Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γρηγόρη η εργασία του συναδέλφου π. Εμμανουήλ Αντωνακάκη με θέμα "Βιοηθική". Το βιβλίο αναφέρεται στις θέσεις της Εκκλησίας σε σχέση με το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα, για τα κύρια βιηθικά διλήμματα της εποχής μας.
Παραθέτουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη σκέψη του συγγραφέα, όπως παρουσιάζεται στο εισαγωγικό κεφάλαιο:
"Η ραγδαία εξέλιξη των Βιοϊατρικών μεθόδων τόσο στον τομέα της Γενετικής Διαγνωστικής όσο και αυτόν της θεραπευτικής δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα διότι η επιστημονική αντιμετώπιση βασικών θεμάτων ζωής και θανάτου, όπως η κλωνοποίηοη, η τεχνητή γονιμοποίηση, η διακοπή της κύησης, οι μεταμοσχεύσεις, η ευθανασία κ.ά., δεν λύνει μόνο βασικά ανθρώπινα προβλήματα αλλά και δημιουργεί έντονους προβληματισμούς σε κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Μπροστά σ’ αυτή την εξέλιξη, η οποία πολλές φορές υπερβαίνει και τη φαντασία μας, ο σημερινός άνθρωπος στέκεται με πολλή σκέψη και ενίοτε με πολλή συστολή.
Η πρόοδος στον τομέα αυτό, εκτός από την πρακτική ωφέλεια που επιφέρει, δημιουργεί και πολλά ηθικά διλήμματα, τα οποία απασχολούν τους ειδικούς. Εξετάζοντας το θέμα αυτό ένας σύγχρονος επιστήμονας τονίζει τα εξής: «Βρισκόμαστε μπροστά σε ακραίες και οριακές καταστάσεις. Η ελευθερία του ανθρώπου ακροζυγίζεται πλέον με την άβυσσο και η γνώση του πολλές φορές γίνεται όπλο αυτοκτονίας. Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνατότητες, λόγω της ελευθερίας του, οι οποίες δεν μπορούν με τίποτα να αναχαιτιστούν. Και οι δυνατότητες αυτές είναι διφυείς και παράδοξες, καθώς ταυτόχρονα συνδυάζουν το καλό και το κακό».
Οι προβληματισμοί αυτοί συνέβαλαν στην εμφάνιση μίας νέας επιστήμης, της Βιοηθικής, αντικείμενο της οποίας είναι η εξέταση των ηθικών διλημμάτων που απορρέουν από την πρόοδο της Βιοϊατρικής.
Η νέα αυτή επιστήμη, η Βιοηθική, με όλα τα μέσα που διαθέτει, αξιολογεί την πρόοδο της Βιοϊατρικής και εξετάζει μέχρι ποίου βαθμού η πρόοδος αυτή μπορεί να συμβιβαστεί με τις αξίες που διέπουν την ανθρώπινη ζωή. Ευνόητο, λοιπόν, είναι ότι πρόκειται για μια επιστήμη καθαρά ανθρωποκεντρική αφού κέντρο των ερευνών της έχει τον ίδιο τον άνθρωπο και αφού τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα έχουν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Τα προβλήματα που εξετάζει μπαίνουν κάτω από το πρίσμα των ηθικών αρχών που αποδέχεται η κοινωνία γενικά αλλά και κάθε άτομο χωριστά".
