KHΠΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΩΔΩΝ
B΄ ΩΔΗ
ΩΔΗ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ
Οι εχθροί ημών ανόητοι...(γ΄)
21.Εδώ οι προφήτης δηλώνει πως ο λαός των Ιουδαίων αποβλήθηκε για τις αμαρτίες του ενώ τα ασύνετα έθνη διαλέχτηκαν όχι δια άλλου κανενός παρά δια Ιησού Χριστού επειδή Αυτός λέει τα λόγια αυτά αφού λέει οι Εβραίοι Με παραζήλωσαν και με παρακίνησαν σε ζηλοτυπία καθότι με εγκατέλειψαν και προτίμησαν την αγάπη της λατρείας των ου θεών δηλαδή των ψευδώνυμων θεών και με παρόργισαν με τα είδωλά τους και για τούτο και γω θα παρακινήσω τους Εβραίους σε ζηλοτυπία καθότι θα τους αποβάλω και θα προτιμήσω άλλα έθνη ουκ όντα και ασύνετα αφού ουκ έθνος το σύστημα των χριστιανών επειδή δεν είναι καθαυτό έθνος αλλά από διάφορα έθνη συντίθεται και συλλέγεται και τόσο πολλά πνευματικά αγαθά έχω να τους δώσω ώστε να κάνω τους Εβραίους να ζηλέψουν για την ευτυχία και πλουτισμό τους κι από τη ζήλεια τους αυτή να μεταβηλθούν στην πίστη του Χριστού στοχαζόμενοι πως οι πρώην ασύνετοι εθνικοί έγιναν τόσο σοφοί επειδή πίστεψαν στον Ιησού Χριστό ήμεν ποτε και ημείς ανόητοι και απειθείς και πλανώμενοι και δουλεύοντες επιθυμίαις και διάγοντες στυγητοί και μισούντες αλλήλους.
Και καθώς σεις οι Ιουδαίοι Εμένα τον ένα Θεό καταλείψατε και προτιμήσατε τους ψευδοθεούς έτσι αντιστρόφως κι Εγώ θα σας απορρίψω εσάς τον ένα λαό και στα έθνη θα χαρίσω τη σωτηρία αλλά σεις που προτιμήσατε τους μη όντες θεούς δεν τους κάνατε αληθινούς θεούς ενώ Εγώ που προτίμησα τα ασύνετα έθνη θα τα γεμίσω από θεία σοφία και για τούτο κι εσείς βλέποντάς τα τόσο σοφά θα αναλύσετε από το φθόνο σας και στ’ αλήθεια τη σήμερον δε λυπεί τόσο τους Ιουδαίους η σκλαβιά που έχουν κι η διασπορά σε όλα τα έθνη καθώς τους λυπεί η ερημία του ναού στα Ιεροσόλυμα και η ευσέβεια και σοφία και περιφάνια μας των χριστιανών δηλαδή που καταγόμαστε εξ εθνών και επειδή αυτά είναι που τους παρακινούν και τους κάνουν να ανάβουν εναντίον μας σε φθόνο και ζηλοτυπία.
22.Εδώ πάλι φανερώνει την οργή κατά των αμαρτωλών Ιουδαίων του Θεού που τους ακολούθησε ύστερα στους παρά των Ρωμαίων τεσσαράκοντα χρόνους μετά την ανάληψη του Κυρίου και λέει πως το αισθητό πυρ θα καταφάει τη γη των Ιουδαίων καθότι οι Ρωμαίοι πυρίκαυστη έκαναν τη γη των Ιεροσολύμων κι όλα τα γεννήματα της γης εκείνης και τα θεμέλια των αισθητών ορέων θα καταφλέξει αφού οι Ιουδαίοι και μόλο που κατέφυγαν στα όρη και κλείστηκαν μέσα στα υψηλότατα κάστρα όμως κι αυτά γκρέμισαν οι Ρωμαίοι και από κει έβγαλαν και τους θανάτωσαν όπως διηγείται κι ο Ιωσηπος για την εσχάτη άλωση της Ιερουσαλήμ.
Κι άλλως νοούμενο πάλι το ρητό λέει πως ο Θεός εποειδή είναι πυρ καταναλίσκον ο Θεός σου πυρ καταναλίσκον εστι για τούτο θα τιμωρήσει τους αμαρτωλούς και θα τους καταδικάσει στα κατώτατα του Άδου όταν αυτοί δε θα μετανοήσουν εκ της μακροθυμίας του Θεού κι ομοίως θα καταφάει το πυρ της οργής Του όσους είναι προσηλωμένοι στη γη δηλαδή στο σώμα και τα γεννήματα της γης αυτής του σώματος δηλαδή θα κατακάψει κι αυτά είναι η πορνεία και μοιχεία και κάθε άλλη σαρκική ακαθαρσία και θα κάψει και τα θεμέλια των ορέων και όρη αναγωγικώς οι δαίμονες νοούνται και ασεβείς κι υπερήφανοι που επαίρονται και υψώνονται κατά της γνώσεως και τιμής του Θεού.
Μερικοί πάλι λένε πως το τελευταίο εκείνο πυρ με το οποίο θα κολάσει ο Θεός τους δαίμονες και αμαρτωλούς τόση δραστικότατη και οξύτατη ενέργεια θα χει ώστε μέλλει να διαλύσει κι αυτά τα βουνά και θεμέλια των βουνών και τα στοιχεία όλα και αυτό το ίδιο το στοιχείο του πυρός και στοιχεία καυσούμενα λυθήσονται και γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται όπως λέει κι ο πρωτοκορυφαίος και αυτό ακριβώς κι ο Θεσσαλονίκης θείος Γρηγόριος λέει πως καθώς το πυρ τούτο το δικό μας μεταχειρίζεται σε τροφή του τα ξύλα και τις άλλες επιτήδειες ύλες έτσι και το τελευταίο κείνο πυρ θα μεταχειριστεί ως τροφή του τούτο πάλι το δικό μας πυρ το καλούμενο διακονικό και τόσο δραστική κι οξύτατη θα ναι η δράση του και δύναμη κι ενέργεια! Και πώς εμείς οι τάλανες να υποφέρουμε ένα τέτοιο δραστικότατο πυρ; Εμείς που δεν υποφέρουμε το καύσιμο ενός σπινθήρος του πυρός τούτου; Ίλεως ίλεως ο Θεός!
23.Η προς τους αμαρτωλούς μακροθυμία του Θεού συνάγει σ’ αυτούς τα κακά γιατί όσο οι αμαρτωλοί από το ένα μέρος αμαρτάνουν αχαλίνωτα και ακράτητα κι ο Θεός από το άλλο μακροθυμεί και δεν τους τιμωρεί τόσο οι αμαρτωλοί συμμαζώνουν στον εαυτό τους τα κακά και τις τιμωρίες που θα λάβουν στο τέλος στη γέεννα της κολάσεως όταν δηλαδή θα ευκαιρωθεί καταπάνω τους το ποτήριο του οίνου του ακράτου της οργής του Θεού και κάθε τιμωρία θα τελειώσει σ’ αυτούς επειδή αυτοί καταφρονούν τον πλούτο της χρηστότητος και ανοχής και μακροθυμίας του Θεού δια τούτο θησαυρίζουν εαυτοίς οργήν εν ημέρα οργής και αποκαλύψεως δικαιοκρισίας του Θεού και βέλη Κυρίου οι παιδείες προς επιστροφή των χριστιανών. Και για τούτο λέει ο Ιώβ βέλη Κυρίου εν τω σώματί μου ων ο θυμός εκπίνει το αίμα μου και σαρξ Βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν.
Ώστε από αυτά τα λόγια του προφήτου συμπεραίνουμε πως η τελευταία κόλαση των αμαρτωλών είναι μια συναγωγή και μια συμμάζωξη όλων των τιμωριών κι όλων των βασάνων κι όλων των ανυπόφορων παιδειών τόσο της ψυχής όσο και του σώματος τόσο των ψυχικών όσο και των σωματικών δυνάμεων και για τούτο και με πολλά και διάφορα ονόματα ονομάζεται και γέεννα και πυρ άσβεστο και σκότος εξώτερο και τάρταρος και κλαυθμός και βρυγμός οδόντων και σκώληξ ο ατελεύτητος και άλλα όμοια κι αλλίμονο σε μας σύντροφοί μου αμαρτωλοί πώς να υποφέρουμε μια τέτοια πολυκόλαστη κόλαση; εμείς δεν υποφέρουμε ψύλλου δάγκαμα και πώς να υπομείνουμε βάσανο που περιέχει μέσα της όλες τις βασάνους μαζί; Θεέ πολυεύσπλαχνε δόσε μας προ του τέλους διόρθωση και μετάνοια.
24.Οι Ισραηλίτες θα διαφθαρούν για την πείνα του άρτου δηλαδή γιατί θα τους λείψει το ψωμί όσο και για το φαγητό των ορνέων καθότι έχοντας το στομάχι αδυνατισμένο από την ασιτία και έδεια άρτου ύστερα κυνηγώντας πουλιά και τρώγοντάς τα περισσότερο βλάβη υπέστησαν και φθορά πάρεξ που διασώθηκαν και δυναμώθηκαν επειδή με στομάχι ασθενικό και φορτωμένο από κρέατα δε μπορούσαν να χωνέψουν καθώς και μέσα στην έρημο οι ίδιοι οι Ισραηλίτες έπαθαν όταν έφαγαν τα κρέατα της ορτυγομήτρας δηλαδή ορτυκιών και μεταβλήθηκε το φαγητό τους σε χολέρα έως μηνός φάγεσθε έως αν εξέλθη εκ των μυκτήρων υμών και έσται υμίν εις χολέραν. Και χολέρα η ασθένεια που προξενεί ανακατωσούρα και από το στόμα και από τον αφεδρώνα ώστε διαφθάρηκαν οι Ιουδαίοι από την πείνα όχι μόνο σε καιρό που πολιορκήθηκαν υπό του Ναβουχοδονόσορ στα Ιεροσόλυμα αλλά κι όταν οι Ρωμαίοι πολιόρκησαν μετά τη Σταύρωση του Κυρίου πάλι τα Ιεροσόλυμα τόσο που και στις δυο πολιορκίες οι μητέρες έψησαν τα παιδιά τους και τα έφαγαν χείρες γυναικών οικτιρμόνων έψησαν τα παιδία αυτών και εγενήθησαν εις βρώσιν αυταίς εν τω συντρίμματι της θυγατρός του λαού Μου. Και πολλές μητέρες λοιπόν έφαγαν τα παιδιά τους τότε.
Κι όχι μόνο για την αισθητή πείνα υπέστησαν φθορά οι Ισραηλίτες αλλά και από τη νοητή να ακούσουν λόγο Κυρίου επειδή σ’ αυτούς δε βρίσκεται πλέον λόγος Θεού ούτε ποροφήτης λέγοντάς τους τάδε λέγει Κύριος πλην ας ευχόμαστε εμείς οι χριστιανοί θερμώς το Θεό να μην υποστούμε φθορά από την κατάρα εκείνη που φοβερίζει να δώσει ο Θεός δια του προφήτου ιδού ημέραι έρχονται λέγει Κύριος και εξαποστελώ λιμόν επί την γην ου λιμόν άρτων ουδέ δίψαν ύδατος αλλά λιμόν του ακούσαι λόγον Κυρίου και περιδραμούνται ζητούντες τον λόγον Κυρίου και ου μη εύρωσι. Και τότε ακολουθεί στους χριστιανούς η νοητή πείνα εκείνη όταν οι αρχιερείς και ιερείς και διδάσκαλοι αμελούν και δεν κηρύττουν τόσο στις εκκλησίες όσο και κατιδίαν το λόγο του Θεού κι οι χριστιανοί πάλι που ξέρουν γράμματα δεν καταγίνονται στην ανάγνωση ψυχωφελών βιβλίων και μάλιστα στις εορτές αλλά ξοδεύουν τον καιρό τους σε παιχνίδια και θεάτρα και χορούς και τραγούδια και άλλα ψυχοβλαβή και σατανικά.
Οπισθοτονία πάθος κι ασθένεια σωματική δηλαδή σπασμός κι άτακτη και κλονώδης κίνηση ποντικών νεύρων που βρίσκονται στη ράχη και τραβίζει όλο το σώμα πίσω και το κάνει στραβό σαν τοξάρι και με τέτοια ασθένεια φοβερίζει ο Θεός πως θα παιδέψει τους Ιουδαίους κι ότι όποιος λάβει την ασθένεια αυτή έχει να μείνει ανιάτρευτος.
Δηλώνει η ασθένεια αυτή την οπισθοτονία της ψυχής από την οποία πρέπει να παρακαλάμε το Θεό να φυλάξει και μας τους χριστιανούς γιατί είναι μια μεγάλη οργή του Θεού αφού τότε γίνεται έτσι η ψυχή του χριστιανού όταν ομολογήσει στο άγιο Βάπτισμα να αποτάξη το σατανά και όλα του τα έργα και την πομπή του και να συναχτεί με το Χριστό και να φυλάσσει όλες τις εντολές του Χριστού αλλά ύστερα γυρίζει στα πίσω και αθετεί τις συμφωνίες αυτές και το Χριστό αποτάσσεται και τις εντολές Του και συντάσσεται με το σατανά και με τα πονηρά του τα έργα και τότε άρρωστη έτσι γίνεται η ψυχή όταν παραιτήσει τον κόσμο σαν άλλα Σόδομα και Γόμορρα αλλά ύστερα πάλι γυρίζει στα ίδια όπου παραίτησε καθώς κι η γυναίκα του Λωτ που φυγε από τα Σόδομα αλλά γύρισε στα πίσω αλλά και τότε γίνεται έτσι ασθενής η ψυχή όταν εξομολογείται στον Πνευματικό και καθαρίζεται από τις αμαρτίες δια μετανοίας αλλά δεν κάνει τέλεια αποχή κακού παρά πάλι γυρίζει πίσω στην αμαρτία καθώς κι ο σκύλος κάνει με τις ακαθαρσίες του και η γουρούνα στην πρώτη λάσπη συμβέβηκε αυτοίς το της αληθούς παροιμίας κύων επιστρέψας επί το ίδιον εξέραμα και υς λουσαμένη εις κύλισμα βορβόρου.
Και για τούτο τέτοια ψυχή μένει ανιάτρευτη επειδή επιστρέφει στα πρότερα πάθη και αμαρτίες κι εκεί πήζει σαν πέτρα και γίνεται σα στήλη αλός καθώς κι η γυνάικα του Λωτ και επέβλεψεν η γυνή αυτού εις τα οπίσω και εγένετο στήλη αλός. Και τούτου χάριν κι ο Κύριος άλλοτε έλεγε μνημονεύετε της γυναικός Λωτ για να μας διδάξει με το λόγο τούτο να ενθυμούμαστε πάντοτε την τιμωρία που έλαβε κείνη κι έτσι να φοβηθούμε και να μη γυρίζουμε πίσω στα πρότερα πάθη κι αμαρτίες μας κι άλλοτε πάλι έλεγε ουδείς επιβαλών την χείρα αυτού επ’ άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω εύθετός εστι εις την Βασιλείαν του Θεού κι αλλαχού πάλι ο εν τω αγρώ μη επιστρεψάτω εις τα οπίσω δηλαδή όποιος εργάζεται στον αγρό της αρετής ας μην αφήσει τη αρετή μήτε και να γυρίσει στην κακία και τέτοιος άνθρωπος βέβαια δε θα εισέλθει και στη Βασιλεία του Θεού.
Εγώ θα στείλω οδόντεςθηρίων στους Ισραηλίτες αλλά θηρία πρέπει να νοήσουμε τους πολέμιους που σαν άγρια θηρία κατάτρωγαν τους Ιουδαίους και σχεδόν με τα δόντια τους καταξέχιζαν κι αφάνιζαν κατά διάφορους καιρούς για την πονηρία τους και θηρία και τα φίδια που έστειλε ο Θεός στην έρημο και τους δάγκωναν και τους θανάτωναν και κατά την έννοια αυτή εξαποστελώ νοείται αντί περασμένου δηλαδή απέστειλα και θηρία και οι δαίμονες που κατατρώνε όσους χριστιανούς παραδίδονται στα δαιμονικά τους τα πάθη και όλα αυτά όμως φανερώνουν τη θεία εγκατάλειψη από την οποία ας μας ελευθερώσει ο Θεός και μας τους χριστιανούς γιατί όποιος χριστιανός εγκαταλείπεται από το Θεό αυτός κατατρώγεται από τα νοητά θηρία τους δαίμονες και τα πάθη και κατατρώγεται από αυτά όχι μόνο στην παρούσα τη ζωή αλλά και στη μέλλουσα.
25.Με τα λόγια αυτά τραγωδεί και δεινοπαθώς διηγείται ο θείος προφήτης κείνα τα κακά που έμελλαν να λάβουν οι Ιουδαίοι στην πολιορκία της Ιερουσαλήμ που έγινε υπό των Βαβυλωνίων τα οποία οι προφήτες Ιεζεκιήλ και Ιερεμίας διηγούνται γιατί όταν οι Βαβυλώνιοι περικύκλωσαν τα Ιεροσόλυμα άλλοι Εβραίοι πολεμούμενοι από τους έξωθεν εχθρούς φονεύτηκαν κι άλλοι διαφθάρηκαν τόσο πολύ από την πείνα όσο κι από φόβο που χαν έσωθεν στην καρδιά τους και νοείται όμως και αλληγορικώς το ρητό πως τους αμαρτωλούς κι αμετανόητους μένοντες χριστιανούς θα τιμωρήσει η μάχαιρα Κυρίου περί της οποίας είπε κι ο Ίδιος δια Ησαϊου εν τη ημέρα εκείνη επάξει ο Θεός την μάχαιραν την αγίαν και την μεγάλην και την ισχυράν και μάχαιρα Κυρίου ο ελεγκτικός λόγος του Θεού που τομότερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και κριτικός ενθυμήεων και εννοιών καρδίας και με το λόγο τούτο και τη μάχαιρα τύπτοντας ο Θεός τη συνείδηση του αμαρτωλού και προξενώντας φόβο έσω στην καρδιά του θανατώνει τα τέκνα του που είναι πρώτα οι λογισμοί οι πονηροί κι αισχροί του αμαρτωλού και δεύτερον τα πονηρά του τα λόγια και τρίτον οι κακές του οι πράξεις και για τούτο είπε ο Σολομών τω φόβω Κυρίου εκκλίνει πας από κακού.
Κι όλους λέει τους Ιουδαίους θα παραδώσει ο Θεός σε αφανισμό και δε θα σπλαχνιστεί ούτε νέο παλικάρι ούτε παρθένο και κόρη ούτε θηλάζουσα και το μωρό της ούτε γέροντα και ασπρογένη γιατί κι όλοι αυτοί ήμαρτον συμφώνως με την ηλικία που είχαν τις διαφορετικές και τις αμαρτίες έκαναν τις ίδιες και για τούτο δια Ιερεμίου τούτο θέλοντας να φανερώσει ο Θεός του έλεγε ή ούχ οράς τι αυτοί ποιούσι εν ταις πόλεσι Ιούδα και εν ταις οδοίς Ιερουσαλήμ; Οι υιοί αυτών συλλέγουσι ξύλα και οι πατέρες αυτών καίουσι πυρ και αι γυναίκες αυτών τρίβουσι σταίς του ποιήσαι καυώνας τη στρατιά του ουρανού δηλαδή άστροις και έπεισαν σπονδάς θεοίς αλλοτρίοις ίνα παροργίσωσί Με.
26.&27.Αληθώς επληρώθη ο λόγος αυτός του Θεού στους παράνομους Ιουδαίους γιατί μετά τη Θεοκτονία διασπάρηκαν από το ένα άκρο του ουρανού έως το άλλο άκρο κι εξαλείφτηκαν από το βιβλίο και την ενθύμηση των ζώντων και πλέον δεν είναι λαός του Θεού αλλά δεν αφανίστηκαν όμως παντελώς για τα λοιπά έθνη αλλά πώς; Και γιατί τέλος; Γιατί αυτά έμελλαν να υπερηφανεύονται στην ασέβειά τους και να λένε πως αίτιοι της απωλείας των Ιουδαίων στάθηκαν όχι οι αμαρτίες τους αλλά οι θεοί των Εθνών τους οποίους δεν πορσκυνούν οι Ιουδαίοι.
Κι αυτό αληθές συμμαρτυρούσης της ΑΓ αφού κι ο Ιερεμίας άκουσε τα υπερήφανα λόγια που έλεγαν οι Βαβυλώνιοι κατά των Ιουδαίων κι έλεγε προς το Θεό ησχύνθημεν ότι ηκούσαμεν ονειδισμόν ημών και κατεκάλυψεν ατιμία τα πρόσωπα κι εισήλθον αλλογενείς εις τα άγια ημών εις οίκον Κυρίου. προς ταύτα αποκρίνεται ο Δεσπότης Θεός δια τούτο ιδού ημέραι έρχονται λέγει Κύριος και εκδικήσω επι τα γλυπτά αυτής της Βαβυλώνος και εν πάση τη γη αυτής πεσούνται τραυματίαι κι ο προφητάναξ πάλι Κύριε ρύσαι ημάς έλεγε και ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών ένεκεν του ονόματός σου μήποτε είπωσι τα έθνη πού εστιν ο Θεός αυτών; Κι ο Ιωήλ μη δως Κύριε την κληρονομίαν σου εις ονειδισμόν του κατάρξαι αυτών έθνη όπως μη είπωσι εν τοις ένθεσι πού εστι ο Θεός αυτών; Ακολούθως λέει ο προφήτης και ότι εζήλωσε Κύριος την γην αυτού και εφείσατο του λαού αυτού και για αυτά λοιπόν λέει και για τη διαθήκη και την υπόσχεση που ο Θεός έδωσε στους προπάτορες των Εβραίων και δεν τους αφάνισε παντελώς αλλά τους ευσπλαχνίστηκε.
Κι από αυτό ας μάθουμε κι μεις οι χριστιανοί υποκάτω στο βαρύ ζυγό των εθνών όπως βρισκόμαστε στον τρόπο αυτό που μας δείχνει ο ίδιος Θεός στα λόγια αυτά κι όταν Τον παρακαλάμε να μας ελευθερώσει ας μη προβάλουμε άλλο σε μεσιτεία και εκδυσώπηση πάρεξ την υπερηφάνεια που μεταχειρίζονται εναντίον μας οι εθνικοί βλασφημώντας που ο Χριστός που προσκυνάμε δεν είναι Θεός και για να ναι αληθής η θρησκεία τους για τούτο μας κυριεύουν καθώς τούτο τον τρόπο σε πάμπολλα μέρη μεταχειρίζονται όλοι οι προφήτες σχεδόν και μάλιστα ο θείος προφητάναξ αφού είναι ανυπόφορη κοντά στο Θεό τέτοια υπερηφάνεια και βλασφημία των εθνικών και για τούτο και γρηγορότερα την παιδεύει έξω μόνο αν οι υπερβολικές μας αμαρτίες την εμποδίζουν την παιδεία εναντίον τους και για τούτο κι ο Γολιάθ επειδή τον καταράστηκε τον Δαβίδ στα είδωλα και τους θεούς του για τούτο και σαν ένα ευτελέστατο κυνάριο θανατώθηκε από ένα μειράκιο καθώς το λέει μόνος του ο φονευτής του εξήλθον εις συνάντησιν τω αλλοφύλω και επικατηράσατό με εν τοις ειδώλοις αυτού εγώ δε σπασάμενος την παρ’ αυτού μάχαιραν απεκεφάλισα αυτόν και ήρα όνειδος εξ υιών Ισραήλ εν τω μικρώ ήμην...
28.Όλα τα πράγματα πρέπει κανείς να τα κάνει με βουλή και σκέψη γιατί η βουλή είναι θεϊκή και επουράνια δύναμη και για τούτο κι ο Δαβίδ είπε εκράτησας της χειρός της δεξιάς μου και μετά δόξης προσελάβου με –οβ΄/72ος – κι ο Σειράχ πάλι άνευ βουλής μηδέν ποιήσης και εν τω πποιήσαι σε μη μεταμελού γιατί όποιος δεν κάνει τα έργα του με βουλή και σκέψη κι αυτός είναι σα μια πόλη που δεν έχει τειχόκαστρο ώσπερ πόλις τα τείχη καταβεβλημένη και ατείχιστος ούτως ανήρ ος ου μετά βουλής τι πράσσει και για τούτο κι οι Εβραίοι που χασαν τη θεϊκή βουλή ονομάζονται εδώ παρά του προφήτου έθνος που χασε τη βουλή και θεϊκή επιστήμη περί της οποίας ο Σολομών είπε μύστις εστι της του Θεού επιστήμης κι ο Ιώβ θαυμάζοντας περί αυτής λέει πάλι ποίος τόπος εστι της επιστήμης; Αλλά έχασαν τη βουλή τη θεία οι Ιουδαίοι γιατί δε δέχτηκαν το Χριστό τον Υιό του Θεού που ναι η προαιώνια κι ενυπόστατη βουλή του Θεού ουχ υπέμειναν την βουλήν Αυτού και την βουλήν του Υψίστου παρώξυναν –ρε΄/105ος- κι αυτός καλείται της μεγάλης βουλής Άγγελος κι οι ίδιοι οι Ιουδαίοι έχασαν και την επιστήμη γιατί δεν πίστεψαν στο Χριστό που ναι η επιστήμη του Θεού παρ’ Αυτώ τω Θεώ κράτος και ισχύς Αυτώ επιστήμη και σύνεσις.
Αλλά εγώ φοβούμαι πως τον ελγκτικό τούτο λόγο παρομοίως δύναται να πει ο προφήτης παρομοίως δύναται να πει ο προφήτης και για μας τους χριστιανούς έθνος απολωλεκός βουλήν εστι εν αυτοίς επιστήμη γιατί κι ας πιστεύουμε μεις στον Ιησού Χριστό την ενυπόστατη βουλή και επιστήμη του Θεού όπως είπαμε φυλάσσοντας όμως τις εντολές του Χριστού αλλά πράττουμε αβούλως και ανεπιστημόνως τα έργα μας και τούτου χάριν χάσαμε και μεις τη θεία βουλή και επιστήμη και ζούμε ως άβουλοι και ανεπιστήμονες καθώς το πάλαι οι Ιουδαίοι και για τούτο ας προσέχουμε αδελφοί μου χριστιανοί κι ας πολιτευόμαστε στο εξής με μεγάλη βουλή και σκέψη και με πνευματική επιστήμη όχι ως άσοφοι Ιουδαίοι και εθνικοί αλλά ως σοφοί χριστιανοί καθώς παραγγέλει ο απόστολος βλέπετε ουν πώς περιπατείτε ακριβώς μη ως άσοφοι αλλ’ ως σοφοί συλλογιζόμενοι λογισμούς σοφούς και δικαίους και αγαθούς λογισμοί δικαίων κρίματα και λαλούντες λόγια φρόνιμα σοφά και χαριτωμένα και αγαθά ο λόγος υμών πάντοτε εν χάριτι άλατι ηρτυμένος το άλας σημαίνει τη γνώση και σοφία με την οποία πρέπει να ναι αρτυμένοι οι λόγοι των χριστιανών και κάνοντας έργα και πράξεις φρόνιμες και γνωστικές και αγαθές γιατί μια ψυχή που κάνει τα έργα της χωρίς βουλή και επιστήμη αυτή δεν είναι λογική και καλή αλλά αποβαίνει σε όλο το ύστερο άλογη και κακή και για τούτο κι ο παροιμιαστής έλεγε χωρίς επιστήμης ψυχή ουκ αγαθή και γιατί αυτή από την αβουλία και αφροσύνη της βλάπτει όλα της τα έργα και έπειτα βλασφημεί και λέει πως ο Θεός είναι αίτιος τέτοιας βλάβης αφροσύνη ανδρός λυμαίνεται τας οδούς αυτού τον δε Θεόν αιτιάται τη καρδία αυτού.
29.Κι άλλως ουκ έστιν εν αυτοίς φρόνησις όφελον εσοφίσθησαν επίστασθαι αυτήν και συνετισθήτωσαν εις εσχάτην αυτών. Επειδή οι Ιουδαίοι δε γνώρισαν τώρα τη φρόνηση και βουλή και επιστήμη του Θεού για τούτο θα τα γνωρίσουν αλλά πότε; στους εσχάτους καιρούς όταν γίνει η ένσαρκη οικονομία του Μονογενούς Υιού και καλεστούν τα έθνη στην πίστη και την επίγνωσή του ενώ αυτοί θα αποβληθούν γιατί δεν θέλησαν να δεχτούν την προαιώνια βουλή του Πατρός μήτε βουλήθηκαν να γνωρίσουν την επιστήμη του.
30.&31.Πώς οι Ιουδαίοι θα γνώριζαν ήττα τόσο εύκολα από τους εχθρούς τους τους ασεβείς και αλλόφυλους; Και πώς θα είχαν τόσο φόβο στον τυχόντα ώστε ένας έχθρός αλλόφυλος να κυνηγά χίλιους Ιουδαίους και δυο αλλόφυλοι να κυνηγούν πλήθος τους; Πώς θα ακολουθήσει τούτο στους Ιουδαίους πάρεξ γιατί τούτο γιατί γύρισαν στο εναντίον τα πράγματα κι οι Ιουδαίοι έχασαν τη βοήθεια του Θεού και συμμαχία για τις αμαρτίες τους ενώ οι αλλόφυλοι εχθροί τους συγχωρήθηκαν από το Θεό να διώκουν τόσο εύκολα τους Ιουδαίους; Και καθώς πρότερα ένας Ιουδαίος δίωκε χίλιους αλλόφυλους και δυο πλήθος τους γιατί έμεναν στην ευσέβεια και λατρεία του Θεού κι είχαν σύμμαχο το Θεό έτσι ύστερα έπαθαν όλο το εναντίο γιατί γυμνώθηκαν από τη σκέπη και βοήθεια του Θεού για τις αμαρτίες και ασέβειές τους επειδή δε μπορεί να πει κανείς πως οι αλλόφυλοι νικούσαν ευκόλως τους Ιουδαίους για τη δύναμη και βοήθεια των ειδώλων και ψευδωνύμων θεών τους όχι γιατί ουδεμία ομοιότητα βρίσκεται ανάμεσα στους θεούς τους και στο Θεό μας επειδή κείνοι είναι μη όντες και ψευδείς κι ο Θεός μας Ών κι αληθής αλλά κι οι λατρευτές των ψευδώνυμων κείνων των θεών και εχθροί των Ιουδαίων κι εκείνοι είναι ανόητοι και αφρονέστατοι γιατί αυτοί τω ξύλω είπαν ότι πατήρ μου ει συ και τω λίθω συ εγέννησάς με το οποίο είναι αληθώς ανοήτων και αφρονεστάτων ανθρώπων ίδιο.
Μπορεί το ρητό αυτό να νοείται κι ως προφητεία για τις νίκες που καναν κατά διάφορους καιρούς και χρόνους οι ευσεβείς Ιουδαίοι εναντίον των εθνικών κα;ι αλλοφύλων και μάλιστα κατά τους χρόνους του Εζεκίου και Μακκαβαίων κι εκείνοι έχοντας το Θεό βοηθό τους νίκησαν ευκολότατα τους αλλοφύλους οι λίγοι τους πολλούς και οι αδύνατοι τους δυνατούς κι από το ρητό αυτό κι εμείς οι χριστιανοί ωφελούμαστε γιατί όταν βλέπουμε πως είμαστε αιχμαλωτισμένοι υπό κάτω στο ζυγό των εθνικών και αλλοφύλων κι άλλο δεν πρέπει να συμπεραίνουμε πάρεξ πως ο Θεός μας παρέδωσε στα χέρια τους και γιατί μας παρέδωσε στα χέρια τους; Για τις αμαρτίες μας κι όχι γιατί είναι αδύνατος και λοιπόν αν εμείς αφήσουμε τις αμαρτίες μας και μετανοήσουμε εξ όλης ψυχής μας κι εργαστούμε τις εντολές του Κυρίου και τις ενάρετες πράξεις βεβαιότατα ο Θεός θα μας λυτρώσει από τους εχθρούς μας που είναι αληθινά ανόητοι κι άφρονες γιατί είναι στερημένοι από την ορθή και αληθή γνώση περί Θεού και έτσι υπόσχεται δια Ησαϊου να κάνει επιστράφηθι πρός Με και λυτρώσομαί σε.
32.΄Όμοια λόγια είπε κι ο Ιερεμίας προς συναγωγή Ιουδαίων ως εκ προσώπου του Θεού Εγώ εφύτευσά σε άμπελον καρποφόρον πάσαν αληθινήν πώς εστράφης εις πικρίαν η άμπελος η αλλοτρία; Επειδή οι Ιουδαίοι μιμήθηκαν τα έργα των Σοδομιτών κι έπραξαν τις πράξεις των Γομορριτών για τούτο λέει εδώ ο προφήτης ότι κατάγονται από εκείνο το γένος τους και πως η άμπελος και κληματίδα των Ιουδαίων δηλαδή η ρίζα και γενεά τους είναι από κείνους. Κι ομοίως και τα σταφύλια τους δηλαδή οι καρποί και τα έργα τους όμοια είναι με κείνων τα έργα αφού καθώς κι εκείνοι μιμούνται τα καλά έργα του Αβραάμ δικαίως ονομάζονται υιοί του Αβραάμ έτσι παρομοίως κι εκείνοι που μιμούνται τα πονηρά έργα των Σοδομιτών και Γομορριτών κι αυτοί δικαίως ονομάζονται υιοί κι απόγονοι Σοδομιτών και Γομορριτών.
Ποιο συμπέρασμα εκ τούτου του ρητού συμπεραίνεται; Αλίμονο! Πικρό και οδυνηρό γιατί καθώς οι Ιουδαίοι τίποτε δεν ωφελήθηκαν γιατί κατάγονταν από το ευσεβές και ευγενικό γένος του Αβραάμ επειδή δε μιμήθηκαν τα ενάρετα έργα του καθώς τους ωνείδισε γι’ αυτό κι ο Κύριος όταν κείνοι Του είπαν ο Πατήρ ημών Αβραάμ εστι και τότε τους απάντησε ο Ιησούς ει τέκνα του Αβραάμ ήτε τότε και τα έργα του Αβραάμ εποιείτε αν και έτσι κι εμείς οι Χριστιανοί τίποτε δε θα ωφεληθούμε γιατί ονομαζόμαστε χριστιανοί και καυχόμαστε πως έχουμε πνευματικό μας Πατέρα τον Δεσπότη Χριστό επειδή και δε μιμούμαστε τα πανάρετα έργα του πνευματικού μας Πατρός Χριστού και για τούτο και ο Ιεροσολύμων είπε ουδέν ημίν όφελος τη των χριστιανών κεκλήσθαι προσηγορία μη και έργων επακολουθούντων και πάλι καθώς οι Ιουδαίοι ονομάζονται εδώ υιοί κι απόγονοι Σοδομιτών και Γομορριτών γιατί μιμήθηκαν τα έργα τους έτσι και μεις οι χριστιανοί ακόλουθο είναι και πρέπον να ονομαζόμαστε υιοί κι απόγονοι και Σοδομιτών κι όλων των εθνικών γιατί τα έργα τους μιμούμαστε αλλα΄τι λέω; Υιοί διαβόλου ονομαζόμαστε υπό του Κυρίου και πατέρα έχουμε το διάβολο εάν τις επιθυμίες και τα έργα του κάνουμε υμείς εκ πατρός του διαβόλου εστε και τας επιθυμίας του πατρός υμών θέλετε ποιείν.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ
ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2017
