αφού δει βασιλεύειν άχρις ου αν θη πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας Αυτού κι αν το ακούς μην ταραχτείς επειδή κοινή η ενέργεια και η δύναμη των δυο Πατρός και Υιού και κοινά προς τους δυο και τα κατορθώματα γιατί όλοι θα υποταχτούν στον Υιό άλλοι θεληματικώς κι άλλοι στανικώς όταν Τον δουν να κατεβαίνει από τους ουρανούς κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων κι υποπόδιο θέλει να πει υπαταγμένους δηλαδή έως αν θω τους εχθρούς Σου υποταγμένους υπό τους πόδας Σου.

2.Η ράβδια άλλοτε λαμβάνεται σημείο παιδεύσεως όπως τι θέλετε εν ράβδω έλθω προς υμάς ή εν αγάπη πνεύματί τε πραότητος; Κι άλλοτε πάλι ως σημείο ποιμαντικής όπως ποιμανείς αυτούς εν ράβδω σιδηρά –β΄/2ος- και πάλι όμως άλλοτε και ως σημείο βασιλείας και δυνάμεως όπως εξελεύσεται ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί και το παρόν γιατί λέει εξαπέστειλε ο Κύριος στο Χριστό καθό άνθρωπο δύναμη εκ Σιών εν ουρανοίς και Ιεροσολύμοις αφού από κεί άρχισε η δύναμη των κατορθωμάτων Του και του κηρύγματος του ευαγγελίου Του και μπορεί να νοηθεί ράβδος δυνάμεως κι ο Σταυρός επειδή ποιο άλλο είναι δυνατότερο από Αυτόν που τόσο εύκολα νικά και κατατροπώνει αισθητούς και νοητούς εχθρούς;

Και κατακυρίευε Κύριε Ιησού Χριστέ στο μέσο των εχθρών Σου υποτάσσοντάς τους και κατεξουσιάζοντάς τους και με τη ζεύγλη των ευαγγελικών Σου νόμων έλκοντάς τους γιατί τούτο ήταν το παράδοξο πως οι θείοι απόστολοι του Κυρίου και μόλο που ήταν περικλεισμένοι από κάθε μέρος υπό των εχθρών τους νικούσαν όμως κι όχι μόνο τους νικούσαν αλλά με υπερβολή κι αύξηση τους κατακυρίευαν.

3.Στη μέρα εκείνη που δείχνεται η δύναμή Σου Κύριε τότε θα είναι μαζί Σου κι η αρχή δηλαδή η βασιλεία σε Σένα επειδή δεν έρχεται σε Σένα έξωθεν αλλά είναι ενωμένη με τη φύση της θεότητός Σου και αρχή κι ο Υιός του Θεού ως αίτιος πάντων δηλαδή ως δημιουργός που είναι μαζί με τον Πατέρα αχώριστος και ημέρα δυνάμεως κείνη της πρώτης παρουσίας του Χριστού και των απείρων Του θαυμάτων και της δευτέρας Του παρουσίας και της εσχάτης σάλπιγγος που μέλλει να αναστήσει τους νεκρούς αφού κι η μια παρουσία και η άλλη είναι μεγαλότατης δυνάμεως απόδειξη.

Όταν έρθει η ημέρα της δυνάμεώς Σου Κύριε και της πρώτης Σου παρουσίας και τότε θα λάμψουν οι άγιοί Σου γιατί τι άλλο ήταν λαμπρότερο από τους αποστόλους που έτρεχαν τριγύρω λάμποντας την οικουμένη και φωτίζοντάς την με το κήρυγμα του ευαγγελίου και με τις αρετές καθώς κι ο ήλιος λάμπει την οικουμένη με τις ακτίνες του κι αν ήταν τέτοιοι λαμπροί εκείνοι στην πρώτη του Κυρίου παρουσία και στον παρόντα αιώνα πόσο άραγε θα είναι λαμπρότεροι στη Δευτέρα Παρουσία και στον αιώνα το μέλλοντα όταν κι οι δίκαιοι εκλάμψουσιν ως ο ήλιος εν τη δόξη του Πατρός αυτών καθώς είπε ο Κύριος; Αφού κι αν νοήσεις την πρώτη παρουσία του Κυρίου το ρητό τότε θα νοήσεις και στη Δευτέρα και τίποτε δε θα σφάλεις αφού απόδειξη μεγίστης δυνάμεως και οι δυο.

Το κάθου εκ δεξιών Μου και εκ γαστρός προ εωσφόρου εγέννησά Σε εδώ λέγονται από το πρόσωπο του Πατρός προς τον Υιό καθώς πάντες οι εκκλησιαστικοί εννόησαν και το ράβδον δυνάμεως εξαποστελεί Σοι Κύριος και μετά Σου η αρχή εκ προσώπου του προφήτου προς τον Υιό. Και το ένα εκ γαστρός δηλώνει της γεννήσεως το γνήσιο και ταυτό της ουσίας γιατί τα γνήσια γεννήματα από την κοιλιά των γονέων τους γεννώνται και δηλώνεται με αυτό ότι ο Κύριος Υιός είναι γνήσιος και κατά τη φύση του Πατρός κι όχι θνητός και κατά χάρη Υιός ενώ το άλλο προ εωσφόρου δηλώνει προτού να γίνει ο ήλιος καθώς και στον οα΄/71ο προ του ηλίου διαμένει το όνομα Αυτού και άρα τι λοιπόν; Προ του ηλίου Τον γέννησε ο Πατήρ; Όχι γιατί κι αλλαχού λέει και από του αιώνος και έως του αιώνος συ εί –πθ΄/89ος – και μόλο που όχι μόνο από του αιώνος αλλά και προ του αιώνος είναι κι όχι μόνο είναι έως του αιώνος αλλά και υπέρ αιώνα ατελευτήτως. Κι επομένως θεοπρεπώς πρέπει να νοούμε ότι ο Υιός είναι προπάντων των όντων και ότι είναι προαιώνιος κι όχι τη νύκτα που γέννησε η Παρθένος το Χριστό αφού έπρεπε να λεχθεί προ Α. ηλίου κι όχι προ εωσφόρου μόνο γιατί πάντοτε το προ ηλίου απλώς θέλει να σημαίνει το προ της υπάρξεως του ηλίου καθώς και το προ Α. ηλίου σημαίνει τον όρθρο.

4.Καθώς ο θυμός επί Θεού λεγόμενος δε σημαίνει πάθος αλλά κίνηση τιμωρητικής κατά αμαρτωλών δυνάμεως έτσι κι ο όρκος του Θεού τη βεβαίωση σημαίνει και κείνο που μέλλει να γίνει εξάπαντος κι όχι τον όρκο που γίνεται κοντά σε μας τους ανθρώπους και το ου μεταμεληθήσεται δηλώνει πως δε θα μεταβάλει ο Θεός ούτε θα αλλοιώσει ό τι βεβαίωσε καθώς κάνει πολλές φορές σε πολλά πράγματα και μεταβάλλει τις αποφάσεις Του γι’ άλλες οικονομίες προς το συμφέρον αλλά τι ώμοσε και βεβαίως αποφάσισε;

Ιερεύς ήταν ο Κύριος κατά την τάξη Μελχισεδέκ καθότι μετέδωσε στους αποστόλους άρτο και οίνο στο μυστικό δείπνο καθώς κι ο Μελχισεδέκ στον Αβραάμ και όσους ήταν μαζί του όταν γύρισαν από τον πόλεμο και τη νίκη που έκαναν κατά του βασιλέως Χοδολλογόμορ και εις τον αιώνα είναι ιερεύς ο Χριστός καθότι μήτε αρχή ημερών μήτε τέλος ζωής έχει κατά τη θεότητα καθώς ο Μελχισεδέκ δεν είχε αρχή και τέλος αλλά δεν έχει αυτά αφού τα παρασιώπησε η ΑΓ και δε φανέρωσε από ποιους γονείς γεννήθηκε και πότε πέθανε ενώ ο Χριστός δεν έχει αρχή και τέλος κατά αλήθεια.

5.Ο Κύριος θα είναι μαζί Σου με Σένα το Χριστό βοηθώντας καθό άνθρωπο καθώς λέγεται στον ιε΄/15ο προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου δια παντός ότι εκ δεξιών μού εστιν ίνα μη σαλευθώ κι αυτός ο Κύριος θα συντρίψει εν ημέρα κρίσεως τους ασεβείς βασιλείς και τις διορισμένες αιώνιες κολάσεις κι αν θα τους συντρίψει πολλώ μάλλον θα συντρίψει όλους τους άλλους ασεβείς.

6.Ο Κύριος λοιπόν θα κρίνει τα έθνη και εν τοις έθνεσι τους αξίους κρίσεως και θα πληθύνει τα πτώματα γιατί θα καταβάλει προς το συμφέρον και θα ταπεινώσει πολλούς όσοι δηλαδή στέκονται κακώς στην ασέβεια και κακία και θα συντρίψει ακόμα και πολλών κεφαλές δηλαδή πολλούς κατά περίφραση αφού εκείνο περί βασιλέων εδώ λέγεται καθολικώς για τους άλλους και αυτά νοούνται όχι μόνο για τη μέλλουσα κρίση αλλά και κατά άλλο τρόπο φανερώνουν την ανυπόφορη δύναμη του Θεού γιατί όταν οργιστεί ο Θεός τότε θα συντρίψει βασιλείς και όλα τα άλλα θα κάνει.

7.Με τα λόγια τώρα αυτά προφητεύει την ευτέλεια της δίαιτας και ζωής του Ιησού Χριστού δηλαδή ότι Αυτός μεταχειρίζεται λιτό και απέριττο βίο και θα πιεί από το χείμαρρο και ξεροπόταμο που τρέχει στην οδό της ζωής αυτής και περπατώντας στην οδό αυτή θα πιεί από χείμαρρο κι αναγωγικώς χέιμαρρος ο χειμώνας και το πλήθος κι η πλημμύρα των περιασμών κι οδός η παροδική και περαστική τούτη ζωή ενώ πιοτό η μέθεξη και αναδοχή πειρασμών ώστε ο Χριστός θα πιεί δηλαδή θα δοκιμάσει στη ζωή Του πλημμύρα και πλήθος πειρασμών εν ω πέπονθεν Αυτός πειρασθείς δύναται τοις πειραζομένοις βοηθήσαι πλην για την ευτέλεια αυτή και ταπείνωση και για τους πειρασμούς θα υψωθεί και θα δοξαστεί στους ουρανούς ανελθών και καθίσας εν δεξιά του Θεού γιατί αυτά τα ευτελή όχι μόνο τίποτε δεν Τον έβλαψαν αλλά και Τον αναβίβασαν σε ύψος και δόξα άρρητη.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙ΄-110

Αλληλούια.

Ευχαριστήριος κι αυτός ο ψαλμός.

1.Εγώ θα Σε ευχαριστήσω Κύριε όχι μόνο με λόγια ούτε απλώς με γλώσσα και στόμα μόνο αλλά με όλη μου την καρδιά και με σύντονη και προθυμότατη ψυχή και με προσεκτική διάνοια ελεύθερος από κάθε βιωτική φροντίδα και μετατάρσιο γενόμενος προς Εσένα και θα Σε ευχαριστήσω τόσο για τις ευεργεσίες που κάνεις στους άλλους όσο και για κείνες που κάνεις σε μένα πάντοτε αφού αυτή είναι προς Σε θυσία πρόχειρη κι εύκολη προσφορά αλλά και έργο αναγκαίο που χρεωστικώς και πάντοτε απαιτείται από μας παρά Θεού.

2.Στη βουλή και σύναξη των ορθά φρονούντων ανθρώπων μεγάλα όλα τα έργα Κυρίου όσα θαυματουργώντας έκανε τόσο παλιά όσο και τώρα και στο μετέπειτα κι όσα έκανε κτίζοντας τον κόσμο εκ του μη όντος στο είναι γιατί το ρητό νοείται και γα τα θαύματα του Θεού και για τα κτίσματά Του αφού ορθά οι φρονούντες δίκαιοι κι ενάρετοι συναθροιζόμενοι σε ένα μέρος και βουλευόμενοι δηλαδή στοχαζόμενοι τέτοια έργα Κυρίου δε βρίσκουν να είναι παραμικρό κανένα από τα έργα ούτε ανάξιο του ποιητή του Θεού παρά όλα φαίνονται σ’ αυτούς πως είναι μεγάλα και πως έχουν πολλές μεγάλο και βαθύ λογαριασμό κι ας φαίνονται στους άλλους πολλές φορές πως τέτοια μεγάλα έργα είναι για το σκολιό και διεστραμμένο της φρονήσεώς τους.

Κι άλλως και εξηκριβωμένα λέγοντας τα λεχθέντα έργα του Θεού είναι απαρτισμένα και εξακριβωμένα δηλαδή επιτήδεια σε όλα του Θεού τα θελήματα και παρακινούν τους συνετούς και φρόνιμους να τα εργάζονται γιατί ποιος βλέπει κι ακούει τέτοια έργα Κυρίου και δε θα παρακινηθεί να τελειώνει όλα τα θελήματα του Θεού που κάνει τέτοια έργα; Κι από αυτά λοιπόν καταλαμβάνεται ο φρόνιμος άνθρωπος πως αληθώς ο Θεός είναι που εργάζεται αυτά κι ότι όποιος τα εργάζεται είναι φιλάνθρωπος Θεός και θελήματα Θεού οι ζωοποιές Του εντολές.

3.Τα έργα του Κυρίου είναι ευχαριστία και αίνεση και μεγαλοπρέπεια όχι το τάδε ή το δείνα έργο Του χωριστά αλλά καθολικώς και περιληπτικώς κάθε Του έργο επειδή κάθε έργο Του είναι ικανό να κινεί σε μαγαλοπρεπή δοξολογία και ευχαριστία του ποιητή του Θεού κάθε λογικό νου που το βλέπει και το ακούει και νοείται έργο Κυρίου με ξεχωριστό τρόπο η ενανθρώπησή Του.

Τούτο το ρητό γράφει προς παρηγοριά των αδικουμένων και σωφρονισμό των αδικούντων και διόρθωσή τους γιατί λέει ότι η δικαία κρίση του Θεού όντας παντοτινή προσμένει και τους αδικούμενους και τους αδικητές ώστε στους αδικούμενους να δώσει άνεση και στους αδικητές κόλαση κι η δικαιοσύνη του Θεού παντοτινή δηλαδή αμετάθετη και αμετασάλευτη.

4.Το εμνήσθη και το μνείαν εποιήσατο και τέτοια επί της ενεργείας του Θεού οι προφήτες λαμβάνουν πολλές φορές καθώς σε άλλα είπαμε και ο Κύριος λοιπόν ενεργεί τα θαυμάσιά Του και δεν παύει να θαυματουργεί σε κάθε γενεά ώστε δια των θαυμασίων αυτών έλξει τους παχύτερους στην επίγνωσή Του καθώς τα έκανε στην Αίγυπτο και στην Έξοδο των Ιουδαίων από την Αίγυπτο και στην έρημο και στη γη της επαγγελίας και στη Βαβυλώνα και μετά την απελευθέρωσή τους από κει και στον καιρό των Μακκαβαίων και καθώς μάλιστα τέτοια θαυμάσια έκανε στην έλευση του Χριστού και μετά από αυτήν στον καιρό των αποστόλων και των μαρτύρων και άλλων αγίων και έως τη σήμερον τέτοια θαυματουργεί κοινώς και μερικώς στις οικίες και στις πόλεις και σε κάθε τόπο του κόσμου τούτου.

Ο Κύριος που κάνει τα θαυμάσια αυτά είναι ελεήμων και οικτίρμων γιατί ελεώντας κι οικτίροντας τους ανθρώπους αυτά κάνει θέλοντας την αιώνια σωτηρία τους.

5.Κι εδώ μπορεί να απορήσει κανείς γιατί λέει ο προφήτης ότι ο Κύριος δίνει τροφή στους φοβούμενους Αυτόν και σε καιρό που δίνει και σε κείνους που δεν Τον φοβούνται; Εμείς λοιπόν λύνουμε την απορία αυτή αποκρινόμενοι πως τροφή εδώ η ψυχική και λογική και πνευματική ο ουράνιος δηλαδή άρτος που εξαιρέτως δίνει ο Κύριος μόνο σε κείνους που Τον φοβούνται και τροφή κι ο μυστικός δείπνος του Σώματος και Αίματος του Κυρίου και καθότι πολλές φορές ο Θεός τρέφει και με αισθητή τροφή κείνους που Τον φοβούνται όταν βρεθούν σε ανάγκη και απορία καθώς τον Ηλία και τον Δανιήλ και το λαό των Εβραίων και άλλους πολλούς.

Οι Ιουδαίοι το ρητό ερμηνεύουν πως ενθυμήθηκε ο Θεός τη διαθήκη Του δηλαδή ενέργησε και αμετάβλητη έκανε τη διαθήκη Του που διαλαμβάνει για τον πληθυσμό του σπέρματος του Αβραάμ και για την κληρονομία της γης της επαγγελίας κι εμείς οι χριστιανοί όμως το ερμηνεύουμε πως είναι προφητεία περί του Χριστού και θα ενθυμηθεί ο Θεός στον αιώνα τον πρέποντα τη διαθήκη που έδωσε προς τον Αβραάμ και τους άλλους πατριάρχες εν τω σπέρματί Σου δηλαδή εν τω Χριστώ ευλογηθήσονται πάντα τα έθνη.

6.Στον παλαιό λαό των Εβραίων έδειξε ο Θεός ισχύ έργων Του δηλαδή δύναμη εν έργοις διαμέσου των τότε γενομένων θαυμασίων καθεκάστη ημέρα ύστερα από την ενανθρώπησή Του γιατί όμως το έκανε αυτό; Ώστε να δώσει στους Ιουδαίους τη γη της επαγγελίας που πριν κατοικούσαν τα έθνη και σε μας τους χριστιανούς και τη γη αυτή και των άλλων εθνών δηλαδή όση κυρίευσαν οι βασιλείς μας.

7.Χείρες Πατρός ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα καθό δημιουργικές των απάντων και τούτων έργα του Αγίου Πνεύματος η αλήθεια αφού είπε ο Κύριος Εκείνος ο Παράκλητος οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν και του Υιού  κρίση πάσαν την  κρίσιν δέδωκε τω Υιώ αφού αυτά τα δυο η αλήθεια και η κρίση στο Πνεύμα και τον Υιό αναφέρει πολλές φορές η ΑΓ και τα έργα του Χριστού είναι αληθινά κι όχι κατά φαντασία και δίκαια δηλαδή είναι γεμάτα από δικαιοσύνη και διάκριση κι από οικονομία και για τούτο είπε ο Ησαϊας περί Αυτού εις αλήθειαν εξοίσει κρίσιν κι η ΑΓ πολλές φορές ονομάζει αλήθεια τη φιλανθρωπία καθό σημαινόμενο πρέπει να νοούμε ότι πως τα έργα του Θεού είναι γεμάτα από φιλανθρωπία και δικαιοσύνη επειδή πάντοτε και πανταχού σμίγει ο Θεός τα δυο αυτά αφού αν μεταχειρίζονταν μονάχη τη φιλανθρωπία όλοι θα πέσουμε σε αμέλεια κι αν πάλι μεταχειρίζονταν τη δικαιοσύνη μονάχη όλοι επρόκειτο να  απωλεστούν και κανείς δε θα σώζονταν.

Οι εντολές του Κυρίου είναι άξιες να πιστεύονται κι επειδή όλες οι εντολές είπε νόησε πως είναι πρώτα οι εντολές της κτίσεως που πρώτα φυλάττουν ο ουρανός κι ο ήλιος κι η σελήνη και τα άστρα και η μέρα και η νύχτα κι οι ώρες και η γη κι οι ποταμοί και οι λίμνες και οι βρύσες και τ δέντρα και τα χορτάρια και καθολικώς όσα είναι άψυχα κι έμψυχα και άλογα και δεύτερον εντολές οι εμφυτευθείσες εξαρχής στη φύση των ανθρώπων που φυλάττουν κι αυτοί ακόμα οι εθνικοί που δεν έχουν νόμο γραπτό και τρίτον οι γραπτές του Μωυσέως δοθέντος νόμου αλλά και τέταρτο και τελευταίο οι ευαγγελικές που όλες είναι πιστές δηλαδή βέβαιες και αμετακίνητες γιατί κι ας μεταβλήθηκαν κάποιες της ΠΔ στην ΚΔ στο νόμο του ευαγγελίου το νέο μεταβλήθηκαν όμως στο καλύτερο και στο υψηλότερο και κανείς λοιπόν δε μπορεί να τις αφανίσει αμή λέγω υμίν έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη ιώτα έν ή μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου του δεκαλόγου δηλαδή έως αν πάντα γένηται και πάλι ο ουρανός και η γη παρελεύσονται οι δε λόγοι Μου ου μη παρέλθωσι.

8.Οι εντολές του Κυρίου είναι στέρεες και παντοτινές και αμετακίνητες και κανένα ψεύδος δε βρίσκεται σ’ αυτές ούτε σκολιό ή στραβό κι άλλως αλήθεια η σαφήνεια και καθαρότητα κι ευθύτητα η ορθοτομία γιατί όλες οι εντολές του Κυρίου είναι αληθινές και φανερές και διδάσκουν πώς να περπατά κανείς την ευθεία και ίση στράτα της αρετής.

9.Ο Πατήρ απέστειλε τον Υιό δηλαδή το Χριστό λύτρωση και ελευθερία στο λαό Του ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με κηρύξαι αιχμαλώτοις άδεσιν και πάλι Αυτός σώσει τον λαόν Αυτού από των αμαρτιών αυτών και ο Παύλος πάλι ός εγενήθη ημίν σοφία από Θεού δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις κι ο Πατήρ διάταξε στον αιώνα τη νέα κι ευαγγελική διαθήκη Του την αιώνια διαθήκη Του δώσω υμίν διαθήκην αιώνιον επειδή κείνη δια Μωυσέως δοθείσα του Θεού ήταν διαθήκη πρόσκαιρη κατά το φαινόμενο δηλαδή μέρος του γράμματος και κατά το τυπικό και σκιώδες που περιείχε της νέας διαθήκης αφού όταν ήρθε η νέα η παλαιά έπαυσε.

Το όνομα Χριστός είναι άγιο καθό ποιεί μύρια θαυμάσια και φοβερό καθό διώκει δαίμονες και γιατρεύει ασθένειες κι αν είναι λοιπόν αυτό άγιο τότε χριεάζεται και στόματα άγια να το προφέρουν και να το δοξάζουν.

10.Πηγή και ρίζα και υπόθεση σοφίας ο φόβος του Κυρίου επειδή ού φόβος εντολών τήρησις κι ού τήρησις κάθαρσις κι ού κάθαρσις έλλαμψις κι έλλαμψις πόθου πλήρωσις και σε κείνους που κάνουν τη σοφία και εργάζονται και την κατέχουν δίνεται σ’ αυτούς σύνεση αγαθή γιατί είναι και σύνεση πονηρή και για τούτο γράφηκε σοφοί εισι του κακοποιήσαι και άλλως η σύνεση είναι αγαθή κι ωφέλιμη όχι σε κείνους που την κατέχουν απλώς αλλά σε κείνους που μεταχειρίζονται αυτή σε έργα και λόγια αγαθά.

Η αίνεση λοιπόν και δοξολογία του Χριστού μένει παντοτινή και ατελεύτητη κοντά στους αγγέλους και στους ανθρώπους και για τούτο πρέπει κι εμείς να Τον αινούμε και να Τον ευχαριστούμε πάντοτε.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΑ΄-111

Αλληλούια.

Νομίζω ότι το προοίμιο κι η αρχή του παρόντος είναι πολλά ακόλουθη με το τέλος του προλαβόντος και για τούτο κι ο παρών την ίδια επιγραφή έχει με κείνον ως μέρος του γιατί το τέλος του αρχή σοφίας φόβος Κυρίου κι η αρχή του παρόντος μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον και λέγεται πως ο παρών περιέχει τον αριθμό των είκοσι δύο γραμμάτων του εβραϊκού αλφαβήτου κι οι αρχές των στίχων του παρόντος στο εβραϊκό έχουν τις ίδιες αρχές του αλφαβήτου εκείνου καθώς κι ο πρότερος περιέχει τον αριθμό τους όπως προειπώθηκε και για τούτο λέγεται στοιχείωση ή στοιχειωτικός και αλφαβητικός λέγεται ο παρών κι επειδή τα στοιχεία του είναι είκοσι δύο κι οι στίχοι του παρόντος μόνο δέκα στον καθένα από τους οκτώ τίθενται δυο στοιχεία του αλφαβήτου και στους τελευταίους δύο τίθενται τρία στοιχεία του ίδιου αλφαβήτου κι έτσι οι δέκα στίχοι περιέχουν το εβραϊκό αλφάβητο κι ο παρών γράφονταν για τούτο μ’ αυτά τα στοιχεία γιατί είναι ηθικότατος.

1.Στον πρότερο είπε πως ο φόβος Κυρίου κάνει σοφό κείνον που έχει αρχή σοφίας φόβος Κυρίου και σε τούτον λέει ο φόβος του Κυρίου κάνει μακάριο το φοβούμενο μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριο και δεν είναι μακάριος όποιος φοβάται απλώς το Θεό γιατί έτσι τον φοβούνται κι οι δαίμονες αλλά κείνος που Τον φοβάται για να φυλάττει τις εντολές Του κι ο απλώς φόβος του Θεού είναι φόβος ψιλός και νεκρός ενώ ο φόβος να φυλάττει κανείς τις εντολές του Θεού είναι φόβος ενεργός κι ζωντανός.

Εκείνος λοιπόν που φοβάται το Θεό θα χαρεί και ευφρανθεί στις εντολές Του γιατί τούτο έχει να πει θελήσει σφόδρα και αλλαχού δείχνει την ηδονή που έχει στις εντολές Του και ήρα τας χείρας μου προς τας εντολάς Σου άς ηγάπησα –ριη΄/118ος- και πάλι ως γλυκέα τω λαρυγγί μου τα λόγια Σου υπέρ μέλι τω στόματί μου –ί.μ.

2.Το σπέρμα του φοβουμένου τον Κύριο θα γίνει δυνατό στη γη και δυναμώνεται από το Θεό εναντίον κείνου που το ενοχλούν και βλάπτουν και σπέρμα του οι μαθητές και μιμητές της αρετής του και κείνοι που φυλάττουν τη γνησιότητα και ομοιότητα της επαινετής πολιτείας του και κληρονομούν σα μια κληρονομία τις αρετές του διδασκάλου τους και θα επαινεθεί η γενεά των ευθέων κατά την καρδιά από τη γενεά πάλι των μη διεστραμμένων αλλά ορθά φρονούντων.

3.Δόξα παρά Θεού και πλούτος εν τοις αγαθοίς έργοις βρίσκεται στο σπίτι κείνου που φοβείται τον Θεό και δόξα δοθήσεται σ’ αυτόν παρά ανθρώπων που τον τιμούν για τις αρετές του ενώ πλούτος να πλουτεί από τα αγαθά κείνα που θα αποκτήσει αφού κι αυτά λαμβάνει όταν θέλει για την πίστη και παρρησία που έχει στο Θεό αλλά κι η δικαιοσύνη του δηλαδή η δικαιώνουσα αρετή του μένει αδιάφθορη στο μέλλοντα αιώνα συναπερχόμενη μαζί του μετά θάνατον.

4.Ο Θεός λοιπόν ανέτειλε σε κείνους που βρίσκονται στο σκότος των πειρασμών και των θλίψεων φως ελευθερίας και παρηγοριάς κι ο Χριστός ανέτειλε εκ της γης φως αληθείας σε κείνους πάλι που βρίσκονται στο σκότος της πλάνης και για τούτο έλεγε Εγώ ειμι το φως του κόσμου και εξανέτειλε το φως αυτό στους ευθείς δηλαδή σε κείνους που μπορούν να φρονούν ορθώς γιατί αυτοί βλέπουν και γνωρίζουν τέτοιο φως κι ο Θεός άρα είναι ελεήμων και οικτίρμων καθό αγαθός αλλά και δίκαιος καθό κριτής και στον ρ΄/100ό έλεος και κρίσιν άσομαί Σοι Κύριε.

5.Αγαθός όποιος σπλαχνίζεται και ελεεί τους αναγκεμένους και κιχρά δηλαδή δανείζει σε κείνους που έχουν χρεία να δανειστούν και γράφηκε και στον λζ΄/37ο όην την ημέραν ελεεί και δανείζει ο δίκαιος και τέτοιος ελεήμων θα μεταχειριστεί καλώς τα λόγια του λαλώντας με διάκριση κι όχι απλώς κι ως έτυχε και απερισκέπτως και θα διαθέσει καλώς και τα δικά του μετά διακρίσεως και θα διαθέσει καλώς τις απολογίες του στη μέλλουσα κρίση δηοαδή θα ετοιμάσει δια της ελεημοσύνης βοήθειες και διαφεντεύσεις του εαυτού του στη μέλλουσα κρίση κατά το παράδειγμα του πιστού εκείνου στο ευαγγέλιο και φρονίμου οικονόμου.

6.Ο ελεήμων και θεοφοβούμενος δε θα σαλευτεί από πειρασμούς σε τούτον τον αιώνα επειδή είναι θεμελιωμένος ασφαλώς πάνω στην πέτρα της πίστεως στο Θεό και ελπίδος και αγάπης και επειδή έχει τη συνείδησή του αμετακίνητη σαν την άγκυρα αλλά δεν είπε πως δεν θα επιβουλευθεί γιατί πολλαί εισιν αι θλίψεις των δικαίων αλλά ότι δε θα σαλευθεί αφού τούτο το θαυμαστό ότι οι άγιοι μύρια έπασχαν κακά και δε μετατράπηκαν παρά φύλαξαν ακλινές κι ασάλευτο μέχρι τέλους το ορθό τους φρόνημα και τούτο στ’ αλήθεια είναι νίκη περιφανής και τούτο είναι φήμη λαμπρά και ανακήρυξη των αγωνιστών της αρετής και ο ελεήμων δε θα σαλευτεί στο μέλλοντα αιώνα ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην –ριη΄/118ος- αγνοώντας στη συνείδησή του παν άτοπο.

7.Ο δίκαιος και ελεήμων θα ενθυμείται από τους ανθρώπους για τις αρετές του όχι μόνο ζωντανός όντας αλλά και μετά θάνατον και τέτοιος ελεήμων και δίκαιος δε θα δειλιάσει από είδηση και φοβερή αγγελία αλλά πάλι δεν είπε πως δε θα ακούσει φοβερή είδηση παρά πως δε θα φοβηθεί από αυτήν επειδή έστειλε πρωτύτερα τον πλούτο του σε άκλεπτο τόπο δηλαδή στον ουρανό δια της ελεημοσύνης κι εκεί σπουδάζει να πάει κι αυτός μετά θάνατον αφού κατά το λόγο του Κυρίου όπου ο θησαυρός υμών εκεί και η καρδία υμών για τούτο δε φοβάται ο δίκαιος και ελεήμων ούτε κείνους ακόμα που φονεύουν μόνο το σώμα και την ψυχή δε μπορούν να φονεύσουν.

8.Εδραία η καρδία αυτού γιατί η καρδιά του δικαίου και ελεήμονος είναι στερεά και αμετακίνητη από της ελπίδα που έχει στο Θεό αφού ελπίζει πως θα νικήσει δια της βοηθείας του Θεού και θα επιτύχει σωτηρίας χωρίς να φοβηθεί από κανένα δεινό.

Εχθροί του δικαίου και ελεήμονος οι δαίμονες αλλά η καρδιά του είναι στερεά έως να δει στους εχθρούς του δαίμονες κείνα τα κακά που αυτοί μέλλουν  να πάθουν και ούτε θα φοβηθεί έως ότου πέσουν και γκρεμιστούν οι εχθροί του πολλώ μάλλον δε θα φοβηθεί ύστερα αφού γκρεμιστούν γιατί λέγοντας για το αμφίβολο κι αβέβαιο δηλαδή ότι ο δίκαιος δε θα φοβηθεί έως ότου γκρεμιστούν οι εχθροί του σιώπησε το εξής ως βέβαιο και αναμφίβολο δηλαδή ότι πολλώ μάλλον δε θα φοβηθεί ο δίκαιος μετά το γκρέμισμά τους κι ιδίωμα και τούτο της ΑΓ να μεταχειρίζεται αορίστως το έως ού όπως προείπαμε αλλαχού.

9.Ο ελεήμων και δίκαιος σκόρπισε στους φτωχούς τα υπάρχοντά του και σκόρπισε φανέρωσε την πλούσια δόση ελεημοσύνης και ανταμοιβή πλούσια που προξενεί η ελεημοσύνη στον ελεήμονα και σπόρο την ονόμασε που γεννά καρπό εκατονταπλάσιο γιατί κείνοι που σπέρνουν σκορπίζουν το σπόρο στο χωράφι και για τούτο κι η δικαιοσύνη του ελεήμονα δηλαδή η ανταμοιβή του και ο μισθός του μένει παντοτινός και αιώνιος αφού και τα ίδια πάλι λέει προς βεβαίωση των λόγων του και δικαιοσύνη ξεχωριστά κι η προξενούμενη από την ελεημοσύνη αρετή που δικαιώνει τον ελεήμονα.

Η τιμή λοιπόν του δικαίου και ελεήμονος θα μεγαλυνθεί και τι δηλώνει το κέρας ερμηνεύσαμε στον κε΄/25ο και εν τω ονόματί Σου υψωθήσεται το κέρας αυτού.

10.Ο κακός όμως και ανελεήμων και ο διάβολος βλέποντάς τον να ελεεί φτωχούς θα οργιστεί γιατί νομίζει έλεγχο της απανθρωπίας του τη φιλανθρωπία του ελεήμονος αφού τέτοιο πράγμα η αρετή δηλαδή φορτική και εναντία πάντοτε στην κακία και για τούτο κι ο άσπλαχνος θα τρίζει τα δόντια του κατά του ευσπλαχνικού και ελεήμονος δείχνοντας με το τρίξιμο των οδόντων τον πόνο και τη λύπη της καρδιάς του αλλά δε θα τολμήσει να πει κανένα λόγο εναντίον του γιατί η αρετή του ελεήμονος φράζει το στόμα του και για τούτο ο άσπλαχνος θα αναλύσει όλος λυπούμενος για τα κατορθώματα και αρετές του ελεήμονος και φθειρόμενος από το φθόνο του και δήμιος και φονεύς του εαυτού του γενόμενος ενώ η επιθυμία του θα απωλεσθεί επειδή επιθυμεί φθαρτά και χαμένα πράγματα και για τούτο όταν αυτά φθαρούν και απωλεστούν συμφθείρεται κι η επιθυμία και απόλλυται μαζί της του ασπλάχνου και άλλως το εξανέτειλεν σκότει φως τοις ευθέσι αποδίδεται στο θεοφοβούμενο που μακάρισε στην αρχή του παρόντος κι όχι στο Θεό δηλαδή πως ο ελεήμων θα φωτίσει τις σκοτισμένες ψυχές των απειθών και αθεόφοβων κι ομοίως και τους ακόλουθους στίχους του αποδίδουν δηλαδή ότι ο ελεήμων ελεεί κι οικτείρει και δίκαια κρίνει.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΒ΄-112

Αλληλούια.

Κι ο παρών ευχαριστήριος στο Θεό είναι καθώς κι ο προτερινός και για τούτο έχει την ίδια επιγραφή με κείνον.

1.Παίδες οι δούλοι εδώ γιατί και στον ρλδ΄/134ο λέει αινείτε το όνομα Κυρίου αινείτε δούλοι Κύριον και εδώ τους καλούμενους παίδες εκεί δούλους ονομάζει αλλά μερικοί παίδες εννόησαν τους άκακους και απονήρευτους και τους μαθητές του Χριστού ώστε λέει αινείτε τον Κύριο και δοξάστε Τον όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων όπως ίδωσι υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών Τον εν τοις ουρανοίς.

2.Ας είναι λοιπόν ανάμεσα σε μας τους ευσεβείς ευλογημένο το όνομα του Κυρίου κι όχι βλασφημούμενο αλλά πώς και με ποιο τρόπο; Όταν εμείς Τον δοξάζουμε με λόγια και έργα καλά καθώς παραπάνω δηλώθηκε αφού το όνομα του Κυρίου καθαυτό είναι ευλογημένο αλλά γίνεται και ανάμεσά μας ευλογημένο όταν το ευλογούμε και δοξάζουμε όχι μόνο με καλά λόγια αλλά και με καλά έργα γιατί βλέποντάς μας οι ασεβείς τέτοια καλά έργα και λόγια από μας δοξάζουν το όνομα του Δεσπότου μας Ιησού Χριστού.

3.Το όνομα του Κυρίου είναι αινετό και δεδοξασμένο όχι μόνο στην Παλαιστίνη και στα Ιεροσόλυμα καθώς πρότερα αλλά σε όλα τα μέρη της οικουμένης και προφητεύει με τα λόγια αυτά το φθόγγο του ευαγγελικού κηρύγματος που εξήλθε σε όλη την οικουμένη.

4.Υψηλός θα γίνει ο Κύριος όχι τότε αλλά θα φανεί τότε έτσι στους εξ εθνών χριστιανούς επειδή κι αυτοί θα δογματίζουν υψηλά περί του Κυρίου και θα Τον υψώνουν με θεοπρεπείς δοξολογίες και η δόξα του Κυρίου είναι στους ουρανούς καθότι εκεί δοξάζεται παρά των αγίων αγγέλων και άλλως περί του Χριστού και των αγγέλων οι οποίοι επί τη γεννήσει του Κυρίου ύμνησαν το Θεό λέγοντας δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία.

5.&6.Αυτά λέει ο προφήτης προς κατηγορία και περιγέλασμα των ψευδοθεών των ειδωλολατρών και εθνικών γιατί λέει ποιος άλλος θεός είναι σαν τον αληθή Θεό ημών; Βέβαια ουδείς. Αυτός κατοικεί στα υψηλά και στον ουρανό αλλά βλέπει στα χαμηλά και στη γη αλλά πώς ο Θεός κατοικεί στα υψηλά και στον ουρανό όταν Αυτός μέτρησε με τη σπιθαμή Του τον ουρανό και τη γη με την παλάμη Του και Αυτός πληροί τον ουρανό και τη γη και βρίσκεται πανταχού και σε κάθε τόπο και είναι απερίγραπτος και αχώρητος; Και πώς στον ουρανό κατοικεί και την γη εφορά; Και αποκρινόμαστε πως ο προφήτης αφού συγκατέβη πρώτα στην παχύτητα και χοντρό νου των Ιουδαίων και είπε πως κατοικεί στον ουρανό κι από κει βλέπει στη γη μετά ταύτα ανέβασε λίγο τη διάνοιά τους σε θεοπρεπέστερο νόημα και είπε εν τω ουρανώ και εν τη γη σα να λέει ο Θεός είναι ταυτόχρονα και στον ουρανό και στη γη και άνω και κάτω δηλαδή ο Θεός είναι πανταχού και στον β΄/2ο λέει ο κατοικών εν ουρανοίς εκγελάσεται αυτούς κι άλλως το εν τω ουρανώ και εν τη γη συνάπτεται με το τίς ως Κύριος ο Θεός ημών δηλαδή ποιος είναι σαν τον Κύριο και Θεό μας στον ουρανό και στη γη; Βέβαια ουδείς.

7.Γη και κοπρία εδώ η ευτέλεια κι υμνεί τη δύναμη του Θεού που μεταβάλλει ευκόλως τα πράγματα σε κείνα που θέλει και τον φτωχό κι άτιμο κάνει πλούσιο και τίμιο και τον ευτελή και πένητα κάνει ένδοξο και ονομαστό.

8.Κι όχι μόνο πλουτίζει τον φτωχό και δοξάζει τον πένητα αλλά ακόμα και συγκαθίζει μαζί με τους άρχοντες του λαού Του και ανεβάζει και αυτόν σε τιμή και εξουσία των αρχόντων και πτωχός και πένης ο εξ εθνών λαός τον οποίο ο Χριστός ύψωσε από την ατιμία των παθών και ύψωσε δια του ευαγγελίου κι ισότιμο τον έκανε με τους αποστόλους που είναι άρχοντες της εκκλησίας του Χριστού καταστήσεις αυτούς άρχοντας επί πάσαν την γην –μδ΄/44ος – και για τούτο ο κορυφαίος Πέτρος έγραφε στους χριστιανούς τοις ισότιμον ημίν λαχούσι πίστιν.

9.Με τα λόγια αυτά υμνεί ο προφήτης της δύναμη του Θεού γιατί Αυτός μεταβάλλει όχι μόνο απλώς τα πράγματα του κόσμου τούτου αλλά και τις φύσεις τους και τους νόμους της φύσεως γιατί κάνει τη στείρα και άτεκνη να κατοικεί στο σπίτι της μητέρα ευφραινομένη με τέκνα και την άτεκνη δηλαδή πολύτεκνη καθώς την Άννα τη μητέρα του Σαμουήλ κι άλλες πολλές και στην ΠΔ και στη νέα χάρη του ευαγγελίου της ΚΔ και για τούτο είπε ο Ησαϊας εγώ γεννώσαν και στείραν εποίησα και άλλως οίκος η οικογένεια των τέκνων.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΓ΄-113

Αλληλούια.

Κι αυτός ευχαριστήριος προς το Θεό και διηγείται τις ευεργεσίες που έκανε παλιά ο Θεός στους Ιουδαίους και ανυμνεί τη δύναμη του Θεού και κατηγορεί την ασθένεια των ειδώλων.

1.&2.Ισραήλ και οίκο Ιακώβ των Εβραίων ονομάζει το γένος κι Αίγυπτο και λαό βάρβαρο των Αιγυπτίων και άλλως εκ λαού ετερογλώσσου ώστε λέει ο προφήτης πως αφού εξήλθαν οι Εβραίοι από την Αίγυπτο έγινε η χώρα Ιουδαία αγίασμα Θεού δηλαδή αφιέρωμά Του κι ο λαός των Εβραίων κλήρος Θεού καθό εξουσιάστηκε και στρατηγήθηκε κι προστατεύτηκε από το Θεό γιατί όλοι οι άλλοι ήταν εξουσία Θεού κατά φύση καθό δηλαδή κτίσματα Θεού και μόνοι οι Εβραίοι εξουσία Θεού και κατ’ οικείωση και προαίρεση ως περιούσιος λαός του Θεού.

3.Η Ερυθρά θάλασσα γνώρισε τη δύναμη του Θεού γιατί αισθάνθηκε σα να ήταν έμψυχη και λογική με τρόπο απόρρητο το θέλημα του Θεού και για τούτο διαμοιράστηκε σε δυο κι έφυγε από το μέσο κι έδωσε την υποκάτω της ξηρά γη τόπο να περάσουν αβρόχως οι Ισραηλίτες όταν ο Μωυσής τους εξήγαγε από την Αίγυπτο και λέγοντας έφυγε φανέρωσε το φόβο και τη γρηγορότητα της θαλάσσης με την οποία διαμοιράστηκε και στάθηκε τείχος εκ δεξιών και εξ ευωνύμων.

Τούτο το θαύμα ακολούθησε τον καιρό του Ιησού του Ναυή όταν ο Ιορδάνης ποταμός εμπόδισε το ρέμα του κι έδωσε τόπο την ξηρά γη να περάσει αβρόχως η κιβωτός του Θεού και όλος ο λαός του Ισραήλ κι αυτά τα δυο θαύματα αναφέρει ο προφήτης και στον ξε΄/65ο λέγοντας ο μεταστρέφων την θάλασσαν εις ξηράν εν ποταμώ διελευσονται ποδί.

4.Θέλοντας να φανερώσει την υπερβολή της χαράς που ακολούθησε στους Ιουδαίους κι όταν διαπέρασαν αβρόχως την Ερυθρά θάλασσα κι όταν διαπέρασαν τον Ιορδάνη ποταμό για τούτο προσαρμόζει και στα άψυχα και αναίσθητα αίσθηση χαράς και αγαλλλιάσεως γιατί λέει πως κι αυτά ακόμα τα όρη και τα βουνά δηλαδή τόσο το Σινά και Χωρήβ όσο και τα όρη και βουνά της Ιουδαίας χόρεψαν δηλαδή χάρηκαν σαν τα κριάρια και αρνάκια γιατί τα κριάρια και τα αρνάκια όταν χορεύουν φανερώνουν τη χαρά τους με εξωτερικά πηδήματα και σκιρτήματα που κάνουν πάνω στ’ ανθισμένα λιβάδια και προείπαμε στον κόππα ε΄/95ο για τη χαρά των αψύχων από προσώπου Κυρίου ότι έρχεται και ευφραινέσθωσαν οι ουρανοί και αγαλλιάσθω η γη χαρήσεται τα πεδία και πάντα τα εν αυτοίς.

5.&6.Προσωποποιίας ρητορικής σχήμα μεταχειρίζεται ο προφήτης και συνομιλεί με τα άψυχα στοιχεία και πράγματα και ρωτά την Ερυθρά θάλασσα και τον Ιορδάνη και τα όρη και βουνά λέγοντάς τα γιατί το κάνατε αυτό; Και συ θάλασσα έφυγες από το μέσο; Και συ Ιορδάνη γύρισες στα οπίσω τα ρέματά σου; Και σεις όρη χορέψατε σαν τα κριάρια και σεις βουνά σαν τα μικρά αρνάκια; Και δείχνει με την ερώτηση αυτή ότι παράδοξο και υπέρ φύση πράγμα ακολούθησε.

7.Εδώ πάλι κάνει την απόκριση αντί των αψύχων που ρώτησε παραπάνω επειδή κείνα τα άλογα όντα να αποκριθούν δε μπορούσαν και λέει από την επιφάνεια του Κυρίου σαλεύτηκε δηλαδή σκίρτησε όλη η γη και τα όρη και τα βουνά και επιφάνεια η παρουσία του Θεού εκεί δηλαδή στο Σινά και Χωρήβ και τα όρη της Ιουδαίας καθώς και στον προρρηθέντα τότε αγαλλιάσονται πάντα τα ξύλα από προσώπου Κυρίου ότι έρχεται και Θεό Ιακώβ Εγώ ειμι ο Θεός Αβραάμ και Θεός Ισαάκ και Θεός Ιακώβ.

8.Από την επιφάνεια του Κυρίου χόρεψε η γη ο οποίος μετέβαλε την κατά φύση σκληρή και ξερή πέτρα και την έκανε σα λίμνη γεμάτη νερά και την πέτρα αυτή την τόσο σκληρή κι αντίτυπη ώστε από το άκρο της μόλις μπορούσε να κοπεί λίγο με λοστό και σίδηρο κι αυτή λοιπόν πηγή υδάτων την  ανέδειξε και τα λέει πλαταίνοντας για να δείξει το θαύμα μεγαλύτερο.

9 .Κι αφού διηγήθηκε παραπάνω τις παλαιές ευεργεσίες που έκανε ο Θεός στους Εβραίους τώρα εδώ παρακαλεί το Θεό για τους Ιουδαίους κατά τον καιρό του και λέει μην κάνεις έλεος σε μας Κύριε για τις δικές μας αρετές επειδή εμείς είμαστε έρημοι αρετών και πάντα ανάξιοι καθώς ανάξιοι ήταν κι οι παλιοί μας προπάτορες που έλαβαν τις ευεργεσίες Σου εκείνες αλλά δώσε δηλαδή κάνε να δοξαστεί το όνομά Σου με τι όμως; Με το έλεός Σου και με το έλεός Σου το αληθινό δηλαδή να μας ελεήσεις και αληθώς να μας ελεήσεις αφού έλεος και αλήθεια πολλές φορές ονομάζει το αληθινό έλεος ο προφήτης ουσιαστικό δηλαδή αντί επιθέτου μεταχειριζόμενος και το κυρίως έλεος του Θεού όσο κατά σύγκριση του ανθρωπίνου ελέους το οποίο ως προς το θείο ψευδές είναι και μόνο κατά μετοχή.

10.Ελέησέ μας Κύριε και μην αφήσεις να μας κυριεύσουν οι εχθροί και τα έθνη μην τύχει και Σε ονειδίσουν τα έθνη και πουν περιγαλεστικώς πού είναι ο Θεός των Εβραίων να τους βοηθήσει; Και να πουν δηλαδή πως είσαι αδύνατος και για τούτο και δε μας βοήθησες.

11.Τα έθνη ίσως θα φλυαρήσουν και θα πουν αυτά αλλά συ Θεέ μας έκτισες κείνα τα κτίσματα που θέλησες τόσο στον ουρανό όσο και στη γη και μακροθυμείς πολλές φορές και υπομένεις τις κακίες τους κατ’ οικονομίαν να δώσεις καιρό στους αμαρτωλούς να μετανοήσουν.

12.,13.,14.&15.Με τα λόγια αυτά περιπαίζει τα είδωλα και τους ψευδοθεούς των εθνών και διηγείται όλα τα μέλη τους για να πλατύνει περισσότερο την κατηγορία τους και πρώτον κατηγορεί τους τύπους των φαινομένων έξωθεν αισθητηρίων τους το στόμα δηλαδή και τα μάτια και τα αυτιά και τη μύτη και τα χέρια και τα πόδια κι έπειτα τα αισθητήρια τους αυτά και λέει πως είναι χωρίς καμιά ενέργεια και μια ύλη άψυχη και θα απορούσε κανείς γιατί δεν είπε και για το στόμα των ειδώλων πως δεν τρώνε καθώς και για τα μάτια τους πως δε βλέπουν και τα αυτιά τους πως δεν ακούνε κι ομοίως και για τις άλλες αισθήσεις τους κι αποκρινόμαστε πως επειδή κι εμείς στο Θεό πολλές φορές λέμε πως βλέπει κι ακούει και οσφραίνεται και περπατά και λαλεί αλλά δε λέμε κι ότι τρώει που είναι πολλά χονδρό και για τούτο κι ο προφήτης αντί να πεί πως το στόμα των ειδώλων δεν τρώει είπε δε λαλεί και πρώτα κι ύστερα τη λαλιά είπε και τη φωνή γιατί αυτά είναι καθαρότατη απόδειξη της λογικής ζωής δηλαδή όποιος λαλεί αυτός καθαρά αποδείχνει τον εαυτό του πως είναι λογικός ζωντανός επειδή όμως τα είδωλα δεν έχουν λαλιά είναι άψυχα κι άλογα και νεκρά.

16.Κείνοι λοιπόν που κατασκευάζουν τα είδωλα και έπειτα τα προσκυνούν ως θεούς κι ελπίζουν σ’ αυτά να τους σώσουν αυτοί είναι και τυφλοί και κουφοί και αναίσθητοι καθώς είναι τυφλά και κουφά και αναίσθητα τα είδωλα που κατασκευάζουν και προσκυνούν αλλά τα είδωλα των εθνών τέτοια αναίσθητα είναι κι ομοίως και κείνοι που τα προσκυνούν τόσο είναι ανόητοι και καμιά βοήθεια από αυτά δεν απολαμβάνουν ενώ εμείς οι προσκυνούντες τον αληθή Θεό δεν είμαστε έτσι.

17.,18.&19.Εμείς οι Ιουδαίοι δεν ελπίσαμε ματαίως στον Κύριο γιατί ο Κύριος μας βοηθεί και μας υπερασπίζεται και διαμοιράζει τους Ιουδαίους στον απλό λαό του Ισραήλ και στο ιερατικό γένος και στους προσηλύτους δηλαδή τους εξ εθνών προσερχόμενους στη νομική λατρεία και οίκο Ισραήλ ονομάζει τους απλώς Ισραηλίτες που έχει πρώτα για το πλήθος τους κι οίκο Ααρών το ιερατικό γένος επειδή πρωτύτερα από όλους τους ιερείς του παλαιού νόμου ο Ααρών ιεράτευσε κι έγινε ρίζα των μεταγενέστερων ιερέων και φοβούμενους τον Κύριο ονομάζει τους προσήλυτους εθνικούς καθότι προσήλθαν στην πίστη των Ιουδαίων και για τούτο φοβόντουσαν τον Κύριο.

20.&21.Ο Κύριος ενθυμήθηκε εμάς τους δούλους Του και για τούτο μας ευλόγησε και τι θέλει να πεί το ευλόγησε; Δηλαδή από μύρια αγαθά μας γέμωσε επειδή άνωθεν εξαρχής από τους προγόνους μας έως και σε μας τους προγόνους εκείνων δεν έπαψε ο Θεός να ευεργετεί το γένος μας των Ιουδαίων δηλαδή και μοιράζει και εδώ το λαό σε τρία μέρη καθώς τον διαίρεσε και παραπάνω και τους μικρούς μετά των μεγάλων λέει κοινώς και για τα τρία δηλαδή μεγάλους και μικρούς όχι μόνο κατά την ηλικία του σώματος και χρόνους ζωής αλλά και κατά τη δύναμη και αδυναμία κι ομοίως τον πλούτο και πενί και δόξα και αδοξία και ελευθερία και δουλεία και άρα και ψηλούς στο σώμα και κοντούς ευλόγησε και γέροντες και νέους και αδύνατους και πλούσιους και φτωχούς και ένδοξους και άδοξους και αφέντες και δούλους.

22.Ο Κύριος ας αυξήσει και μας και τους υιούς μας κι ας προσθέσει σε μας έτι και έτι αγαθά και άλλως σε δεύτερο πρόσωπο εφ’ υμάς και επί τους υιούς υμών ώστε είναι φανερό πως εύχεται για την αύξηση και προσθήκη του γένους των χριστιανών γιατί αυτοί αυξήθηκαν πειρισσότερο από τους Ιουδαίους και σ’ αυτούς προστέθηκαν τα αληθινά αγαθά και ουράνια.

23.Και τούτο το ρητό πρέπει να εννοήσουμε πως λέγεται για τους χριστιανούς που ευλόγησε ο Δεσπότης Χριστός όταν αναλήφθηκε στους ουρανούς και επάρας τας χείρας Αυτού ευλόγησεν αυτούς γιατί ευλογώντας τους αποστόλους δια των αποστόλων ευλόγησε κι όλους τους χριστιανούς.

24.Ο πρώτος ουρανός που έκτισε ο Θεός εν αρχή της δημιουργίας του αισθητού κόσμου και τον οποίο έχει οροφή και στέγη ο φαινόμενος αυτός ουρανός δηλαδή το στερέωμα αυτός είναι κατοικητήριο του Κυρίου αφού είναι ο εν υψηλοίς κατοικών και βλέπε στον πρότερο ριβ΄/112ο ενώ τη γη έδωσε σε κατοικία και απόλαυση των ανθρώπων για τους οποίους και την έκανε.

25.&26.Αυτό το ρητό όμοιο με αλλαχού μη εξομολογήσεταί Σοι χους ή αναγγελεί την αλήθειάν Σου; -κθ΄/29ος – και μη διηγήσεταί τις εν τω τάφω το έλεός Σου; -πζ΄/87ος . Και κοντά σε κείνους που βαθύτερα στοχάζονται νεκροί κείνοι που νεκρώθηκαν κατά την εργασία της αρετής και προτού να φθαρούν από το φυσικό θάνατο του σώματος φθάρηκαν από τον προαιρετικό της αμαρτίας και ζωντανοί κείνοι που ζουν εναρέτως και μεταβαίνουν από τη χθαμαλή αυτή ζωή σε υψηλότερη και θεία γιατί κείνοι που είναι νεκροί στην αρετή δε θα υμνολογήσουν στη ζωή αυτή το Θεό επειδή ουχ ωραίος αίνος εν στόματι αμαρτωλού –ΠΔ- αλλά ούτε και στην άλλη ζωή θα υμνήσουν το Θεό επειδή μέλλουν να βασανίζονται παντοτινά ενώ οι εναρέτως ζώντες θα υμνήσουν το Θεό κι εδώ και κει από του νυν και έως του αιώνος και οι νεκροί κατά την αρετή θα κατέβουν στον Άδη ενώ οι ζώντες θα ανέβουν στον ουρανό και ημείς οι ζώντες φανερώνει κείνους που ήταν όμοιοι μαζί του κατά την αρετή δηλαδή ήταν ενάρετοι καθώς και κείνος.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΔ΄-114

Αλληλούια.

Ι ο παρών ευχαριστήριος προς το Θεό καθώς κι ο  προτερινός.

1.&2.Εγώ ηγάπησα τον Θεό γιατί τούτο λείπει και πρέπει να υπακούεται έξωθεν κι ευφράνθηκα γιατί Αυτός άκουσε τη δέησή μου και έκλινε το αυτό Του συγκαταβαίνοντας στη δική μου ασθένεια καθώς προείπαμε στον ις΄/16ο κλίνον το ους Σου εμοί και εισάκουσον των ρημάτων μου και για τούτο και στο εξής θα επικαλούμαι το όνομα Κυρίου σε όλες μου τις μέρες.

3.&4.Τα ρητά αυτά είναι όμοια με κείνα που αναφέρονται στον ιζ/17ο αγαπήσω Σε Κύριε κι έπειτα γράφει και την αιτία για την οποία είπε πως θα Τον αγαπήσει δηλαδή γιατί είσαι ισχύς μου και στερέωμά μου και καταφυγή μου και τα όμοια κι έπειτα πάλι ακολούθως λέει αινών επικαλέσομαι τον Κύριον κι ύστερα διηγείται και τις συμφορές για τις οποίες Τον επικαλέστηκε και εισακούστηκε περιέσχον με ωδίνες θανάτου και εδώ πάλι τα ίδια λέει ηγάπησα ότι εισακόυσεται αντί εισήκουσέ μου ο κύριος όταν Τον παρακάλεσα και ο Κύριος θα μου εισακούσει ακόμα γιατί και τώρα με εισήκουσε κι αιτία της αγάπης του προς το Θεό πως θα τον εισακούσει ο Κύριος κι έπειτα παρομοίως με τον ιζ΄/17ο λέει και εν ταις ημέραις μου επικαλέσομαι κι έτσι ύστερα διηγείται κι εδώ τις συμφορές για τις οποίες ένιωσε θλίψη και πάλι επικαλέστηκε τον Κύριο και λυτρώθηκε από αυτές αφού για τούτο είπε πως Τον αγάπησε κι αφού είπε ωδίνες θανάτου και κινδύνους Άδου εξηγεί τι είναι αυτά λέγοντας θλίψη κι οδύνη εύρον ενώ περί των ωδίνων και κινδύνων προείπαμε σοτν ιζ΄/17ο πλατύτερα περίεσχον με ωδίνες θανάτου.

5.Κύριε και Θεέ μου λύτρωσέ με ακόμα και ακόμα από τα μέλλοντα κακά που μπορούν να με ακολουθήσουν και βλέπε αναγνώστη πώς διδάσκει τον ακροατή και του λέει ο Θεός είναι ελεήμων και γι’ αυτό μην απελπιστείς αμαρτωλέ επειδή και ήμαρτες και πάλι του λέει ο Θεός είναι και δίκαιος και γι’ αυτό μη ξεθαρρέψεις στο έλεός Του κι αμελήσεις ή καταφρονήσεις αλλά κι έχε την ελπίδα σου μαζί με το φόβο κι έπειτα για να δείξει πως ο Θεός κλίνει περισσότερο σε φιλανθρωπία παρά στη δικαιοσύνη πρόσθεσε και είπε πως ο Θεός ημών ελεεί και το ο Θεός ημών λέχθηκε προς διαφορά των ψευδοθεών των εθνών.

6Εδώ ακούγεται έξωθεν το εστίν δηλαδή φυλάσσων εστί τα νήπια ο Κύριος γιατί επαινεί κι αυτή την ξεχωριστή πρόνοια του Θεού που έχει στα νήπια γιατί αν η πρόνοιά Του δε φύλαγε τα μικρά παιδιά όταν μάλιστα βρίσκονται στα σπάργανα ευκόλως θα τα θανάτωνε και όφις και σκορπιός και πολλά άλλα φαρμακερά ζωύφια και γρήγορα θα διαφθείρονταν πέφτοντας σε λάκκους και πηγάδια και γκρεμούς και σε άλλους τέτοιους επικίνδυνους τόπους αλλά και τα έμβρυα που βρίσκονται ακόμα μέσα στην κοιλιά της μητέρας τους που κινούνται μέσα στους σκοτεινούς κι υγρούς τόπους της μήτρας καθώς και τα ψάρια στο βάθος της θάλασσας και μήτε να αναπνεύσουν μπορούν εκεί μέσα ευρισκόμενα αφού τότε μόνο αναπνέουν όταν γεννηθούν κι ύστερα πάλι κι αφού βγούν από τη θερμότητα της μήτρας στον έξω αέρα τον ψυχρό κι ασυνήθιστο ούτε σε λίγο διάστημα καιρού θα ζούσαν αν δεν τα φύλαγε Εκείνος με τη θεία Του πρόνοια κι άλλως νήπια κι οι νεοπαγείς και αρχάριοι στην αρετή που φυλάσσονται κι αυτοί από τη θεία πρόνοια για την απειρία που έχουν έως ότου προκόψουν και γίνουν δυνατοί να πολεμούν τα πάθη και τους αοράτους εχθρούς τους δαίμονες.

Ταλαιπωρήθηκα λοιπόν από τους πειρασμούς και για τούτο σώσε με δηλαδή λύτρωσέ με από τούτους Κύριε γιατί άφησε να κακοπάθω για να γίνω φιλοσοφότερος ενώ έλυσε και τους πειρασμούς για να γνωρίσω τη χάρη και πρόνοια που έχει σε μένα κι από τα δυο μέρη ευεργετώντας με κι άλλως ο Θεός σώζει κείνους που κατόρθωσαν την αρετή της ταπεινώσεως.

7.&8.Με τα λόγια αυτά παρακινεί τον εαυτό του να γυρίσει σε ανάπαυση κι ελευθερία των πειρασμών που δοκίμαζε έως τότε γιατί παρηγορεί τον εαυτό του για τούτο πως ευεργετήθηκε τότε και λυτρώθηκε από τον ελπιζόμενο θάνατο κι από τα δάκρυα που έδινε από την πολλή τη θλίψη κι από τις παγίδες που τους είχαν στήσει εναντιον του οι εχθροί του στις οποίες πολλές φορές πιάστηκε κι αν κανείς τα νοήσει κατά αναγωγή ανάπαυση η αναχώρηση από του κόσμου τούτου της ψυχής του δικαίου ανθρώπου που τον ελευθερώνει από κάθε λυπηρό αφού αυτή η αναχώρηση κι ανάπαυση είναι ευεργεσάι του Θεού στους δικαίους επειδή κι αυτοί δι’ αυτής ελευθερώνονται από το βάρος κι από τα άλλα τα πάθη του σώματος και για τούτο κι ο Παύλος λέει και γαρ οι όντες εν τω σκήνει τούτω στενάζομεν βαρούμενοι και πάλι το αναλύσαι και συν Χριστώ είναι πολλώ μάλλον κρείσσον. Άρα αρμόζουν τα παρόντα στους δικαίους που χωρίζονται σε μονές ουράνιες και για τούτο αφού είπε πως Κύριος ευηργέτησέ σε πρόσθεσε ότι εξείλετο δηλαδή λύτρωσε εην ψυχή μου εκ θανάτου δηλαδή από την αμαρτία μου η οποία είναι ψυχικός θάνατος αφού νεκρώνει στην αρετή ενέργειες της ψυχής. Λύτρωσε πάλι και τα μότια μου από τα δάκρυα επειδή πλέον δε δακρύζουν από τις πολλές και συνεχείς θλίψεις και λύτρωσε και τα πόδια μου από τα υποσκελίσματα και σκοντάμματα που έβαλαν έμπροσθέν μου οι ορατοί κι αόρατοι εχθροί μου που με επιβουλεύτηκαν.

9.Χώρα ζώντων ο ουρανός κι ο μέλλων κόσμος όπου κανείς δεν πεθαίνει κι ο παρών είναι χώρα και τόπος των αποθνησκόντων και θα ευαρεστήσω σε κείνη την άφθαρτη χώρα μετά των αγίων Αγγέλων λατρεύοντας ανεμποδίστως το Θεό χωρίς να είναι κανείς να με επιβουλεύεται και θα ευαρεστήσω αντί ευάρεστος θα κριθώ κοντά στο Θεό και αγαπητέ αναγνώστη βλέπε και άλλως νε΄/55ο ότι ερρύσω την ψυχήν μου εκ θανάτου τους οφθαλμούς μου από δακρύων και τους ποδας μου από ολισθήματος κι ευαρεστήσω ενώπιον Κυρίου εν φωτί ζώντων.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΕ΄-115

Αλληλούια.

Ευχαριστήριος προς το Θεό κι ο παρών καθώς κι οι προλάβόντες και για τούτο έχει την ίδια με κείνους επιγραφή.

1.Επειδή είπε στο τέλος του πρότερου ευαρεστήσω ενώπιον Κυρίου εν χώρα ζώντων για τούτο λέει στην αρχή του παρόντος επίστευσα για κείνο που προφήτεψα εκεί στον άλλο ψαλμό δηλαδή πίστεψα πως θα ευαρεστήσω ενώπιον του Κυρίου εν χώρα ζώντων και για τούτο το ελάλησα ου γαρ τοις του σώματος οφθαλμοίς εκείνην εθεασάμην την χώραν αλλά κατάδηλόν μοι ταύτην η πίστις πεποίηκε αλλά και στον κς΄/26ο είπε πάλι πιστεύω του ιδείν τα αγαθά του Κυρίου εν γη ζώντων κι ας εξηγήθηκε εκεί άλλως.

Εγώ τυχών παρά Θεού της προγνώσεως αυτής πως θα ευαρεστήσω το Θεό ταπεινώθηκα πολλά νομίζοντας πως είμαι ανάξιος τέτοιας μεγάλης δωρεάς και φοβούμενος μήπως υπερηφανευτώ και χάσω τόσο μεγάλη χάρη.

2.Έκσταση εδώ η έκπληξη κι ο θαυμασμός γιατί εγώ εξεπλάγην και θαύμασα τη θαυμαστή χώρα των ζώντων που ιδεάστηκα δια του αγίου Πνεύματος κι είπα φανερώς πως κάθε άνθρωπος που βρίσκεται στον κόσμο τούτο είναι ψεύτης κατά την ανθρώπινη μακαριότητα την ψευδομένη ευημερία δηλαδή καθό δεν παραμένει αυτή αλλά σαν το όνειρο το ψεύτικο κι ανυπόστατο γρήγορα περνά και διαλύεται αφού πάντα τα ανθρώπινα ματαιότης ματαιοτήτων είναι κατά τον Εκκλησιαστή επειδή μεταβάλλονται ευκόλως και διαφθείρονται ενώ τα αγαθά που βρίσκονται σε κείνον τον τόπο των ζώντων είναι όντως αληθή γιατί είναι μόνιμα και αμετάβλητα κι αθάνατα.

3.Ποια λέει ανταπόδοση να κάνω στο Θεό ο οποίος κοντά στις άλλες μύριες ευεργεσίες που μου έδωσε προς τούτοις και αυτή τη χάρη μου χάρισε τον ευτελή δηλαδή να δω εν εκστάσει την αόρατη κείνη χώρα των ζώντων; Και το ανταπέδωκεν αντί του απλώς έδωσε καθώς προειπώθηκε στον ζ΄/7ο ει ανταπέδωκα τοις ανταποδιδούσί μοι κακά.

4.Επειδή δε βρήκε καμιά αξία ανταπόδοση να προσφέρει στο Θεό για τούτο λέει εδώ ότι θα λάβει ποτήριο σωτηρίου και ποτήριο ο υπέρ Χριστού θάνατος και δια μαρτυρίου γιατί κι ο Χριστός στα ευαγγέλια ποτήριο το θάνατο ονόμασε λέγοντας προς τους υιούς Ζεβεδαίου Ιάκωβο και Ιωάννη δύνασθε πιείν το ποτήριον ό Εγώ πίνω; Και σωτήριο είπε το ίδιο καθότι ο υπέρ Χριστού θάνατος σώζει και ζωοποιεί πολλώ μάλλον τους αποθνήσκοντες. Για το Χριστό λοιπόν θα πεθάνω επειδή διψώ τον υπέρ Εκείνου θάνατο που με αξίωσε τόσες πολλές και μεγάλες ευεργεσίες καθό Υιός μονογενής του Θεού και το όνομα του Χριστού θα επικαλεστώ να μου το χαρίσει δηλαδή το υπέρ Αυτού αποθανείν και όσο στο εαυτού μέρος και την προαίρεση ο προφήτης πέθανε υπέρ της αγάπης του Θεού.

5.Εγώ θα αποδώσω χρεωστικώς στο Θεό τις υποσχέσεις εκείνες και τα ταξίματα που υποσχέθηκα προς Αυτόν παρρησία ενώπιον πλήθους λαού γιατί μετά από λίγο θα αναχωρήσω από τη ζωή αυτή.

6.Εγώ χαίρομαι που πεθαίνω γιατί είναι τίμιος ο θάνατος όσων είναι αφοσιωμένοι και αφιερωμένοι στο Θεό αφού αν η ζωή τέτοιων ανδρών είναι τίμια πολλώ μάλλον είναι κι ο θάνατός τους που τους διαβιβάζει στο Δεσπότη και Θεό τους επειδή και τιμώνται οι αφιερωμένοι στο Θεό όταν πεθαίνουν με προπομπή και υπάντηση αγίων αγγέλων.

7.Κύριε εγώ είμαι αφιερωμένος και αφοσιωμένος στη δική Σου τη δεσποτεία και δυο φορές ονόμασε δούλο Θεού τον εαυτό του για να φανερώσει πως χαίρεται να ονομάζεται δούλος Θεού και το κηρύττει και το ομολογεί χωρίς καμιά του ντροπή κι είπε υιός της παιδίσκης του Θεού δηλαδή της μητέρας του για να φανερώσει πως εκ των γονέων του είναι δούλος Θεού κι αδιαφόρως ενθυμήθηκε μόνο το όνομα της μητέρας του κι όχι του πατέρα του και το είπε μόνο γιατί τα παιδιά από τις δουλεύτρες ήταν τιμίοτερα κοντά στους αφέντες τους.

8.,9.&10.Συ Κύριε διέσπασες και διέσχισες τα δεσμά των αμαρτιών μου με τη μάχαιρα της μετανοίας κι για τούτο θα Σου θυσιάσω θυσία αινέσεως και δοξολογίας που είναι γέννημα της καρδιάς μου και πού θα τη θυσιάσω; Πάνω στο θυσιαστήριο της ψυχής μου και θα επικαλεστώ και το όνομά Σου Του Κυρίου μου για να μου συνεργήσει σε τέτοια πνευματική θυσία και για τούτο πάλι θα αποπληρώσω χρεωστικώς τις υποσχέσεις που Σου έδωσα Κύριε και το επανέλαβε και παραπάνω κι εδώ για να βεβαιώσει το λόγο του περισσότερο με τη δισσολογία και λέει και τον τόπο όπου θα αποδώσει τις υποσχέσεις του δηλαδή στις αυλές του οίκου του Κυρίου επειδή η σκηνή του Μωυσέως διάφορες αυλές είχε και τότε βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ μέσα.

Αυτή είναι η εξήγηση του ψαλμού ακολουθώντας τον πρότερο κι υπόλοιπο να σημειωθεί εδώ κι η ερμηνεία του Χρυσοστόμου γιατί λέει ο θείος Πατήρ προβλέποντας όσα κακά έμελλαν να πάθουν οι Ιουδαίοι ο προφήτης πολεμούμενοι και σκλαβωνόμενοι στη Βαβυλώνα κι έπειτα ενθυμούμενος και την ανακάλεση και ελευθερία που έμελλαν να λάβουν λέει στον παρόντα επίστευσα ότι οι Ιουδαίοι το γένος μου δηλαδή θα σκλαβωθούν και πάλι θα ελευθερωθούν διδασκόμενος αυτά από το άγιο Πνεύμα και για τούτο και λάλησα περί τούτων σε διάφορους ψαλμούς και ταπεινώθηκα δηλαδή ταλαιπωρήθηκα πολλά λυπούμενος για τη σκλαβιά του γένους μου κι είπα εν τη εκστάσει μου πας άνθρωπος ψεύστης δηλαδή είπα μέσα στη λύπη μου επειδή η λύπη εξιστά τον λυπούμενο από τον καθεστηκότα λογισμό κα στέρεο κι όταν πέσει βαρύτερα στον άνθρωπο κάνοντάς τον και αναίσθητο και στοχαζόμενος άρα μάλιστα το αβέβαιο της ανθρωπίνης ευτυχίας πάνω στο παράδειγμα της μεταλοβής της ευτυχίας των Ιουδαίων που όσο ευτυχείς ήταν πρότερα τόσο δυστυχείς έγιναν ύστερα και τούτο στοχαζόμενος λοιπόν είπε πως αληθώς κάθε ανθρώπινο αγαθό είναι ψευδές επειδή δεν έχει φύση να διαμένει και πάλι επειδή ελπίζω όμως να βρει το γένος μου ανακάλεση και ελευθερία υπερχαίρομαι για τούτο και λέω τι ανταποδώσω τω Κυρίω περί πάντων ών ανταπέδωκέ μοι; Αφού δική Του ευεργεσία νομίζει ο προφήτης την ευεργεσία του γένους του.

Και άρα πολλά με ευεργέτησε ο Θεός και τι θα Του ανταποδώσω; Δείχνει ο λόγος πολλή χαρά κι ευγνωμοσύνη ψυχής του προφήτη. Ποτήριο σωτηρίου λήψομαι σπονδείο δηλαδή ποτήρι θα λάβω και θα θυσιάσω σπονδή στο Θεό ως θυσία για τη σωτηρία του λαού μου γιατί ήταν κοντά στους Ιουδαίους διάφοροι τρόποι προσφορών και θυσιών κι ένας από αυτούς κι η σπονδή του σωτηρίου και το όνομα πάλι επικαλέσομαι εις σωτηρίαν του λαού μου. Και τας ευχάς μου τω Κυρίω αποδώσω εναντίον παντός του λαού Αυτού δηλαδή τις υποσχέσεις μου θα αποπληρώσω στον Κύριο κείνες που υποσχέθηκα στις περιστάσεις ευρισκόμενος για τη σωτηρία μου. Και τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος των οσίων Αυτού είναι μια διδασκαλία πως τιμάται παρά του Θεού ο θάνατος των δούλων Του με την παρουσία των αγγέλων και πολλών αγίων για πολλή τιμή των αποθανόντων κι εκείνων που είναι ο θάνατος τίμιος τούτων κι η ζωή τιμιοτέρα γιατί στη ζωή τις αρετές εργάστηκαν και θεράπευσαν το Δεσπότη τους . Ω Κύριε εγώ δούλος σός και υιός της παιδίσκης Σου δεν εννοεί την κοινή δουλεία πως όλοι είναι δούλοι του Θεού τα σύμπαντα δούλα Σά –ριη΄/118ος – αλλά από προαίρεση και πόθο κι αγάπη κι αντί για κάθε αξίωμα νομίζει να είναι δούλος Θεού καλλωπιζόμενος περισσότερο στη δουλεία αυτή παρά στη βασιλεία του και το υιός παιδίσκης έτσι εξηγείται. Διέρρηξας τους δεσμούς μου της λύπης δηλαδή και των πειρασμών οι πολλά με κυρίευσαν σφίγγοντας και στεναχωρώντας με και σοι θύσω θυσίαν αινέσεως για τη διάλυση που έκανε των δεσμών και πειρασμών μου μς τη μάχαιρα της φιλανθρωπίας Σου. Θυσίαν αινέσεως η δοξολογία κι ευχαριστία.

Και εν ονόματι Κυρίου επικαλέσομαι δηλαδή το όνομα Κυρίου θα επικαλεστώ και στους άλλους πειρασμούς που θα με ακολουθήσουν στο εξής γιατί δοκίμασα πόση δύναμη έχει το φρικτό τούτο και φοβερό όνομα του Θεού. Τα λοιπά όπως εξηγήθηκαν παραπάνω κι ενώπιον του λαού απέδιδε ο προφήτης τις ευχές όχι υπερηφανευόμενος κι από επίδειξη αλλά για να φέρει και όλους τους άλλους Ιουδαίους στο ζήλο του και να τους λάβει συγκοινωνούς της αποδόσεως αυτής κι από κάθε θυσία είναι πλέον ευπρόσδεκτη στο Θεό η ευχαριστία που είναι πράγμα ευκολοαπόκτητο και μπορεί να αποκτήσει κι ο πλέον δυστυχέστατος και πτωχότατος άνθρωπος.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙς΄-116

Αλληλούια.

Ευχαριστήριος κι ο παρών γιατί καλεί όλα τα έθνη προς δοξολογία και ευχαριστία του Χριστού που είναι ο ευεργέτης με τις τόσες και τόσες ευεργεσίες και χάριτες σε όλα τα έθνη με την ένσαρκή Του οικονομία.

1.Υμνολογείτε και δοξολογείτε τον Κύριο όλα τα έθνη που πιστέψατε στο Χριστό γιατί οδηγηθήκατε από Αυτόν κι εξήλθατε από το σκότος της πλάνης κι ειδωλολατρείας και μετατεθήκατε στο φως της αληθείας και θεογνωσίας και όλοι οι λαοί επαινέσετε τον Χριστό λέγοντας το ίδιο και παραπάνω για να αυξήσει τη δοξολογία του Χριστού και λαοί κι οι Ιουδαίοι όσοι δηλαδή πίστεψαν στο Χριστό από αυτούς και όλοι κοινώς οι άνθρωποι γιατί πρέπει όλοι κοινώς οι άνθρωποι να ευχαριστούν το Χριστό επειδή για τη σωτηρία όλων των ανθρώπων έγινε άνθρωπος και καταδέχτηκε να λάβει τα σωτήρια πάθη και μάλιστα για τη σωτηρία όλων των       Ιουδαίων ουκ απεστάλην ει μη εις τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ.

2.Το έλεος του Κυρίου έγινε δυνατό και στέρεο και με υπερβολή δόθηκε σε όλους τους ανθρώπους για την πολλή Του τη φιλανθρωπία κι ας το αποστράφηκαν μερικοί και δε θέλησαν να το δεχτούν και συναριθμεί και τον εαυτό του με κείνους που δέχτηκαν το έλεος του Θεού καθώς και σε άλλους ψαλμούς συνηθίζει να συναριθμεί και τον εαυτό του με τους εξ εθνών χριστιανούς νομίζοντας τον εαυτό του ένα από κείνους που πίστεψαν στο Χριστό και μένει άρα η αλήθεια του Κυρίου στον αιώνα δηλαδή δια του ευαγγελίου και του Χριστού παραδοθείσα στους αποστόλους γιατί ο  νόμος ήταν σκιά αληθείας του ευαγγελίου και για τούτο αφού ήρθε η αλήθεια του ευαγγελίου έπαψε η σκιά του νόμου καθώς παύει και το πρώτο σχέδιο κι η σκιαγραφία της εικόνας όταν βάλουν άνω του τα αληθινά χρώματα οι ζωγράφοι η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΖ΄-117

Αλληλούια.

Κι αυτός ευχαριστήριος προς το Θεό για τις ευεργεσίες που έλαβε ο προφήτης από Αυτόν.

1.Και στον ρε΄/105ο επανέλαβε τα ίδια εξαγορεύετε στον Κύριο τις αμαρτίες σας γιατί Αυτός είναι αγαθός κι αμνησίκακος σε όσους εξομολογούνται και το έλεός Του παντοτινό σε όσους μετανοούν.

2.,3.&4.Ας πουν ο απλώς λαός του Ισραήλ και το γένος του Ααρών δηλαδή το ιερατικό κι όλοι οι φοβούμενοι τον Κύριο δηλαδή οι προσήλυτοι οι εξ εθνών προστρέχοντες στην πίστη των Ιουδαίων και τι να πούν; Ότι ο Κύριος είναι αγαθός στους εξομολογουμένους και το έλεός Του παντοτινό σε όσους μετανοούν γιατί όλοι αυτοί απόλαυσαν την αγαθότητα και το έλεος του Θεού κατά διάφορους καιρούς και τρόπους και σε τρία μέρη διαίρεσε τους Ιουδαίους εδώ καθώς και στον ριγ΄/113ο οίκος Ισραήλ ήλπισεν επί Κύριον κι αφού έκανε όλους τους Ιουδαίους ένα χορό και τους πρόσταξε να ευχαριστούν το Θεό αφού δηλώνει και την ευχαριστία η εξομολόγηση και να λένε πως είναι αγαθός και μένει το έλεός Του στον αιώνα τους διηγείται παρακάτω τα δικά του αφού έπρεπε στους Ιουδαίους να ευχαριστούν το Θεό για το βασιλέα τους Δαβίδ επειδή πολέμησε για λόγου τους και έπεφτε σε πειρασμούς για την αγάπη τους αλλά και από τους οποίους παραδόξως λυτρώθηκε υπό Θεού.

5.Εγώ επικαλέστηκα στον Κύριο στις στεναχώριες μου από τις θλίψεις και τους πειρασμούς και ο Κύριος όχι μόνο μου εισήκουσε απλώς αλλά και σε πλατυσμό δηλαδή από τη στεναχώρια με κατάστησε σε άνεση και ελευθερία και είπε και στον δ΄/4ο εν θλίψει επλατυνάς με.

6.Τούτο το ρητό ομοιάζει με κείνο του κς΄/26ου Κύριος φωτισμός μου και σωτήρ μου και τίνα φοβηθήσομαι; Βλέπε αναγνώστη πως δεν είπε πως δε θα πάθω κανένα κακό από άνθρωπο αλλά πως δε θα φοβηθώ αν πάθω τυχόν κανένα κακό γιατί κι αν πάθω αυτό δεν προέρχεται από ασθένεια του Θεού που με βοηθά αλλά από παραχώρησή Του γιατί παραχωρεί να πάθω για τις αμαρτίες μου και να διορθωθώ.

7.Ο Θεός λοιπόν θα πολεμήσει για λόγου μου κι εγώ μόνο θα δω τους εχθρούς μου να πέφτουν και να γκρεμίζονται και τους αισθητούς θα δω με τους αισθητούς οφθαλμούς ενώ τους νοητούς δαίμονες με τους νοητούς της ψυχής μου κι αρμόζει το ρητό και σε όλους εκείνους που ελπίζουν αδιστάκτως στον Κύριο.

8.&9.Μακάριος όποιος ελπίζει στον Κύριο κι όχι σε άνθρωπο και για τούτο κι ο Ιερεμίας λέει επικατάρατος ός την ελπίδα έχει επ’ άνθρωπον κι είπε κι ο σοφός Σειράχ εμβλέψατε εις αρχαίας γενεάς και ίδετε τίς ενεπίστευσε Κυρίω και κατησχύνθη; Κι αν κανείς καταισχυνθεί και δε λάβει κείνο που ελπίζει αυτός δεν έλπισε στο Θεό καθώς πρέπει και για τούτο κι ο Παύλος βεβαιώνοντας το λόγο λέει η ελπίς ου καταισχύνει και δεν είπε πως είναι αγαθό να ελπίζει κανείς στο Θεό παρά στον άνθρωπο κατά σύγκριση επειδή ασύγκριτο το ένα προς το άλλο και είπε όμως αυτά κατά συκγατάβαση για την ασθένεια των ακροατών.

10.&11.Όλα τα έθνη στην Παλαιστίνη κατοικούντα συμφώνησαν μαζί και με περικύκλωσαν από κάθε μέρος καθώς μέσα στα δίχτυα περικυκλώνουν οι ψαράδες τα ψάρια αλλά εγώ με το όνομα του Κυρίου τους τιμώρησα και τους νίκησα κι έθνη και τα διάφορα πλήθη των δαιμόνων αφού μερικές φορές όλοι οι δαίμονες συμμαζωνόμενοι περικυκλώνουν και πολεμούν το δίκαιο φοβίζοντας τον με παντοίους τρόπους πειράζοντάς τον και πολλές φορές λέει ο προφήτη; Εκύκλωσάν με και ημυνάμην αυτούς για να δείξει ποια μεγάλη και θαυμαστή δύναμη έχει το όνομα του Θεού που τον λύτρωσε από τον άφευκτο και αλύτρωτο κίνδυνο της περικυκλώσεως των εχθρών και ημύνατο και τιμώρησε τους εχθρούς με τρόπο παράδοξο.

12.Με τα λόγια αυτά φανερώνει το μέγεθος των κακών που έπασχε και με την ομοίωση των μελισσών δήλωσε αινιγματωδώς την πολλή προθυμία που είχαν οι εχθροί καταπάνω του και με τη φωτιά πάλι δηλώνει την ακράτητη οργή τους γιατί οι μέλισσες όταν τύχει και βρουν κανένα κηρόμελο το περικυκλώνουν με μεγάλη προθυμία και απομυζούν τη δρόσο του μέλιτος κι η φωτιά πάλι όταν πέσει στ’ αγκάθια γίνεται ακράτητη.

13.Εγώ λοιπόν σπρώχτηκα από τους εχθρούς κι έκλινα να πέσω δηλαδή κινδύνεψα κι ήρθα κοντά να πέσω αλλά ο Κύριό μου με βοήθησε όμως για να δείξει περισσότερο τη δύναμη και πρόνοιά Του επειδή με άρπαξε από το στόμα του θανάτου που ήμουν από κάθε μέρος απελπισμένος.

14.Ο Κύριος είναι δύναμή μου και ύμνησή μου και δόξα μου επειδή διαμέσου του Κυρίου τιμώμαι και δοξάζομαι από όλους επειδή απόκτησα τέτοιο παντοδύναμο βοηθό και τον Κύριο υμνώ και δοξάζω πάντοτε γιατί έγινε σωτήρ μου.

15.Πάλι κι εδώ από κοινού νοείται το εγένετο δηλαδή ο Κύριος έγινε σε μένα φωνή αγαλλιάσεως και σωτηρίας που άδεται και μελωδείται στις σκηνές των δικαίων. Γιατί επειδή σώθηκα με παράδοξο τρόπο υπό του Θεού για τούτο και παρακινήθηκα να υμνώ την αγαλλίαση αυτή και σωτηρία που μου χάρισε και παρακινήθηκα να υμνώ το Θεό με αγαλλίαση και σωτηρία. Σκηνή δικαίων προφητικώς οι καλύβες των ασκητών που έμελλαν να γίνουν μετά την ένσαρκη οικονομία γιατί μέσα τους ψάλλεται μάλιστα κι αναγινώσκεται καθεκάστη υπό των ασκητών το ψαλτήρι τούτο του Δαβίδ και σκηνές και οι κατά τόπο εκκλησίες.

Η δεξιά του Κυρίου δηλαδή η βοήθεια και συνεργία Του κατόρθωσε τη νίκη των εχθρών μου και έστησε το τρόπαιο εναντίον τους κι αυτή είναι η φωνή της αγαλλιάσεως και σωτηρίας που προείπε πως θα λέγεται εν σκηναίς δικαίων.

16.Η βοήθεια του Θεού με ύψωσε που έπεσα και με δόξασε που νίκησα τους εχθρούς μου και πάλι από τη χαρά του λέει δεξιά Κυρίου εποίησε δύναμιν για να αυξήσει την ευχαριστία προς το Θεό και λέγοντας τρεις φορές το δεξιά Κυρίου φανέρωσε μυστικώς την τριπλή βοήθεια που έλαβε της τρισυποστάτου θεότητος.

17.Εγώ λοιπόν δε θα πεθάνω από τους εχθρούς μου που με κύκλωσαν καθώς κείνοι το νομίζουν αλλά θα γίνει όλο το αντίθετο και εναντίο κι αυτοί θα πεθάνουν και θα χαθούν ενώ εγώ θα ζήσω και θα διηγούμαι τα θαυμάσια του Θεού σε κείνους που δεν τα ξέρουν και εγώ πάλι δε θα πεθάνω τον ψυχικό το θάνατο αλλά θα ζήσω την κατά Θεό ζωή και θα είμαι κι αθάνατος επειδή θα ψάλλουν πάντοτε όλοι οι μεταγενέστεροι τους δικούς μου ψαλμούς και δε θα πάψουν να τους αναγινώσκουν και να τους ψάλλουν έως της συντελείας του αιώνος. Κι ο λόγος αυτός προφητεύει τη μέλλουσα ανάσταση του Δαβίδ δηλαδή λέει εγώ σε θα πεθάνω ώστε πλέον να μην αναστηθώ αλλά θα ζήσω πάλι δια της αναστάσεως μαζί με όλους τους ανθρώπους και για τούτο θα διηγούμαι τα έργα του Κυρίου μαζί με τα άλλα Του θαυμάσια και την ανάσταση που μου χάρισε.

18.Ο Κύριος με παίδεψε συγχωρώντας να πέσω σε κίνδυνο ώστε να καλλιτερέψω και να διορθωθώ από το φόβο του κινδύνου και της ανάγκης και να γίνω σωφρονέστερος από τα πρώτα πλην δε με άφησε να πεθάνω αλλά με άρπαξε από το θάνατο καθώς προείπαμε για να δείξει τη δυναμή Του και την κηδεμονία Του σε μένα.

19.Ανοίξτε σε μένα ιερείς και λευίτες τις πόρτες της σκηνής που μέσα της βρίσκεται η νομική δικαιοσύνη και τα δικαιώματα του νόμου ώστε να μπω μέσα και να ευχαριστήσω τω Κυρίω και να Τον δοξολογήσω καθώς υποσχέθηκα παραπάνω και νοήσεις πύλας δικαιοσύνης και τις καλύβες των ασκητών και τις κατά τόπους εκκλησίες μέσα στις οποίες και δικαιοσύνη και κάθε αρετή πολιτεύεται ώστε εισερχόμενος εκεί να ευχαριστήσει τον Κύριο διαμέσου των ψαλμών του που ψάλλονται εκεί.

20.Πύλη η στενή περί της οποίας ο Κύριος μίλησε στα ευαγγέλια εισέλθετε δια της στενής πύλης και για τούτο κι ο προφήτης αυτή τη στενή πόρτα προβλέποντας είπε εδώ πως αυτή είναι η πόρτα του Κυρίου περί της οποίας θα διδάξει ο Κύριος Ιησούς όταν θα έρθει και που θα φέρει τους ανθρώπους προς τον Κύριο και πρόσθεσε και τούτο πως θα εισέλθουν οι δίκαιοι σ’ αυτήν δηλαδή διαμέσου της στενής αυτής της πόρτας γιατί ο Κύριος είπε ολίγοι εισιν οι ευρίσκοντες αυτήν και ολίγοι είναι οι δίκαιοι κι εκλεκτοί επειδή πάλι είπε πολλοί κλητοί αλλά ολίγοι εκλεκτοί.

21.Πάλι με τα λόγια αυτά υπόσχεται ο προφήτης πως θα ευχαριστήσει το Θεό που τον έσωσε από τους κινδύνους όπως και παραπάνω υποσχέθηκε να Τον ευχαριστήσει.

22.Τούτο το ρητό είναι φανερή προφητεία περί του Χριστού και δεν ακολουθεί κατά συνέχεια με τα παραπάνω γιατί οι προφητείες συνήθως διακόπτουν τη συνέχεια του λόγου και βάλλονται μεταξύ για να είναι συνεσκιασμένες κατά το παρόν από τους Ιουδαίους ώστε να μην εξαλειφθούν για τις προφητείες αυτές τα βιβλία των προφητών από τους Ιουδαίου τους εχθρούς του Χριστού κι οικοδομούντες οι αρχειρείς και Γραμματείς και Διδάσκαλοι των Ιουδαίων ως προχειρισμένοι υπό Θεού να οικοδομούν και να καταρτίζουν το λαό πάνω στο θεμέλιο του νόμου και λίθο αποδοκιμασθέντα το Χριστό ονομάζει λίθο δηλαδή πέτρα για το στέρεο και άκαμπτο προς την αμαρτία και ανομίαν ουκ εποίησεν αλλά και αποδοκιμασθέντα γιατί Τον αποδοκίμασαν και καταφρόνησαν οι αρχιερείς και Γραμματείς των Ιουδαίων ως άχρηστο για την οικοδομή αφού έλεγαν αυτοί ούτος ο άνθρωπος ουκ εστι παρά του Θεού αλλά πλανά τον όχλο.

Ο λίθος όμως δηλαδή  ο Χριστός που αποδοκιμάστηκε από αυτούς έγινε τόσο δόκιμος κι εύχρηστος φάνηκε στην οικοδομή ώστε έγινε λίθος ακρογωνιαίος δηλαδή βάλθηκε στη γωνία του τοίχου και της οικοδομής γιατί κάθε πέτρα δε βάλλεται το άκρο της γωνίας αλλά κείνη μόνο βάλλεται που είναι από τις άλλες πλέον δόκιμος και στερεά και χρησιμότερη για να συνδέσει με τις δυο πλευρές της σε μια γωνία τους δυο τοίχους της οικοδομής και πώς ο Χριστός έγινε πέτρα ακρογωνιαία; Επειδή ένωσε τους δυο λαούς τον ιουδαϊκό και τον εθνικό σε μια πίστη και για τούτο λέει κι ο Παύλος Χριστός εστιν η ειρήνη ημών ο ποιήσας τα αμφότερα έν και αυτός ο Κύριος είπε και άλλα πρόβατα έχω ά ουκ έτσιν εκ της αυλής ταύτης κακείνα Με δει αγαγείν και της φωνής Μου ακούσουσι και γενήσεται μια ποίμνη είς ποιμήν. Και γωνία κι η εκκλησία των πιστών γιατί καθώς η γωνία ενώνει διαμέσου της σε μια συνάφεια τους δυο τοίχους έτσι κι η εκκλησία του Χριστού κάνει την ένωση των δυο λαών κι αυτής κεφαλή ο Χριστός ως ενός σώματος κι όχι μόνο κεφαλή της αλλά και σύνδεσμός της και θεμέλιο.

23.Αυτή λοιπόν η γωνιά κι αυτή η ένωση των δυο λαών κι αυτός ο σύνδεσμος έγινε από το Θεό κι όχι από απλό άνθρωπο και αυτή είναι θαυμαστή στους οφθαλμούς μας που αξιωθήκαμε να τη δούμε γιατί πώς δεν είναι θαυμαστό το τόσο μέγα και παντοδύναμο έργο;

24.Ημέρα η ευημερία και ευτυχία της οικουμένης γιατί καθώς όταν λέμε μέρα πονηρή δε λέμε το δρόμο του ηλίου αλλά τα κακά που ακολουθούν εκείνη τη μέρα έτσι κι όταν λέμε μέρα καλή φανερώνουμε τα ακολουθύντα σ’ αυτήν καλά και για τούτο και τώρα προφητεύει τα κατορθώματα και τα αγαθά και τις νίκες που έκανε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός τη μέρα της αναστάσεώς Του επειδή κατ’ αυτήν φίλιωσε ο Χριστός το Θεό με τους ανθρώπους και κατέπαυσε την τυραννία του διαβόλου και κατάργησε τη δύναμη του θανάτου και τους ανάξιους όντες της γης έκανε άξιους των ουρανών και έλυσε το σκότος της πλάνης κι έδιωξε την αμαρτία και φύτεψε την αρετή και από άλλα μύρια πνευματικά αγαθά γέμισε την οικουμένη και για τούτο ακολούθως παρακινεί όλους τους πιστούς στο Χριστό να αγάλλονται και να ευφραίνονται τη μέρα της αναστάσεως επειδή και αξιώθηκαν κατ’ αυτήν τέτοιων πνευματικών αγαθών.

25.Κύριε σώσον τον λαόν Σου το χριστιανικό και Κύριε ευόδωσε το λαό Σου και την πίστη του κηρύγματος του ευαγγελίου Σου.

26.Και τούτο το ρητό είναι προφητεία περί του Χριστού γιατί ήρθε εν ονόματι Κυρίου δηλαδή ήρθε από τον Κύριο και από την ουσία Του και για τούτο και προς τους Ιουδαίους έλεγε Εγώ ελήλυθα εν τω ονόματι του Πατρός Μου και ου λαμβάνετέ Με και πάλι Εγώ εκ του Θεού εξήλθον και ήκω και εν τω ονόματι Κυρίου δηλώνει και εν τω ονόματι του Θεού δηλαδή ήρθε όνομα Θεού έχοντας και Θεός Ών.

Σεις λοιπόν της εκκλησίας του Χριστού λογικά θρέμματα εμείς οι προφήτες οι πιστεύσαντες και ξέροντας τέτοια του Χριστού μυστήρια ευλογήσαμε και μακαρίσαμε σας τους χριστιανούς που είσαστε άνθρωποι από τον οίκο του Κυρίου επειδή θα απολαύσετε τέτοια αγαθά και θεία μυστήρια. Και οίκος Κυρίου η εκκλησία των πιστών.

27.Θεός ο Χριστός και Κύριος ο Χριστός και φάνηκε στους ανθρώπους διαμέσου της ενανθρωπήσεως κι αντί σε χρόνο μέλλοντα Θεός Κύριος επιφανήσεται είπε σε περασμένο επέφανε κατά το ιδίωμα της προφητείας που μεταχειρίζεται τα μέλλοντα ως περασμένα.

Εορτάσατε εν τοις καλύπτουσιν δηλαδή εορτάσατε με τις θυσίες που σκεπάζουν το θυσιαστήριο έως τα κέρατά του δηλαδή έως τα άκρα του κι άλλως εορτάσατε εν τοις βλαστάνουσι δηλαδή με στέφανα ανθέων και με κλάδους γιατί πυκάζειν σκεπάζειν εννοεί και άλλως βλαστάνειν κι άρα παρακινεί εδώ τους Ιουδαίους να εορτάζουν με θυσίες πνευματικές οι οποίες σκεπάζουν από το πλήθος τους το μυστικό θυσιαστήριο της ψυχής και με στέφανα αρετών και με κλάδους αγαθοεργίας.

28.Συ είσαι Θεός μου και για τούτο μόνο Εσένα θα ευχαριστήσω και θα δοξάσω κι ας δεν έλαβα από Σένα καμιά ευεργεσία γιατί πρέπει στα κτίσματα να ευχαριστούν τον Κτίστη τους και γιατί τα έκτισε και γιατί τα προνοείται κι όχι μόνο γιατί είσαι Θεός μου θα σε ευχαριστώ πάντοτε αλλά και γιατί είσαι ευεργέτης μου επειδή παρακαλέστηκες από μένα κι άκουσες την προσευχή μου και με έσωσες από πολλούς κινδύνους.

29.Από τον ίδιο στίχο που έκανε αρχή ο παρών κάνει και το τέλος του και για τούτο μιμείται το σχήμα του κύκλου που από το σημείο που αρχίζει σ’ αυτό και τελειώνει αφού έτσι κι ο παρών σε κείνο που παρακινεί το λαό στην αρχή σ’ αυτό τον παρακινεί και στο τέλος δηλαδή να εξομολογούνται στον Κύριο τις αμαρτίες τους γιατί Αυτός είναι παντοτινός σε κείνους που μετανοούν και να ευχαριστούν τω Κυρίω γιατί είναι αγαθός σε όσους Τον ευχαριστούν και το έλεός Του παντοτινό σ’ αυτούς.

ΠΗΓΗ ΔΡΑΜ 2017

Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 13 Αύγουστος 2017 17:23  

Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση