Ελευθερωθέντες* από της αμαρτίας εδουλώθητε τη δικαιοσύνη**! Αγαπητοί μου χριστιανοί λέει εδώ ο απόστολος δυο δώρα ελάβατε από το Θεό και ευεργεσίες εξαιρετικές: ελευθερωθήκατε από τη ντροπή της αμαρτίας και γίνατε δούλοι στη δικαιοσύνη και την αρετή που μας φέρνει πολλή απόλαυση δόξας (Ρωμ.8,18 αφού ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς… / μη φοβάσαι αδερφέ μου γιατί όσα και να πάθουμε εδώ είναι και προσωρινά και περαστικά και ασύγκριτα με τη δόξα εκείνη που θα μας φανερωθεί{η ζωή μου κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ, Κολ.3,3 / εφόσον βαπτιστήκαμε νεκρωθήκαμε για τα κάτω και γήινα και έχουμε πια ζωή στα ουράνια κι επομένως όπως ο Χριστός δε φαίνεται αλλά ζει στην καρδιά μας κι η ζωή των χριστιανών είναι κρυφή και μέσα στην καρδιά και στην ψυχή αοράτως ενεργουμένη και αρκεί να δούμε τη ζωή ενός αγίου που είναι οπωσδήποτε κρυφή ενώ πλούσιου και άρχοντα φανερή και τιμημένη εδώ γιατί τέτοια θέλει ο κόσμος εγκόσμια αγαθά μόνο ενώ τα πνευματικά αποστρέφεται και ατιμάζει ενώ στην πραγματικότητα κρυμμένο μαργαριτάρι η ζωή του χριστιανού κι όλες οι αρετές καλά κρυμμένες στην ψυχή του! Κι επομένως αν δεν πεθάνουμε για τον κόσμο εδώ στον κόσμο δε θα ζήσουμε εν Θεώ δια της αγάπης και λάθε βιώσας που έλεγε κι ο αρχαίος σοφός Βίας είναι το επιδιωκόμενο και στη Δευτέρα Παρουσία τι μας αναμένει!} στους χριστιανούς και είναι έτοιμη και μας περιμένει και είναι ουράνια και άρρητη εδώ και αιώνια και ατελεύτητη και μάλιστα δόξα κι όχι άνεση γιατί άνεση βρίσκεις και χωρίς δόξα αλλά όχι δόξα χωρίς άνεση). Όσο καιρό λοιπόν ήσασταν δούλοι στην αμαρτία τόσο τώρα δουλεύετε στο Θεό.
Αλλά για σκεφτείτε πως σας λέω κάτι ανθρώπινο και ατελές και μικροπρεπές και σύμμετρο της ασθενείας σας γιατί κανονικά έπρεπε να δείχνετε μέτρο της δουλεύσεώς σας στο Θεό πολλαπλάσιο από εκείνο στην αμαρτία… αλλά τουλάχιστον και εξαιτίας της ασθενείας σας δείξτε τώρα στο Θεό εξίσου τη δούλευση εκείνη που είχατε δείξει και στην αμαρτία. Κι εδώ ολοκάθαρα μας δείχνει ο απόστολος τη θεληματική μας συγκατάβαση στην αμαρτία και στη δουλεία της όπως αυτή φαίνεται από μας τους χριστιανούς γιατί εμείς τα μέλη μας παραστήσαμε υπόδουλα στην αμαρτία με το να σκλαβώνετε οι ίδιοι τον εαυτό σας και να γίνεστε υποχείριοι στην ακαθαρσία και στα είδη της μοιχείες και πορνείες και άλλες κακίες που ούτε καν πρέπει να λέγονται για την αισχρότητά τους. Αλλά και σε κάθε ανομία γίνατε υποχείριοι κι ακόμα περισσότερο ανομείτε κι αυτό γιατί όταν αμαρτάνατε δε σταματούσατε μόνον εκεί αλλά μεταχειριζόσασταν την κάθε αμαρτία σας ως σκαλί να αμαρτάνετε παραπάνω και περισσότερο κι άρα κοιτάξτε να παραστήσετε τώρα τα μέλη σας υπόδουλα στη δικαιοσύνη και σε κάθε αρετή επομένως και να πολιτεύεστε με σωφροσύνη κι αγιασμό αντί της προηγούμενης ακαθαρσίας σας.
Τότε που ήσασταν υπόδουλοι στην αμαρτία και στην κακία ήσασταν λυμένοι από δικαιοσύνη και αρετή γιατί δεν υποτασσόσασταν στην αρετή ούτε θέλατε να δουλεύετε ολότελα την αρετή επομένως τώρα που είσαστε πια χριστιανοί δουλέψτε στη δικαιοσύνη και αρετή και μην υποτάσσεστε τελείως στην αμαρτία. Και σκεφτείτε και τούτο τι κερδίσατε τότε που δουλέψατε στην αμαρτία και τι καρπό λάβατε; Τίποτε άλλο από ντροπή κι ατιμία κι όχι μόνο γιατί λάβατε και θάνατο αφού τέλος αμαρτωλών και ακαθάρτων έργων σας ο θάνατος ήταν πολλές φορές και σωματικός αλλά πάντοτε οπωσδήποτε ψυχικός. Τώρα όμως που λευτερωθήκατε μέσω της θ. χάριτος του Χριστού η ντροπή των ακαθάρτων έργων σας ας μείνει στη συνείδησή σας για το συμφέρον και την ωφέλειά σας. Πώς; Ακούστε: να θυμόσαστε τις αμαρτίες και να τις μισείτε από τα βάθη της καρδιάς σας γιατί και τώρα ντρέπεστε όταν θυμόσαστε εκείνα τα αισχρά και τις αμαρτίες που κάνατε –μετά την παύλα της αμαρτίας καν τις αναιδέστατος την αισχύνην εισδέχεται...
Καρπός επομένως αμαρτίας ντροπή και ατιμία ενώ της δικαιοσύνης και αρετής αγιασμός και τιμή και καθαρότητα. Τέλος για την πρώτη ο θάνατος και για τη δεύτερη αιώνια ζωή. Τι άλλο είναι το οψώνιο από την πληρωμή και το σιτηρέσιο που έδινε ο άρχοντας στους στρατιώτες του –θυμήσου το προδρομικό αρκείσθε τοις οψωνίοις υμών(Λουκ.3,14)κά(Κορ.1,9,7/οι στρατιώτες σιτίζονται δημοσία δαπάνη και ταιριάζει το επάγγελμα του στρατιωτικού με εκείνο του αποστόλου για τους κινδύνους που έχει να αντιμετωπίσει κι ο ένας κι ο άλλος ίσως περισσότερο με νοητούς εχθρούς ο ένας αλλά πάντως έρχεται αντιμέτωπος με θάνατο και κινδύνους πολλούς ο ένας κι ο άλλος αφού περάσει όλα αυτά τον αναμένει κι ο θάνατος πόσες φορές έχει επαληθευτεί στους βίους των αγίων δε χρειάζεται να τονίσουμε). Άρα κι εσείς που δουλεύατε πριν στην τυραννική αμαρτία με όπλα της τα κακώς κυβερνώμενα μέλη σας έδινε η αμαρτία οψώνιο και πληρωμή γι’ αυτή σας τη δούλεψη το θάνατο ενώ το χάρισμα του Θεού στον οποίο τώρα δουλεύετε είναι αιώνια ζωή. Προσέξτε δεν είπε πληρωμή από το Θεό για τη δούλεψή σας αλλά χάρισμα από το Θεό*** γιατί δε λάβατε πληρωμή κι ανταμοιβή των κόπων σας αιώνια ζωή αλλά λάβατε αιώνια ζωή κατά χάρη και δωρεά του Θεού εν Χριστώ Ιησού επειδή κι ο Χριστός αυτή τη χάρη ενέργησε σε σας μέσω της ένσαρκης Οικονομίας Του!
***
* Τρεις ελευθερίες υπάρχουν: φύσεως και χάριτος κι άλλη μια της δόξας και μακαριότητας που δίνουν αντίστοιχα το αυτεξούσιο και η αμαρτία και τα πάθη ή αγιότητα και δικαιοσύνη κι άλλη μια ο θάνατος και οι εδώ πειρασμοί και μακαριότητα… εδώ ο απόστολος ομιλεί περί χάριτος που αντίκειται στα πάθη της αμαρτίας και κάνει τον δίκαιο και τον άγιο!
** δε θα πρεπε να λέμε υποδούλωση στη δικαιοσύνη αλλά για την δυσκολία που έχουν οι αρχάριοι στο καλό μέχρι να ασκηθούν επαρκώς στην αρετή και να ξεφύγουν ολότελα από το κακό τους φαίνεται πολλές φορές βουνό το να κάνουν κάτι σωστό και καλό στη ζωή τους! Κανονικά έπρεπε να λέει εργάζεστε δικαιοσύνη κι όχι δουλεύετε γιατί αυτή είναι η αληθινή ελευθερία κι όχι δουλεία. Αντίθετα πας ο ποιών αμαρτίαν δούλος εστι της αμαρτίας γιατί νικιέται και κυριεύεται από αυτήν ω τις ήττηται τούτω και δεδούλωται (Πέτρ.2,2,19 / ό,τι ηττάται από άλλο είναι κατώτερό του και υποδουλώνεται σ’ αυτό όπως κι οι αιρετικοί που νικώνται από πάθη και είναι δούλοι τους άρα πώς να ελευθερώσουν άλλους από κάτι που κι οι ίδιοι δεν είναι ελεύθεροι; Όποιος έχει δίνει αλλά αν δεν έχει τι να δώσει; Και τι να χαρίσει όποιος δεν έχει κάτι; Άρα εξαπατούν οι αιρετικοί όσους τους πλησιάζουν και μάλλον τους υποδουλώνουν κι αυτούς στα άτιμα πάθη. Πώς μπορεί κανείς να μιλά για ελευθερία και να μην έχει την μια ελευθερία που δεν είναι άλλη από το να είναι κανείς ανώτερος αλόγων παθών!)και ω παριστάνετε εαυτούς δούλους εις υπακοήν δούλοι εστε ω υπακούετε δηλαδή αμαρτίας εις θάνατον ή υπακοής εις δικαιοσύνην (Ρωμ.6,16 / όπου θάνατος η αιώνια κόλαση ψυχοσωματική και δικαιοσύνη η δικαίωση και όσα αγαθά προξενεί αυτή)…δε γίνεται να υπηρετούμε σε δυο κυρίους και δικαιοσύνη και αμαρτία είναι και εναντία μεταξύ τους και ολότελα αδύνατο δυσί κυρίοις δουλεύειν (Θεό και μαμμωνά)…
*** η μακαριότητα κι η αιώνια ζωή λέγονται χάρη γιατί κι ο Κύριός μας δέχεται αντί των μικρών μας τα μεγάλα… απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος (Τιμ.2,4,8 & 2,1,18 / όπου δικαιοσύνη η απόλυτη καθολική αρετή και στέφανος η νίκη & έλεος παρά Κυρίου να βρούμε όταν έρθει εκείνη η φοβερή ώρα της κρίσεως όπου έλεος είναι όλες οι χάριτες που μας δίνει ο Θεός εδώ και στην άλλη ζωή δόξα και μακαριότητα κι όσοι εδώ χαριτώθηκαν ονομάστηκαν ελεημένοι!) γιατί όντως Θεού δώρον η ζωή η αιώνιος καν την άκραν δικαιοσύνην κατορθώση τις ουκ αντιταλαντεύεται τοις προσκαίροις πόνοις τα αιώνια αγαθά… και οπωσδήποτε αμαρτία εστι η του Θεού αλλοτρίωσις ος εστιν η αληθινή και μόνη ζωή και πάντα να θυμόμαστε ότι μια είναι η ζωή και σ’ αυτή να κοιτάμε γιατί θάνατος η αμαρτία και ψυχής όλεθρος κι όλα τ’ άλλα που μερικοί μάλιστα θεωρούν για κάτι σημαντικό στη ζωή τους είναι όλα όνειρα απατηλά και απατηλές φαντασίες στην ψυχή μας κατά των όντων…
ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2014
ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
