Την τρίτη κατά σειρά ετήσια "διαπολιτισμική εκδρομή" πραγματοποίησαν εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές από το 1ο Γυμνάσιο του Αγίου Νικολάου.

Έξω από το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα

Η ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

Του ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗ

Θεολόγου καθηγητή

στο 1ο Γυμνάσιο Αγίου Νικολάου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ - «Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ»

Ακούμε σε παγκόσμια κλίμακα πολλές φορές παράπονα από γονείς ότι τα παιδιά τους δεν παλεύονται ήδη από τη νηπιακή τους ηλικία και εννοείται ότι όσο μεγαλώνουν ηλικιακά αυτά τα παιδιά στα χέρια αυτών των γονιών μάλλον επιβαρύνονται ψυχοσωματικά με αποτέλεσμα όταν φτάσουν στην όμορφη ηλικία της νεότητας αντί ευ! γε να είναι ώριμα και έτοιμα να αναλάβουν τις ευθύνες τους φεύ! αντίθετα να χρειάζονται ειδική αγωγή –κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με αυτόν τον προβληματισμό πραγματοποιήθηκε από γονείς και εκπαιδευτικούς της β/θμιας εκπαίδευσης πριν από λίγες μέρες εκδρομή στην ηπειρωτική Ελλάδα με το ακόλουθο πρόγραμμα: ΚΡΗΤΗ-ΜΕΤΕΩΡΑ-ΕΥΒΟΙΑ-ΑΘΗΝΑ-ΚΡΗΤΗ

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

Μικροί και μεγαλύτεροι ως μέλη της ομάδας αυτής βίωσαν όπως εκθέτουν κι οι ίδιοι μονοτροπικά αλλά και πολυτροπικά μια ξεχωριστή εμπειρία για τους ακόλουθους λόγους. Γνωστές είναι οι πτυχές της προσωπικότητας που ξετυλίγεται σαν το κουβάρι αργά-αργά ως ότου τελειώσει και μας δώσει τις ολοκληρωμένες εκείνες προσωπικότητες που όλοι οι φορείς και παράγοντες της αγωγής προσδοκούν. Είδη της σύγχρονης αγωγής των παιδιών μας σήμερα θα μπορούσαν να είναι κατ’ απόλυτη αλφαβητική σειρά οι εξής: Αισθητηριακή,  Αισθητική,  Αυτογνωσίας, Διανοητική,  (Σχέσεων) δύο φύλων, Ειρήνης, Ελεύθερου χρόνου, Επαγγελματικός προσανατολισμός, Ευρωπαϊκή(ΕΕ) διάσταση στην εκπαίδευση, Ηθική,  Θρησκευτική-εκκλησιαστική, Κοινωνική, Περιβαλλοντική, Πολιτική, Συναισθηματική ωρίμα(ν)ση, Σωματική -φυσιολογία/φυσική αγωγή, Υγείας κ.ά.

ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ… ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!

Κάπως έτσι ξεκινώντας παρατηρήσαμε ότι από τους εκδραμόντες όταν ρωτήθηκαν είχαν ξεχωρίσει αρκετές από τις πλευρές αυτές. Σκοποί και στόχοι της αγωγής που επιτεύχθηκαν υπήρξαν ανάμεσα στους άλλους κι οι παρακάτω κατά τη μαρτυρία των ιδίων: η ανιαρή και ιδιαίτερα πληκτική διδασκαλία των θεωρητικών μαθημάτων –ιστορίας, αρχαίων και νέων ελληνικών, θρησκευτικών- έγινε ξαφνικά καταπληκτική και ολοζώντανη, θυμίζοντας κάπου-κάπου το έργο του ξεχωριστού παιδαγωγού και δασκάλου γενεάς δασκάλων του περασμένου αιώνα Ι. Δελμούζου(Το σχολείο του Βόλου). Ήταν το μεγαλύτερο μάθημα χωρίς ιδιαίτερες προϋποθέσεις και κόπο αφού αυτενεργούσαμε διαρκώς κάτω από την καθοδήγηση των υπευθύνων δυνατά και ζωντανά και κάποτε-κάποτε άτακτα…άρα απολύτως φυσιολογικά χωρίς πιέσεις και καταναγκασμούς αλλά ελεύθερα και συνάμα υπεύθυνα. Έτσι έβλεπα –γράφει ένας παθός- να περνάνε με νεανικό πάθος μπροστά μου σελίδες από την ένδοξή μας πατριδογνωσία: Ιστορία, αρχαιολογία, φιλολογία, φιλοσοφία, Θρησκευτικά, Γεωγραφία(«πάντα εν σοφία εποίησας» και στην ταπεινή αλλά και εξαίσια ελληνική φύση, χερσαία και παράλια) αλλά και στιγμές από Ζωολογία, Τεχνολογία, Φυσική Αγωγή και Βιολογία αλλά και πηγή έμπνευσης για τα Καλλιτεχνικά αφού ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική αρχαιοελληνική και μεσαιωνική-βυζαντινή με τα μοναδικά δείγματα του παγκόσμιου πια πολιτισμού μας συνόδευαν παντού μέσα πάντοτε στο υπέροχο ελληνικό τοπίο, από τα Μετέωρα μέχρι τον Παρθενώνα και τα μνημεία της Ακρόπολης…Καθάρια και αμόλυντα ελληνικά τοπία, βουνά και βράχοι και καταρράκτες και πηγές αλλά και πνευματικές ανατάσεις λόγω της επαφής με αυτά τα γνήσια και αντιπροσωπευτικά στοιχεία του πολιτισμού με όλες του τις όψεις και μορφές και πάντα μέσα στο υπέροχο κλίμα της διαχρονίας που καθιστά το καθετί αναντικατάστατο είτε αρχαιοελληνικό είτε μεσαιωνικό είτε νεότερο…σε μια μοναδική συμφωνία που επισήμαναν και αρκετοί εκδρομείς.

ΑΠΟ ΤΑ  ΔΥΣΚΟΛΑ  ΣΤΑ  ΕΥΚΟΛΑ

Δεν τίθεται θέμα βεβαίως για διαθεματικές και διεπιστημονικές προσεγγίσεις που φυσιολογικά ανέκυπταν έστω και σε τόσο σύντομο χρονικό πλαίσιο και οπωσδήποτε χωρίς το άγχος της κάλυψης της διδακτέας ύλης μέσα στην τάξη και το αγχωτικό εβδομαδιαίο πρόγραμμα μαθημάτων. Το τίμημα υπήρξε μια ευχάριστη κούραση και η νοσταλγική ανάμνηση της Οδύσσειάς μας αυτής μαζί με την επιθυμία να επαναληφθεί σύντομα. Η όποια ψυχαγωγία άλλωστε εναλλασσόμενη με διακριτικό τακτ και με πολύ χιούμορ με τη διασκέδαση σε σύγχρονους τόπους και τρόπους διασκέδασης –εμπορικά κέντρα, ταχυφαγεία, ταβέρνες, χορός και λούνα παρκ με όλες του τις εκπλήξεις, γκράφιτι κλπ καθώς και ανέκδοτα και επιτραπέζια παιχνίδια στις επιμέρους συντροφιές- συμπλήρωσε την εικόνα της εκδρομής που πραγματοποιήθηκε κυρίως οδικώς αλλά και ακτοπλοϊκώς με τα δυο λεωφορεία.

ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΑΓΩΓΗΣ – ΨΥΧΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΜΕΣΑ

Συναισθήματα θετικά πλημμύρισαν τις καρδιές όλων, αγάπη, αλληλεγγύη, πίστη, κατάνυξη, δέος, υπομονή, ταπείνωση, καρτερικότητα, συντροφικότητα, στοργή, αγαλλίαση, χαρά, νοσταλγία, ηρεμία, γαλήνη, ευλάβεια, ανάπαυση –έστω και προσωρινή- πολλαπλή εγκράτεια, δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα τον καλό της ζωής ενόψει μάλιστα και των μαθητικών εξετάσεων κ.ά. που ασφαλώς οδήγησαν στην παραπέρα καλλιέργεια της αυτογνωσίας και απόκτησης ταυτότητας των μικρών (εθνικής, εφηβικής κ.ο.κ.) συνοδευόμενων μαθητών αλλά και ανανέωσης των μεγαλυτέρων, γιατί κι ο Οδυσσέας για να επιστρέψει στην Ιθάκη του έπρεπε πρώτα να επιστρέψει στον εαυτό του..αυτή άλλωστε είναι και η μοναδική ευκαιρία να επαναβιώσουμε τα παιδικά μας χρόνια εκ του ασφαλούς και να οδηγήσουμε κι άλλους στα ίδια ίχνη επόμενοι τοις αγίοις πατράσι. Αμήν.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

«Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ».