Ο Λόγος που συντελεί στη σωτηρία μας είναι σαν το σπόρο της παραβολής του σπορέως για την ψυχή μας κι όπως οι γεωργοί καλλιεργούν τη γη με άροτρο ρίχνουν έπειτα και το σπόρο έτσι κι εμείς οφείλουμε να ετοιμάσουμε τις ψυχές μας να είναι καλλιεργημένες και προετοιμασμένες κατάλληλα για την υποδοχή του ουράνιου σπόρου του Λόγου της πνευματικής διδαχής αφού δεν είμαστε άψυχη γη και αναίσθητη αλλά έμψυχη και ζωντανή και λογική κι άρα χρειαζόμαστε οι ίδιοι να καλλιεργούμαστε και να βρίσκουμε το σπόρο. Με ένα λόγο: πρέπει μόνοι μας να ετοιμαζόμαστε με τη μετάνοια. Αρχή μετάνοιας και ψυχικής καλλιέργειας αυτή που ακολούθησαν όλοι μόνοι οι προσερχόμενοι στο βάπτισμα του Ιωάννη που έβγαιναν και εξομολογούντο τις αμαρτίες τους.
Αρχή μετανοίας η εξομολόγηση κι αρχή καλλιέργειας και ετοιμασίας να δεχτούμε το Λόγο του Θεού που σώζει τις ψυχές μας. Η εξομολόγηση βγάζει τα εμπόδια που φυτρώνουν στην ψυχή τα πάθη και τις άγριες ρίζες ό, τι πονηρό αφαιρείται ώστε να είμαστε έτοιμοι πια να υποδεχτούμε το σπόρο και να καρπίσουμε αρετές. Από Αδάμ και εξής η γη κι η ψυχή αγρίεψαν με άχρηστα και άγρια χόρτα και αισχρά και πονηρά πάθη και λογισμούς και αμαρτίες που ακολουθούν όλα αυτά δυστυχώς ολοκληρώνοντας το κακό που άρχισε μέσα μας.
Αναγκαίο να υπάρχει λοιπόν ο πνευματικός πατέρας μας στον οποίο να προσερχόμαστε με πίστη και ταπεινά ενώπιόν του να εξομολογούμαστε πονηρά πάθη και ό, τι κακό της ψυχής μας. Να δεχόμαστε τη θεραπεία που θα μας δώσει ώστε να ξεριζώνουμε πάθη αμαρτιών που μόνοι μας καλλιεργήσαμε τόσο καιρό με αναρμόδιο τρόπο και έπειτα να δώσουμε ους στη διδαχή του Πνεύματος πειθόμενοι σε όσα μας κηρύττει ο θείος Λόγος και μας προτείνεται για κοινή σωτηρία και ωφέλεια ώστε τέλος να συγχωρεθούμε ευλογώντας και να συμφιλιωθούμε με όποιον στεναχωρήσαμε… ας κάνουμε αρχή μετανοίας όλοι αλλιώτικα πώς να προκόψουμε αν δεν κάνουμε ούτε καν την αρχή των αρετών στη ζωή μας;
Κι αυτό να το κάνουμε με ζήλο και τώρα και γι’ αυτό μας δόθηκαν 40 μέρες να προκαθαριστούμε οδηγούμενοι στη μεγάλη επέτειο της κατά σάρκα γεννήσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού που συνηθίζεται και να κοινωνάμε όλοι σχεδόν ενούμενοι μαζί Του. Αλλά προσέξτε: χωρίς εξομολόγηση και ακόλουθη μετάνοια ανάξια υποδεχόμαστε το θείο Λόγο και τα θεία λόγια κι άρα πώς μπορούμε να υποδεχτούμε και το σώμα και το αίμα του Χριστού μας αν δεν καθαριστούμε πρώτα με εξομολόγηση και μετάνοια ανάλογη των πταισμάτων; Ο καθένας ας δοκιμάζει τον εαυτό του έτσι λέει η ΑΓ και έπειτα να μεταλαβαίνει γιατί αλλιώτικα ανάξια κατακρίνει τελικά τον εαυτό του… κι ο Κύριος εκτός αμαρτίας με το σώμα Του δε θα κατοικήσει σε σώμα καταχρεωμένο με αμαρτίες! Αν χωρίς αμαρτίες οφείλουμε να προσευχόμαστε με παρρησία στο Θεό και ακατάκριτη συνείδηση πόσο μάλλον οφείλει να προηγηθεί της θ. μεταλήψεως η απόρριψη της αμαρτίας και η εξομολόγηση και ελεημοσύνη και αγνεία και εγκράτεια με προσευχή και κατάνυξη και έργα μετανοίας ποικίλα ώστε να καθαρίσουμε ρύπους αμαρτιών στην ψυχή!
Δώρα σου δε δέχεται ο Θεός αν δε συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου και θα σου δώσει μεγαλοδωρεά το σώμα και το αίμα Του χωρίς να καθαριστείς πριν με εξομολόγηση και μετάνοια; Ούτε στο στόμα δεν καταδέχεται να μιλάμε αν είμαστε ακάθαρτοι κι άρα ας καθαρίσουμε πρώτα και στόμα και σώμα και διάνοια για να προσέλθουμε με αγαθή και καθαρή συνείδηση σαν τους τεχνίτες μετάλλων που αποβάλλουν με πολύ μόχθο ό, τι δε χρειάζεται για να πετύχουν την καθαρότητα έτσι κι εμείς ας αποβάλουμε ό, τι κακό για να καθαρίσουμε και τα βάθη της ψυχής μας προσερχόμενοι στη σωτηρία της… αλλιώτικα πονηρή συνείδηση και ανεξομολόγητοι προσερχόμενοι σε Αυτόν που έχει την εξουσία του δεσμείν και λύειν απλώς προσερχόμαστε για κατάκριση και καταδίκη μας και αιώνια κόλαση απομακρυνόμενοι από θείο οικτιρμό και ανοχή.
Αυτό που χρειάζεται είναι να προσφέρουμε εαυτούς και αλλήλους με έργα μετανοίας σε Κείνον που μπορεί να μας κάνει από ανάξιους άξιους ώστε προσερχόμενοι με ακαταίσχυντη ελπίδα και πίστη παρατηρώντας από το βλεπόμενο και το μυστήριο του μη βλεπόμενου της θεότητας και να ανυψωθούμε στον ουρανό όπου βρίσκεται αυτό εισερχόμενοι στα όντως άγια των αγίων με την προσφορά του σώματός Του με αγνότητα. Μυστήρια λέγονται και είναι ως βλεπόμενα και πνευματικά και απόρρητα και με αυτά γινόμαστε ένα και στο σώμα και στο πνεύμα αρχή αγάπης ομοίωση και τέλος ένωση. Στο γάμο ενώνονται σωματικά και στη θ. μετάληψη και πνευματικά.
Το αποτέλεσμα: πολυειδής και άφατη θ. κοινωνία: έγινε αδελφός μας ο Χριστός γενόμενος κοινωνός και του σώματος ομοιούμενος με μας. Φίλος μας έγινε με τη φανέρωση των θ. μυστηρίων Του. Πατέρας μας και μητέρα μας τροφός ψυχοσωματικός ευγενικός προτυπούμενος και στην ΠΔ πόσο μάλλον στην ΚΔ η ίδια η αλήθεια! Από φθορά στην αφθαρσία ερχόμαστε από παλαιούς νέους καθιστάμενοι κι από πρόσκαιρους αιώνιους! Υιοί Θεού από την ι.τράπεζα αποθανατιζόμαστε αλλά και για τούτο ας προσέχουμε και μετά ταύτα και με έργα αρμόδια και όχι αναρμόδια εφεξής διατηρώντας αμείωτη τη θ.χάρη αγαπώντας αλλήλους με ταπείνωση ζώντας ενάρετα. Τι μας διδάσκει το σώμα και το αίμα Του; Τρεφόμαστε από αυτό και διδασκόμαστε ταυτόχρονα να κοινωνάμε στα πάθη και στις αρετές Του ώστε αιωνίως να συζούμε και να συμβασιλεύουμε με Αυτόν! Τελώντας το μυστήριο της θ.ευχαριστίας θυσία ευχαριστίας τελούμε και δόξας και αινέσεώς Του. Και τι άλλο βλέπουμε ενώπιόν μας από την οδό της αγάπης Του και την οδό της ταπεινώσεώς Του οδηγούμενος ως πρόβατον επί σφαγήν…την οδό της υπακοής άχρι Σταυρού και θανάτου και την οδό της αιώνιας ζωής ναι γιατί εκεί οδηγούμαστε αφού Αυτός που εγένετο νεκρός ιδού ζει στους αιώνες ζωοποιώντας μας εφόσον με αρετή και πίστη Τον πλησιάζουμε δοξαζόμενοι και δοξάζοντας Αυτόν συν τω ανάρχω Αυτού Πατρί και τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ Αυτού Πνεύματι νυν και αεί και εις τους ιαώνας των αιώνων. Αμήν.
ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2013
ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
