Αδύνατο να μην έχεις πολλούς εχθρούς εφόσον επιμελείσαι την αρετή!
Γράφει ο ρηθείς άγιος στην Β΄ Τιμθ. 3,9-15: Συ παρηκολούθησάς μου τη διδασκαλία τη αγωγή και τη προθέσει και τη πίστει και τη μακροθυμία και τη αγάπη και τη υπομονή τοις διωγμοίς και τοις παθήμασιν… ενώ οι απατεώνες αιρετικοί αποδεικνύονται όπως περιγράφονται μόλις πιο πάνω εσύ Τιμόθεε ακριβώς ξέρεις τα σχετικά με τη διδασκαλία μου και πίστη αφού ούτε απατηλά ούτε ψευδή είναι όπως εκείνων κι αυτό γιατί συ συνομίλησες όχι απλώς μόνο με μένα αλλά και παρακολούθησες δηλαδή για πολύ καιρό συναναστράφηκες με μένα και πρόσεχες στα λόγια μου ώστε να γίνεις δυνατός και ανδρείος στο λόγο και γι’ αυτό πολέμα τους πολεμίους. Εσύ ακολούθησες την αγωγή μου και τη ζωή μου και την πολιτεία μου και την πρόθεσή μου στη δική μου προθυμία και στην ψυχική μου ανδρεία αφού όσα έλεγα και έπραττα όπως παρακολούθησες και την πίστη μου με τη στερεότητα σε θέματα πίστεως και αλήθειας και δογματικά που με έκανε να μην απελπίζομαι στους κινδύνους αλλά να πιστεύω στο Θεό πως θα με λυτρώσει. Παρακολούθησες ακόμα και την μακροθυμία μου στους αιρετικούς αφού δεν ταραζόμουν από όσα έλεγαν και έκαναν αλλά με πραότητα τους δεχόμουν καθώς και των αδελφών μου τα πλημμελήματα… ακολούθησες και την αγάπη μου που είχα χε όλους τους ανθρώπους και την υπομονή στους διωγμούς και στους πειρασμούς που μου συνέβησαν από τους αντίπαλους της πίστεώς μας… ακολούθησες τα πάθη και τους διωγμούς μου γιατί εγώ όχι μόνο διωκόμουνα αλλά και έπασχα αφού δυο πράγματα ταράζουν το δάσκαλο και τον ποιμένα να είναι αιρετικοί και να πάσχει από αυτούς. Είπα πολλά γι’ αυτούς πιο πάνω για να μην ταράζεσαι και τώρα σου λέω και για τις θλίψεις και τα παθήματα που σου τα απαριθμώ ώστε να παραθαρρύνεις: όσα από τα πιο νέα και γνώριμα αναφέρω στην Αντιόχεια και στην πατρίδα σου Λάστρα… αόριστα κι όχι επιδεικτικά αλλά παρηγορητικά στο μαθητή του… λίγα και καλά… κι εγώ ήμουν πρόθυμος στους διωγμούς αλλά κι ο Θεός δε με εγκατέλειψε ούτε άφηνε να νικηθώ κι επομένως κι εσύ δείχνε προθυμία και δε θα εγκαταλειφθείς ούτε θα νικηθείς.
Κανόνας στη ζωή μας είναι το επόμενο: πάντες οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται… κι αυτός ο λόγος παρηγοριά στον Τιμόθεο αλλά και σε κάθε χριστιανό αφού όλοι που θέλουν να ζουν ευσεβώς και κατά το Ευαγγέλιο του Χριστού αυτοί θα διωχθούν κι όχι μόνο με διωγμούς απίστων κατά πιστών αλλά και με όλες τις θλίψεις και πειρασμούς που υπομένουν οι ενάρετοι από όσους παραβαίνουν τα δόγματα της πίστεως και για την εντολή του Χριστού και τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας –πειρατήριον εστιν ο βίος του ανθρώπου επί της γης(ΠΔ) κι όποιος περπατά την στενή και τεθλιμένη οδό της σωτηρίας εξανάγκης θλίβεται. Κι από την άλλη πάλι πονηροί άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον πλανώντες και πλανώμενοι, κι επομένως μην ταράζεσαι αν βλέπεις κάτι τέτοιο τους πονηρούς σε άνεση και χαρά και τους ενάρετους σε θλίψεις και πειρασμούς αφού έτσι απαιτεί η φύση των πραγμάτων. Ετοιμάστηκες να αγωνιστείς υπέρ Χριστού αγώνα αρετής και πάλης ανάγκη τότε να ιδρώσεις και ανόητο είναι να βρίσκεται κανείς έτσι και να ζητά ανάπαυση. Μην ταράζεσαι λοιπόν αν βλέπεις τέτοια γιατί κι αν φαίνονται ότι αναπαύονται και προκόβουν και πάνε μπροστά αυτό δεν είναι αύξηση και προκοπή να κατευοδώνονται στην πλάνη αλλά χειρότερο δηλαδή να πλανούν άλλους και να πλανώνται από το διάβολο αφού συνεργεί ο διάβολος στους δικούς του ανθρώπους σαν ένας δάσκαλος που τους παρακινεί στην κακία. Εσύ όμως μένε σε όσα έμαθες και πιστώθηκες… στερεός και ακλόνητος και μην τους ζηλεύεις επειδή όχι απλώς έμαθες αλλά και με δοκιμή και πληροφορία έμαθες αφού και θαύματα είδες να κάνω και εσύ πάλι έκανες θαύματα ώστε και αντίθετα να βλέπεις από όσα πληροφορήθηκες μην ταράζεσαι ούτε να διστάζεις αλλά αδιάκριτα όρμα να εκτελείς τη θεία προσταγή όπως έκανε λχ κι ο Αβραάμ που του ζήτησε ο Θεός να σφάξει το παιδί του…
Ξέρεις λοιπόν καλά από ποιον έμαθες και ότι από βρέφος γνωρίζεις τα ιερά γράμματα: μείνε λοιπόν άσειστος και γενναίος γιατί δεν έμαθες από τυχαίο άνθρωπο τα της πίστεως από άλλον παρά από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο από τον ίδιο το Θεό που μίλησε στον Απόστολο και μάλιστα όχι σήμερα ή χθες αλλά από μικρό παιδάκι κι επομένως ριζωμένη η θεϊκή γνώση μέσα σου βρίσκεται που δε σε αφήνει να πάθεις ανόητα πράγματα που παθαίνουν οι πολλοί αφού όποιος δεν ξέρει την ΑΓ πλανάται και σφάλλει και Ι. Γράμματα εννοεί ακριβώς την ΑΓ και αυτά αρκούν και υπεραρκούν να σε σοφίσουν στη σωτηρία σου με την πίστη εν Χριστώ Ιησού. Η εξωτερική γνώση φέρνει απάτες και σοφίσματα και λογομαχίες και απώλεια τελικά ψυχική σε αντίθεση με την εσωτερική φιλοσοφία και θ. γνώση που μας σοφίζει να βρούμε αλήθεια και σωτηρία μοναδική κι ανεπανάληπτη… κι αυτά όχι με έργα ΠΔ ή λόγια σοφιστικά αλλά με την πίστη στο Χριστό και αφού οδηγείται από την ΠΔ και τους προφήτες στην πίστη του Ιησού κι από κει πάλι στην αιώνια σωτηρία. Σκοπός άρα είναι όχι η δόξα ή πλούτος ή τιμές στα γράμματα αλλά να σώσουμε την ψυχή μας… αλλιώτικα όλα μάταια αλλά και καταδίκη κι όλοι όσοι γνώρισαν και δεν έκαναν τα σωστά και πολύ περισσότερο θα τιμωρηθούν…
ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2014
ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
