ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΡΗΤΗΣ - THEOLOGOI-KRITIS.SCH.GR

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

  • Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς
Αρχική Αρθρογραφία Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου: Απόκρεω, Βρώμα ημάς ου παρίστησι τω Θεώ (Α΄ Κορ. 6,8-9,2)

Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου: Απόκρεω, Βρώμα ημάς ου παρίστησι τω Θεώ (Α΄ Κορ. 6,8-9,2)

E-mail Εκτύπωση

Το φαγητό δεν είναι αυτό που μας οικειώνει με το Θεό λέει ο Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης και μάλιστα τότε που υπήρχαν και τα ειδωλόθυτα δηλαδή κρέατα από θυσίες στα είδωλα κι αν φάμε κι αν δε φάμε από αυτά δεν ωφελούμαστε κι ούτε κάτι αγαθό πράττουμε ούτε υστερούμαστε ή μειωνόμαστε ενώπιον Θεού κι επομένως όλα αυτά είναι περιττά. Οι τέλειοι όμως χριστιανοί ας γνωρίζουν ότι πρέπει να προσέχουν και να σκέφτονται καλά και να ντρέπονται ακόμα ακόμα μήπως τυχόν κι η γνώση τους κι η προπέτεια κι η υπερηφάνεια ως εξουσία να ενεργούν έτσι ελεύθερα γίνει και αιτία σκανδάλου. Κι έστω ότι δεν μπορείτε να σηκώσετε ηθικά και ψυχικά τους αδελφούς σας ή δεν μπορείτε και να τους σώσετε είναι μήπως ανάγκη και να τους σκανδαλίζετε και να τους κάνετε να πέφτουν; Δεν μπορείτε να τους σώσετε; Τότε μην τους καταστρέφετε…

Κι αυτό γιατί αν συμβεί και σε δει κανείς εσένα τον τέλειο όπως εσύ νομίζεις στη γνώση να τρως τέτοια κρέατα απαγορευμένα δεν είναι σα να του δίνεις το κακό ασφαλώς παράδειγμα να τρώει κι αυτός από τα ίδια; Κι επομένως ούτε να οικοδομηθεί πνευματικά θα καταφέρει και θα νομίζει ότι κάτι είναι τα είδωλα! Κι αυτό θα συμβεί γιατί αυτός δε θα ξέρει το λογισμό σου με τον οποίο τρως περιφρονώντας τα είδωλα αλλά θα νομίσει ότι τίποτε δεν είναι και θα παρακινηθεί να κάνει το ίδιο τρώγοντας από αυτά αλλά φρονώντας αλλιώτικα. Τρία πράγματα πρέπει να προσέξεις όμως εσύ που θεωρείς τέλειο τον εαυτό σου: αυτός που σκανδαλίζεις είναι αδελφός σου και ασθενεί στο λογισμό του όπως και στη γνώση και τρίτον ο Χριστός μας πέθανε γι’  αυτόν. Επομένως η δική σου «τελειότητα» γίνεται αιτία απωλείας του αδελφού σου ενώ ο Χριστός έπαθε για να σωθεί κι εσύ ούτε φαγητό δεν μπορείς να αποφύγεις για να μη σκανδαλίσεις;

Οι τέλειοι άρα χριστιανοί και τη συνείδησή τους τύπτετε και επειδή είναι ασθενής αλλά και στο Χριστό αμαρτάνετε τον ίδιο. Δέρνετε και χτυπάτε ωμότατα και σκληρότατα κι άσπλαχνα την ασθενή και αδύναμη συνείδησή τους κι αυτό είναι κορυφαίο αμάρτημα ενώπιον και εις Χριστόν αμαρτάνοντας… το γιατί είναι προφανέστατο: γίνεται με πολλούς τρόπους αφού οι συμφορές μας οικειοποιούνται από τον ίδιο το Χριστό όπως έλεγε και στον Παύλο: εγώ ειμί Ιησούς Όν συ διώκεις(ΚΔ). Ακόμα παραπέρα οι αδερφοί που βλάπτεις είναι σώμα και μέλη Χριστού και τρίτον ό, τι ο Χριστός οικοδόμησε και στερέωσε με τη σφαγή και το θάνατό Του δηλαδή τη σωτηρία των αδελφών αυτοί που τους βλάπτουν είναι σα να γκραμίζουν το έργο Του και να το αφανίζουν –οράτε μη καταφρονήσετε ένα των μικρών τούτων κι ός αν σκανδαλίσει ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις Εμέ συμφέρει αυτώ ίνα κρεμασθεί μύλος ονικός εις τον τράχηλον αυτού και καταποντισθεί εν τω πελάγει της θαλάσσης (ΚΔ)…

Κι επειδή ο δάσκαλος πρέπει πρώτος να κρατά όσα τους άλλους διδάσκει να κρατάνε ο απόστολος εδώ ως δάσκαλος πραγματικός κι άριστος συνιστά με το παράδειγμά του εκείνα που διδάσκει κι επομένως φυσιολογικά ακούγονται και τα επόμενα λόγια του: αν είναι να σκανδαλίσω τον αδελφό μου τρώγοντας ειδωλόθυτα δεν πρόκειται ποτέ μου να τα φάω… όχι αν δίκαια σκανδαλίζω αλλά με όποιον τρόπο να’  ναι δίκαια ή άδικα… και όχι μόνο ειδωλόθυτα αλλά κρέατα γενικά κι ας επιτρέπεται… κι όχι μια δυο μέρες αλλά για πάντα… κι όχι για να μην καταστρέψω αλλά για να μην σκανδαλίσω… καλύτερα να πεθάνω της πείνας παρά να βλάψω τον άλλο κι εργάζομαι για να μην επιβαρύνω κανένα και από το εργόχειρό μου κοπιάζοντας ετρεφόμουνα…

Εγώ λοιπόν που είμαι απόστολος δεν πρόκειται να σκανδαλίσω κανένα κι ας είδα κι εγώ τον Κύριο… αλλά πάλι κι ο Ιούδας απόστολος ήταν και τον Κύριο είδε αλλά σε τίποτε δεν τον ωφέλησε… απαντώντας λοιπόν ο Παύλος λέει: το έργο μου εσείς οι Κορίνθιοι είσαστε στους οποίους κήρυξα το ευαγγέλιο και τελείωσα το αποστολικό διακόνημα –τι μεγάλος λόγος και γι’  αυτό σπεύδει να προσθέσει- εν Κυρίω… εσείς είσαστε το αποτέλεσμα κι ο καρπός του αποστολικού μου κηρύγματος που τέλεσα όχι με τις δικές μου δυνάμεις αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου… δεν είμαι απόστολος της οικουμένης αλλά μόνο δικός σας των Κορινθίων… και απόστολος και δάσκαλος. Κι όμως κι από σας δεν έλαβα τίποτε και έτσι δείχνει πόσο αποστρέφεται το σκανδαλισμό κι αρκείται στο να έχει σφραγίδα του αποστολικού του έργου τους πιστούς Κορινθίους: δες και 2,12,12 δηλαδή τα σημεία του αποστόλου κατειργάσθη εν υμίν! Πώς; Εν υπομονή πάση. Εν σημείοις και τέρασι και δυνάμεσι…

Εγώ είμαι ένα τίποτε μας λέει ο απόστολος! Κι αν κάτι βλέπετε να σκέφτεστε ότι από το Θεό είναι όπως τα σημάδια που έχουν όλοι οι απόστολοι: υπομονή πρώτα πρώτα και γενναία αντιμετώπιση των δεινών που συμβαίνουν στη ζωή μας –τι ταπεινοφροσύνη- τι κίνδυνοι και διωγμοί και πόλεμοι κι από χριστιανούς και από απίστους που δοκίμασε φανερώνοντας με την υπομονή του κατόρθωμα αληθινό και αρετή. Αλλά θαύματα και άλλα υπερφυσικά είναι του Θεού αναμφίβολα και της χάριτός Του - και θαύματα ετέλεσε σε πιστούς και απίστους (δες ΚΔ αναρίθμητα παραδείγματα)!

ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2014

ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 14 Φεβρουάριος 2014 23:02  

Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση