ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ
ΚΑΘΙΣΜΑ ΙΖ΄
ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΗ΄-΄118
Ο ΑΜΩΜΟΣ
Αλληλούια.
Πολλές μεταβολές πραγμάτων έλαβε στη ζωή του ο προφήτης γιατί άλλοτε έφευγε τους εχθρούς του κι άλλοτε έπεφτε σε θλίψεις και συμφορές και άλλοτε είχε χαροποιό ζωή και άλλοτε περπατούσε την κατά Θεό στράτα κι άλλοτε σκόνταφτε σ’ αυτήν. Κι όλες τις μεταβολές της ζωής του συνάθροισε στον παρόντα σημειώνονταςσ’ αυτόν και τις άγραφες προσευχές που πρόσφερε στο Θεό καθεκάστη προς διδασκαλία και ωφέλεια των αναγνωστών κι άρτιος και τέλειος ο παρών γιατί και τους εναρέτους φέρνει σε τελειότητα και τους ζώντες με αμέλεια ξυπνά σε εργασία αρετής και επειδή συχνά αναφέρει εδώ νόμο και μαρτύρια και εντολές και δικαιώματα και κρίματα και λόγια σε κάθε σχεδόν στίχο και περί τούτων όλη η πραγματεία και υπόθεση και ύλη του και σ’ αυτά τον ξοδεύει με τρόπο ξεχωριστό από τους άλλους για τούτο ζήτησε αναγνώστη τον ιζ΄/17ο ότι πάντα τα κρίματα Αυτού ενώπιόν μου και κει θα βρεις τι θέλει να πει το καθένα από αυτά και δεν είναι χρεία να εξηγούμε πάλι όπου βρίσκουμε κανένα από τα λόγια αυτά αλλά πρέπει να ξέρουμε πως κι ας έχουν διαφορά τα παραπάνω λόγια δηλαδή τα μαρτύρια κι οι εντολές και τα δικαιώματα και τα λοιπά έχουν διαφορά το ένα από το άλλο όμως ως επί το πλείστον όλα φανερώνοντας το νόμο του Θεού κατά συνεκδοχή και μετωνυμία από των περιεχομένων το περιέχον.
1.Οδό και στράτα η παροδική και περαστική αυτή ζωή και μακαρίζει εδώ ο προφήτης κείνους τους χριστιανούς που περνούν τη ζωή τους χωρίς μώμο και κατηγορία και ζουν ορθώς και κείνους που πολιτεύονται εννόμως και κατά το νομο του Θεού και δεν περπατούν έξω από αυτόν.
2.Μακάριοι λκαι καλότυχοι κείνοι οι χριστιανοί που αναγινώσκουν το νόμο και τα λόγια του Θεού με έρευνα και προσοχή και επιστασία και νοούν τον πνευματικό θησαυρό που είναι κρυμμένος μέσα τους γιατί αυτοί από την έρευνα αυτή θα ζητήσουν με όλη την καρδιά τους το Θεό με το να δουν το κάλλος Του νοερώς και απόλαυσαν το γλυκύτατο φως Του και για τούτο κι όλον τον πόθο τους τεντώνουν προς το Θεό διαμέσου της ευαρεστήσεως σ’ αυτόν και εκζητεί κανείς το Θεό όταν τρέχει διαμέσου της στράτας των θείων εντολών Του που φέρνουν στο Θεό.
3.Οδοί απολύτως και αδιορίστως φανερώνουν ως επί το πλείστον την παρούσα ζωή αλλά όταν διορισμένως λέει οδό ή οδούς Θεού τότε φανερώνει το νόμο και τις εντολές του Θεού ώστε κείνοι που παραβαίνουν το νόμο του Θεού σε σε κανένα παραμικρό δεν περπατούν ούτε και πολιτεύονται στις οδούς του Θεού γιατί κατεκείνο το παραμικρό σφάλμα που κάνουν εκκλίνουν από τις οδούς του Θεού.
4.Συ Κύριε πρόσταξες στο νόμο Σου να τον φυλάττουμε και κατάρα έδωσες σε κείνους που τον αμελούν επικατάρατος ο ποιών το έργον του Κυρίου αμελώς και για τούτο πρέπει όλοι οι χριστιανοί να φοβηθούν το Θεό που έδωσε τις εντολές και να τον φυλάττουν με πολλή ασφάλεια και ακρίβεια πάσα χωρίς να τις παραβαίνουν τελείως σε κανένα πράγμα.
5.Ας ισάσουν οι στράτες της πολιτείας μου για να μπορώ να φυλάξω τις εντολές Σου Κύριε και εύχεται υπέρ της φυλακής των θείων εντολών επειδή ξέρει πως κανείς δε μπορεί να κατορθώσει καμιά εντολή χωρίς τη βοήθεια του Θεού αφού λέει ο Παύλος ου του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος Θεού.
6.Όταν κατευθυνθούν κι ισάσουν οι στράτες της πολιτείας μου καθώς προείπε τότε δε θα ντραπώ γιατί τότε θα επιβλέψω λοιπόν στη φύλαξη όλων των εντολών Σου κι όλες θα τις κατορθώσω. Κι άλλως τότε δε θα ντραπώ όταν επιβλέψω σε όλες τις εντοές Σου και όταν φυλάξω όλες τους γιατί το να παραβλέψει κανείς μια μόνη εντολή του Θεού προξενεί σ’ αυτόν ντροπή και καταδίκη παρά Θεού.
7.Όταν εγώ μάθω το νόμο Σου τότε θα σε ευχαριστήσω Κύριε δικαίως με όλη μου την καρδιά και με όλη μου την ψυχή γιατί εκ της του νόμου Σου μαθήσεως φωτίστηκε ο νους μου και μεγάλως εκ τούτου ευεργετήθηκα.
8.Κι αφού μάθω το νόμο Σου Κύριε θα τον φυλάξω. Και για τούτο Σε παρακαλώ μη με εγκαταλίπεις σε πολύ καιρό αφού τούτο δηλώνει το έως σφόδρα κι αν έκρινες να με εγκαταλείψεις για μερικές προς το συμφέρον οικονομίες καθώς συνηθίζεις να κάνεις πολλές φορές για την ωφέλεια των εγκαταλιμπανομένων.
9.Εδώ ρωτά και αποκρίνεται ο ίδιος επειδή η νιότη είναι κούφη και ελαφριά και ευκολοαπάτητη για τούτο είναι χρεία σ΄αυτήν η φύλαξη των εντολών του Θεού αφού αυτή η φύλαξη διορθώνει τη ζωή του νέου και τη συντηρεί.
10.Με όλη την καρδιά μου Σε ζήτησα Κύριε χωρίς να τη μοιράζω σε φροντίδες κι αγάπες του κόσμου τούτου και για τούτο Σε παρακαλώ μη με σπρώξεις από τις εντολές Σου ως ανάξιο. Ταπεινοφροσύνη δείχνει ο λόγος αυτός που φυλάσσει τα άκλεπτα τα κατορθώματα και τις αρετές και άλλως σπρώξεις εμένα από αυτές τις εντοές Σου γιατί αμάρτησα έναι καιρό και ψυχράθηκα σ’ αυτές αλλά αν πάλι πάθαινα καμιά τέτοια ψυχρότητα άναψέ με πάλι με τηβ θέρμη της χάριτός Σου και αγάπης.
11.Λόγια εδώ οι θείες εντολές και τις εντολές Σου λοιπόν Κύριε έκρυψα μέσα στο ταμείο μου και εντύπωσα σ’ αυτήν ανεξάλειπτη τη μνήμη του και ενθύμηση ώστε βλέποντάς τις πάντοτε και ενθυμούμενος να μην αμαρτάνω γιατί οι εντολές Σου δεν αφήνουν να αμαρτάνει ο άνθρωπος κείνος που τις έχει στην καρδιά του και τις ενθυμείται.
12.Δοξολογεί το Θεό και υμνολογώντας Τον γιατί ωφελήθηκε από το νόμο Του παρακαλεί να διδαχτεί και να μάθει ακόμα περί αυτών κάτι βεβαιότερο και υψηλότερο νόημα.
13.Κι όχι μόνο εγώ έμαθα τις εντολές Σου και το νόμο Σου Κύριε αλλά και σε άλλους τα κήρυξα.
14.Δεν είπε σαν σε πλούτο απλώς αλλά σε κάθε λογής πλούτο εγώ λέγοντας περπατώντας τη στράτα των εντολών Σου Κύριε χάρηκα σ’ αυτήν σα να ήθελα να απκτήσω κάθε πλούτο και τόσο χάρηκα στη στράτα των εντολών Σου καθώς άλλος φιλόπλουτος χαίρεται και ευφραίνεται σε κάθε πλούτο.
15.Είπαμε πλατύτερα περί αδολεσχίας στον νδ΄/54ο ελυπήθην εν τη αδολεσχία μου και αδολεσχία λοιπόν κι η συχνή κι επίμονη μελέτη καθώς τέτοιο σημαινόμενο έχει και τώρα εδώ το αδολεσχήσω και λέει λοιπόν πως συχνότερα θα μελετήσω στις εντολές Σου Κύριε και εκ της συχνής αυτής μελέτης θα τις καταλάβω ακριβέστερα.
16.&17.Εγώ θα μελετήσω στα δικαιώματα και τις εντολές Σου Κύριε και δε θα τις λησμονήσω γιατί η συχνή μελέτη τους συγκρατεί την ενθύμησή τους στη φαντασία μου και αντί της αδολεσχιας που έχω στις εντολές Σου και αντί της μελέτης που κάνω στα δικαιώματά Σου ανταπόδωσέ μου αμοιβή Κύριε σε μένα το δούλο Σου κι εγώ λαμβάνοντας τέτοια αμοιβή θα ζήσω καλλίτερη ζωή κι επεκτεινόμενος στα έμπροσθεν και προκόπτοντας στα μεγαλύτερα μέτρα αρετής.
18.Εξάγαε Κύριε το κάλυμμα των οφθαλμών της ψυχής μου δηλαδή την παχύτητα του νόμου που εμποδίζει και σκεπάζει το πνευματικό νόημα του νόμου και θα καταλάβω τα κρυμμένα θαυμάσια νοήματα στο νόμο περί ενσάρκου οικονομίας Σου.
19.Περαστική ζωή μεταχειρίζομαι Κύριε στον κόσμο τούτο και τρέχω σε άλλη ζωή και για τούτο φανέρωσε σε μένα βαθύτερα τις εντολές Σου για να τις εργάζομαι με περισσότερη σπουδή και να τρέχω σε κείνη τη ζωή με περισσότερη προθυμία.
20.Πολλά πεθύμησε η ψυχή μου να επιθυμώ πάντοτε τα κρίματα και τις εντολές Σου Κύριε και αδιάφορη βρίσκεται εδώ η σύνταξη και του επεπόθησε και του παιθυμήσαι γιατί το επεπόθησε χρειάζεται να συνταχτεί με αιτιατική και εδώ συντάσσεται με γενική επεπόθησε η ψυχή μου του επιθυμήσαι ενώ το πειθυμήσαι έπρεπε τουναντίον να συνταχτεί με γενική κι εδώ συντάχτηκε με αιτιατική του επιθυμήσι τα κρίματά Σου. Πολλά λοιπόν αγάπησα την επιθυμία των κριμάτων Σου Κύριε και για τούτο και τα πεθύμησα εν παντί καιρώ δηλαδή θερμώς φίλησα και άλλως επεπόθησε η ψυχή μου τα κρίματά Σου αν παντί καιρώ ώστε να τα επιθυμώ και για να τα επιθυμώ.
21.Συ Κύριε στο βιβλίο του νόμου Σου φοβέρισες να δώσεις κόλαση σε κείνους που από υπερηφάνεια καταφρονούν το νόμο Σου και άλλως τους καταράστηκες επειδή έχει γραφεί επικατάρατος πας ός ουκ εμμένει εν πάσι τοις λόγοις του νόμου τούτου του ποιήσαι αυτούς.
22.Έκβαλε Κύριε από λόγου μου τον ονειδισμό και την εξουδένωση που μου προξένησε η προλαβούσα μου αμέλεια και αμαρτία για την οποία με ονείδισε και με καταφρόνησαν οι νοητοί εχθροί μου δαίμονες και άλλως περίελε αντί διώξον από λόγου μου τον ονειδισμό και την καταφρόνηση και μη παραχωρήσεις να μου προξενηθούν αυτά αν οι εχθροί μου με νικήσουν.
23.Εκείνοι οι εχθροί μου με κατηγορούσαν περιπαίζοντάς με γιατί μελετούσαν συχνάκις το νόμο Σου κι εγώ περισσότερο τον μελετούσα ξέροντας το κέρδος και την ωφέλεια που λαμβάνω από τη μελέτη του κι άρχοντες κι οι αρχές και εξουσίες κι οι κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου δηλαδή οι δαίμονες.
24.Στους εχθρούς μου άλλα μάταια είναι μελέτη και φροντίδα ενώ σε μένα μελέτη και συμβουλή ο νόμος Σου Κύριε.
25.Παρά λίγο κόλλησα στο έδαφος της γης δηλαδή ταπεινώθηκα πολλά και για τούτο κάνε με να ζήσω κατά το νόμο Σου. Κολλήθηκα στα γήινα και προσηλώθηκα σ’ αυτά.
26.Εξαγόρευσα σε Σένα Κύριε τις αμαρτίες μου και ζήτησα τη συγχώρησή τους κι Εσύ με επήκουσες λέγε συ τας ανομίας σου πρώτος ίνα δικαιωθής και για τούτο στο εξής δίδαξέμ με ακριβέστερα και βαθύτερα τις εντολές Σου για να μην αμαρτήσω πάλι.
27.Κάνε Κύριε να καταλάβω τη στράτα του νόμου Σου και βέβαια στο εξής θα μελετώ συνεχώς τα θαυματουργηθέντα παρά Σου με το να γλυκαίνομαι από την κατάληψή τους η οποία παρά Σου μου χαρίστηκε.
28.Χαυνώθηκα Κύριε από την ακηδία και μικροψυχία που συνηθίζουν να προξενούν οι φροντίδες των πραγμάτων του κόσμου κι ο συνεχής πόλεμος των δαιμόνων και για τούτο στήριξέ με και ενδυνάμωσέ με στα λόγια Σου δηλαδή στη μελέτη των εντολών Σου ώστε να μη χωριστω από αυτή πεειδή διαμέσου αυτής της μελέτης θα μπορέσω να απορρίψω το νυσταγμό της ακηδίας.
29.Οδός και στράτα αδικίας η ρπάξη που φέρνει τον άνθρωπο στην αδικία την οποία περπατούν οι άδικοι και αυτή την άδικη πράξη δίωξε από μένα Κύριε και ελέησέ με με το νόμο της φιλανθρωπίας Σου αφού νόμος φιλανθρωπίας του Θεού το να ελεεί ο Θεός κείνον που μετανοεί και Τον παρακαλεί εκ ψυχής.
30.Στράτα αληθείας τα αληθινά δόγματα της πίστεως διαμέσου των οποίων περπατά ορθώς ο πιστός χριστιανός επειδή αλήθεια ο Χριστός Εγώ ειμί Η αλήθεια και στράτα Χριστού η ευαγγελική πολιτεία που άνοιξε ο Χριστός στους πιστούς χριστιανούς κι αυτήν την πολιτεία του ευαγγελίου αγάπησε ως προγνωσθείσα από αυτόν κι ομοίως και κρίματα οι εντολές του Χριστού που γνώρισε.
31.Δε μπορώ να χωριστώ από τις εντολές Σου Κύριε αλλά κατά κάποιο τρόπο κολλήθηκα και καρφώθηκα σ’ αυτές για τούτο μη με ντροπιάσεις κι αυτό θα γίνει σε μένα εάν παραχωρήσεις να νικηθώ από τους εχθρούς μου και να χωριστώ από τις εντολές Σου.
32.Όταν Εσύ Κύριε ελευθέρωσες την ψυχή μου από τη στεναχώρια των πειρασμών τότε κι εγώ έτρεξα στη στράτα των εντολών Σου δηλαδή σπουδαίως και προθύμως περπάτησα σ’ αυτές πολιτευόμενος κατά το νόμο Σου.
33.Γιατί λέει εδώ να του νομοθετήσει ο Θεός τη στράτα των εντολών Του ενώ ήταν προνομοθετημένη δια του Μωυσέως; Κι αποκρινόμαστε πως το νομοθέτησον εδώ αντί του δίδαξον είναι και υπόδειξον και φώτισον γιατί όποιος διδάσκει νομοθετεί κατά κάποιο τρόπο κείνον που διδάσκει παρακινώντας τον στα καλά κι εμποδίζοντάς τον από τα κακά δίδαξόν με τα δικαιώματά Σου λέγοντας και το νομοθέτησόν με κι αντί του φανέρωσόν μοι τη στράτα των δικαιωμάτων Σου κι εγώ θα τη ζητήσω πάντοτε επειδή αυτή είναι κρυμμένη από τους πολλούς και φαίνεται ασαφής.
34.Δός μου Κύριε σύνεση και φωτισμό του Πνεύματός Σου ώστε με το φωτισμό τούτο να ερευνήσω το νόμο Σου με επιστασία και προσοχή κι αφού τον καταλάβω ακριβώς ακολούθως και θα τον φυλάξω κι είπαμε κι αλλαχού πως φυλακή νόμου είναι να ποιεί κανείς το νόμο και να τον πληρώνει δια έργων.
35.Οδήγησέ με Κύριε στη στράτα των εντολών Σου γιατί κείνους που έχουν προθυμία να περπατήσουν στις εντολές Σου Εσύ ο Θεός τους οδηγείς σ’ αυτές. Τρίβος η στράτα των εντολών γιατί αυτή είναι παλιά και συνηθισμένη και τετριμμένη από τόσους και τόσους δικαίους που την περπάτησαν κι όχι καινούργια κι ασυνήθιστη.
36.Γύρισε Κύριε την καρδιά μου στην αγάπη των εντολών Σου βοηθώντας την προθυμία της δια της χάριτός Σου και μην την αφήσεις να γυρίσει στην αγάπη της πλεονεξίας και να νικηθεί από τα πράγματα του κόσμου και βλέπε αναγνώστη πως ο θείος προφήτης όλα τα ζητεί από το Θεό και την αποφυγή των κακών και την αγάπη των καλών για να μας διδάξει πως ο Θεός είναι που κατορθώνει το παν χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν κι ας είναι τούτο σε σένα ένας καθολικός κανόνας σε όλα τα άλλα όμοια ρητά που λέει ο προφήτης στον παρόντα πλην ο Θεός βοηθά όχι σε όλους αλλά σε κείνους που είναι άξιοι και σε κείνους που προαιρούνται κι αυτοί από λόγου τους και κάνουν κείνο που μπορούν.
37.Γύρισε Κύριε τα μάτια μου να μη βλέπουν τις ψυοχβλαβείς θεωρίες και μάταια κάλλη και -νοώντας και τα μάτια του σώματος και της ψυχής- και ζωοποίησέ με με το νόμο Σου επειδή ο θείος νόμος προξενεί ζωή αληθινή σε κείνους που πολιτεύονται κατ’ αυτόν ενώ η του σώματος μόνο ζωή προξενεί θανατο.
38.Στήριξε σε μένα το δούλο Σου Κύριε το δεσποτικό νόμο Σου δηλαδή να γίνει ο νόμος Σου φαβερός σε μένα και φόβο να μου προξενεί.
39.Αφαίρεσε από την ψυχή μου Κύριε τον ονειδισμό εκείνο που μου προξενήθηκε από την αμαρτία που έπραξα αφού αυτόν τον ονειδισμό φοβάμαι κι υποπτεύω πως θα μου προσφέρουν οι δαίμονες εν τη ημέρα της κρίσεως και τον ονειδισμό που από την ταλαιπωρία που πάσχω υποπτεύω πως θα μου λένε οι εχθροί μου και επίβουλοί μου γιατί κρίνεις δίκαια και ξέρεις πως μετανόησα για την αμαρτία μου εκείνη και πως εσένα έλπισα και όλο διόλου αφιέρωσα σε Σένα τον εαυτό μου.
40.Πεινώ και διψώ τις εντολές Σου Κύριε και για τούτο ζωοποίησέ με με τη δικαιοσύνη Σου κι όμοιο και το παραπάνω εν τη οδώ Σου ζήσόν με.
41.Ας έρθει σε μένα το έλεος κι η σωτηρία Σου Κύριε γιατί τέλος ελέους η σωτηρία κι ας έρθει κατά το λόγο και την υπόσχεσή Σου γιατί Συ υποσχέθηκες στο νόμο Σου να έρθεις να διασώσεις κείνους που φυλάττουν τις εντολές Σου ποιω έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσι Με και φυλάττουσι τα προστάγματά Μου.
42.Σε κείνους που με ονειδίζουν πως κακοπαθώ για την αρετή και τη φύλαξη των εντολών Σου τούτο το λόγο θα αποκριθώ δηλαδή πως εγώ έλπισα στα λόγια του Θεού γιατί ο Θεός υπόσχεται πως θα δώσει πολλά αγαθά σε κείνους που φυλάττουν τις εντολές Του και για τούτο και κακοπαθώ και ταλαιπωρούμαι και για τούτο και φυλάττω τις εντολές Σου γιατί τρέφομαι με τέτοιες καλές ελπίδες.
43.Μη στερήσεις από λόγου μου Κύριε το προφητικό χάρισμα σε πολύ διάστημα καιρού αλλά αν και κατοικονομία αυτό εμποδιστεί προς καιρό πάλι ας αποκατασταθεί σε μένα και μη παραχωρήσεις Κύριε να φύγει από το στόμα μου η αλήθεια γιατί είναι ενδεχόμενο να πως ψέμματα καμιά φορά ως άνθρωπος και μη στερήσεις επί πολύ το αληθεύειν από μένα δηλαδή μηδέποτε γιατί εγώ έλπισα πολλά στο νόμο Σου θαρρώντας πως θα διαφθλαχθεί σε μένα το χάρισμα της αληθείας εάν και εγώ το φυλάξω.
44.Δια παντός δηλαδή σε κάθε πράγμα θα φυλάξω το νόμο Σου Κύριε και το εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος είναι αύξηση και επίταση του αεί και πάντοτε κι ομού όλα σημαίνουν πάντοτε ώστε το διαπαντός αντί του πάντοτε και τα ακόλουθα εις τον αιώνα και εις τον αίωνα του αιώνος είναι εξήγηση του πάντοτε. Κι εγώ θα φυλάξω λοιπόν το νόμο Σου όχι μόνο στην παρούσα ζωή αλλά και στη μέλλουσα που είναι αιών του αιώνος τούτου καθό τιμιοτέρα της παρούσης ζωής και με τα λόγια αυτά δηλώνει την προθυμία του να φυλάξει το νόμο του Θεού.
45.Εγώ ευοδόθηκα και ευδοκίμησα και σε όλες τις υποθέσεις μου καιβρήκα πλατυσμό κι ευκολία γιατί αγάπησα τις εντολές Σου και θλιβόμενος από πειρασμούς δε στεναχωρήθηκα επειδή η καλή μαρτυρία της συνειδήσεώς μου που ένδοθεν βεβαιώνει πως ζήτησα κι αγάπησα με πλάτυνε στη θλίψη μου αφού συνειδός αγαθό παρηγορεί όποιον το έχει.
46.Εγώ λάλησα το νόμο Σου ενώπιον βασιλέων κι ευδοκίμησα κι έλαβα παρρησία στις εντολές Σου χωρίς να συστέλλομαι να αν φοβάμαι δόξα και δυναστεία αρχόντων κι αρμόζει το ρητό στους μάρτυρες του Χριστού αγομένους στους ηγεμόνες και βασιλείς ένεκεν του ονόματος του Χριστού.
47.&48.Μελετούσα λοιπόν στις εντολές Σου Κύριε και τις αναγίνωσκα γιατί πολλά αγάπησε η ψυχή μου και ύψωσα και τα χέρια μου στις εντολές Σου εκτελώντας τις και δι’ έργων εκπληρώνοντάς τις γιατί πράξεως τα χέρια σύμβολο και εκ της αγάπης προς τις εντολές Σου παρακινούμενος συνεχώς κι επιμόνως τις μελετούσα αφού τούτο δηλώνει το ηδολέσχουν όπως προείπαμε.
49.Για χάρη εμού του δούλου Σου Κύριε ενθυμήσου το λόγο Σου πάνω στον οποίο με έκανες να ελπίζω και ποιος είναι ο λόγος αυτός; πως θα ελεήσεις και σώσεις κείνους που φυλάσσουν τα προστάγματά Σου γιατί οιών έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσι Με και τοις φυλάσσουσι τα προστάγματά Μου αλλά θεοπρεπώς πρέπει να νοούμε επί Θεού το μνήσθητι αντί τελείωσον και σε έκβαση φέρε το λόγο Σου τούτο.
50.Αύτη. Ποιά αύτη; Η ελπίδα δηλαδή πως θα κάνεις σε μένα έλεος κι αυτή με παρηγόρησε κι αυτή με εμψύχωσε στην ταπείνωση δηλαδή στην κακοπάθεια και ταλαιπωρία που έλαβα από τους πειρασμούς και τις θλίψεις κι ο λόγος που είπα παραπάνω πως θα ελεήσεις τους φυλάσσοντες τα προστάγματά Σου αυτός ζωοποίησέ με που σχεδόν νεκρώθηκα από την υπερβολή των θλίψεων.
51.Οι υπερήφσνοι λοιπόν παρέβαιναν το νόμο Σου σε πολύ διάστημα καιρού αλλά εγώ όμως δε ακολούθησα στην κακία και παρανομία τους αφού έκαναν παρανομία γιατί με περιγελούσαν πως μελετώ πάντοτε το θείο νόμο Σου αλλά κι εγώ όμως δεν άφησα τη μελέτη του νόμου Σου για τα περιγελάσματά τους κι υπερηφάνους ονομάζει τους καταφρονητές και παραβάτε του θείου νόμου επειδή τέτοιοι παραβάτες είναι οι υπερήφανοι.
52.Ενθυμήθηκα Κύριε τις δίκαιες κρίσεις Σου που απαρχής μεταχειρίζεσαι κι τιμάς και δοξάζεις τους κακοπαθούντες για την αρετή ενώ τους ευτυχούντες για την κακία τους ατιμάζεις και παρηγορήθηκα από την ενθύμηση αυτή στις θλίψεις μου κι τις κακοπάθειές μου.
53.Εγώ Κύριε λυπήθηκα για τους αμαρτωλούς και θυμωνόμενος εναντίον τους που καταφρονούν το νόμο Σου και γιατί με την καταφρόνηση του νόμου Σου απολλύονται και κολάζονται.
54.Τα προστάγματά Σου Κύριε ψάλλονταν από λόγου μου δηλαδή τα μελετούσα σε κάθε τόπο και όπου κι αν βρέθηκα κι άλλως τα προστάγματά Σου Κύριε ήταν κοντά σε μένα εν ψαλμοίς και ψαλμούς τά έκανα και ψάλλοντάς τα ευφραινόμουν.
55.Ενθυμήθηκα Κύριε το όνομά Σου στον καιρό της νυκτός γιατί τότε οι δαίμονες περισσότερο ενοχλούν την ψυχή από τους λογισμούς της σαρκικής ακαθαρσίας και για τούτο εγώ ενθυμούμενος Εσένα σωφρονούσα εξαιτίας του φόβου Σου και Σε ενθυμήθηκα Κύριε στη νύχτα των παθών όταν από αυτά σκοτίστηκε ο λογισμός μου.
56.Κι αυτή η μνήμη την οποία αναμνήστηκα τη νύχτα επειδή συνηθίζει πολλές φορές να μεταλμβάνει το ρήμα στο όνομα το σύστοιχο καθώς εδώ εμνήσθην ρήμα μετέβαλε σε όνομα σύστοιχο λέγοντας αύτη η μνήμη καθώς και αλλαχού προείπε ών επήλπισάς με και αύτη –η ελπίς δηλαδή- παρεκάλεσεν εν τη ταπεινώσει μου και λέει ο προφήτης πως αυτή η μνήμη κι ενθύμησή Σου Κύριε έγινε σε μένα επειδή ζήτησα πάντοτε με υπερβολή τα προστάγματά Σου κι από αυτήν την ενθύμηση έλαβα φόβο στην καρδιά μου.
57.Συ Κύριε είσαι μερίδιο και κληρονομία και πλούτος μου γιατί εγώ καταφρόνησα της γης το μερίδιο και την πρόσκαιρη κληρονομία και το γήινο πλούτο και για τούτο είπα δηλαδή έδωσα συμφωνία κι υπόσχεση να φυλάξω το νόμο Σου απαράβατο.
58.Εγώ παρακάλεσα το πρόσωπό Σου δηλαδή Εσένα Κύριε κατά περίφραση με όλη μου την καρδιά για την αμαρτία μου και για τούτο ελέησέ με κατά το λόγιό Σου αφού έχει γραφεί στο νόμο ότι λεεούνται οι μετανοούντες και ελέησέ με κατά την υπόσχεση και διάκρισή Σου.
59.Εγώ συλλογιζόμενος το νόμο Σου Κύριε ίσασα τη στράτα της πολιτείας μου προς τις εντολές Σου αφού διελογισάμην τας οδούς Σου δηλαδή πρώτα στοχάστηκα τι πρέπει να πράξω και τι να πω και για τούτο και περπατούσα μέσα στις εντολές Σου.
60.Εγώ ετοιμάστηκα και πρόθυμος φάνηκα να φυλάξω τις εντολές Σου Κύριε και για τούτο δεν ταράχτηκα από την τραχύτητα και βαρύτητα που οι εντολές αυτές φαίνονται πως έχουν κοντά στους αμελείς και ραθύμους γιατί κείνο το πράγμα που προμελετάται και προσδοκάται γίνεται πλέον ευκολομεταχείριστο κι ελαφρότερο και δεν ταράχτηκα όταν οι δαίμονες κι οι πειρασμοί ήρθαν καταπάνω μου αφού ήξερα πρότερα πως θα προσβάλουν εναντίον μου και για τούτο ήμουν προετοιμασμένος να τους υπομείνω.
61.Σχοινιά αμαρτωλών δαιμόνων οι πονηροί λογισμοί διαμέσου των οποίων επιχειρούν να πειράζουν κείνους που αγωνίζονται κι αυτά λοιπόν τα σχοινιά κι οι πονηροί λογισμοί των δαιμόνων περιπλέχτηκαν σε μένα και μόλο τούτο εγώ πάλι δε λησμόνησα το νόμο Σου παρά με το φόβο του νόμου Σου διέκοψα τα σχοινιά αυτά σα με μαχαίρι κι έτσι γλίτωσα.
62.Κατά τα μεσάνυκτα εγέρθηκα όταν περισσότερο οι δαίμονες πολεμούν τους ανθρώπους άλλους παρακινώντας να μελετούν και να φαντάζονται πονηρά κι άλλους να αμαρτάνουν κι όταν ο ύπνος λοιπόν βρίσκεται γλυκύε στα μάτια τότε εγέρθηκα από την κλίνη μου να Σου εξομολογούμαι δηλαδή να Σε ευχαριστώ για τα κρίματα της δικαιοσύνης Σου επειδή τα νομοθέτησες προνοούμενος για μας τους ανθρώπους ώστε φοβούμενοι αυτά να σωφρονιστούμε και να μη κολαστούμε αμαρτάνοντας κι εγέρθηκα από τον ύπνο να εξαγορεύω σε Σένα τις αμαρτίες μου για τα κρίματα της δικαιοσύνης Σου δηλαδή φοβούμενος γι’ αυτά.
63.&64.Εγώ είμαι μέτοχος δηλαδή κοινωνός κείνων που Σε φοβούνται Κύριε και φυλαττουν τις εντολές Σου γιατί κι εγώ έχω τον ίσο φόβο τους και τη φυλακή των εντολών Σου δηλαδή κι εγώ είμαι ένας από αυτούς κι όλη τη γη Συ Κύριε ελεείς τρέφοντας όλους και προνοούμενος όλους και μακροθυμώντας σε όλους κι για τούτο ελέησε και μένα και δίδαξέ με τα δικαιώατά Σου υψηλότερα και βεβαιότερα κι αν τον ελεούσε κι αυτόν όμως μαζί με όλους ο Θεός το είπε έτσι για να κάνει το λόγο του παρακινητικότερο.
65.Ευεργέτησες λοιπόν εμένα το δούλο Σου Κύριε φού έτσι κατά το λόγο Σου που έχει γραφεί στο νόμο πως δηλαδή ευεργετούνται κείνοι που ευαρεστούν σε Σένα και κατά τον λόγον Σου άλλως αντί κατά το πρέπον Σοι αφού ευχαριστεί τον Θεό γιατί έτσι έπρεπε καθότι ευεργετήθηκε από το Θεό.
66.Δίδαξέ με Κύριε για να χω χρηστότητα προς τους ομογενείς και ομοπίστους μου και παιδεία στην πρακτική αρετή και γνώση στη θεωρητική. Συνέτισέ με λοιπόμ προς τις αρετές αυτές επειδή πείστηκα στις εντολές Σου και πίστεψα πως αυτές θα με συνετίσουν.
67.Προτού λοιπόν να κακοπάθω αμάρτησα αφού αμάρτησα πρότερα κι ύστερα παιδεύτηκα και ταπεινώθηκα και για τούτο φύλαξα το νόμο Σου να μην αμαρτήσω πάλι και παιδευτώ αφού στην αμαρτία ακολουθεί η ταπείνωση του πειρασμού και της παιδείας και ταπείνωση κι αρετή της ταπείνωσης που προξενείται στην καρδιά των προσεκτικών από το στοχασμό και τη συνείδηση πως ήμαρτον αφού ταπεινώνεται ο άνθρωπος όταν συλλογιστεί πως ήμαρτε κι άρα η αμαρτία και πλημμέλεια του έγινε πρόξενος ταπεινοφροσύνης.
68.Επειδή Συ Κύριε είσαι αγαθός και φιλάνθρωπος και φιλάγαθος για τούτο δίδαξέ με καθαρότερα τη φυσική Σου αγαθότητα και φιλανθρωπία ώστε να τη μιμηθώ κι εγώ κατά δύναμη και τα ίδια προείπε παραπάνω για να αυξήσει τη δέησή του και γιατί πολλά ορέγεται να διδαχτεί αμέσως από το Θεό.
69.Οι υπερήφανοι με αδικούν αλλά εγώ όμως δε θα τους μιμηθώ ούτε και θα χωριστώ από τις εντολές Σου παρά θα τις ερευνήσω και από κείνες θα λάβω παρηγοριά στην ψυχή μου κι υπερήφανοι νοούνται κι οι δαίμονες κι οι άνθρωποι που καταφρονούν το θείο νόμο αφύού εκ της υπερηφανείας προέρχεται η καταφρόνηση του θείου νόμου.
70.Σκληρύνθηκε εναντίον μου η καρδιά των υπερηφάνων σαν το γάλα επειδή το γάλα όταν πήξει και γίνει τυρί σκληρύνεται και η καρδιά των υπερηφάνων παχύνθηκε τρεφόμενη με τις αδικίες γιατί και το γάλα όταν γίνει τυρί φαίνεται πλέον παχύτερο.
71.Συμφέρον κι ωφέλιμο έγινε σε μένα γιατί με παίδεψες Κύριε με τους πειρασμούς ώστε εκ της παιδείας αυτής να μάθω τη δικαιοσύνη Σου με την οποία τιμωρείς τους αμαρτάνοντες και για να μάθω πως αν εδώ τους τιμωρείς πολλώ μάλλον εκεί.
72.Αγαθός δηλαδή πλέον πολύτιμος σε μένα ο νόμος Σου Κύριε τον οποίο Εσύ υπαγόρευσες στο Μωυσή δια του στόματός Σου περισσότερο από τις χιλιάδες του χρυσίου και αργυρίου γιατί ο νόμος Σου παιδαγωγεί το σώμα και ρυθμίζει τα ήθη και συνετίζει και την ψυχή.
73.Συ Κύριε με έπλασες και για τούτο και Συ συνέτισέ με και Συ δίδαξέ με ώστε εκ της συνετίσεως αυτής να μάθω να κτορθώνω τις εντολές Σου και χείρες Πατρός κι ο Υιός και το Πνεύμα το άγιο διαμέσου των οποίων τα πάντα εποίησε.
74.Κείνοι λοιπόν που Σε φοβούνται Κύριε θα δουν εμένα πως προκόπτω εά Συ με συνετίσεις κι ακολούθως θα ευφρανθούν γιατί εγώ ήλπισα στις εντολές Σου κι όχι σε κανένα άλλο βιωτικό πράγμα.
75.Εγώ γνώρισα με τη δοκιμή πως οι κρίσεις Σου Κύριε είναι δίκαιες και για τούτο ευλόγως και δικαίως με ταπείνωσες με τος πειρασμούς να σωφρονιστώ επειδή ήμαρτον.
76.Ας γίνει λοιπόν Κύριε το έλεός Σου και σε μένα το δούλο Σου να με παρηγορήσει που κακοποιήθηκα και λυπήθηκα και ας γίνει αυτό σε μένα κατά την υποσχεσή Σου πεειδή Συ υποσχέθηκες εν τω νόμω να βοηθάς τους μετανοούντες.
77.Κι ας έρθουν Κύριε οι οικτιρμοί Σου και σε μένα που αποπνίγομαι από τη λύπη και θα ζήαω μ’ αυτούς κι ας έρθουν σε μένα γιατί ο νόμος Σου είναι μελέτη μου κι όχι άλλο κανένα πράγμα του κόσμου.
78.Ας ντραπούν Κύριε οι υπερήφανοι κι ας νικηθούν κι ας μη κατορθώσουν τίποτε κι υπερήφανοι οι δαίμονες κι οι καταφρονητές του θείου νόμου γιατί αυτοί αδίκως ήμαρτον σε μένα εναντιούμενοι από το φθόνο τους.
79.Κι αν καμιά φορά πλανηθώ από τις εντολές Σου ας με επιστρέψουν στην ίση τη στράτα τους κείνοι που Σε φοβούνται Κύριε και ξέρουν τα λόγια Σου.
80.Aς γίνει Κύριε η καρδιά μου άμπεμπτη και τέλεια μελετώντας τα δικαιώματά Σου κι ας καθαρίζεται από το φόβο τους ώστε απ’ αυτό να μη ντραπώ πράττοντας κανένα έργο πονηρό κι άξιο ντροπής κι αισχύνης.
81.Η ψυχή μου Κύριε αποδημεί κατά κάποιο τρόπο από το σώμα και εκλύεται και λιγοθυμεί μη υποφέροντας την υπερβολή και θερμότητα του θείου Σου πόθου και σωτήριο η σωτήρια ενανθρώπηση του Χριστού και λέει πως πολλά επιθυμώ το σωτήριο τούτο και στους λόγους Σου θαρρώ πως τούτο θα γίνει εξάπαντος δηλαδή στους λόγους τους γραμμένους στο νόμο περί της ενανθρωπήσεως του Χριστού και άλλως νοείται και για τη σωτηρία του προφήτη δηλαδή λέει πως ποθώ τη σωτηρία παρά Σου Κύριε και στις εντολές Σου θαρρώ πως θα σωθώ φυλάττοντάς τις κι αδιάφορο είτε πει λόγους πηθυντικώς ή ενικώς λόγον.
82.Ασθένησαν και παραλύθηκαν οι νοητοί οφθαλμοί της ψυχής μου αποβλέποντας ολωσδιόλου στο νόμο Σου κι ασθένησν ζητώντας πότε θα με παρηγορήσεις συνετίζοντάς με και ανακλύπτοντας σε μένα τον κρυμμένο πλούτο στις εντολές Σου.
83.Το ασκί όταν ψυχραίνεται στην πάχνη σφίγγει και έτσι λοιπόν έγινα κι εγώ σαν το ασκί δηλαδή επειδή σφίχτηκα από τους πειρασμούς και σωφρονίστηκα και για τούτο στο εξής δε θα λησμονήσω τα δικαιώματα του Θεού για να μην πέσω πάλι σε πειρασμούς και άλλως τουναντίον το ασκί στην πάχνη γινόμενο χαύνο και απαλό ώστε να γίνει κι αυτός έτσι στους πειρασμούς όταν βρέθηκε ατονώντας και χαυνούμενος πλην μόλη την ατονία μου δε λησμόνησα πάλι τα δικαιώματά Σου ώστε να κάνω κανένα παράνομο πράγμα κι άλλως πάλι έγινα σαν τ’ ασκί νεκρός στα πάθη και τις αμαρτίες καθώς νεκρό και τ’ ασκί αλλά και χωρητικός έγινα των θείων λόγων καθώς χωρητικό και τ’ ασκί των υγρών. Κι έγινα έτσι με την πάχνη και δρόσο της θείας χάριτος που κατέβηκε άνωθεν στην ψυχή μου και ψύχρανε την είσοδο των παθών και για τούτο δε χωρίστηκα από το νόμο Σου επειδή ξέρω πως διαμέσου του θείου νόμου Σου αξιώθηκα να λάβω την άνωθεν χάρη Σου.
84.Πόσες οι ημέρες μου Κύριε; Λίγες βέβαια αφού αι ημέραι των ετών ημών εβδομήκοντα έτη –πθ΄/89ος – κι επειδή λοιπόν λίγο καιρό θα ζήσω πότε θα κάνεις κρίση σε μένα από τους εχθρούς μου εκείνους που με κυνηγούν; Τόσο τους αόρατους δαίμονες όσο και τους ορατούς ανθρώπους; Θα κάνεις εκδίκηση όταν αποστρέψεις και διώξεις αυτούς μακριά από λόγου μου.
85.Οι παράνομοι άνθρωποι μου διηγήθηκαν φλυαρίες δογμάτων αλλά ήταν εναντίον στο νόμο Σου Κύριε και διηγήθηκαν σε μένα ληρωδίες με τις οποίες ερμήνευυσαν τάχα το νόμο Σου αλλά αυτές δεν ήταν σύμφωνες με το νόμο Σου και τούτο το ρητό μπορεί να λέγεται για όλους μαζί τους λόγους των αιρετικών.
86.Όλες οι εντολές Σου είναι αληθινές με τις οποιες πρόσταξες να μην αδικεί κανείς αλλά επειδή εγώ αδικούμαι για τούτο βοήθησέ με ή μάλλον βοήθησε κι εκδικήσου τους δικούς Σου νόμους που παραβαίνονται από τους αδίκους και τούτο το ρητό είναι για τους ορατούς εχθρούς.
87.Λίγο έλειψε να με θανατώσουν οι εχθροί Κύριε αφού συντέλεια κι η συμπλήρωση της ζωής κι άρα συντέλεσαν δηλαδή έκαναν να τελειώσει η ζωή μου και συνέκλεισαν και με κατέστρεψαν στη γη αλλά εγώ όμως κι έτσι πασχοντας δε χώρισαν τον εαυτό μου από τη μελέτη και φύλαξη των εντολών Σου.
88.Ζωοποίησέ με Κύριε με το έλεός Σου καθό ελεήμων είσαι ώστε και εγώ υπό του ελέους Σου βοηθούμενος να φυλάξω τα λαρτύρια του στόματός Σου που Συ υπαγόρρευσες στο Μωυσή κι εκείνος τα έγραψε.
89.&90.Πάντοτε λοιπόν το πρόσταγμά Σου Κύριε διαμένει ασάλευτο στον ουρανό δηλαδή περί της τάξεως γιατί αυτό συνέχει και συγκρατεί τον ουρανό στην τάξη εκείνη στην οποία κτίστηκε απαρχής αλλά κι η αλήθεια του προστάγματός Σου πάντοτε αληθεύει σε κάθε γενεά χωρίς να μετακινηθεί η τάξη εκείνη που ορίστηκε και νομοθετήθηκε απαρχής. Συ εθεμελίωσες τη γη και διαμένει ασάλευτη καθώς τη διέταξες.
91.Με τη διάταξη και την προσταγή Σου Κύριε διαμένει η μέρα φυλάττουσα τη δική Σου την τάξη καθώς την πρόσταξες κι αίτιο τέτοιας διαμονής όχι μόνο αυτά ο ουρανός κι η γη ακι η ημέρα κι είναι δικοί Σου δούλοι αλλά κι όλα μαζί τα κτίσματα και για τούτο πείθονται στο πρόσταγμα του δεσπότη τους καθώς κι οι λογικοί δούλοι στους αφέντες αφέντες τους υποτάσσονται αλλά κατά υψηλότερη θεωρία νοούμενα τα ρητά αυτά πάντοτε λέει ο λόγος Σου διαμένει στον ουρανό δηλαδή στους αγγέλους δυνατοί ισχύι ποιούντες τον λόγον Αυτού –ρβ΄/102ος – και διαμένει η αλήθειά Σου τόσο στη γενεά του παλαιού νόμου όσο και στη γενεά του νέου νόμου του ευαγγελίου αφού και στους δυο νόμους αληθής ομολογείται ο λόγος του Θεού. Θεμελίωσες λοιπόν τη γη δηλαδή την εκκλησία και τη στερέωσες με την πίστη του ευαγγελίου αφού η εκκλησία ήταν πρότερα καθότι φρονούσε τα γήινα και για τούτο διαμένει καθώς Εσύ διέταξες κι επειδή πολλοί πειρασμοί ήρθαν κατά της εκκλησίας αλλά δε νίκησαν ούτε και την κατίσχυσαν αφού πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι αυτής και διαμένει η ημέρα δηλαδή το φως της ευσεβείας που ανέτειλε δια του κηρύγματος του ευαγγελίου κι ούτε διακόπτεται ούτε και σβήνεται από τη δύναμη των αντικειμένων δαιμόνων και ανθρώπων και προφητικώς ομιλεί εδώ.
92.Αλλά κι εγώ δε θα ελευθερωνόμουν από τους πειρασμούς και βέβαια θα πέθαινα από την ταπείνωση δηλαδή την κακοπάθεια που έλαβα τότε επειδή κι οι πειρασμοί ήρθαν δυνατοί καταπάνω μου αλλά όμως είχα το νόμο Σου μελέτη μου.
93.Κι έτσι στον αιώνα τον παρόντα δε θα λησμονήσω τις εντολές Σου Κύριε επειδή γι’ αυτές με ζωοποίησες που αποπνιγόμουν από πειρασμούς αφού ελευθερώθηκα από αυτούς γιατί είχα μελέτη μου το θείο Σου νόμο.
94.Ο ποιήσας γράφει εκεί αυτά άνθρωπος ζήσεται εν αυτοίς –ΠΔ- κι επειδή λοιπόν εγώ είμαι δικός Σου σώσε με αοό κείνους που με επιβουλεύονται αφού είμαι δικός Σου γιατί εκζητώ τα δικαιώματά Σου και τις εντολές Σου.
95.Εμένα επεβούλευσαν οι αμαρτωλοί και καρτέρησαν στο δρόμο να με θααντώσουν αφού οι επιβουλεύοντες και ενεδρεύοντες προσμένουν και καρτερούν τον ενεδρευόμενο αλλά εγώ όμως συνετίστηκα από λόγου Σου και διδάχτηκα τα μαρτύριά Σου και παρηγορούμαι μ’ αυτά.
96.Εγώ γνώρισα το τέλος κάθε σπουδής και τέχνης τόσο ανθρώπινης όσο και δαιμονικής γιατί πλατεία πολλά η εντολή Σου Κύριε επειδή δε στενοχωρεί το νου παρά τον πλατύνει στη γνώση κι απ’ αυτή λοιπόν κι εγώ πλατύνθηκα κατά το νου και γνώρισα κάθε τέχνης και κινήσεως το τέλος κι άλλως εγώ γνώρισα το τέλος κάθε καταστροφής αφού συντέλεια κι η καταστροφή δηλαδή ποιο το τέλος του θανάτου του αμαρτωλού κι έπειτα αναγινώσκεται πλατεία η εντολή Σου σφόδρα γιατί η εντολή Σου Κύριε πλατύνει όποιον βρίσκετι και ζει σε σταναχώρια θλίψεως και δεν προξενεί στεναχώρια και τλαιπωρία σε όποιον την εργάζονται κι ας φαίνεται αυτή στους αμελείς κοπιαστική κι επίμοχθη.
97.Πολλά και με υπερβολή αγάπησα το νόμο Σου Κύριε κι όλη την ημέρα τον μελετώ δηλαδή κάθε μέρα άλλοτε αναγινώσκοντάς τον κι άλλοτε και πράττοντας κι εργαζόμενος αυτόν κι άλλοτε πάλι και νοώντας τον και συλλογιζόμενος.
98.Εχθροί κείνων που φυλάττουν τις εντολές του θεού κείνοι που δεν τις φυλάττουν και περισσότερο και βαθύτερα απ’ αυτούς δίδαξες εμένα την εντολή Σου Κυριε γιατί αυτή είναι αγαπημένη σε μένα και για τούτο κείνοι με αδικούν αλλά εγώ δεν τους αδικώ αμοιβαίως γιατί είμαι διδαγμένος σοφότερα απ’ αυτούς.
99.Εγώ κι απ’ αυτούς τους διδασκάλους μου έγινα πιο συνετός γιατί είχα μελέτη συνεχή το νόμο Σου που ξέρει να φωτίζει και να σοφίζει τον άνθρωπο.
100.Έγινα σοφότερος και συνετότερος από κείνους που ναι παλιότεροι από μένα στα χρόνια και την ηλικία φανερώνοντας με τα λόγια αυτά και το Σαούλ που ήταν παλαιότερος από αυτόν αλλά κι ο Δανιήλ έγινε έτσι που συνήκε και διέκρινε την κρίση της Σωσάννας περισσότερο από τους πρεσβυτέρους του Ιουδαίους κι αίτιο τέτοιας συνέσεως σε μένα έγινε η εκζήτηση των θείων εντολών Σου Κύριε δηλαδή η ακριβής έρευνα και φύλαξή τους κι αυτά τα λόγια μπορούν να λέγονται και εκ προσώπου του νέου λαού των χριστιανών αγού εχθροί τους ήταν οι Ιουδαίοι που πάντοτε πολεμούν τους χριστιανούς αλλά διδάσκαλοί τους των χριστιανών δηλαδή οι Ιουδαίοι στάθηκαν πάλι επειδή αυτοί πρώτοι δια των αποστόλων δίδαξαν τους εξ εθνών πιστούς χριστιανούς περί του μόνου Θεού κι έδωσαν και βιβλία του νόμου και των προφητών σ’ αυτούς ενώ οι ιδιοι Ιουδαίοι είναι οι πρεσβύτεροι των χριστιανών Υιός πρωτότοκός Μου Ισραήλ και περισσότερο κι από τους Ιουδαίους άρα σοφις΄τηκαμε μεις οι χριστιανοί το νόμο του Θεού επειδή και σοφότεροι από αυτούς νοούμε το κρυμμένο νόημα του νόμου και για τούτο κι ακολούθως και περισσότερο αγαπάμε το θείο τούτο νόμο και για τα άλλα αλλά μάλιστα γιατί αυτός προφήτεψε τα περί του Χριστού.
101.Εγώ λοιπόν εμπόδισα τα πόδια μου να περπατήσουν σε κάθε στράτα πονηρή και το έκανα αυτό για να μην παραβώ τις εντολές Σου Κύριε που το προστάζουν αυτό να μην περπατά κανείς στη στράτα της πονηρίας.
102.Δεν εξέκλινα ούτε το παραμικρό από τις εντολές Σου Κύριε γιατί όχι άνθρωπος αλλά Συ ο ίδιος ο Θεός νομοθέτησες σε μένα αυτές τις εντολές Σου και για τούτο και φοβάμαι Εσένα και δεν παρατράπηκα από αυτούς κι αδιάφορη η σύνταξη του ενομοθέτησας γιατί αντί να πει με δοτική ενομοθέτησάς μοι είπε με αιτιατική ενομοθέτησάς με.
103.Πολλά γλυκά τα λόγια Σου Κύριε τόσο στον αισθητό μου λάρυγγα και στο αισθητό μου στόμα όσο στο νοητό λάρυγγα και στόμα της ψυχής μου γιατί από τον αισθητό μου λάρυγγα και στόμα λαλούνται τα θεία λόγια Σου κι από το νοητό της ψυχής μου νοούνται πάλι αυτά και φανερώνει με τα λόγια αυτά την ηδονή που είχε στα λόγια του Θεού που προξενείται σε κείνους που έχουν υγιά και ρωμαλέα τα αισθητήρια της ψυχής επειδή σε όσους έχουν κακό στόμαχο φαίνεται και το γλυκύ μέλι πικρό κατά την κοινή παροιμία.
104.Εγώ σοφίστηκα από τις εντολές Σου κι έγινα συνετότερος και για τούτο και εκ της συνέσεώς Σου αυτής αποστράφηκα κάθε στράτα κακίας.
105.Ο νόμος Σου Κύριε με οδηγεί στα καλά σαν ένας λύχνος και ένα φως που μέσα στη νύχτα της ζωής μου αυτής εδώ και στο σκότος των παθών μου μου δείχνει τη στράτα της αρετής και δε μ’ αφήνει να σκοντάψω στην αμαρτία και πόδια και τρίβοι η στράτα που φέρει προς το Θεό όσους την περπατούν κι άλλως ο δια Μωυσέως νόμος σωματικώς και κατά το γράμμα λύχνος γίνεται σε κείνους που περπατούν με την πρακτική αρετή αλλά πνευματικώς νοούμενος φως γίνεται σε όσους αναβαίνουν στη θεωρία και γνώση.
106.Κι επειδή εγώ γνώρισα με τη δοκιμή την ωφέλεια που έχουν οι εντολές Σου Κύριε για τούτο όμοσα δηλαδή αληθώς υποσχέθηκα και την υπόσχεση αυτή έκανα αμετακίνητη για να φυλάξω τις εντολές Σου και στάση η στερέωση του όρκου αυτού δηλαδή της υποσχέσεως.
107.Πολλά και με υπερβολή ταπεινώθηκα Κύριε είτε από στανική ταλαιπωρία μου είτε κι από θεληματική κακοπάθειά μου και για τούτο και επειδή τόσο ταλαιπωρήθηκα ζωοποίησέ με Κύριε κατά την υπόσχεση που έδωσες πως θα βοηθάς όσους κακοπαθούν και κατά το λόγο εκείνο είναι γραμμένο ο ποιήσας αυτά –τα προστάγματα- άνθρωπος ζήσεται εν αυτοίς(ΠΔ).
108.Απόδεξε Κύριε και φέρε σε αγαθή έκβαση τις υποσχέσεις που έκανα όχι κατά ανάγκη αλλά με την εκούσια προαίρεσή μου και με την ευγνωμοσύνη μου κι αυτές ήταν να φυλάξω τις εντολές Σου και για τούτο δίδαξέ με τις κρίσεις και ψήφους Σου που είναι δυσκολοκατάληπτες τα κρίματα Κυρίου άβυσσος πολλή –λε΄/35ος – και δίδαξέ με τις εντολές Σου βαθύτερα.
109.Σε Σένα Κύριε εγχειρίζω και παραδίδω πάντοτε την ψυχή μου και Σένα κάνω φύλακα κι υπερασπιστή και κυνερνήτη της και για τούτο και φύλαξα το νόμο Σου να μην εκπέσω από τα χέρια Σου.
110.Οι αμαρτωλοί δαίμονες κι οι παράνομοι άνθρωποι έβαλαν σε μένα παγίδα να με πιάσουν αλλά εγώ όμως δεν πλανήθηκα ούτε και παρασάλευσα από τις εντολές Σου φοβούμενος μη μακρύνω από τις εντολές Σου και πέσω μέσα στην παγίδα των παραπάνω αμαρτωλών γιατί κείνος που περπατά στο νόμο και τις εντολές του Θεού αυτός δεν πέφτει στις παγίδες.
111.Κληρονομιά παντοτινή εγώ λόγιασα Κύριε τις εντολές Σου και κέρδος που δε μπορεί κανείς να λάβει από λόγου μου και δείχνει με το λόγο αυτό την πολλή αγάπη που είχε στις εντολές του Κυρίου.
112.Εγώ λοιπόν γύρισα την καρδιά μου να κάνει πάντοτε τις εντολές Σου Κύριε για το μέγα μισθό και την ανταμοιβή που θα δοθεί σε κείνους οι οποίοι τις εργάζονται.
113.&114.Εγώ μίσησα τους παράνομους και το νόμο Σου όμως αγάπησα Κύριε και εγώ έλπισα στο νόμο Σου που δικαιώνει όσους τον τελειώνουν κι υπόσχεται σ’ αυτούς πως θα λάνουν πολλά αγαθά στους ουρανούς.
115.Αναχωρήστε από λόγου μου σεις οι πονηροί άνθρωποι και δαίμονες και άτοποι λογισμοί να μη μπορέσω να ησυχία να ερευνήσω τις εντολές του Θεού επειδή η δική σας ενόχληση με εμποδίζει από τη σωτηριώδη τους και κατά βάθος έρευνα.
116.Βοήθησέ με Κύριε και την υπόσχεσή Σου γιατί συ υποσχέθηκες στο νόμο Σου να βοηθάς κείνους που τον φυλάττουν και κατά την υπόσχεσή Σου και ζωοποίησέ με δια της επισκέψεως και μη με κάνεις να ντραπώ που θα το πάθω αν αποτύχω την ελπίδα που έχω σε Σένα να με βοηθήσεις.
117.Αν Συ με βοηθήσεις Κύριε εγώ θα σωθώ από την επιβουλή των ορατών και αοράτων εχθρών μου και ακολούθως θα μελετώ πάντοτε στα δικαιάματά Σου.
118.Αποστράφηκες λοιπόν Κύριε ως άρχηστους όλους εκείνους που αποστατούν από τα δικαιώματά Σου γιατί αυτοί ενθυμούμενοι να παρανομούν για τούτο και δε φυλάττουν το νόμο Σου.
119.Εγώ όμως στοχάστηκα πως όλοι οι αμαρτωλοί της γης είναι παραβάτες των εντολών Σου και για τούτο για να μη γίνω κι εγώ παραβάτης για τούτο αγάπησα το νόμο Σου Κύριε κι είπε της γης γιατί οι αμαρτωλοί είναι από τη γη κι όντας από τη γη αμαρτάνουν.
120.Από την ανάγνωση που κάνω στις κρίσεις και ψήφους Σου Κύριε φοβήθηκα κατά την ψυχή και δεν έχω και το σώμα συστελλόμενο όμως με τέτοιο φόβο σωτηριώδη και για τούτο λοιπόν Συ κάρφωσε και νέκρωσέ το από το φόβο Σου να μη μετακινείται πλέον σε άτακτες ορμές και άτοπες πράξεις.
121.Εγώ έκανα κρίση δίκαιη Κύριε και τούτο δηλώνει το κρίμα κι η δικαιοσύνη εκ παραλλήλου τιθέμενα και για τούτο και ως δίκαια κρίναντα μη με παραδώσεις σε κείνους που με επιβουλεύονται αδίκως κι ούτε οι παράνομοι ας κατακυριεύσουν εμένα τον έννομο.
122.Μακροθύμησε Κύριε σε μένα το δούλο Σου για αγαθό δηλαδή ώστε δια μετανοίας καθαράς κι αληθινής να μπορέσω να αποπλύνω το μολυσμό της αμαρτία μου κι ας μη με συκοφαντήσουν οι υπερήφανοι δηλαδή οι υπερόπτες του νόμου Σου και καταφρονητές πως δηλαδή εγώ ταλαιπωρούμαι από τους πειρασμούς απλώς και κατά τύχη κι όχι για την τολμηθείσα παρ’ εμού αμαρτία κι ας μη με συκοφαντούν πως ματαίως μετανοώ και πως ματαίως ελπίζω σωτηρία.
123.Ατόνησαν και απέκαμαν οι οφθαλμοί της ψυχής μου αποβλέποντας στην βοήθεια εκείνη που ελπίζω να μου χαρίσεις και στην υπόσχεση της δικαιοσύνης Σου.
124.Κάνε Κύριε έλεος σε μένα το δούλο Σου καθό είσαι ελεήμων και κάνε ευεργεσία σε μένα με το έλεός Σου και αφού με ελεήσεις δίδαξέ με τα δικαιώματά Σου.
125.&126.Εγώ είμαι δούλος Σου Κύριε κι αν με συνετίσεις θα γνωρίσω τα μαρτύριά Σου κι είναι καιρός σε σένα τον Κύριο να κάνεις τι; Εκδίκηση δηλαδή αφού τούτο ελλείπει και πρέπει να νοείται έξωθεν επειδή κι οι παράνομοι κατάργησαν και παρέβησαν το νόμο Σου.
127.Επειδή οι παράνομοι άνθρωποι διασκέδασν το νόμο Σου για τούτο κι εγώ τον αγάπησα περισσότερο από το χρυσάφι και τους τιμίους λίθους κι από τον πλούτο τον πολύ.
128.Εγώ ιθυμόνην και πρόκοπτα όχι σ’ αυτήν ή εκείνη τη μερική εντολή αλλά σε όλες απλώς τις εντολές Σου Κύριε και πρόκοπτα σε όλες για να θεραπεύσω Εσένα που τις πρόσταξες όλες γιατί κείνοι που παραβαίνουν έστω και μια από αυτές παροργίζουν Εσένα. Κι όχι μόνο πρόκοπτα σε όλες τις εντολές Σου αλλά και μίσησα κάθε στράτα κακίας γιατί όποιος αγαπά τις εντολές του Θεού αυτός εξ ανάγκης μισεί κάθε κακία που είναι εναντία στις εντολές αφού ασύμφωνα κι ασυμβίβαστα είναι η αρετή κι η κακία και το φως με το σκότος κι η υγεία με την ασθένεια και σε ένα υποκείμενο δε μπορεί να βρεθεί και το ένα και το άλλο μαζί.
129.Θαυμαστές είναι οι εντολές Σου Κύριε γιατί πώς δεν είναι θαυμαστές αυτές που διδάσκουν κάθε είδος αρετής και διώκουν κάθε είδος κακίας και για τούτο δεν ερεύνησε απλώς αυτές η ψυχή μου αλλά εξερεύνησε με όλη δηλαδή την δυνατή τελειότητα κι ακρίβεια.
130.Η εξήγηση και φανέρωση των λόγων Σου Κύριε φωτίζει και συνετίζει κι αυτούς ακόμα τους όντες νηπίους κι αδιάκριτους κατά την ηλικία και πολλώ μάλλον φωτίζει τους άνδρες που έχουν μέτρα λόγου και διακρίσεως και φωτίζει και τους νήπιους κατά το νου τους και τους εξ εθνών πιστούς ως νεοπαγείς και νήπιους στη θεογνωσία κι απλώς ειπείν φωτίζει το νέο λαό.
131.Το στόμα της ψυχής μου δηλαδή τη διάνοιά μου έκλεισα από πονηρούς λογισμούς και το άνοιξα στους αγαθούς λογισμούς και για τούτο έλκυσα στον εαυτό μου Πνεύμα συνέσεως και χάρισμα σοφίας και επεπόθουν και εξηρεύνησα κι επήλπισα και άλλα τέτοια ρήματα ενωμένα όντα μετά προθέσεως είναι δηλωτικά επιτάσεως και υπερβολής δηλαδή πόθησα τις εντολές Σου υπερβολικά και ερεύνησα τις εντολές Σου πολλά και έλπισα στις εντολές Σου δυνατά.
132.Κάθε άνθρωπος χρειάζεται πάντοτε το έλεος του Θεού και για τούτο λέει εδώ επίβλεψον σε μένα που πειράζομαι και θλίβομαι και ελέησέ με κατά το κρίμα δηλαδή κατά τον όρο και την απόφαση που έχεις στους αγαπώντες Εσένα Κύριε κρίνοντας δηλαδή κι αποφασίζοντας να τους ελεείς και να τους βοηθείς και μάλιστα όταν βρεθούν σε θλίψεις και πειρασμούς.
133.Ομάλισε Κύριε κι ίσασε τη στράτα της ζωής μου κατά τη στράτα του θείου νόμου Σου κι ας μη με καταδουλώσει κάθε ανομία ώστε να την πάξω γιατί κατά το λόγο του Κυρίου πας ο ποιών την αμαρτίαν δούλός εστι της αμαρτίας κι ας μη μου κατακυριεύσει κι ο άνομος άνθρωπος να με κάνει υπόδουλό του και πάσα ανομία είπε δηλαδή όποια και να ναι και άρα ουδεμία ανομία ας μη με κατακυριεύσει.
134.Λύτρωσέ με Κύριε να μη με συκοφαντήσουν οι άλλοι άνθρωποι ούτε και γω εκείνους γιατί η συκοφαντία είναι πράγμα βαρύ και δυσκολοϋπόφερτο κι προξενεί πολλές φορές στους μικρόψυχους απόγνωση κι άρνηση της άνωθεν προνοίας του Θεού και γι’ αυτή τη λύτρωση απ’ τη συκοφαντία υπόχετι ο προφήτης να προσφέρει αμοιβή στο Θεό τη φύλαξη των εντολών Του κι άλλως λέει λύτρωσέ με Κύριε από τη συκοφαντία που μ’ ενοχλεί και θα φυλάξω τις εντολές Σου γιατί η συκοφαντία συνηθίζει να εμποδίζει τους μικρόψυχους κι ολιγόπιστους από τη φύλαξη των εντολών του Θεού.
135.Φανέρωσέ μου Κύριε την εποπτική Σου τη δύναμη δηλαδή επίβλεψε επ’ εμέ και δίδαξέ με τα δικαιώματά Σου γιατί αν Εσύ δε με διδάξεις εγώ αφ’ εαυτού μου δε μπορώ να τα μάθω και άλλως νοούμενο πρόσωπο Πατρός ο Υιός ο εωρακώς Εμέ εώρακε και τον Πατέρα επειδή και χαρακτήρ του Πατρός ονομάζεται και παρακαλεί τον Πατέρα να εμφανίσει τον Υιό Του σαρκωμένο ο οποίος μέλλει να ενανθρωπήσει και να τον διδάξει τα δικαιώματα του ευαγγελίου έτσι καθώς μέλλει να τα νομοθετήσει κι εκ προσώπου του νέου λαού παρακαλεί τον Πατέρα να αποστείλει σ’ αυτόν τον Υιό Του για να τον διδάξει τα ευαγγελικά του προστάγματα.
136.Διέξοδοι υδάτων τα ρυάκια και τα κοιλώματα που γίνονται από το νερό και οι οφθαλμοί μου από τα δάκρυα βαθούλωσαν κι έκαναν κοιλώματα δηλαδή ξεράθηκαν από το πλήθος των δακρύων που εκβάλλουν και γιατί; Διότι οι παράνομοι άνθρωποι δε φύλαξαν το νόμο Σου Κύριε αφού όλη τη νύχτα εγώ έκλαιγα και θρηνούσα τους άθλιους αυτούς και νοείται ο λόγος και για τους Ιουδαίους που παρανόμησαν και θανάτωσαν το Χριστό αφού ως ομογενείς του τους θρηνεί ο προφήτης.
137.Τούτο το ρητό δίκαιος εί Κύριε και ευθείς αι κρίσεις Σου είναι καλό και συμφέρον να νοούμε και να λέμε πάντοτε σε κάθε περίσταση και να πιστεύουμε και να το ομολογούμε αφού εάν το έχουμε κατά νου δε θα ταραχτούμε όταν βλέπουμε μερικά πράγματα να συγχωρούνται παρά Θεού πιστεύοντας ότι όσα συγχωρεί ο Θεός να γίνονται είναι με δίκαιη κρίση Του.
138.Πρόσταξες Κύριε να φυλάσσονται υπό των ανθρώπων οι εντολές Σου γιατί αυτές είναι αυτόχρημα δικαιοσύνη και αλήθεια και πρόσταξες τα μαρτύριά Σου Κύριε πολλά δίκαια και αληθή γιατί ο νόμος ανταμείβει τον καθένα και τον ενάρετο και τον αμαρτωλό και για τούτο και αληθεύει στις υποσχέσεις Του.
139.Όταν Εσύ καταφρονείσαι Κύριε εγώ κατατήκομαι και αναλύω από το ζήλο που λαμβάνω για τη δική Σου καταφρόνηση και για την καταφρόνηση των εντολών Σου η δίκαιη οργή Σου καταξηραίνει και αναλύει με επειδή λησμόνησαν τις εντολές Σου και δεν τις μελετούν οι παράνομοι που για τούτο και μόνο έγιναν εχθροί δικοί μου.
140.Ο νόμος Σου Κύριε καθαρότατος και άμεμπτος καθώς καθαρό και πυρωμένο χρυσάφι στο χωνευτήρι τα λόγια Κυρίου λόγια αγνά αργύριον πεπυρωμένον –ια΄/11ος κι είπε ηγάπησε το νόμο Σου μόνος όποιος είναι δούλος και θεράποντάς Σου κι όποιος μετά φόβου Σε λατρεύει.
141.Κατά την ιστορία ο προφήτης ήταν νεότερος από τους άλλους του αδελφούς και για τούτο και καταφρονήθηκε από τον πατέρα του για την ολογοχρόνια και νεαρή του ηλικία όταν ο Σαμουήλ πήγε για να τον χρίσει βασιλέα αλλά και από το Σαούλ ήταν νεότερος και τον εξουθένωνε και τον δίωκε και μόλο που ήταν έτσι εξουθενωμένος περισσότερο από όλους τους ενθυμείτο κα μελετούσε τις εντολές του Θεού και νοείται και εκ προσώπου του νέου λαού των χριστιανών που ήταν εξουδενωμένος και καταφρονημένος από τον παλαιό λαό των Εβραίων αλλά τηρεί όμως και φυλάττει τον παλαιό νόμο περισσότερο απ’ το λαό των Εβραίων -το ηθικό δηλαδή μέρος του νόμου το περιέχον το δεκάλογο κι όχι το τελετουργικό που διόριζε περί διαφόρων θυσιών και καθαρισμών.
142.Η δικαιοσύνη Σου Κύριε είναι δικαιοσύνη αιώνια και δικαιοσύνη κυρίως γιατί κείνον που θα δικαιώσεις αιώνια δικαίως και κυρίως τον δικαιώνεις ενώ των ανθρώπων η δικαιοσύνη δεν είναι κυρίως δικαιοσύνη αφού αυτή είναι και προσωρινή και τις περισσότερες φορές σφάλλει κι εκπίπτει του δικαίου και ορθού λόγου. Ο νόμος Σου όμως είναι αλήθεια αυτόχρημα γιατί αληθεύει πολλά στα λόγια του και αλήθεια νοείται κι η ευθύτητα δηλαδή η ορθότητα δίκαιος εί Κύριε και ευθείς αι κρίσεις Σου δηλαδή ορθές και αληθινές και προειπώθηκε στον ις΄/16ο τα κρίματα Κυρίου αληθινά και δεδικαιωμένα επί το αυτό.
143.&144.Στις θλίψεις λοιπόν και ανάγκες που με βρήκαν μελέτη είχα τις εντολές Σου Κύριε που με παρηγορούσαν κι ελάφρωναν τη λύπη μου κι οι εντολές Σου αυτές είναι δικαιοσύνη αιώνια και συχνά διατρίβει στην ευφημία και στον έπαινο του θείου νόμου και για τούτο ακολούθως λέει Εσύ Κύριε συνέτισέ με με τις εντολές Σου ώστε με τη σύνεση αυτή να ζήσω κατά αλήθεια αφού κείνοι που δε συνετίζονται από Σένα Κύριε δε ζουν αληθώς δια των αρετών και της θείας Σου χάριτος αλλά ζουν κακώς και εν αμαρτίαις.
145.Κι όταν εγώ είχα θλίψη φώναξα σε Σένα Κυριε κι όχι απλώς φώναξα αλλά με όλη μου την καρδιά και για τούτο επάκουσέ μου αφού εάν Εσύ με επακούσεις εγώ θα εκζητήσω τα δικαιώματά Σου.
146.Επαναλαμβάνει ό τι προείπε εδώ λέγοντας πως αυξάνοντας τη δέησή του και βεβαιώνει την υποσχέσή του και για τούτο λέει σώσε με Κύριε που κινδυνεύω από τους ορατούς και αοράτους εχθρούς και σε αμοιβή της σωτηρίας αυτής θα φυλάξω τις εντολές Σου.
147.Εγώ προτού να έρθει η διορισμένη ώρα του όρθρου προλαβακ ια εγέρθηκα σε παράκαιρη ώρα της νυκτός προτού δηλαδή να ξυπνήσουν οι άλλοι άνθρωποι κι αφού ξύπνησα καλά φώναξα σε Σένα Κύριε και θάρρεψα στους λόγους Σου κείνους που ενήχησες στα ώτα της καρδιάς μου δια του αγίου Σου Πνεύματος και λόγοι Θεού κείνοι που υποσχέθηκε λέγοντας κεκράξεται πρός Με και επακούσομαι αυτού –κόππα/90ός.
148.Πρόλαβαν οι οφθαλμοί μου την ημέρα στον καιρό του όρθρου να μελετώ το νόμο Σου Κύριε αφού στην αωρία και τα μεσάνυτα προσεύχονταν και στον όρθρο μελετούσε το θείο νόμο.
149.&150.Άκουσε Κύριε τη φψνή μου κατά το έλεός Σου καθό είσαι δηλαδή ελεήμων και καθώς διδάσκει ο νόμος Σου έτσι κάνε να ζω και γω δηλαδή κάνε να πολιτεύομαι νομίμως ενώ κείνοι που με κυνηγούν όσο περισσότερο πλησιάζουν στην ανομία τόσο περισσότερο μακρύνουν από το νόμο Σου κι οι εχθροί μου έφεραν πλησίον μου την ανομία τους και λίγο έλειψε να με πιάσουν επιβουλευόμενοι τέτοια καταπάνω μου.
151.Κι αλλαχού λέει εγγύς Κύριος πάσι τοις επικαλουμένοις Αυτόν –ρμδ΄/144ος –αλλά κι ο Ιερεμίας είπε Θεός εγγίζων ειμι Εγώ και ου Θεός πόρρωθεν και πάλι ουχί τον υορανόν και την γην Εγώ πληρώ; Λέγει Κύριος. Κι ο Ησαϊας έτι λαλούντός σου ερεί ιδού πάρειμι κι άρα εγγίζει και πλησιάζει ο Θεός αλλά σε ποιους; Σε όσους Τον εγγίζουν και τον πλησιάζουν κι εκείνοι. Διατί οι δίκαιοι πλησιάζουν το Θεό δια προκοπής κι αναβάσεως των ρετών ενώ οι αμαρτωλοί μακρύνουν εαυτούς από το Θεό περί των οποίων έχει λεχθεί ιδού οι μακρύνοντες εαυτούς από Σου απολούνται –οβ΄/72ος .
Κι όλες Κύιρε οι εντολές Σου είναι αληθινές και βέβαιες κι όλες οι πρόνοιες με τις οποίες κυβερνάς τον κόσμο αληθινές κι όλες οι κρίσεις κι αποφάσεις Σου αληθινές και ασφαλείς και ορθές και δίκαιες.
152.Εν πρώτοις Κύριε γνώρισα από τα μαρτύριά Σου πως στερώθηκαν από Σένα αιώνια κι όταν άρχισα να τα νοώ κατάλαβα τότε πως τα έκανες ασάλευτα και κανένας δε μπορεί να τα ανατράψει και να τα καταλύσει γιατί κι αν φαίνονται πως τα περισσότερα καταλύθηκαν παρά του ευαγγελίου καταλύθηκαν κατά το έξω μόνο και σκώδες του γράμματος κι όχι κατά το κρυμμένο σ’ αυτά πνευματικό νόημα.
153.Ιδέ Κύριε την κακοπάθεια που δοκιμάζω και λύτρωσέ με από τους πειρασμούς επειδή και για το νόμο Σου κακοπαθώ και πάλι δεν τον λησμόνησα όμως αλλά ούτε και υπέφερα να τον παραβώ για να γλιτώσω από τους πειρασμούς και την κακοπάθεια που δοκιμάζω γι’ αυτόν. Ούτε κι έστερξα να μιμηθώ στην κακία εκείνους που με επιβουλεύονται και ιδέ Κύιρε και την αρετή της ταπεινώσεώς μου και λύτρωσέ με από τους πειρασμούς επειδή δε λησμόνησα το νόμο Σου ο οποίος προστάζει να ταπεινοφρονούν οι άνθρωποι.
154.Κρίνε Κύιρε την κρίση που έχω μαζί με κείνους που με πολεμούν και ζωοποίησέ με για το νόμο Σου για τον οποίο κινδυνεύω να πεθάνω καταπονούμενος από τους εχθρούς μου τόσο τους ορατούς όσο και τους αοράτους.
155.Μακράν είναι η σωτηρία Σου Κύριε και της ψυχής και του σώματος από τους παραβάτες του θείου Σου νόμου επειδή αυτοί αν δε μετανοήσουν κινσδυνεύουν να θανατωθούν προσκαίρως και να κολαστούν αιωνίως γιατί καταφρόνησαν τις εντολές Σου και τουναντίον κοντά σε μένα η σωτηρία της ψυχής και του σώματος και της ζωής γιατί εγώ θα ελευθερωθώ από τον αφανισμό που λαμβάνουν οι παραβάτες επειδή ζήτησα με υπερβολή τα προστάγματά Σου κι ο λόγος διδασκαλικός αφού διδάσκει πως δε θα σωθούν εκεί αιωνίως οι αμαρτωλοί κι ας ευτυχούν εδώ προσκαίρως και δε θα λάβουν και βοήθεια από το Θεό οι αμαρτωλοί ως υπερόπτες και καταφρονητές των δικαιωμάτων Του.
156.Πολυέλεος είσαι Κύριε και για τούτο και στον καιρό της παγκοσμίου Σου κρίσεως κάνε να ζήσω την μακαρία εκείνη και αιώνια ζωή όταν οι δίκαιοι απελεύσονται κατά το δικό Σου το λόγο εις ζωήν αιώνιον κι εδώ πάλι προσκαίρως κάνε με να ζήσω κατά το νόμο Σου συνεργώντας δια της χάριτός Σου σε μένα που προθυμούμαι να τον φυλάξω.
157.Πολλοί ορατοί εχθροί κι αόρατοι ζητούν να με κατακυριεύσουν και ξεσηκώνονται καταπάνω μου με κάθε είδος πειρασμών αλλά εγώ πάλι θαρρώντας σε Σένα Κύριε δεν εξέκλινα ούτε στο παραμικρό από τις εντολές Σου κι κείνα που προείπε λεέι και τώρα εδώ κι αλλαχού κατά διαφόρους καιρούς.
158.&159.Κι είπε παραπάνω εξέτηξέ με ο ζήλός Σου ότι επελάθοντο των λόγων Σου οι εχθροί μου και άρα λέει ιδέ Κύριε πόσο ηγάπησα τις ετνολές Σου και για τούτο ζωοποίησέ με με το έλεός Σου γιατί άλλοτε παρακαλεί να ζωοποιηθεί για της φύλαξη των εντολών του Θεού κι άλλοτε για το έλεος του Θεού. Και τη φύλαξη των εντολών προβάλλει δικαιολογούμενος ενώ το έλεος του Θεού προβάλλει ταπεινοφρονώντας και τελειότερο το δεύτερο από το πρώτο δηλαδή να προβάλλει κανείς το έλεος του Θεού επειδή ουδείς δικαιούται εξ έργων νόμου κατά τον απόστολο και ζήτησε αναγνώστη και στον ρβ΄/102ο τον στεφανούντά σε εν ελέει και οικτιρμοίς.
160.Με το ρητό αυτό θέλει να φανερώσει πως τα λόγια του Θεού είναι αληθινά γιατί αν η αρχή των λόγων του Θεού είναι αλήθεια τότε εξανάγκης είναι αλήθεια και τα ακολουθούντα στην αρχή αυτή και λέγεται και για τον πρώτο κείνο λόγο και την εντολή που λάλησε ο Θεός στον Αδάμ απο παντός ξύλου του γινώσκειν το καλόν και πονηρόν ου φάγεσθε απ’ αυτού γιατί ή δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού θανάτω αποθανείσθε αφού αρχή είναι ο λόγος αυτός όλων των λόγων που είπε ο Θεός προς τον άνθρωπο και τόσο έγινε αληθινός ώστε ο θάνατος κυρίευσε όλο το γένος των ανθρώπων κατά διαδοχή μέχρι του τέλους του κόσμου.
Αιώνιες κι ασάλευτες όλες οι κρίσεις και αποφάσεις Σου Κύριε καθώς προείπε ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
161.Η ψυχή μου δε φοβήθηκε από τους άρχοντες και εξουσιαστές εκείνους που θααντώνουν το σώμα και την ψυχή δε μπορούν να τη θανατώσουν αλλά φοβήθηκε από τα λόγια Σου Κύριε που μπορούν να απολέσουν και την ψυχή και το σώμα με την αιώνια κόλαση καθώς Εσύ είπες Κύριε στα ευαγγέλια δηλαδή περισσότερο φοβήθηκα τις εντολές Σου από τους φονείς και αιμοβόρους ανθρώπους και για τούτο για το φόβο τους δεν έπραξα κανένα πράγμα έξω από τις εντολές Σου κι άρχοντες νοούνται κι ο Σαούλ κι όσοι ήταν μαζί του αφού αυτόν πολλάκις έβαλε στο χέρι ο προφήτης και μπορούσε και να τον θανατώσει αλλά δεν τον θανάτωσε γιατί φοβήθηκε τις εντολές του Θεού που προστάζουν άρχοντα λαού σου ουκ ερείς κακως κι αν δεν πρέπει κανείς να κακολογεί τους άρχοντες του λαού του πολλώ μάλλον δεν πρέπει να τους θανατώνει.
162.Καθώς οι στρατιώτες που νικούν τους εχθρούς τους χαίρονται όταν διαρπάζουν τα πράγματα των νικημένων και πλουτίζουν από τα πολλά κούρση τους έτσι κι εγώ Κύριε ευφραίνομαι όταν αναγινώσκω και μελετώ τα λόγια Σου γιατί φωτίζουν το νου μου και μου χαρίζουν πλούτο και θησαυρό γνώσεως.
163.Δε μίσησα απλώς την αμαρτία Κύριε αλλά και τη σιχάθηκα και να σιχαθεί κανείς την αμαρτία είναι περισσότερο από το να τη μισήσει κι είπε παραπάνω παρανόμους εμίσησα τον δε νόμον Σου ηγάπησα.
164.Επτάκις στην εβραϊκή πολλάκις δηλοί και λέει λοιπόν πολλές φορές την ημέρα θα Σε υμνήσω Κύριε για τα κρίματα της δικαιοσύνης Σου Κύριε δηλαδή για το νόμο Σου και για τις οικονομίες μετά κρίσεως τις δικές Σου επειδή Συ ποιείς όλα Σου τα έργα και κρίσεις δικαίως και πρεπόντως κι αν λάβουμε το επτάκις κατά ποσότητα και αριθμό ημέρα νοείται το ημερονύκτιο και αριθμός προσευχής το μετρούμενο στον ημερονύκτιο τότε νοείται το μεσονυκτικό και ο όρθρος και οι ώρες πρώτη και τρίτη και έκτη και ενάτη και ο εσπερινός μαζί με το απόδειπνο δηλαδή.
165.Κείνοι που αγαπούν το νόμο Σου Κύριε αυτοί έχουν ειρήνη όχι με τους αοράτους εχθρούς δαίμονες αλλά με το Θεό και δε βρίσκεται κοντά τους κανένα σκόνταμμα και εναντίωμα γιατί κοντά σ’ αυτούς ισάζει τη στράτα της αρετής ο νόμος του Θεού αφαιρώντας από τη μέση κάθε πέτρα και σκόνταμμα αμαρτίας. Κι άλλως νοούμενο οι αγαπώντες το νόμο του Θεού έχουν πάντοτε ειρήνη προς τους ομοπίστους τους χριστιανούς κι ας μη θέλουν πολλές φορές να ειρηνεύσουν μαζί τους από φθόνο ή κακή τους γνώμη.
166.&167.Εγώ λοιπόν ηγάπησα τις εντολές Σου Κύριε ώστε από την αγάπηση αυτή να έρθει σε μένα η ελπιζόμενη παρά Σου αληθινή και αιώνια σωτηρία κι όχι μόνο η ψυχή μου φύλαξε τις εντολές Σου αλλά και τις αγάπησε κι όχι απλώς τις αγάπησε αλλά και με υπερβολή.
168.Παραπάνω είχε χωριστά πως φύλαξε τα μαρτύρια του Θεού και τώρα ένωσε μαζί με τις εντολές για να δείξει ότι ένα και το αυτό πράγμα δηλώνουν και τα δυο και φανερώνει και ποιο στάθηκε το αίτιο για το οποίο φυλαξε τις εντολές κι είναι αυτό γιατί όλες οι στράτες της πολιτείας μου και κάθε πράξεώς μου ενεργούνται ενώπιόν Σου Κύριε και διαπερνώ τη ζωή μου σα να σαι Εσύ μάρτυς αυτής και θεωρητής καθώς κι αλλαχού τούτο έλεγε προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου διαπαντός –ιε΄/15ος – και για τούτο και φοβούμενος Εσένα που όλες τις πράξεις μου βλέπεις φυλάττω τις εντολές Σου και τα μαρτύριά Σου.
169.Ας μην αποστραφεί ως απρόσδεκτη η δέησή μου προς Εσένα Κύριε αλλά ας πλησιάσει κι ας δεχτεί από λόγου Σου και ποια είναι η δέησή μου αυτή; Να με συνετίσεις όχι κατά ανθρώπινη τέχνη ούτε κατά επιστήμη κοσμική αλλά κατά το λόγο Σου ώστε δηλαδή να συνιώ τους λόγους Σου και να γνωρίσω ακριβώς το νόμο Σου.
170.Το αξίωμα είναι και δέησις και ικεσία και παραπάνω είπε εγγισάτω η δεήσίς μου κι εδώ λέει εισέλθοι γιατί αν η δέησή του πλησιάσει στο Θεό βέβαια θα εισέλθει σ’ Αυτόν κι αξίωμα και δέησή του ήταν να τον λυτρώσει από τους πειρασμούς ο Θεός κατά τη σοφία Του και κατά την υπόσχεσή Του καθώς παραπάνω διαφόρως εξηγήθηκε γιατί ο Θεός υποσχέθηκε να του δώσει βοήθεια με ειδικό και ξεχωριστό τρόπο.
171.Τα χείλη μου Κύριε θα Σου προφέρουν ύμνο ευχαριστήριο όταν με διδάξεις τα δικαιώματά Σου συνετότερα και βαθύτερα ύμνο δηλαδή ξεχωριστό κι ευχαριστήριο για την ευεργεσία αυτή κι εύχεται να ευχαριστήσει το Θεό για να διδάξει την επιθυμία που είχε στην ευχαριστία προς το Θεό.
172.Ας ομιλεί η γλώσσα μου πάντοτε τα λόγια Σου Κύριε άλλοτε μελετώντας τα κι άλλοτε διδάσκοντάς με μ’ αυτά και να μη καταγίνεται σε κανένα πράγμα μάταιο γιατί όλες οι εντολές Σου είναι δικαιοσύνη που ευθύνει κι ισάζει τη ζωή των ανθρώπων και τους ρυθμίζει στην αρετή και παραπάνω είπε δικαιοσύνη τα μαρτύριά Σου.
173.Ας έρθει η χειρ Σου κι η δύναμή Σου Κύριε να με σώσει δηλαδή γενέσθω εις το σώσαι με καθώς κι αλλαχού είπε γενού μοι εις Θεόν υπερασπιστήν –λ΄/30ός .
174.Εγώ πόθησα με υπερβολή την παρά σου σωτηρία Κύριε κι όχι παρά των ανθρώπων βοήθεια και για τούτο κι ο νόομς Σου είναι μελέτη μου ώστε για τη μέλέτη αυτή να με λυτρώσεις απ’ τους εχθρούς μου κι εδώ λέγεται και για την ενανθρώπηση του Σωτήρος αφού αυτή σωτήριο του κόσμου έγινε ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ κι ο Συμεών έλεγε είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν Σου και τούτο το σωτήριόν Σου Κύριε εγώ επεπόθησα να δω καθώς κι άλλαχού περί τούτου είπε ο νόμος Σου μελέτη μου γιατί αυτός σκιαγραφεί κι εικονίζει τα περί του σωτηρίου Σου τούτου και της ενανθρωπήσεως.
175.Η ψυχή μου θα ζήσει την όντως κι αληθινή ζωή Κύριε απελεύσονται οι δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον και τότε θα σε αινέσει υψηλότερα και τελειότερα και τα κρίματά Σου τα νοητά θα με βοηθήουν όταν τα φυλάξω προξενώντας μου παρρησία και ζήσαιτο και βοηθήσαι μοι που δηλώνει πως εύχεται να ζήει ζωή ενάρετη αφού αυτή είναι κυρίως ζωή και ομοίως εύχεται και να βοηθηθεί σ’ αυτό από το θείο νόμο που κυβερνά και τον ρυθμίζει στην αρετή όπως προειπώθηκε.
176.Πλανήθηκα σαν πρόβατο Κύριε χαμένο όχι γιατί έχασα τη στράτα των εντολών Σου αλλά γιατί σωματικώς διέτριβα στα όρη και τα βουνά και μετέβαινα από ένα τόπο σε άλλο γιατί με καταδίωκαν ο Σαούλ κι ο Αβεσσαλώμ κι όσοι ήταν μαζί τους εχθροί μου και για τούτο ζήτησέ με και επαναγύρισέ με στην προτέρα μου κατοικία στην Ιερουσαλήμ εμποδίζοντας κείνους που με καταδιώκουν αφού δεν αμέλησα τις εντολές Σου και λέγεται και εκ προσώπου του νέου λαού των χριστιανών πως εγώ πλανήθηκα σαν το χαμένο το ρπόβατο επειδή δεν περπάτησα την ορθή κι ίσια στράτα της ευσεβείας κι αρετής παρά περπάτησα στις στραβές και κρημνώδεις στράτες της ασέβειας και κακίας που προξενούν σε μένα όλεθρο και απώλεια και για τούτο ζήτησέ με το δούλο Σου κατά τη δημιουργία τα σύμαντα δούλά Σα –ριη΄/118ος – και ζήτησέ με ως ο καλός ποιμήν ο τιθείς την ψυχήν αυτού υπέρ των προβάτων ο οποίος κατά την παραβολή στα ευαγγέλια ζήτησε το ένα από τα εκατό πρόβατα κείνο που πλανήθηκε και το συναρίθμησε με τα ενενήντα εννέα και συνάγαγέ με στη μάντρα Σου. Το ακόλουθο που λέει ότι τας εντολάς Σου ουκ επελαθόμην φαίνεται πως είναι εναντίο στο νέο λαό των χριστιανών γιατί λησμονεί όχι κείνος που δεν έμαθε ακόμα τις εντολές αλλά κείνος που πρότερα τις έμαθε κι έξω μόνο τότε αρμόζει στο νέο λαό αν εξηγηθεί το ρητό κατά αντιχρονισμό και το επελαθόμην αντί ουκ επιλήσομαι δηλαδή εγώ ο νέος Σου λαός δε θα λησμονήσω τις εντολές Σου Κύριε.
ΠΗΓΗ ΔΡΑΜ 2017
