ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ ΙΒ΄

ΨΑΛΜΟΣ ΠΕ΄-85

1.Προσευχή τω Δαβίδ.

Φανερά είναι η επιγραφή του παρόντος και προσευχόμενος ο προφήτης υπέρ εαυτού δια του παρόντος διδάσκει πώς πρέπει να προσεύχεται κάθε άνθρωπος που βρίσκεται σε ανάγκες αλλά προφητεύει και το κάλεσμα των εθνών στην πίστη του Χριστού κι ίσως γράφηκε ως προσευχή του Εζεκίου του Βασιλέως.

Είπαμε στον ις΄/16^ο ερμηνεύοντας το κλίνον το ους Σου εμοί και εισάκουσον των ρημάτων μου ότι αναξιοπρεπώς λέγεται καθότι ο ασθενής κείνος που από ασθένεια δε μπορεί να φωνάξει παρακαλεί το γιατρό να κλίνει το αυτί του κοντά στο στόμα του αρρώστου και διαμέσου της κλίσεως της κεφαλής έτσι να τον ακούσει κι άρα κλίνον και Συ Κύριε ο υψηλός και ιατρός σε μένα τον ταπεινό και άρρωστο και εισάκουσέ με.

Εδώ δίνει και την αιτία για την οποία είπε παραπάνω να τον εισακουστεί ο Κύριος επειδή είμαι λέει πτωχός και πένης και δεν έχω αρκετή δύναμη να πολεμήσω τους ορατούς και αοράτους εχθρούς μου κι ούτε κι είμαι άξιος να κάνω μάχη μαζί τους.

2.Φύλαξε λοιπόν την ψυχή μου Κύριε δηλαδή εμένα κατά περίφραση γιατί είμαι αφοσιωμένος κι αφιερωμένος σε Σένα όπως είπαμε και στον δ΄/4^ο ότι εθαυμάστωσε Κύριος τον όσιον Αυτού κι όσιος κι ο ίδιος ο προφήτης επειδή κι αυτός ήταν ευσεβής στα του Θεού ενώ οι εχθροί του ανόσιοι και δυσσεβείς.

Λύτρωσέ με Κύριε από τον κίνδυνο που προσμένω να μου έρθει επειδή και γω δε θαρρώ σε άλλο παρά μόνο σε Σένα και για τούτο είμαι και δούλος Σου κι ας είπε πιο πάνω όσιο τον εαυτό του ονομάζοντας.

3.Το όλην την ημέραν και καθεκάστην δηλαδή πάντοτε λέγεται γιατί κάνε έλεος σε μένα Κύριε αν όχι για άλλο παρά γιατί φωνάζω και Σε παρακαλώ πάντοτε.

4.Διάλυσε Κύριε τη λύπη που περιέχει την ψυχή μου και χάρισέ της ευφροσύνη πνευματική επειδή χώρισα από τα γήινα την ψυχή μου και ύψωσα αυτήν σε Σένα κει ψηλά. Το προς Σε ήρα την ψυχήν μου είπε και στην αρχή του κδ΄/24^ου .

5.Το επιεικής ίλεως επίσης γράφεται γιατί η επιείκεια ιλαρότητα δηλώνει και Συ λοιπόν Κύριε είσαι αγαθός και ήμερος και πολυέλεος όχι μόνο σε μένα αλλά και σε όλους που Σε επικαλούνται όχι απλώς κι ως έτυχε αλλά εξ όλης τους της καρδίας και για τούτο και στον ρμδ΄/144^ο εγγύς Κύριος πάσι τοις επικαλουμένοις Αυτόν και δε στάθηκε μόνο ως εκεί παρά πρόσθεσε και πάσι τοις επικαλουμένοις Αυτόν εν αληθεία δηλαδή εξ όλης της ψυχής τους.

6.Άκουσε Κύριε την προσευχή μου και δώσε προσοχή στή δέησή μου γιατί αν μόνο δώσεις προσοχή ευθύς θα διαλυθούν οι πειρασμοί που πάσχω και δέηση το ταπεινό κι ελεεινό σχήμα της προσευχής που από μόνη τη θεωρία του μπορεί να δυσωπήσει το Θεό.

7.Κατά την ενεστώσα ημέρα της θλίψεώς μου που μ’ ακολούθησε δεν πρόστρεξα σε άνθρωπο κανένα κι ούτε και παρακάλεσα άλλον τινα να με βοηθήσει καθώς κάνουν οι πολλοί αλλά μόνο προς Σένα κατέφυγα και ζήτησα τη βοήθειά Σου βέβαιος πως θα πετύχω επειδή κι άλλες φορές Σε παρακάλεσα και άκουσες την παρακάλεσή μου.

8.Δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός όμοιός Σου Κύριε επειδή όπως κι αλλαχού είπε πάντες οι θεοί των εθνών δαίμονες ενώ ο Κύριος τους ουρανούς εποίησεν –κόππα ε΄/105^ος . Και Συ ο Χριστός είσαι Θεός αληθινός ενώ οι θεοί των εθνών είναι ψευδώνυμοι και φαίνεται πως ερανίστηκε το ρητό από το Μωυσή που λέει τίς όμοιός Σοι εν θεοίς Κύριε; Τίς όμοιός Σοι; Δεδοξασμένος εν αγίοις θαυμαστός ενδόξως ποιών τέρατα. Κι έργα Χριστού όχι μόνο η δημιουργία κι η πρόνοια της αοράτου και ορατής κτίσεως αλλά κι η ανόρθωση του πλάσματός Του δηλαδή του ανθρώπου και του τυράννου κατάλυση δηλαδή του διαβόλου και δια θανάτου του θανάτου θανάτωση και διαμέσου λόγων κι ευτελών ψαράδων των αποστόλων δηλαδή όλου του κόσμου σαγήνευση κι αλιεία και έργα Χριστού κι η δύναμη των θαυμάτων που χάρισε τους αποστόλους και στους αγίους αλλά ο Χριστός αυτά έκανε εξουσιαστικώς ως Θεός ενώ κείνοι επικαλούμενοι το Θεό και το όνομα του Χριστού.

9.&10.Εδώ προφητεύει για την πίστη που έμελλαν να δεχτούν οι εθνικοί κι οι ειδωλολάτρες γιατί αυτοί θα έρθουν σε Σένα Κύριε διαμέσου της πίστεως και προσκυνεί έμπροσθέν Του κείνος που γνωρίζει πως βλέπεται και προνοείται από το Θεό και κάθε τόπος της δεσποτείας Αυτού έτσι είναι ενώ το δοξάσουσι νοείται αντί θα υμνήσουν και μεγαλύνουν το όνομά Σου επειδή μέγας αληθώς όχι κατά το ποσό δηλαδή αλλά κατά την προς πάντα υπεροχή και μόνος Συ είσαι Θεός που κάνεις κι ενεργείς θαυμάσια.

11.Οδός δηλαδή στράτα Θεού η πρακτική αρετή κι αλήθεια η θεωρητική επειδή και της θεωρίας τέλος η αλήθεια κι όποιος λοιπόν οδηγηθεί από το Θεό στην  πρακτική αρετή αυτός προκόβει και έρχεται και στη θεωρία όπως προείπαμε τον κδ΄/24^ο για την οδό και την αλήθεια ερμηνεύοντας τας οδούς Σου Κύριε γνώρισαν μοι και οδήγησόν με εν τη αληθεία Σου.

Κι ας ευφρανθεί η καρδιά μου όχι με ευφροσύνη κοσμική αλλά να φοβάται το όνομά Σου Κύριε και βλέπε αναγνώστη παράξενη και θαυμασμού άξια ευφροσύνη γιατί ας είναι ευφροσύνη μου Κύριε ο φόβος Σου ο φόβος που έχει φυσικό ιδίωμα να συστέλλει και να λυπά την καρδιά κι όχι να την πλατύνει και να την  ευφραίνει ενώ ο φόβος Θεού έχει άλλο ιδίωμα την ευφροσύνη και για τούτο και αλλαχού ο ίδιος ο προφήτης είπε ευφρανθήτω καρδία ζητούντων τον Κύριον –ρδ΄/104^ος – και ζητεί τον Κύριο όποιος Τον φοβάται κι όχι μόνο φόβος Θεού ευφραίνει αλλά και μόνη η απλή μνήμη Του χαροποιεί τους θεοσεβείς κι για τούτο έλεγε εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην –ος΄/76^ος.

12.&13.Εγώ θα σε ευχαριστήσω Κύριε με όλη μου την καρδιά και πάντοτε θα δοξολογώ το όνομά Σου γιατί έκανες σε μένα πολύ έλεος και λύτρωσες την ψυχή μου από τον κατώτατο Άδη και  Άδη θα  νοήσεις στον προφήτη την αμαρτία δηλαδή τη μοιχεία της Βηρσαβεέ και το φόνο του άντρα της ενώ στον Εζεκία το σωματικό θάνατο από τον οποίο λυτρώθηκε κι έλαβε ζωή παραπάνω δεκαπέντε χρόνους κι Άδης μπορεί να νοηθεί και κάθε θανατηφόρος κίνδυνος που προξενείται στον άνθρωπο τόσο από ορατούς όσο κι από αοράτους εχθρούς δαίμονες.

14.Παράνομοι άνθρωποι ξεσηκώθηαν εναντίον μου Κύριε και συνάθροισμα κραταιών δηλαδή κείνων που έχουν εξωτερικές δυνάμεις ζήτησαν την ψυχή μου δηλαδή ζήτησαν να με θανατώσουν και ου προέθεντο δηλαδή δεν παράστησν νοερώς στη φαντασία τους Εσένα το Θεό και δε Σε φοβήθηκαν δηλαδή γιατί όποιος Σε φοβάται αυτός και Σε φαντάζεται ενώπιόν του και Σε βλέπει νοερώς πώς εμποδίζεις από κάθε κακία όπως γράφηκε και στον νγ΄/53^ο και ου προέθεντο τον Θεόν ενώπιον αυτών. Παράνομοι κι εκείνοι που επιβούλευαν τον προφήτη επειδή ζούσαν με παρανομίες όσο κι οι Ασσύριοι που πολιορκούσαν τον Εζεκία στα Ιεροσόλυμα. Παράνομοι και όλοι οι νοητοί εχθροί δαίμονες που ξεσηκώθηκαν εναντίον του και τον έριξαν στην αμαρτία.

15.Οι παραπάνω εχθροί μου είναι τέτοιοι παράνομοι Συ όμως Κύριε είσαι οικτίρμων και ελεήμων καθό συμπαθείς και συμπονείς τους αδικούμενους και δυναστευόμενους και μακρόθυμος και καθό δεν παραδίνεις ευθύς τους αμαρτάνοντες στα χέρια των εχθρών τους αλλά και πολυέλεος καθό ελεείς όχι μια φορά και δυο αλλά πολλάκις κι αληθινός καθό αληθινά και πραγματικώς σώζεις κείνους που ελπίζουν σε Σένα.

16.Μη με αποστραφείς Κύριε για τις αμαρτίες μου αλλά αξίωσέ με της θεωρίας και επισκοπής Σου και ελέησέ με τον άξιο παντός ελέους για τους πειρασμούς που δοκιμάζω και τούτο βρίσκεται αυτολεξεί στον κδ΄/24^ο επίσης και δώσε μου τον παίδα Σου και τον δούλο Σου δηλαδή τη νίκη εναντίον των εχθρών μου κι σώσε με που είμαι υιός της μικρής Σου δούλης μητρός μου. Με τα λόγια αυτά δείχνει πως ήταν θεοσεβείς οι γονείς του και αυτός ομοίως εκ προγόνων.

17.Θέσε Κύριε σε μένα σημάδι και γνώρισμα σε καλό και σωτηρία καθώς στα σπίτια των Εβραίων το αίμα του αμνού όταν εξολοθρεύτηκαν τα πρωτότοκα των Αιγυπτίων κι είπε σημείο εις αγαθόν επειδή είναι και σημείο εις πονηρόν όπως κείνο του Κάιν κι επειδή το σημείο που έβαλε στα σπίτια τους ήταν σημάδι εις αγαθόν και σωτηρίαν αφού δεν εισήλθε κεί ο ολοθρεύων να θανατώσει τα πρωτότοκά τους ενώ το σημάδι που έβαλε ο Θεός στον Κάιν ήταν σημάδι σε κακό γιατί φανέρωνε την οργή του Θεού εναντίον του.

Εδώ τώρα βρίσκεται σχήμα υπερβατό που έτσι εξομαλίζεται και ιδέτωσαν οι μισούντες με ότι Συ Κύριε εβοήθησάς μοι και παρεκάλεσάς με και αισχυνηθήτωσαν δηλαδή ας δουν Κύριε οι δαίμονες που με μισούν το σημείο που μου έδωσες προς βοήθεια και παρηγοριά μου κι έτσι ας ντραπούν κι ας καταισχυνθούν ως νικημένοι επειδή με είδαν να φυλάγομαι υπό της χάριτος και προνοίας Σου.

ΨΑΛΜΟΣ Πς΄-86

1.Τοις υιοίς Κορέ ψαλμός ωδής.

Προφητεύει ο παρών τη γέννηση του Χριστού και των εθνών σωτηρία.

Αυτού. Τίνος; Του Χριστού κι τούτο είναι φανερό από το ακόλουθο λόγιο μήτηρ Σιών ερεί άνθρωπος και άνθρωπος εγεννήθη εν αυτή και αυτός εθεμελίωσεν αυτήν ο Ύψιστος. Θεμέλιοι Χριστού τα περί Αυτού δόγματα γιατί αυτά είναι θεμέλια και ρίζα της πίστεως εις Χριστόν και αυτά τα θεμέλια είναι βαλμένα πάνω στους αποστόλους γιατί τούτους ονόμασε εδώ άγια όρη δηλαδή άγια βουνά και βουνά γιατί ήταν στέρεοι στην πίστη και υψηλότεροι από κάθε γερό και γήινο και χαμηλό φρόνημα και κλίση και γιατί ήταν πυκνωμένοι από αρετές καθώς και τα όρη είναι στέρεα και υψηλά και πυκνωμένα από δέντρα κι άγια γιατί οι απόστολοι ήταν αφιερωμένοι στον άγιο Θεό και γεμάτοι από Πνεύμα άγιο αλλά μπορούμε να πούμε κι άλλως θεμέλια Χριστού ονόμασε τους αποστόλους και θεμέλια γιατί οι απόστολοι στάθηκαν αρχές και πρώτες οικοδομές της εκκλησίας των χριστιανών και του Χριστού γιατί αυτοί ήταν παρόντες στα όρη τα άγια δηλαδή στο Σιών και στο Θαβώρ και τα λοιπά βουνά που αγιάστηκαν μάλιστα με τη συναναστροφή και πολιτεία του αγίου των αγίων Χριστού ανάμεσά τους και μερικοί λένε πως θεμέλιοι Χριστού οι προρρήσεις περί Χριστού των προφητών επειδή αυτές στάθηκαν αρχές πρώτες της πίστεως στο Χριστό αφού όρη άγια και οι προφήτες για το ύψος της προφητείας και για τον αγιασμό του προφητικού Πνεύματος και φανερώνει λοιπόν το νόημα τούτο πως οι αρχές της πίστεως στο Χριστό ήταν στους προφήτες.

2.Μας δίδαξε ο μέγας Παύλος στην επιστολή προς Εβραίους πως υπάρχει Σιών επουράνια και Ιερουσαλήμ επουράνια έτσι ονομάζοντας την πολιτεία στους ουρανούς κι αυτής λοιπόν της επουράνιας Σιών πόρτες θα νοήσεις τις κατά τόπο εκκλησίες καθώς προείπαμε στον οβ΄/72^ο ερμηνεύοντας εν ταις πύλαις της θυγατρός Σιών επειδή διαμέσου αυτών σαν με θύρες ανεβαίνουν οι χριστιανοί στην άνω Σιών και τέτοιες πόρτες δηλαδή τις κατά τόπο εκκλησίες αγαπά ο Κύριος αφού προτίμησε περισσότερο από όλες τις πόλεις του ισραηλιτικού λαού αφού σκηνώματα οι πόλεις και με ξεχωριστό τρόπο ονομάζει τη Σηλώμ και την αισθητή Ιερουσαλήμ επειδή στη Σηλώμ σκήνωσε πρότερα η κιβωτός κι ύστερα στην Ιερουσαλήμ καθώς προείπαμε στον οζ΄/77^ο σκήνωμα ό κατεσκήνωσεν εν ανθρώποις.

3.(Διάψαλμα).

Άκουσε κι ενηχήθηκε στην καρδιά παρά του Αγίου Πνεύματος πως ο Θεός θα φανεί στην Ιερουσαλήμ και θα συναστραφεί με τους ανθρώπους κι εξεπλάγη από το θαυμασμό του κι αναβόησε προς την Ιερουσαλήμ και μεγάλα και θαυμαστά λαλήθηκε σε μένα παρά του Πνεύματος για σένα πόλη του Θεού και πόλη Θεού αυτή γιατί παλιά αφιερώθηκε στο Θεό κι ύστερα διορίστηκε στο Χριστό τόσο για τα πάθη που έλαβε εκεί όσο και για τον τάφο και την ανάστασή Του.

4.Ο λόγος λαλήθηκε από το πρόσωπο του Σωτήρος και προφητεύει πως η εκκλησία Του θα συστηθεί από πολλά έθνη κι από τους πλέον ασεβείς γιατί διαμέσου της πόρνης Ραάβ φανέρωσε αινιγματωδώς τους χριστιανούς επειδή κείνη ήταν Χαναναία γιατί κατοικούσε εκεί και διαμέσου της πόλεως Βαβυλώνος φανέρωσε και τους Βαβυλώνιους κι ασεβέστατοι από όλους τους άλλους αυτοί οι δυο κι έπειτα απαριθμεί κι άλλα όμοια ασεβή έθνη ενώ γινώσκοντες οι πιστεύσαντες και το νόημα αυτό: εν τοις γινώσκουσί με λείπει έξωθεν η εν πρόθεση δηλαδή εν τω συστήματι των εις εμέ πιστευσάντων θα ενθυμηθώ τη Ραάβ και τη Βαβυλώνα δηλαδή θα φροντίσω γι’ αυτούς σαν που είναι πιστοί σε μάνα και μερικοί Ραάβ την Αραβία λένε.

Εκεί δηλαδή στη Σιών ή στις πύλες της ή στους γινώσκοντες το Θεό εκεί στην εκκλησία του Χριστού γεννήθηκαν πνευματικώς δια του αγίου Βαπτίσματος οι Τύριοι κι οι Αιθίοπες κι οι άλλοι εθνικοί κι οι αλλόφυλοι κι αντί του εγεννήθησαν ταράχτηκαν και το ιδού περιττό λέγεται κατά το ιδίωμα της εβραϊκής γλώσσης κι ομοίως και το ούτοι φαίνεται περιττό ή επανάληψη των παραπάνω. Συντάσσεται ως εξής ιδού αντί του και λοιπόν αυτοί γεννήθηκαν εκεί. Ποιοι αυτοί; Οι αλλόφυλοι κι οι Τύριοι κι εξής. Κι αλλόφυλοι οι καλούμενοι Παλαιστίνιοι που ονομάστηκαν κι Αζώτιοι και Ασκαλωνίτες και κατεξοχήν αυτοί ονομάστηκαν αλλόφυλοι γιατί από τα επτά έθνη που εξολοθρεύτηκαν από τους Ισραηλίτες αυτοί μόνο έμειναν όπως ειπώθηκε και στον πβ΄/82^ο αλλόφυλοι μετά των κατοικούντων Τύρο κι όλα τα παραπάνω έθνη ήταν τα πλέον ασεβέστερα και ανομότερα από τα άλλα κι αν τα πλέον χειρότερα έθνη μέλλουν να πιστέψουν στο Χριστό πόσω μάλλον τα άλλα τα κατώτερα όντα στην ασέβεια;

5.Εδώ προφητεύει φανερά πως από κάθε έθνος θα πάνε πολλοί στη Σιών και θα πουν πως η Σιών δηλαδή η εκκλησία είναι η Μητέρα και λείπει το εστί γιατί μήτηρ είναι η εκκλησία και γιατί καθό αναγεννά πνευματικώς τους πιστούς δια του αγίου Βαπτίσματος όπως προείπαμε κι άλλο καθό τρέφει τους γεννημένους χριστιανούς με τα δόγματα περί του Χριστού και την κοινωνία των θείων μυστηρίων του σώματος και αίματος του Χριστού και Μήτηρ η εκκλησία ονομάζεται καθό ποθεινή κι αγαπητή στα τέκνα της γιατί κανένα πράγμα δε βρίσκεται ποθεινότερο από τη μητέρα και ποθεινή αληθώς τόσο η αιθητή όσο κι η νοητή Σιών δηλαδή η εκκλησία σε κείνους που καταφεύγουν σ’ αυτές γιατί στην αισθητή Σιών κι Ιερουσαλήμ πολιτεύτηκε κατά σάρκα ο Δεσπότης Χριστός κι αγίασε τους τόπους της με την αναστροφή του στη νοητή πόλη Σιών δηλαδή στην εκκλησία αοράτως ενοικεί κι εμπεριπατεί ο Χριστός και σ’ αυτήν τελούνται τα θεία μυστήρια του Χριστού.

Τούτο το ρητό προφητεύει περί της γεννήσεως του Χριστού δηλαδή πως στα όρια της αισθητής Σιών γεννήθηκε αληθώς άνθρωπος ο Χριστός που φύλαξε το αξίωμα της ανθρωπότητος και για να δείξει πως δεν ήταν άνθρωπος ψιλός ο γεννηθείς αλλά άνθρωπος μαζί και Θεός κι ακολούθως λέει.

Αυτός λέει που γεννήθηκε ως άνθρωπος στη Σιών αυτός είναι και που τη θεμελίωσε καταρχάς ως ποιητής ουρανού και γης που είναι υψηλότατος πάντων καθό Θεός.

6.(Διάψαλμα).

Ο Χριστός θα διδάξει τα περί εαυτού από τη γραφή δηλαδή τη προφητική γιατί διηγείται ο ευαγγελιστής και επεδόθη αυτώ βιβλίον Ησαϊου του προφήτου και αφού ανέπτυξε το βιβλίο βρήκε τον τόπο που ήταν γραμμένοι Πνεύμα Κυρίου επ’ Εμέ ου ένεκεν έχρισέ Με ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ Με και τα εξής. Τη γραφή αυτή των προφητικών λόγων ονόμασε ο προφήτης γραφή των λαών και των αρχόντων τους επειδή η γραφή ήταν δεδομένη στους λαούς των Ιουδαίων και στους άρχοντές τους. Κι ήταν παλιά απόκτημα η γραφή τους όσων γεννήθηκαν σωματικώς στην αισθητή Σιών κι γραφή αυτή πάλι και τώρα απόκτημα των γεννημένων πνευματικώς στη νοητή Σιών δηλαδή στην εκκλησία του Χριστού δηλαδή των χριστιανών.

7.Το ως εδώ είναι βεβαιωτικό αντί όντως κι αληθώς Σιών σε σένα θα είναι η κατοικία όλων των ευφραινομένων πνευματικώς επειδή σε σένα θα κατοικήσουν αυτοί και το πάντων κι ας έχει τύπο και σχήμα όλων κοινώς αλλ’ όμως και τούτο ιδίωμα της ΑΓ να μεταχειρίζεται το πάντων αντί του πολλών κι από το πλήθος κάποιων.

ΨΑΛΜΟΣ ΠΖ΄-87

1.Ωδή ψαλμού τοις υιοίς Κορέ εις το τέλος υπέρ μαελέθ του αποκριθήναι συνέσεως Αιμάν τω Ισραηλίτη.

Τι δηλώνει ωδή ψαλμού και υιοίς Κορέ προειπώθηκε και εις το τέλος επιγράφεται ο παρών γιατί αποβλέπει εις το τέλος η προφητεία που περιέχεται σ’ αυτόν γιατί ο προλαβών προφήτευσε για τη γέννηση του Χριστού αυτός προφητεύει για το θάνατό Του και την εις Άδου κατάβασή Του και το υπέρ μαελέθ αντί δια χορεύσεως ή χορού δικόρου γιατί έψαλλαν τον παρόντα και χόρευαν μαζί και του αποκριθήναι αντί εν τω αποκριθήναι επειδή και χόρευαν ταυτόχρονα όταν αποκρίνονταν στη φωνή του οργάνου δηλαδή λέγοντας τον παρόντα έπαιζαν και το όργανο και χόρευαν μαζί έως ότου αποκριθεί δηλαδή συμφωνήσει η φωνή του οργάνου με τον παρόντα και συνέσεως επιγράφεται γιατί χρειάζεται σύνεση να αναγνωσθεί επειδή είναι κρυμμένο εδώ το μυστήριο περί του θανάτου του Κυρίου. Αιμάν τω Ισραηλίτη επιγράφεται γιατί ο παρών παραδόθηκε υπό του προφήτου σ’ αυτόν γιατί όχι μόνο στους υιούς του Κορέ αλλά και στον πρωτοψάλτη Αιμάν παραδόθηκε αυτός να ψαλθεί. Κι επειδή κείνοι ήταν ψάλτες από τον ένα χορό κι αυτός από τον άλλο ψάλθηκε ο παρών κι από τους δυο χορούς ή συμψάλλοντας ή χωριστά ψάλλοντάς τον. Μερικοί έχουν και Αιθάμ αλλά κάλλιο Αιμάν καθώς εδώ γράφεται ενώ στον επόμενο Αιθάμ γιατί γράφεται στην Παραλειπομένων Α΄και είπε Δαβίδ τοις άρχουσι των λευιτών στήσατε τους αδελφούς αυτών τους ψαλτωδούς εν οργάνοις, νάβλαις, κινύραις...και έστησαν οι λευίται τον Αιμάν υιόν Ιωήλ και εκ των αδελφών αυτού Ασάφ υιός Βαρχία και εκ των υιών Μεραρί αδελφών αυτού Αιθάν υιός Κισαίου. Και τω Ισραηλίτη γράφεται όχι πως δεν υπήρχαν άλλοι ψάλτες ισραηλίτες αλλά ήταν κι άλλοι συνώνυμοι αλλά αλλόφυλοι και για τούτο προς διαφορά τους προστέθηκε το επίθετο του Ισραηλίτη.

2.Κι ειπώθηκε στον ξζ΄/67^ο ο Θεός των σωτηρίων ημών πως Θεός σωτηρίας αντί Θεός Σωτήρ και Θεός του σώζειν είναι και Κύριο και Θεό ο Χριστός καλεί τον πατέρα καθό άνθρωπος γιατί πολλά τέτοια λέει και στον κα΄/21^ο εκ προσώπου Του. Ημέρας και εν νυκτί αντί πάντοτε και τούτο να φωνάζει κανείς πάντοτε προς το Θεό είναι δηλωτικό της πίστεως προς Θεό γιατί κείνος που γνησίως αγαπά το Θεό είναι που φωνάζει πάντοτε προς Αυτόν άλλοτε με το στόμα κι άλλοτε με την καρδιά επειδή πάντοτε χρειάζεται τη βοήθεια του Θεού και ημέρα και νύκτα κείνη της προδοσίας του Ιούδα.

3.Προσευχή και δέηση εδώ του Χριστού να νοήσεις εδώ κείνη που έκανε στον  Πατέρα περί των μαθητών Του αλλά και την προσευχή για να παρέλθει απ’ Αυτού το ποτήριο του θανάτου καθό άνθρωπος λαλεί τα ταπεινά αυτά λόγια ο Χριστός καθώς τέτοια λαλεί και στον κα΄/21^ο και περί της κλίσεως του θείου αυτιού προείπαμε Κλίνον Κύριε το ους Σου και επάκουσόν μου του πε΄/85^ου πως δηλαδή καθώς οι γιατροί που θέλουν να ακούσουν τον ασθενή που δε μπορεί να φωνάξει και κλίνουν το αυτί τους με την κλίση της κεφαλής στο στόμα κείνου έτσι λέει και Συ ο υψηλός κλίνον σε μένα τον ταπεινό και εισάκουσόν μου.

4.Η ψυχή μου γέμωσε από κακά δηλαδή θλίψεις περίλυπος η ψυχή μου έως θανάτου κι Άδη πρέπει να νοήσουμε εδώ το θάνατο.

5.Προσελογίσθην αντί συναριθμήθηκα μαζί με τους θαπτόμενους γιατί τούτους ονομάζει καταβαίνοντες εις λάκκον κι είπαμε κι αλλαχού πως λάκκος κ ο τάφος και τα παραπάνω ρητά αρμόζουν στον καιρό προ του θανάτου του Σωτήρος και τούτο αρμόζει και στη μετά θάνατο ταφή Του.

Δεν είπε μόνο σαν άνθρωπος επειδή ήταν τέλειος άνθρωπος αλλά πρόσθεσε και πως ήταν σαν άνθρωπος αβοήθητος αφού γράφηκε πως πάντες οι μαθηταί αφέντες Αυτόν έφυγον και φάνηκε λοιπόν στους ανθρώπους ο Κύριος σαν άνθρωπος αβοήθητος ενώ δεν ήταν στ’ αλήθεια αβοήθητος γιατί είπε όμως στον Πέτρο ή δοκείς ότι ου δύναμαι άρτι παρακαλέσαι τον Πατέρα Μου και παραστήσει μοι πλείους ή δώδεκα λεγεώνας αγγέλων;

Ελεύθερος ήμουν μέσα στον τάφο βρισκόμενος από διαφθορά και διάλυση του σώματός Μου κι Εγώ μόνος κατέβηκα θεληματικώς στον Άδη κι όχι από άλλους οδηγήθηκα κει και πρέπει κι εδώ να υπακούεται έξωθεν το εγενήθην δηλαδή εν νεκροίς ελεύθερος γιατί λείπει το άρθρο ώστε λέει εδώ εγώ που ήμουν ελεύθερος πήγα στους νεκρούς αναίτιος γιατί όλοι οι άλλοι αιτία έχουν θανάτου δηλαδή την αμαρτία επειδή κι επιτίμιο και τιμωρία της είναι ο θάνατος αλλά μόνο ο Χριστός ήταν αναίτιος ως αναμάρτητος κι ελεύθερος ο Χριστός γιατί όλοι οι άνθρωποι στανικώς πέθαιναν και για τούτο δουλωμένοι στο θάνατο και στο φόβο του όσοι φόβω θανάτου δια παντός του ζην ένοχοι ήσαν δουλείας ενώ ο Χριστός θεληματικώς πέθανε λέγοντας εξουσίαν έχω θείναι την ψυχήν Μου κι ελεύθερος ο Χριστός καθό δεν κρατήθηκε από τα δεσμά του Άδου αλλά ελεύθερα και εξουσιαστικά αναστράφηκε σ’ Αυτόν και μάλλον έλυσε τους δεσμούς των άλλων και είναι ελεύθερος ο Χριστός και νεκρότητος και θανάτου καθό Θεός.

6.Κι εδώ πρέπει να νοείται έξωθεν το εγενήθην γιατί έγινα σαν τους πληγωμένους και στους τάφους κειμένους και τραυματισμένους που δεν ενθυμήθηκες πλέον Πάτερ και άφησες να σαπίζουν και να διαλύονται στο χώμα γιατί ξέπεσαν από τη βοήθειά Σου για τις αμαρτίες τους κι ομοιώθηκα λοιπόν με τέτοιους εγώ όσο κατά τη υπόληψη των ανθρώπων αλλά τέτοιος δεν ήμουν στ’ αλήθεια γιατί κι ας πληγώθηκα με καρφιά και λόγχη κι ας βλήθηκα στον τάφο όμως δε λησμονήθηκα από Σένα Πάτερ Μου ου γαρ δώσεις τον όσιόν Σου ιδείν διαφθοράν-ιε΄/15^ος- ουδέ εξέπεσον από την  χείρα Σου και την βοήθειάν Σου αφού Εμού δια την ακακίαν αντελάβου –μ΄/40ός.

7.Λάκκος κατώτατος ο τάφος του οποίου το βάθος καρδιά γης ονόμασε ο ίδιος έθεντο λέγοντας Εμένα οι περί τον τάφο διακονήσαντες Ιωσήφ και Νικόδημος και σκοτεινούς τόπους λέει τους τόπους του τάφου γιατί όταν βλήθηκε η πλάκα πάνω του τάφου έγινε στους τόπους του τάφου σκότος και σκιά θανάτου πάλι οι σκοτεινοί τόποι του τάφου γιατί το ίδιο φανερώνει με διάφορες λέξεις αλλά και επειδή και το σκότος σκιά ονομάζεται.

8.(Διάψαλμα).

Επεστηρίχθη κι επεβάρηκε ή επέβρισε κι πάνω Μου χτύπησε ο θυμός κατά των ανθρώπων που άναψαν οι αμαρτίες των ανθρώπων ενώ Εγώ υπέμεινα την προσβολή Του και το χτύπημα έπαυσα γιατί έπαθα υπέρ αυτών κι απέθανα κιόλας σταματώντας το θυμό Σου καθώς παύει το θυμό του πατρός κείνος που δέχεται στον εαυτό του την πληγή που θα δινε ο πατήρ στο τέκνο. Και για τούτο γράφηκε τω μώλωπι Αυτού ιάθημεν ημείς και πάλι και Κύριος παρέδωκεν Αυτόν ταις αμαρτίαις ημών δηλαδή για τις αμαρτίες μας.

Μετεωρισμός οι επαναστάσεις των πειρασμών που υπέμεινε ο Κύριος και του Θεού τους ονόμασε γιατί με την ψήφο του Πατρός ήρθαν σ’ Αυτόν για τη σωτηρία των ανθρώπων κι όλους λέει τους πειρασμούς όσους δηλαδή θέλησες.

9.Ο ευαγγελιστής γράφει ειστήκεισαν πάντες οι γνωστοί Αυτού μακρόθεν και μάκρυνες λοιπόν λέει επειδή με τη θέληση του Πατρός έγιναν αυτά.

Οι Ιουδαίοι Με σιχάθηκαν και Με μίσησαν και για τούτο έως τη σήμερον μισητό κοντά τους το όνομά Μου του Χριστού και παρεδόθην σ’ αυτούς από τον Ισκαριώτη Ιούδα και μπορώντας να εκπορευθώ δηλαδή να φύγω και να γλιτώσω από τα χέρια τους όμως δεν το έκανα παρά υπέμεινα θεληματικώς όσα κακά Μου προξένησαν.

10.Τα μάτια Μου αδυνάτησαν από τη φτώχια Πάτερ Μου γιατί από τα πολλά τα δάκρυα ευκέρωσε η φυσική παχύτητα κι υγρασία τους γιατί καθώς έκλαψε για την Ιερουσαλήμ ο Κύριος και ιδών την πόλιν έκλαυσεν επ’ αυτή έτσι ακόλουθο πως έκλαψε και για την απώλεια του Ιούδα και για την αποβολή των Ιουδαίων και την κόλαση των απωλεσμένων και μερικοί φτώχια την υπερβολική ξηρότητα του σώματός Του εννοούν που προκλήθηκε από την κακοπάθεια.

Πάντοτε λοιπόν φώναξα σε Σένα Κύριε έχοντας τα χέρια εξαπλωμένα στην προσευχή όχι μόνο για λόγου Μου καθό άνθρωπος αλλά και για τους μαθητές μου και για το λαο Μου.

11.Με τα λόγια αυτά ο Κύριος δείχνει πως κατά το νόμο της ανθρωπίνης φύσεως φοβάται το θάνατο και για τούτο παρακαλεί να ζήσει ακόμα γιατί έλεγε στα ευαγγέλια Πάτερ Μου ει δυνατόν παρελθέτω απ’ Εμού το ποτήριον τούτο και όμοια και τα λόγια αυτά με κείνα που γράφηκαν στον κδ΄/24^ο μη εξομολογήσεταί Σοι χους; Ή αναγγελεί την αλήθειά Σου; Και ζήτα εκεί γιατί λέει μήπως θα κάνεις έργα θαυμαστά Πάτερ Μου στους αναίσθητους νεκρούς καθώς κάνεις στους ζωντανούς ή μήπως οι γιατροί θα αναστήσουν τους νεκρούς κι αυτοί αφού αναστηθούν θα Σε ευχαριστήσουν; Όχι βέβαια παρά οι ζωντανοί είναι που γνωρίζουν μόνο τα θαυμάσια αυτά και γι’ αυτά Σε ευχαριστούν.

12.Το ίδιο νόημα με τα παραπάνω έχουν κι αυτά κι απώλεια εδώ ο τάφος επειδή ολεί και διαφθείρει το νεκρό σώμα που βάλλεται κεί μέσα και τα ίδια νοήματα με άλλες λέξεις ονομάζει σε πολλά μέρη ο προφήτης και μάλιστα σε υποθέσεις κλαυθμηρές και παθητικές αλλά δεν αισθάνεται ο νεκρός το έλεός Σου Πάτερ παρά ο ζωντανός που διηγείται κιόλας αυτό και σε άλλους ανθρώπους κι ομοίως ο ζωντανός αισθάνεται και τα αληθή λόγια Σου και ότι Συ είσαι αληθής Θεός καθώς ειπώθηκε στον κθ΄/29^ο μη εξομολογήσεταί Σοι χους ή αναγγελεί την αλήθειάν Σου;

13.Σκότος πάλι εδώ ο τόπος του τάφου και τον ίδιο λέει και γη επιλελησμένη δηλαδή λησμονημένη κοντά στους ανθρώπους γιατί του τάφου η γη είναι γεμάτη από δυσωδία και φθορά αλλά κοντά στο Θεό γιατί δε ζει πλέον κείνος που βρίσκεται κει ενταφιασμένος αφού ζωντανοί είναι κείνοι που ενθυμείται ο Θεός κι όλα τα παραπάνω λεχθέντα ρητά έχουν το ίδιο νόημα κι όλα ερωτηματικώς πρέπει να αναγινώσκονται.

14.Κι Εγώ φώναξα σε Σένα Κύριε μαζί με τους άλλους ανθρώπους καθό κι Εγώ άνθρωπος και το πρωί δηλαδή γρήγορα θα φτάσει η προσευχή Μου σε Σένα επειδή δε θα την εμποδίσουν αμαρτίες να μην εισακουστεί και περιττή εδώ η προ πρόθεση στο προφθάσει Σε.

15.Όμοια και τα λόγια αυτά εκ προσώπου του Χριστού λεγόμενα με όσα λέγονται παρ’ Αυτού στον κα΄/21^ο ο Θεός Μου ο Θεός Μου πρόσχες Μοι ίνα τί εγκατέλιπές Με; Και ο Θεός Μου κεκράξομαι ημέρας και ουκ εισακούση αλλά λέει αυτά ο Κύριος και για μας τους απωσμένους πρότερα από το Θεό για τις αμαρτίες μας ενώ ψυχή εδώ η δική Του του Κυρίου αλλά και κάθε ανθρώπου και εαυτό Του ονομάζει τον καθένα μας λέγοντας γιατί Πάτερ ακόμα απωθείς και αποστρέφεσαι τους ανθρώπους; Αφού Εγώ για όλους πάσχω και πληρώνω την πρέπουσα καταδίκη γι’ αυτούς.

16.Κι ο πλουτίζων πτωχεύει αφού πτωχεύει την Εμή σάρκα ώστε εγώ να πλουτήσω με τη θεότητά Του κι είπε κι ο Χριστός ο ίδιος προς το Γραμματέα για να δείξει την πολλή Του τη φτώχια αι αλώπεκες φωλεούς έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη! Εν κόποις ήταν ο Κύριος εκ νεότητός Του γιατί εξ αυτών των σπαργάνων ακόμα επιβουλεύετο και διώκονταν από τον Ηρώδη και τους Ιουδαίους και κόποι οι ταλαιπωρίες.

Κι αφού υψώθηκα με σημεία και θαύματα που έκανα ταπεινώθηκα από τις ατιμίες και ύβρεις και πάθη καθώς φάνηκε στους Ιουδαίους και αφού υψώθηκα και στο Σταυρό κει πάνω ταπεινώθηκα βληθείς στον τάφο και καταβάς εις Άδου αλλά και ηπορημένος έγινα στην υπόληψη των Εβραίων και φάνηκε σ’ αυτούς όντως ο Κύριος πως ήταν άπορος και υστερημένος από βοήθεια και για τούτο έλεγαν άφες ίδωμεν ει έρχεται Ηλίας σώσων Αυτόν!

17.Οργές και φοβερισμούς Θεού ο Χριστός εναντίον των αμαρτανόντων λέει και τις οργές πως διήλθον και πέρασαν μέσα στην καρδιά Του ενώ τους φοβερισμούς πως Τον τάραζαν αλλά και οργές Θεού και φοβερισμούς τους δαίμονες  μπορεί να λέει και οργές καθό οργίζονται στους ανθρώπους και Θεού γιατί κατά παραχώρηση Θεού το κάνουν τούτο ενώ φοβερισμοί είναι γιατί φέρνουν φόβο στην ψυχή και λέει λοιπόν ο Κύριος πως στον καιρό του πάθους ήρθαν σ’ Αυτόν τέτοιοι φοβερισμοί και Τον τάραξαν καθό άνθρωπο.

18.Είπε ο Κύριος και στον κα΄/21^ο περιεκύκλωσάν Με μόσχοι πολλοί ταύροι πίονες περιέσχον Με οι Ιουδαίοι δηλαδή και εδώ λέει πως οι ίδιοι Τον κύκλωσαν σαν το νερό επειδή κι αυτό από κάθε μέρος περιλαμβάνει κείνον που πέφτει μέσα του κι όλη τη μέρα λέει του πάθους ενώ το άμα αντί του μαζί όλοι νοείται.

19.Συ Πάτερ Μου μάκρυνες από λόγου Μου τους μαθητές Μου για την ταλαιπωρία που έλαβα από τις ατιμίες και τα πάθη κι εμάκρυνας τους γνωστούς Μου απ’ Εμού και φίλο και πλησίον και γνωστούς τους μαθητές Του πάλι ονομάζει φίλο κατά το υμείς φίλοί Μου εστε και πλησίν  καθό οι μαθητές Του Τον συναναστρέφονταν και γνωστοί Του που Τον γνώριζαν και γνωρίζονταν απ’ Αυτόν.

Έτσι κι ο παρών προσαρμόστηκε στο Χριστό αλλά αρμόζει και σε όλους τους ευσεβείς που βρίσκονται σε θλίψεις με τέτοια προσαρμογή Κύριε ο Θεός της σωτηρίας μου πάντοτε ενώπιόν Σου έκραξα επικαλούμενός Σε στη βοήθειά μου και τα ακόλουθα είναι φανερά επειδή γέμισε η ψυχή μου από θλίψεις και πόνους και πλησιάζω στο θάνατο γιατί απέκαμα και συναριθμήθηκα με τους νεκρούς στη σπουδή που έδειξαν καταπάνω μου οι ανθρωποκτόνοι δαίμονες αλλά έγινα και ευκολονίκητος από αυτούς γιατί έμεινα αβοήθητος και σα νεκρός όσο σ’ αυτούς και μόλο που είμαι ακόμα ελεύθερος από νέκρωση επειδή και στ’ αλήθεια ακόμα δεν πέθανα έγινα σαν και κείνους που πληγώνονται και βρίσκονται στους τάφους πληγωμένος με τις σαϊτες της αμαρτίας και της λύπης και τα ακόλουθα ρητά αναλόγως προσαρμόζονται σε κάθε χριστιανό. Έβαλαν οι δαίμονες εμένα μέσα σε βαθύ λάκκο αμαρτίας και στο σκότος της θλίψεως που είναι σκιά θανάτου και ομοίωσή του για την πικρία που χει και πάνω μου βάρυνε ο θυμός Σου γιατί αν Συ δε με οργιζόσουν δε θα με νικούσαν οι θλίψεις κατά παραχώρησή Σου παρά κι όλες τις επαναστάσεις των θλίψεων κατά παραχώρησή Σου τις έφερες καταπάνω μου.

Μάκρυνες φίλους και πλησίον δηλαδή τους αγίους αγγέλους που προ της αμαρτίας ήταν γνήσιοι φίλοι μου και γνωστοί μου αλλά ύστερα για την αμαρτία με σιχάθηκαν και παραδόθηκα στις θλίψεις κι από αυτές δεν εξεπορευόμην και δε γλίτωνα παρά με κρατούσαν κιόλας δυνατά αυτές ενώ οι οφθαλμοί μου ησθένησαν από πτωχείας προσαρμόζεται σε κάθε χριστιανό καθώς προερμηνεύτηκε. Εκέκραξα πρός Σε πάντοτε καλώντας Σε σε βοήθειά μου κι αφού εγέρθηκα από την κλίνη μου προτύτερα από όλα θα αναπέμψω σε Σένα την προσευχή μου. Ίνα τί Κύριε απωθείς την ψυχήν μου δηλαδή μένα κατά περίφραση που βρίσκομαι σε ανάγκες και θερμώς Σε παρακαλώ; Και τα λοιπά προσαρμόζονται ομοίως στον καθένα κι έπειτα πτωχός και πένης είμαι επειδή δεν έχω καμιά βοήθεια από κανένα μέρος και βρίσκομαι σε κόπους και πόνους για τις αμαρτίες μου κι αφού υψώθηκα κι έγινα εικόνα Θεού ύστερα ταπεινώθηκα κι έχασα το αξίωμα της εικόνας για την αμαρτία κι επειδή υψώθηκα με την υπερηφάνεια ταπεινώθηκα κι έπεσα στο γκρεμό αλλά και εξηπορήθην και δεν έχω τι να κάνω. Επ΄εμέ διήλθον κι έφτασαν οι οργές Σου που πλήρωσα την καταδίκη των αμαρτιών μου και πνίγηκα από τη λύπη κι ακόμα κι οι φοβερισμοί Σου με τάραξαν φοβερίζοντάς με με την αιώνια κόλαση και με περικύκλωσαν σαν το νερό κι οι δαίμονες κι οι θλίψεις με αποπνίγουν παντοτινά και με περικρατούν όλοι μαζί. Κι εμάκρυνες από λόγου μου και τους γνώριμους και τους φίλους μου που με απέφευγαν για την ταλαιπωρία και τη συμφορά που με βρήκε.

ΨΑΛΜΟΣ ΠΗ΄-88

1.Συνέσεως Αιθάμ τω Ισραηλίτη.

Κι αυτή επιγράφεται όπως ερμηνεύτηκε στον προλαβόντα και διηγείται τα δικά του και υμνεί το Θεό ως ευεργέτη του και σμίγει αναμεταξύ περί Χριστού προφητεύοντας τη γέννησή Του και τη Βασιλεία και το πάθος Του και για τούτο επιγράφεται συνέσεως αφού είναι χρεία να έχουν σύνεση κείνοι που τον αναγινώσκουν για να καταλάβουν τις προφητείες που είναι σπαρμένες μέσα του για το Χριστό και προφητεύει και τη σκλαβιά που έλαβαν οι Εβραίοι από τους Βαβυλώνιους.

2.Εγώ Κύριε θα μελωδήσω τα ελέη που ενέργησε σε μένα για τα οποία πλατύτερα ευχαριστεί στη Βασιλειών Β΄ και στον αιώνα είπε αντί για πάντοτε θα μελωδήσω άσμα και μέλος κάνοντάς τα.

Εις γενεάν και γενεάν αντί σε πάσα γενεά επειδή όταν πεθαίνει η μια έρχεται η άλλη κι έτσι τρέχει ο κόσμος έως της συντελείας και θα διηγείται την αλήθεια του Θεού στη γενεά των Ιουδαίων αφού μόνο σ’ αυτές διηγείται την αλήθεια του Θεού με το στόμα του και στόμα του μπορεί να νοηθεί η βίβλος των Ψαλμών του κι αλήθεια Θεού οι αληθείς υποσχέσεις του Θεού στον προφήτη άλλες διαμέσου του Νάθαν του προφήτη κι άλλες κι αμέσως με το κατοικούν προφητικό Πνεύμα στον ίδιο τον προφητάνακτα γιατί πολλές υποσχέσεις του υποσχέθηκε τόσο για την  υποταγή των εχθρών του όσο και για το σπέρμα του που οι Εβραίοι λένε το Σολομώντα και τους απογόνους του ενώ μεις οι χριστιανοί το Χριστό όπως ακολούθως θα λεχθεί.

3.Το οικοδομηθήσονται αντί ποιηθήσεται Συ λέγοντας είπες σε μένα Κύριε πως θα γίνει πάντοτε έλεος σε Σένα κι οι Εβραίοι λένε πως θα γίνει έλεος στον προφήτη όταν βοηθηθεί παρά του Θεού ενώ μεις λέμε πως έγινε έλεος στους πιστούς χριστιανούς γιατί στον προφήτη δεν αρμόζει το αεί δηλαδή πάντοτε και εις τον αιώνα γιατί πέθανε ενώ στους πιστούς χριστιανούς πολλά αρμόζει γιατί έγινε σ’ αυτούς παντοτινό και αιώνιο το έλεος ο Ιησούς Χριστός που οικοδομήθηκε και συνεπάγη αφράστως εκ των καθαρών αιμάτων της Υπεραγίας Παρθένου και Θεοτόκου αφού οίκος το πρόσλημμα λέγεται της ανθρωπότητος του προσλαβόντος Θεού Λόγου η σοφία ωκοδόμησεν οίκον!

Αλήθεια Θεού ο Χριστός ως αψευδής αφού είπε μόνος Εγώ ειμι Η αλήθεια κι αυτή λοιπόν η αλήθεια θα στερεωθεί στους ουρανούς γιατί το ετοιμάζω πολλές φορές σημαίνει εδράζω και στερεώνω κοντά στους Εβραίους. Και για τούτο και αντί ετοιμασθήσεται λέγεται και εδρασθήσεσθαι κι ότι εδράστηκε ο Χριστός στους ουρανούς ο ίδιος ο προφήτης είπε αλλαχού είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου κάθου εκ δεξιών Μου –ρθ΄/109^ος .

4.Αυτά τα λόγια λέγονται εκ προσώπου του Θεού και Πατρός και διαθήκη ονομάζει εδώ την επαγγελία κι υπόσχεση κι εκλεκτούς τους Αβραάμ και Ισαάκ κι Ιακώβ γιατί υποσχέθηκε ο Θεός σ’ αυτούς να μεγαλύνει και να υψώσει το σπέρμα και το γένος τους και λέει κι ο μέγας Παύλος τω Αβραάμ ερρέθησαν αι επαγγελίαι και τω σπέρματι αυτού ου λέγει και τοις σπέρμασι ως επί πολλών αλλ’ ως εφ’ ενός και τω σπέρματί σου ός εστιν ο Χριστός.

5.Ώμοσα δηλαδή βεβαίως υποσχέθηκα αφού όρκο επί Θεού λένε οι παλιοί την βεβαία υπόσχεση κι επειδή κι ο όρκος άλλο πάρεξ βεβαίωση δεν είναι άλλο κι υποσχέθηκα λοιπόν βεβαίως πως θα ετοιμάσω δηλαδή στερεώσω το σπέρμα σου έως τον άπαντα αιώνα αφού σπέρμα του κατά το πρόχειρο ο Σολομών και κατά υψηλότερη θεωρία ο Ιησούς Χριστός επειδή γεννήθηκε εκ σπέρματος Δαβίδ δηλαδή από την αγία Παρθένο αφού σπέρμα είναι Αυτή του προφητάνακτος επειδή κατάγεται από αυτόν και στερέωσε το Χριστό ο Θεός και Πατήρ αιωνίζονται κάνοντάς Τον στη βασιλεία Του εδόθη Μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης και περί τούτου είπε κι ο προφήτης Δανιήλ και Αυτώ εδόθη η αρχή και η τιμή και η βασιλεία και πάντες οι λαοί και φυλαί και γλώσσαι Αυτώ δουλεύσουσι και η εξουσία Αυτού εξουσία αιώνιος. Και η βασιλεία Αυτού ου διαφθαρήσεται κι αυτά δεν αρμόζουν στο Σολομώντα.

(Διάψαλμα).

Οικοδομή εδώ ονομάζει ο Θεός την αύξηση και τελείωση και θρόνο τη βασιλεία και βλέπε αναγνώστη πως τη βασιλεία του Χριστού ονόμασε βασιλεία του Δαβίδ ο Θεός γιατί από κείνον κατάγεται ο Χριστός κατά σάρκα και συνηθίζουμε μεις τη βασιλεία του Υιού να λέμε και του Πατρός του για τη φυσική οικειότητα που έχει ο υιός προς τον πατέρα κι αντιστρόφως ο πατέρας προς τον υιό του.

6.Ουρανοί εδώ οι ουράνιες δυνάμεις και αυτές θα ευχαριστήσουν στα θαυμάσια έργα Σου αυτά Κύριε κι αδιαφόρως συντάσσεται εδώ το εξομολογήσονται αντί ευχαριστήσουσι τοις θαυμασίοις είπε τα θαυμάσιά Σου κι ουρανούς νόησε και κείνους που φρονούν τα ουράνια και υψηλούς κατά τη ζωή τους.

Οι ουρανοί θα ευχαριστήσουν στην αλήθειά Σου δηλαδή ως αληθεύεις σε κείνα που υπόσχεσαι και το γαρ εδώ περιττό και τα λέει αυτά χαίροντας κι ευφραινόμενος ο προφήτης για τη λεχθείσα υπόσχεσή Του και θα ευχαριστήσουν οι ουράνιες δυνάμεις μέσα στην εκκλησία των αγίων στους ουρανούς περί της οποίας είπε ο απόστολος και εκκλησία πρωτοτόκων εν ουρανοίς απογεγραμμένων αλλά κι οι ουρανόφρονες θα Σε ευχαριστήσουν μέσα στην εκκλησία των αγίων που ζουν ακόμη πάνω στη γη.

7.Εν νεφέλαις και εν ύψει και εν ουρανίοις τόποις και αυτοί είναι οι άγγελοι και λέει ποιός θα γίνει ίσος με τον Κύριο και ποιος από τους αγίους θα βρεθεί με Αυτόν όμοιος; Βέβαια ουδείς γιατί υιούς Θεού κατά χάρη τους αγίους πρέπει να θεωρήσουμε Εγώ είπα θεοί εστε –πα΄/81^ος- επειδή Συ είσαι Ποιητής ενώ οι άγγελοι κι οι άγιοι ποιήματα και δεν τα λέει συγκρίνοντας το Θεό με τα κτίσματα αλλά και τούτο ιδίωμα της εβραϊκής να δίνει από την ανομοιότητα των κτισμάτων την υπεροχή στο Θεό. Υπερυμνεί λοιπόν το Θεό γιατί υποσχέθηκε να κάνει μεγάλα και σωτηριώδη κι αυτά τα λόγια μοιάζουν με του Ησαϊου ου πρέσβυς ουδέ άγγελος αλλ’ Αυτός ο Κύριος έσωσεν αυτούς.

8.Βουλή εδώ το συνάθροισμα και συνέδριο των αγίων καθώς προείπαμε στον α΄/1^ο ουδέ αμαρτωλοί εν βουλή δικαίων επειδή στο συνάθροισμα των αγίων δοξάζεται κι υμνείται ο Θεός και λέει λοιπόν ότι ό Θεός που δοξάζεται στο συνάθροισμα των αγίων Αυτός είναι μέγας και φοβερός στους αγίους γιατί κι αυτοί είναι κύκλω Του πλησιάζοντάς Τον με την οικειότητα των αρετών αλλά μέγας είναι και φοβερός ο Θεός και στους αγίους γιατί γνωρίζουν ακριβώς την άρρητη δύναμη κι υπεροχή Του κι αγίους ονομάζουμε και τις ουράνιες δυνάμεις γιατί κι αυτές είναι παρομοίως τριγύρω Του κι άλλως κείνος που κυκλώνεται έχει έμπροσθεν κι όπισθεν δεξιά κι αριστερά κείνους που τον κυκλώνουν κι επειδή ο Θεός έχει κείνους που Τον κυκλώνουν πίσω νοούμε όσους Τον ακολουθούν διαμέσου της πρακτικής αρετής  κι αριστερά όσους κατόρθωσαν πνευματικώς τη φυσική θεωρία γιατί λέει περί της σοφίας εν τη αριστερά αυτής πλούτος και δόξα και δεξιά Θεού κείνοι που δέχονται την άυλη γνώση και θεωρία νοητών καθαρά από κάθε φαντασία αισθητή αφού έτη ζωής εν τη δεξιά αυτής κι έμπροσθεν κείνοι που για υπερβολικό έρωτα θείου κάλλους αξιώνονται πρόσωπο με πρόσωπο απολαύσεως του Θεού κι ακολούθως και θεούνται.

9.Θεέ μου βασιλεύ των άνω δυνάμεων και δυνατέ ποιος είναι όμοιός Σου; Συνεχώς το λέει αυτό όχι όμως ερωτηματικώς παρά θαυμαστικώς εκπλησσόμενος και διδάσκοντας το ασύγκριτο του Θεού δια της εκπλήξεώς του. Κι είσαι δυνατός να τελειώσεις κείνα που υπόσχεσαι και για τούτο και πιστεύω αληθώς πως θα γίνουν αυτά κι όχι μόνο είσαι δυνατός αλλά κι αληθής και σαν ένδυμα έχεις ενδυθεί την αλήθεια κι η αλήθεια γι’ αυτό τριγύρω Σου βρίσκεται και καμιά φορά δε χωρίζεται από λόγου Σου και φανερώνει με τα λόγια αυτά πως ο Θεός πάντοτε αληθεύει.

10.Κράτος θαλάσσης η βία των κυμάτων της και Συ λοιπόν Κύριε εξουσιάζεις και την ταραχή της θάλασσας και τη γαλήνη της και Συ κάνεις το ένα και το άλλο όποτε το θελήσεις. Καθώς ύμνησε το Θεό στον ογ΄/73^ο από τα κτίσματα και μεγαλουργήματά Του λέγοντας Συ εκραταίωσας εν τη δυνάμει Σου την θάλασσαν και Συ εποίησας πάντα τα ωραία της γης κι έτσι κι εδώ λέει Συ έκανες τάδε και τάδε.

11.Συ Κύριε ταπείνωσες αισθητώς κάθε υπερήφανο Κύριος υπερηφάνοις αντιτάσσεται και νοητώς το διάβολο που υπερηφανεύτηκε και για τούτο και γκρεμίστηκε κι ως τραυματίας γιατί οι τραυματίες δηλαδή οι πληγωμένοι είναι ταπεινοί επειδή από τον πόνο των πληγών τους κατεβάζουν και ταπεινώνουν το υψηλό τους το φρόνημα γιατί έδωσε ο Θεός τοις δούλοις Του πατείνε πάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού αλλά μερικοί υπερήφανοι ενόησαν το Φαραώ κι εχθρούς τους Αιγυπτίους που πνίγηκαν στην Ερυθρά Θάλασσα και σκορπίστηκαν νεκροί στα παραθαλάσσιά της και βραχίονα δηλαδή μπράτσο της δυνάμεώς Σου αντί του βραχίονά Σου το δυνατό. Εχθρούς απλώς λέει και τους ασεβείς και δικαίους.

12.Δικοί Σου οι ουρανοί δηλαδή ο ορώμενος κι ο υπέρτερός του που είναι και αόρατος και δική Σου η γη όπως λέει κι ο ίδιος τα σύμπαντα δούλα Σά -ριη΄/118^ος – αλλά και περί των ουρανών προείπαμε και στον η/8^ο όψομαι τους ουρανούς έργα των δακτύλων Σου σελήνην και αστέρας α Συ εθεμελίωσας.

Πάλι κι εδώ λέει κείνο που είπε παραπάνω κι είπε στον κγ΄/23^ο του Κυρίου η γη  και το πλήρωμα αυτής η οικουμένη και πάντες οι κατοικούντες εν αυτή.

13.Η ΠΔ με το όνομα της θαλάσσης ονομάζει τη Δ. Και για τούτο αναφέροντας τις φυλές του Ισραήλ λέει πως άλλες βρίσκονταν στα Α. της σκηνής κι άλλες στο λίβα δηλαδή στα Ν. κι άλλες πάλι στα Β. και στα θαλάσσια δηλαδή στα Δ. μέρη της κατά Ανατολάς τάγματα παρεμβολής Ιούδα τάγματα παρεμβολής Ρουβίμ προς λίβα και τάγματα παρεμβολής Εφραίμ προς θάλασσαν και τάγματα παρεμβολής Δαν προς βορράν κι επειδή το Β. και το Δ. έμελλαν οι Μανιχαίοι να λένε πως είναι ποιήματα του πονηρού δημιουργού το Β. για την ψυχρότητα και το Δ. για τη σκοτεινότητα για τούτο αναγκαίως το Πνεύμα το άγιο προαναίρεσε με τα λόγια αυτά την πλάνη τους και διδάσκει πως κι αυτά έγιναν παρά του αγαθού Δημιουργού ως όντα αγαθά. Και πρέπει να ξέρουμε πως όταν βλέπουμε κατά Α. έμπροσθέν μας είναι η Α.και στην πλάτη μας η Δ. κι αριστερά ο Β. δηλαδή η άρκτος και δεξιά ο Ν. δηλαδή η μεσημβρία.

Το Θαβώρ κι Ερμών είναι βουνά κι όρια της γης της επαγγελίας και για τούτο και των δυο αινιγματωδώς φανέρωσε ο προφήτης όλη τη γη εκείνη πως θα χαρεί στο όνομα του Χριστού δηλαδή για το Χριστό και ονομάζεται από το Χριστό ενώ γη οι άνθρωποι που κατοικούσαν τη γη εκείνη επειδή στα βουνά έκανε ο Κύριος μερικές διατριβές της εν σαρκί πολιτείας Του και στο Θαβώρ μεταμορφώθηκε ενώ στο Ερμών ανέστησε τον υιό της χήρας αφού σε τούτο βρίσκεται η πόλη Ναϊν κατά την οποία ανέστησε εκείνον.

14.Αυτό αναγινώσκεται κατά αναστροφή κι υπερβατό δηλαδή ο βραχίων Σου ή βραχίων Σου κατά πλεονασμό του άρθρου. Λέει λοιπόν πως η δική Σου η δύναμη Κύριε είναι δυνατότατη γιατί βραχίονα Θεού τη δύναμή Του ονομάζει που είναι ο Χριστός Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν κι ας κραταιωθεί η χείρ Σου εναντίον των εχθρών Σου κι ας υψωθεί η δεξιά Σου σε σκέπη δική μας και χείρα και δεξιά τη δύναμη του Θεού ονομάζει και διπλή ζητεί την ενέργειά της τιμωρητική κι ευεργετική δηλαδή και να εκδικήσει τους ξένους και εχθρούς και να σκεπάσει τους δικούς της και φίλους. Είπαμε τι δηλώνει ύψωση χειρός του Θεού στον θ΄/9^ο ανάστηθι Κύριε ο Θεός μου υψωθήτω η χείρ Σου.

15.Δικαιοσύνη και κρίμα ή κρίσις ετοιμασία ή βάσις του θρόνου Σου κι έδρασμα και είπαμε πως το ετοιμάζω σημαίνει πολλές φορές το δράζω και στερεώνω και το νόημα του ρητού πως δίκαιος είσαι Συ ο Κριτής του οποίου κι ο δικαστικός θρόνος στέκει στερεωμένος πάνω στη δικαιοσύνη και κρίση και δικαιοσύνη και κρίμα νοείς τη δικαία κρίση γιατί τούτο το σχήμα συνηθίζει η ΠΔ να μεταχειρίζεται δηλαδή να βάζει ουσιαστικό όνομα αντί επιθέτου καθώς κείνο που λέει παρακάτω έλεος και αλήθεια τέθηκε αντί έλεος αληθινό και δικαιοσύνη εδώ και η έξη του κρίνειν και κρίμα η απόφαση καθώς έλεος η ελεημοσύνη κι αλήθεια η έκβαση της επαγγελίας κι υποσχέσεως του Θεού.

Με αυτά τα τέσσερα δηλαδή δικαιοσύνη και κρίμα και έλεος και αλήθεια φανερώνει αυτά τα τέσσερα δηλαδή Συ Κύριε είσαι επιστήμων να κρίνεις δικαίως και να αποφασίζεις να ελεείς και να αληθεύεις για τούτο και θα κρίνεις δικαίως τη φύση των ανθρώπων που τυραννείται από τον εχθρό θα αποφασίσεις όμως εναντίον της πλάνης του τυράννου διαβόλου και των ειδώλων και θα ελεήσεις το πλάσμα Σου και θα αληθεύσεις στις επαγγελίες και υποσχέσεις που έδωσες σε μένα και στους εκλεκτούς Σου. Μπορεί και άλλως να πει κανείς πως το έλεος κι η αλήθεια λέγονται πως πηγαίνουν έμπροσθεν του Θεού γιατί κανένας δε μπορεί να αντικρύσει στο πρόσωπο του Θεού γιατί κανείς δε μπορεί να αντικρύσει στο πρόσωπο του Θεού δηλαδή στην επίγνωσή Του αν πρότερα δεν ελεηθεί και ενωθεί με την αλήθεια των δογμάτων αφού έλεος αλήθεια Τον προϋπαντούν και μερικοί νοούν περί μελλούσης κρίσεως δηλαδή Συ Κύριε είσαι Κριτής δικαιότατος κι ότι στην κρίση Σου προηγείται το έλεος από την αλήθεια επειδή δε μπορεί κανείς να υπομείνει την αλήθεια των ελέγχων του Θεού αν δε σμίξει με αυτήν και το θείο έλεος.

16.Πολλάκις λέχθηκε πως αλαλαγμός είναι φωνή επινίκιος και μακαρίζει εδώ ο προφήτης κείνους που ξέρουν να μελωδούν ύμνο επινίκιο στο Χριστό το νικητή του διαβόλου δηλαδή τους χριστιανούς αλλά και κατά άλλο τρόπο μακαρίζει κείνους που ξέρουν να αλαλάζουν εναντίον των αοράτων εχθρών δαιμόνων νικώντας και κατατροπώνοντάς τους με τους αγώνες.

Πρόσωπο Πατρός ο Υιός όπως λέχτηκε στον δ΄/4^ο και φως του Υιού οι εντολές Του λύχνος τοις ποσί μου ο νόμος Σου και φως ταις τρίβοις μου –ριη΄/118^ος . Λέει λοιπόν πως οι χριστιανοί που ξέρουν τον παραπάνω αλαλαγμό δηλαδή που ξέρουν να υμνούν το Χριστό και να νικούν το διάβολο αυτοί θα περπατούν στις εντολές Του δηλαδή του Χριστού του Υιού του Θεού.

17.Οι χριστιανοί που ξέρουν τον αλαλαγμό θα χαίρονται πάντοτε ονομάζοντας το όνομά Σου γιατί αν ο δίκαιος όταν μόνο ενθυμηθεί το Θεό ευφραίνεται εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην πόσω μάλλον θα χαρεί όταν Τον ονομάζει; Κι ο λόγος αυτός αναφέρεται στο Χριστό για το όνομα Του οποίου χαίρουν οι χριστιανοί που καλούνται απ’ Αυτόν.

Δικαιοσύνη του Πατρός ο Υιός Ός εγενήθη ημών σοφία από Θεού και δικαιοσύνη και αγιασμός κι Αυτός λοιπόν ύψωσε τους χριστιανούς και τους χώρισε από τα γήινα μέσω του ευαγγελίου και τους ανέβασε στον ουρανό.

18.Δύναμη των χριστιανών ο Χριστός επειδή τους ενδυναμώνει και καύχημα Χριστού ο Πατήρ στον οποίο σεμνύνεται τόσο ώστε να Τον ομολογεί άνω και κάτω και σε κάθε σημείο του ευαγγελίου Πατέρα δικό Του και σε Αυτόν αφιερώνει όλα Του τα κατορθώματα.

Ευδοκία πάλι Πατρός δηλαδή αγαθό Του θέλημα η ενανθρώπηση του Υιού κι όσες περί αυτήν και περί του κέρατος λέχτηκαν στο οδ΄/74^ο που νοείται αντί δυνάμεως ή καυχήσεως και δόξης. Συναριθμεί λοιπόν με τους χριστιανούς και τον εαυτό του εδώ ο προφήτης καθώς και σε άλλα μέρη γιατί εκ του σπέρματός του έμελλε να γεννηθεί ο Χριστός κι ακολούθως διαμέσου του Χριστού έμελλε κι αυτός να γίνει συγγενής με τους χριστιανούς αφού οι χριστιανοί είναι τέκνα Χριστού κι ο Χριστός κατά σάρκα Υιός Δαβίδ κι ο λόγος και εκ προσώπου τω χριστιανών.

19.Κείνο που είπε παραπάνω λέει και εδώ τώρα δηλαδή πως η αντίληψη και βοήθεια μόνο του Κυρίου είναι και του αγίου Ισραήλ κι άγιος του Ισραήλ ο Θεός καθώς λέχθηκε στον οζ΄/77^ο και τον άγιον του Ισραήλ παρώξυναν κι ομοίως και βασιλέα το Θεό ονομάζει καθό φύσει Κύριός μας.

20.Το τότε αντί εν καιρώ αρμοδίω και ελάλησας τα περί εμού του Δαβίδ εν οράσει δηλαδή εν αισθήσει επειδή η όραση είναι η πλέον καθαρότερη και αισθητικότερη από τις άλλες αφού έτσι και στην ΠΔ γράφεται και πας ο λαός εώρα την φωνήν Κυρίου αντί ησθάνετο. Υιούς Θεού λέει του προφήτες ως αγαπημένους στο Θεό για την αρετή κι ακόλουθο είναι να αποκαλύφτηκαν σε πολλούς προφήτες τα περί Δαβίδ και για τούτο τα λέει εδώ αυτά καθώς και ο προφήτης Νάθαν πολλά είπε σ’ αυτόν και ποια είναι αυτά; Είναι λοιπόν τα ακόλουθα. Πλην κι ας φαίνονται πως λέχτηκαν για το Δαβίδ επειδή αρμόζουν μερικώς στα πράγματα του Δαβίδ αλλά δείχονται όμως πως λέχτηκαν για το Χριστό και θαυμαστή η χάρη του Θείου Πνεύματος πώς εύκολα έσμιξε με του Δαβίδ τα περί του Χριστού και συσκίασε με τον τύπο και την ομοίωση την αλήθεια.

Συ Κύριε είπες για το Δαβίδ εγώ έδωσα τη δική μου τη βοήθεια στο δυνατό και δυνατό φαίνεται πως λέει το Δαβίδ ως βασιλέα επειδή οι παλαιοί ονόμαζαν τους βασιλείς δυνατούς και δυνάστες πλην περισσότερο δυνατός νοείται ο Χριστός κατά τη θεότητα Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν κι ομοίως και εκλεκτό φαίνεται πως λέει το Δαβίδ γιατί τον διάλεξε ο Θεός από το λαό των Ιουδαίων να είναι βασιλεύς και τον ύψωσε σε δόξα για τις ανδραγαθίες του και στ’ αλήθεια το Χριστό διάλεξε ο Θεός κατά το ανθρώπινο εκ του λαού των Ιουδαίων στην καθυπόσταση ένωση επειδή η Παρθένος που Τον γέννησε ήταν εκ του λαού των Ιουδαίων και Τον ύψωσε για την ένωση ίσως για την κένωση και γι’ αυτό λέει ο απόστολος περί του Χριστού διό κι ο Θεός Αυτόν υπερύψωσε.

21.Αυτό μόνο το Δαβίδ εγώ νοώ πως το λέει ο Θεός κι ομοίως και τα ακόλουθα έως το και εν τω ονόματί μου υψωθήσεται το κέρας αυτούς κι ας μερικοί κι αυτά τα αναφέρουν στο Χριστό. Βρήκα τον προφήτη βασιλέα ζητώντας τον ανάμεσα στα παιδιά του Ιεσσαί αφού είπε προς Σαμουήλ ο Θεός ότι εώρακα εν τοις υιοίς Ιεσσαί εμοί βασιλέα και περί της χρίσεως του Δαβίδ ιστορείται και έλαβε Σαμουήλ το κέρας του ελαίου και έχρισεν αυτόν εν μέσω των αδελφών αυτού κι άγιο δικό Του ονόμασε ο Θεός το έλαιο της χρίσεως επειδή ήταν θείο αφού είχε την κατασκευή του θεοδίδακτη και μυστική.

22.Χείρα και βραχίονα ονομάζει τη δύναμη παρά Θεού και βοήθεια καθώς πολλάκις εξηγήσαμε ενώ το κατισχύσει είναι αντί επισχύσει ή ενισχύσει.

23.Το ωφελείν αντί εκτελείν και κατορθούν και ανύειν συνηθίζει να ονομάζει η εβραϊκή καθώς κι εδώ τώρα γιατί έτσι γράφεται και στο ευαγγέλιο θεωρείτε πως ουκ ωφελείτε ουδέν; Αντί του ουκ ανύετε ου κατορθούτε ο εχθρός λέγοντας του Δαβίδ δε θα κατορθώσει τίποτε εάν τον πολεμά κι ο υιός ανομίας δηλαδή ο άνομος δε θα προσθέσει για να τον κακώσει δηλαδή εάν κανείς επιχείρησε να τον κακοποιήσει πληγώθηκε μια φορά από τον Δαβίδ κι ιδίωμα της εβραϊκής να ονομάζει τον άνομο υιό ανομίας κι υιό ανθρώπου τον άνθρωπο κι υιό αδικίας τον άδικο και υιό απωλείας τον απολωλότα και υιούς απειθείας τους απειθείς κατά περίφραση.

24.Εγώ θα κατακόψω όλους μαζί τους εχθρούς του από προσώπου του και θα τους νικήσω γιατί τον μισούν.

25.Μ’ αυτόν θα είναι αληθινό το έλεός Μου η αλήθεια των επαγγελιών Μου και το έλεος της βοηθείας Μου και κέρας Δαβίδ ο Χριστός δηλαδή καύχημά του και δόξα του γιατί καθώς από την κεφαλή φυτρώνει το κέρατο των κερασφόρων ζώων κι είναι η δύναμή τους και ο στολισμός τους ταυτόχρονα έτσι κι ο Δαβίδ κεφαλή ήταν των Ιουδαίων καθό βασιλεύς και κεφαλές ονομάζουμε τους άρχοντες ώστε από την κεφαλή αυτή βλάστησε σα κέρατο ο Χριστός ο οποίος σέμνυνε και δόξασε το Δαβίδ καθώς και το κέρατο τα κερασφόρα ζώα και δε λέγεται κέρατο ο Χριστός μόνο γι’ αυτό αλλά και γιατί είναι υψηλότερος από όλους κατά τη θεότητα καθώς και από όλα τα άλλα μέλη των κερασφόρων ζώων το κέρτο υψηλότερο. Είπε λοιπόν ο Θεός και Πατήρ πως το κέρας του Δαβίδ δηλαδή ο Χριστός θα υψωθεί εν τω ονόματί Μου δηλαδή με το να ονομάζεται Θεός και με τούτο το λόγο συμφωνώντας κι ο Ζαχαρίας πατέρας του Προδρόμου λέει και ήγειρε κέρας σωτηρίας ημίν εν τω οίκω Δαβίδ του παιδός Αυτού καθώς ελάλησε δια στόματος των αγίων των απ’ αιώνος προφητών Αυτού δηλώνοντας δηλαδή τούτους τους προφήτες τους οποίους ο Δαβίδ παραπάνω υιούς Θεού ονόμασε κι οίκο Δαβίδ το γένος του κάλεσε.

26.Με το όνομα της θαλάσσης φανέρωσε τα νησιά επειδή βρίσκονται στη θάλασσα και με το όνομα των ποταμών τη στερεά επειδή οι ποταμοί βρίσκονται στη στεριά και χείρα δεξιά την εξουσία και κυριότητα ονόμασε. Πού φαίνεται ο προφήτης πως κυρίευσε όλα; Oυδαμού στην ΑΓ. Αλλά ο Χριστός είναι που κυρίευσε κι όλη τη θάλασσα κι όλη τη γη όπως λέχτηκε και στον οα΄/71^ο και κατακυριεύσει από θαλάσσης έως θαλάσσης και από ποταμών έως περάτων της οικουμένης  ώστε χείρα και δεξιά όχι του Δαβίδ αλλά του κέρατός του δηλαδή του Δεσπότου Χριστού.

27.Εδώ λείπει το λέγων και πρέπει να νοείται έξωθεν δηλαδή Αυτός επεκκαλέσεταί Με λέγων Πατήρ Μου ει Συ και πού ο Δαβίδ ονόμασε Πατέρα του το Θεό; Σε κανένα μέρος ενώ ο Χριστός σε πάμπολλα του ευαγγελίου Πατέρα Τον ονομάζει καθό Θεός και Θεό και αντιλήπτορα καθό άνθρωπος κι έτσι είπε και στη Μαγδαλήνή Αναβαίνω προς τον Πατέρα Μου και Πατέρα υμών και Θεόν μου και Θεόν υμών.

28.Πρωτότοκο ονομάζει το Χριστό τριών λογιών πρωτότοκο εν πολλοίς αδελφοίς και πρωτότοκον εκ νεκρών αλλά και πρωτότοκον πάσης κτίσεως δηλαδή ως απαρχή νέου λαού κι ως πρώτο αναστάντα εκ των νεκρών εις αθανασίαν και ως εξαίρετο καινής κτίσεως των πιστών αλλά και υψηλό κοντά στους βασιλείς Τον λέει ο Δαβίδ γιατί ο Χριστός έχει υποτασσόμενους σ’ αυτόν από κείνους που Τον πολεμούν γίνεται ανώτερος κι έτσι κατά τον τρόπο αυτό είναι υψηλός ο Χριστός και κοντά στους πιστούς βασιλείς και στους απίστους ενώ ο Δαβίδ τους νίκησε όλους τους βασιλείς της γης που ήταν βασιλεύς μόνης της Ιουδαίας.

29.Στο Χριστό θα φυλάξω το έλεός μου επειδή χρειάζεται κατά το ανθρώπινο και δε χρειάζεται για λόγου Του αλλά για τους κατά πνεύμα εξ Αυτού γεννηθέντες δηλαδή για τους χριστιανούς για τους οποίους και παρακαλεί τον Πατέρα μεσίτης Θεού και ανθρώπων γενόμενος και διαθήκη πιστή ονομάζει τη βεβαία υπόσχεση στο Δαβίδ η οποία στο Χριστό έμελλε να λάβει τέλος γιατί λέχθηκε παραπάνω πως έως του αιώνος ετοιμάσω το σπέρμα Σου.

30.Σπέρμα Χριστού ο λόγος του ευαγγελίου που σπάρθηκε στις ψυχές των μαθητών Του ο οποίος λόγος διαμένει εις τον αιώνα του αιώνος και ομοίως σπέρμα Χριστού κι ο λαός των χριστιανών ο αναγεννημένος πνευματικώς δια του βαπτίσματος από κάθε έθνος ανθρώπων κι αντί εις τον αιώνα του αιώνος και διηνεκώς λέγεται κι αληθώς της εκκλησίας του Χριστού πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι όπως είπε ο Κύριος.

Τον θρόνο λοιπόν της βασιλείας του Χριστού θα κάνω τόσο διαρκή και στέρεο καθώς κι οι μέρες του ουρανού γιατί είναι διαρκείς και μόνιμοι αφού έως της συντελείας του κόσμου φυλάσσουν το φυσικό τους οροθέσιο κι ομοιάζει το ρητό με το και συμπαραμενεί τω ηλιω –οα΄/71^ο – κι ημέρες ουρανού λέγονται γιατί κι ο ουρανός τις αποτελεί με την κυκλοφορία του ηλίου στον ουρανό κι ας δείξουν οι Ιουδαίοι ποιο σπέρμα του Δαβίδ τέθηκε εις τον αιώνα του αιώνος δηλαδή σωζόμενο πάνω στη βασιλεία; Και ποιος θρόνος βασιλικός του Δαβίδ στάθηκε μόνιμος; Αλλά δε μπορεί επειδή η βασιλεία του τελείωσε στον Ιεχονία και Σεδεκία που χωριστά τους έλαβαν σκλάβους οι Βαβυλώνιοι και πήγαν εκεί μακριά και τύφλωσαν τούτον τελείως και τον άλλο υπέταξαν στη σκλαβιά και τότε λοιπόν επειδή κι ο θρόνος του καταστράφηκε τελείως κανένας πλέον στο εξής δεν κάθισε εκεί γιατί ο Ζοροβάβελ μετά την ελευθερία της σκλαβιάς δεν έγινε βασιλεύς παρά δημαγωγός των Ιουδαίων κι αυτά φανερώνει ο παρών παρέμπροσθεν για τούτο κι η βασιλεία του δεν έμεινε στους απογόνους του περισσότερο από 400 χρόνους.

31.,32.&33.Αν λοιπόν οι υιοί του Χριστού δηλαδή οι δια του ευαγγελίου και λουτρού του αγίου Βαπτίσματος αναγεννημένοι χριστιανοί αφήνουν το νόμο και δεν περπατούν στις κρίσεις Μου κι ατιμάσουν τα δικαιώματά Μου και δε φυλάξουν τις εντολές Μου Εγώ θα επισκεφθώ με ραβδί και μάστιγα τις ανομίες τους και τι διαφορά έχουν ο νόμος και το κρίμα και δικαίωμα κι η εντολή είπαμε στον ιζ΄/17^ο ότι πάντα τα κρίματα Αυτού ενώπιόν Μου αλλά βεβηλώσουσι αντί εξευτελίσωσι γιατί βέβηλο το ανίερο προς διαφορά του ιερού δηλαδή το κοινό και ευτελές ενώ ράβδος και μάστιγα οι πειρασμοί και το νόημα του ρητού επομένως τούτο: Εγώ θα σωφρονίσω τους παραβάτες του νόμου Μου χριστιανούς με επαναστάσεις εθνών και τυραννίες και άλλες τέτοιες παιδείες αλλά δε θα τους αποστραφώ τελείως κι ανομίες κι αδικίες τα ίδια αμαρτήματα λέει εκ παραλλήλου.

34.Δε θα αφαιρέσω το έλεός Μου από τους παραβάτες των εντολών Μου γιατί τους λυπάμαι και αναμένω τη μετάνοιά τους ω φιλανθρωπίας απείρου! Γιατί μαστίζων ο Θεός ελεεί και δε δίνει άκρατη την τιμωρία χωρίς σμίξη ελέου αλλά μαστίζει και παιδεύει ταυτόχρονα ως καταφρονητές και πάλι ελεεί ως οικείους και για τούτο δε θα αδικήσω τον προφήτη και δε θα παραβώ τις συνθήκες κι υποσχέσεις που του έδωσα και περιττό εδώ το μη καθώς και στον ακόλουθο στίχο και γράφεται κι ουδ’ου μη κι αυτήν λοιπόν την παράβαση δε θα κάνω για την αλήθειά Μου δηλαδή γιατί είμαι αληθινός.

35.Κι εδώ το μη περιττό και δε θα ευτελίσω λοιπόν τη διαθήκη κι υπόσχεση ου έδωσα στον προφήτη αυτό κι αξίωμα της διαθήκης η αλήθειά της κι ευτέλειά της η αθέτηση και παράβασή της γιατί διαθήκη λέει εδώ το παραπάνω λόγιο δηλαδή εις τον αιώνα φυλάξω αυτώ το έλεός Μου και τα εκπορευόμενα δια των χειλέων Μου ου μη αθετήσω είναι εξήγηση του παραπάνω κι ανθρωποπρεπής λόγος δια των χειλέων αφού χείλη Θεού και γλώσσα και στόμα ο λόγος του κι άλλως γράφεται και ουδ’ ου μη βεβηλώσω.

36.Το άπαξ εδώ αντί βεβαίως καθώς και άπαξ ελάλησεν ο Θεός –ξα΄/61^ος – κι ώμοσα βεβαίως δηλαδή βεβαίωσα πάνω στη δική μου αγιοσύνη επειδή κάθε άνθρωπος που ομνύει κατά μεγαλυτέρου ομνύει κι ο Θεός επειδή δεν έχει ανώτερό Του να ομόσει κατ’ Αυτού για τούτο ομνύει πάνω στον εαυτό Του και στην αγιοσύνη Του καθώς δίδαξε κι ο μέγας απόστολος των εθνών λέει έτσι κι ει τω Δαβίδ ψεύσομαι αντί του ου τω Δαβίδ ψεύσομαι γιατί ιδίωμα και τούτο της ΠΔ να λαμβάνει αντί του ου το ει για τους ορκιζόμενους όπως τέτοιο είναι ως όμοσε τω Κυρίω ηύξατο τω Θεώ Ιακώβ κι ει εισελεύσομαι εις σκήνωμα οίκου μου –ρλα΄/131^ος – αντί ουκ εισελεύσομαι κι αλλα όμοια.

37.Σπέρμα Δαβίδ ο Χριστός κατά σάρκα καθώς προειπώθηκε που βασιλεύει αιωνίως στους χριστιανούς με το θέλημά τους και στους απίστους και χωρίς να το θέλουν κείνοι εδόθη Μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης και σπέρμα Χριστού ο λόγος του ευαγγελίου κι οι αναγεννημένοι δι’ Αυτού πνευματικώς χριστιανοί και το ευαγγέλιο και ο χριστιανικός λαός του Χριστού θα μείνει στον αιώνα κατά την υπόσχεσή Μου αλλά κι ο θρόνος δηλαδή η βασιλεία του Χριστού στους Χριστιανούς θα γίνει ονομαστή και στέρεη σαν τον ήλιο γιατί τον ήλιο σε εικόνα κι ομοιότητα μονιμότητας έλαβε εδώ και βλέπε αναγνώστη στον οα΄/71^ο και συμπαραμενεί τω ηλίω και θα είναι δηλαδή η βασιλεία του Χριστού έως που είναι ο ήλιος αντί θα είναι ατελεύτητη.

38.Καθ’ υπερβατό πρέπει να αναγινώσκεται το ρητό δηλαδή και ως η κατηρτισμένη σελήνη η βασιλεία του Χριστού είναι ονομαστή και στέρεη στον αιώνα καθώς η πλησιφαής και πανσέληνος σελήνη αφού καταρτισμένη την ονόμασε την πανσέληνο και τους δυο φωστήρες σε εικόνα παρέλαβε καθώς και στον οα΄/71^ο .

(Διάψαλμα).

Αντί του ο μάρτυς λέγεται και ο διαμαρτυρόμενος και λέει ο προφήτης πως κείνος που διαμαρτύρεται δηλαδή που υποσχέθηκε περί του σπέρματός μου δηλαδή ο Θεός Αυτός είναι στον ουρανό και για τούτο αξιόπιστος κι αληθινός γιατί οι στη γη άνθρωποι δε φαίνονται αξιόπιστοι και αληθινοί.

39.Το ρητό και τα ακόλουθα λέγονται παρά του προφήτου εκ προσώπου του λαού των Ιουδαίων γιατί κλαίει για την αιχμαλωσία που έμελλαν να πάθουν από τους Βαβυλώνιους οι Ιουδαίοι που νόμιζαν πως ακυρώθηκαν οι επαγγελίες του Θεού στο Δαβίδ και λέει Συ Κύριε που υποσχέθηκες τα παραπάνω απέβαλες το σπέρμα του Δαβίδ κι ατίμασες με την αιχμαλωσία φανερώνοντας το βασιλέα Ιεχονία και Σεδεκία που αιχμαλωτίστηκαν αλλά πολλά ανόητοι οι Ιουδαίοι που νομίζουν πως ψεύστηκε ο Θεός που είναι και αδύνατο και ανόσιο κι άρα σπέρμα Δαβίδ αιώνιο στη βασιλεία ο Χριστός ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος κι οι Ιουδαίοι σωματικό θρόνο και βασιλεία επίγεια νοούν ενώ του Χριστού η βασιλεία δεν είναι εκ του κόσμου τούτου καθώς κι ο ίδιος είπε μόνος δηλαδή δεν είναι αισθητή αλλά νοητή και βασιλεία Χριστού η υποταγή των πιστών και θεληματική δουλεία Εγώ κατεστάθην βασιλεύς υπ’ Αυτού –β΄/2^ος- και πάλι και δώσω Σοι έθνη την κληρονομίαν Σου και την κατάσχεσίν Σου τα πέρατα της γης –ί.μ.

Χριστό Θεού το βασιλέα ονομάζει επειδή τον έχριαν στη βασιλεία με την ψήφο του Θεού αφού έτσι κι ο Σαούλ ονομάζεται χριστός Κυρίου κι ανεβάλου δηλαδή υπερέθου και παρεκρούσω το βασιλέα σου δηλαδή το Δαβίδ δίνοντας αναβολή και δεν τέλειωσες τις υποσχέσεις σου προς αυτόν.

40.Κατάργησες την επαγγελία που έδωσες στο δούλο Σου Δαβίδ κι είπε και στον ογ΄/73^ο εις την γην εβεβήλωσας το σκήνωμα του ονόματός Σου κι αγίασμα τώρα εδώ του Δαβίδ ο περιβόητος ναός στα Ιεροσόλυμα επειδή κι ο προφήτης προσπάθησε να τον οικοδομήσει και την ύλη και το σχέδιο της οικοδομής άφησε στον υιοί του Σολομώντας αφού πρόσταξε ο Θεός να μη κτιστεί ο ναός από το Δαβίδ αλλά από κείνον και άγιο και αγιαστήριο ονόμασε τον ίδιο το ναό και στον ογ΄/73^ο. Στο Δαβίδ αναφέρει ο λαός των Ιουδαίων όλο το πάθος και την αιχμαλωσία που έλαβαν σπουδάζοντας να εκλύσει το Θεό σε έλεος για την συμπάθεια και την αγάπη που είχε στο θεράποντά Του το Δαβίδ.

41.Φραγμοί εδώ τα τείχη κι οι νόμοι και Δαβίδ ονομάζει ο λαός υπόκάτω στο πρόσωπο του βασιλέως Ιεχονίου και Σεδεκίου καθότι απόγονοι του προφήτη και τούτων των βασιλέων τα οχυρώματα τα τειχόκαστρα της Ιερουσαλήμ κι αφού ο καθένας από αυτούς σκλαβώθηκαν αντί των οχυρωμάτων και τειχοκάστρων από δειλία και φόβο περικυκλώθηκαν κι έκανες Κύριε τα πριν περιφράγματα και τειχόκαστρα του Δαβίδ δειλία και φόβο επειδή αυτά έχουν οι απόγονοί του αντί εκείνων.

42.Οι διοδεύοντες οδό δηλαδή όλα τα γειτονεύοντα έθνη στην Ιερουσαλήμ και πλησίον διαπερνώντα από αυτήν οι Μωαβίτες κι Αμμανίτες και οι Αλλόφυλοι κι οι Ιδουμαίοι κι άλλοι διάρπασαν το Δαβίδ δηλαδή τον πλούτο και τα υπάρχοντά του κι αυτά τα έθνη παραπορευόμενους την οδό ονόμασε στον οθ΄/79^ο .

Αυτός ο στίχος βρίσκεται και στον οη΄/78^ο προφερόμενος με πληθυντικό αριθμό έτσι εγενήθημεν όνειδος τοις γείτοσι ημών.

43.Ανώτερους λοιπόν Κύριε έκανες από το Δαβίδ τους Βαβυλώνιους που μας σκάβωσαν εμάς το σπέρμα του γιατί κείνοι που νικούν στον πόλεμο υψώνουν τα χέρια πάνω στους νικημένους και τους χτυπούν κι εύφρανες λοιπόν όλα τα γειτονεύοντα έθνη καθώς είπε και στον οη΄/78^ο .

44.&45.Δε δίνεις πλέον Κύριε στο Δαβίδ τη βοήθεια που συνήθιζες να χαρίζεις σ’ αυτόν όταν πολεμούσε ούτε και τον βοήθησες στον πόλεμο που έκανε με τους Βαβυλώνιους παρά έπαυσες και το συνηθισμένο καθαρισμό που είχε γιατί οι Ιουδαίοι μεταχειρίζονταν στις εορτές τους ραντισμούς και καθάρσια και με το λόγο αυτό φανερώνει ο λαός των Ιουδαίων από το προηγούμενο το επόμενο δηλαδή πως ανέτρεψε ο Θεός τις εορτές του Δαβίδ και καταγκρέμισες και το θρόνο δηλαδή τη βασιλεία του κι είναι μεταφορικός ο λόγος αυτός από το παράδειγμα κείνων που όταν θέλουν να εξώσουν κάποιον από τη βασιλεία ή άλλη εξουσία γκρεμίζουν και το θρόνο του.

46.(Διάψαλμα).

Χρόνος ο καιρός εκείνος κατά τον οποίο υποσχέθηκε ο Θεός να μένει το σπέρμα του Δαβίδ στον αιώνα του αιώνος και σμίκρυνες δηλαδή συνέτεμες τον καιρό αυτό και τον έκανες μικρό που τον υποσχέθηκες να κάνεις μακρό και με τούτο τον καταντρόπιασες κιόλας γιατί η ντροπή των απογόνων ντροπή και του προγόνου και ντράπηκαν οι ιουδαίοι γιατί σκλαβώθηκαν κι έπαθαν ατιμότατες δυστυχίες.

47.Αυτά τα λόγια είναι όμοια με κείνα στον οη΄/78^ο έως πότε Κύριε οργισθήση εις τέλος; Εκκαυθύσεται ως πυρ ο ζήλός Σου;

48.Ενθυμήσου Κύριε γιατί υπέστην δηλαδή γιατί πλάστηκα αφού για τούτο πλάστηκα για να ζω και να δοξάζω το μεγαλείο Σου και για τούτο λύτρωσέ με από το θάνατο Κύριε επειδή οι νεκροί δε θα Σε δοξολογούν αφού ματαίως και ανωφελώς δεν έπλασες τους υιούς των ανθρώπων δηλαδή τους ανθρώπους για να απολεστούν απλώς κι ως έτυχε σαν ένα περιττό κι άχρηστο πράγμα παρά τους τίμησες με την εικόνα Σου και μεγάλους και τίμιους τους έκανες και για τούτο μη μας παρίδεις που αθλίως και ελεεινώς απολούμαστε.

49.(Διάψαλμα).

Το τίς εδώ αντί ουδείς ώστε ουδείς άνθρωπος θα ζήσει και δε θα δει δηλαδή δε θα λάβει θάνατο κι ουδείς θα ελευθερώσει την ψυχή του από το χέρι του Άδου και χέρι Άδου η κατακράτηση και τυραννίδα του Άδη ώστε επειδή λοιπόν αναγκαίως θα πεθάνουμε κι επειδή τη θνητή μας φύση τύχαμε για την παράβαση για τούτο μετάδοσέ μας στους ζωντανούς από τη φιλανθρωπία Σου.

50.Ελέη εδώ ονομάζονται από το λαό των Ιουδαίων οι υποσχέσεις που έδωσε ο Θεός για το σπέρμα και τη βασιλεία του Δαβίδ αφού ο Θεός ελεώντας τους ανθρώπους τις υποχέσεις αυτές έδωσε κι αρχαία και παλαιά ελέη ονομάζονται ως προς το λαό που παρακαλεί γιατί ο πρόγονός τους Δαβίδ ήταν παλαιότερος πολλούς χρόνους κι αρχαία ελέη και επειδή προ αιώνων ορίστηκαν από το Θεό αφού λέει κι ο απόστολος τίς η κοινωνία του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων εν τω Θεώ κι ο Ησαϊας πάλι βουλήν αρχαίαν αληθινήν τα ονομάζει κι ώμοσας αντί βεβαίως υποσχέθηκες κι εν τη αληθεία Σου αντί με το να είσαι αληθινός.

51.Ενθυμήσου λοιπόν Κύριε τον ονειδισμό μας των δούλων δηλαδή των δικών Σου των Ιουδαίων που προξενούν σε μας πολλά έθνη τόσο κείνα που μας σκλάβωσαν όσο και τα γειτονικά μας και το οποίο υπέσχομεν δηλαδή βαστάσαμε στην καρδιά μας αφού το υπέσχον λέγεται και ήρα και εβάστασα και κόλπος η καρδιά επειδή μέσα της σαν σε κόλπο θησαυρίζουμε και τις λύπες και τις ευφροσύνες και πρέπει να σημειώσουμε ότι το ου είναι αντί ούτινος γιατί το σύναψε με το επόμενο δηλαδή το υπέσχον που ακριβώς ζητούσε πτώση αιτιατική αλλά με το προηγούμενο δηλαδή το ονειδισμού κατά τη συνήθεια των Αττικών και το ίδιο έκανε και στους δυο ακόλουθους στίχους.

52.Κι εδώ εννοείται από κοινού το μνήσθητι και χριστό Θεού το βασιλέα Δαβίδ λέει οπως προειπώθηκε και εν τω ανεβάλου τον χριστόν Σου κι αντάλλαγμα του Δαβίδ ο Ιεχονίας και Σεδεκίας που βασίλευσαν αντί του Δαβίδ αλλά ονειδίστηκαν για τη σκλαβιά που έπαθαν και ο διπλασιασμός του ονείδισαν δηλώνει πάθος και λύπη ψυχής.

53.Στο τέλος του παρόντος μας διδάσκει να μη γογγύζουμε στις θλίψεις και συμφορές που μας ακολουθούν παρά να παρακαλάμε το Θεό και να του ενθυμίζουμε αυτή τη χρηστότητά Του και τελευταία να ευφημούμε κιόλας και να Τον δοξολογούμε γιατί οικονομεί τα πάντα προς το συμφέρον μας κι ευλογημένος είναι ο Θεός πάντοτε γένοιτο γένοιτο ευλογημένος και γένοιτο γένοιτο όσα θέλει και θέλει όσα μας συμφέρουν.

ΨΑΛΜΟΣ ΠΘ΄-89

1.Προσευχή Μωυσή ανθρώπω του Θεού.

Ο παρών είναι του Δαβίδ και προσαρμόζεται στο Μωυσή διδάσκοντας πώς πρέπει να παρακαλάμε το Θεό σε καιρό που έχουμε θλίψεις.

Το εν γενεά και γενεά αντί σε κάθε γενεά.

2.Σε κάθε λοιπόν γενεά μας έγινες καταφυγή Κύριε γιατί Συ πάντοτε είσαι και προτού να κτιστούν τα βουνά και προτού να πλαστεί κι η γη κι οικουμένη είσαι Συ. Κι αφού είπε πως ο Κτίστης ήταν προτύτερα από κτίσματα Τον λέει ακολούθως πως είναι κι άναρχος και ατελεύτητος αφού το από του αιώνος και έως του αιώνος Συ εί είναι αντί του από το αεί κι έως στο αεί Συ είσαι μόνος και ουδείς άλλος αφού αιώνα η ΠΔ ονομάζει πολλάκις το αεί δηλαδή το πάντοτε. Και ταυτολογία είναι να πει προ του όρη κτισθήναι και προ του πλασθήναι την γην καθώς πάλι ταυτολογία και να πει την γην και την οικουμένην κι αυτή η ταυτολογία προξενεί όγκο και μεγαλείο στο λόγο.

3.Διάφορα είδη ταπεινώσεως είναι κοντά στην ΑΓ γιατί λέγεται ταπείνωση η ταπεινοφροσύνη μάθετε απ’ Εμού ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία και ταπείνωση λέγεται και ο σωφρονισμός από πειρασμό αγαθόν μοι ότι επταπείνωσάς με –ριη΄/118^ος – αλλά κι ο γκρεμισμός και καταβιβασμός Συ εταπείνωσας ως τραυματίαν υπερήφανον –πη΄/88^ος – και ταπείνωη και να υποταχτεί κανείς σε εχθρό του κατά το ρητό τούτο κι άρα λέει μη παραχωρήσεις Κύριε να αποστραφεί στην ταπείνωση αυτή και να υποταχτεί στον εχθρό του κείνος ο άνθρωπος που κατέφυγε σε Σένα.

Εσύ Κύριε είπες υιοί των ανθρώπων επιστρέψτε σε Μένα και το είπε τούτο ο Θεός σε πολλά μέρη των πέντε βιβλίων του Μωυσέως πειστραφήση προς Κύριον τον Θεόν σου και επιστραφήση προς Κύριον και για τούτο λοιπόν δέξαι Κύριε και μας που επιστρέφουμε σε Σένα.

4.Και τούτο το λόγο προς απόδειξη είπε ο προφήτης της αϊδιότητος του Θεού γιατί λέει πως χίλιοι χρόνοι ενώπιόν Σου Κύριε έτσι λογίζονται σα διάστημα καιρού πολλά λιγότερο δηλαδή καθώς σε μας η μια ημέρα κι αυτή να είναι και περασμένη γιατί αυτό δηλώνει το χθες και το ήττις διήλθε εξήγηση είναι του χθες και το είπε έτσι γιατί η περασμένη ημέρα λιγότερη και μικρότερη νομίζεται από την ενεστώσα και σημερινή. Και πάλι έτσι λογίζονται κοντά σε Σένα οι χίλιοι χρόνοι καθώς κοντά σε μας το τέταρτο της νυκτός δηλαδή τρεις ώρες γιατί αυτές ονόμασε φυλακή νυκτός αφού η νύκτα μοιράζεται σε τέσσαρα μέρη κοντά στους στρατιώτες που φυλάνε βάρδια και για τούτο κι ακολούθως είπε ο προφήτης ως φυλακή εν νυκτί δηλαδή το πολλά λιγότερο από τη νύκτα τεταρτημόριο της νυκτός και φυλακή της νυκτός είπε κι όχι της ημέρας γιατί η νύκτα νομίζεται πως γρηγορότερα περνά από τη μέρα πρώτα για την αναισθησία των κοιμωμένων τη νύκτα και δεύτερο για το σκότος και τρίτο για την άνεση από τους πόνους. καθώς λοιπόν οι τρεις ώρες της  νυκτός λογίζονται κοντά σε μας έτσι κι οι χίλιοι χρόνοι κοντά στο Θεό λογίζονται γιατί αυτοί περνούν αλλά ο Θεός μένει ακίνητος και αϊδιος και το ότι είναι βεβαιωτικό αντί του όντως κι αληθώς. Σημείωσε ότι το ρητό τούτο αναφέρει κι ο κορυφαίος απόστολος λέγοντας εν τούτο μη λαθανέτω υμάς αγαπητοί ότι μια ημέρα παρά Κυρίω ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία.

5.Αφού λοιπόν ξευτέλισε παραπάνω τους χιλίους χρόνους ο προφήτης λέει κι εδώ πως ακόμη θα τους εξουδενώσω δηλαδή πως οι χίλιοι χρόνοι είναι σαν ένα τίποτε συγκρινόμενοι με την αϊδιότητα του Θεού και τα εξουδενώματά τους δηλαδή των χιλίων ετών περισσότερα είναι ακόμη δηλαδή θα γίνουν κοντά σε Μένα κι έπειτα ακολούθως λέει κι άλλη εξουδένωση.

Το πρωί εδώ αντί του ταχέως καθώς κι άλλοτε είπαμε και γρήγορα θα περάσουν οι χίλιοι χρόνοι κοντά στο Θεό σαν προσωρινή και ταχυμάραντη χλόη.

6.Αυτά τα λέει ο Δαβίδ αποτεινόμενος στο ταχυμάραντο της χλόης δηλαδή πως η χλόη το πρωί της ημέρας θα ανθήσει και έπειτα θα περάσει από το να ανθεί και στο εσπέρας θα πέσει δηλαδή θα κλίνει στη γη. Η πρόθεση από είναι εδώ περιττή και έπειτα λέει η χλόη θα σκληρυνθεί επειδή ξοδεύεται η υγρασία που έχει κι έτσι λοιπόν θα ξεραθεί. Τα ευκτικά εδώ λαμβάνονται αντί μελλόντων δηλαδή αντί ανθήσει και παρελεύσεται και αποπέσει και σκλυρηνθήσεται και ξηρανθήσεται και το πρωί και το εσπέρας νοούνται αντί του εν πρωία και εν εσπέρα. Και φανέρωσε σε μια ημέρα την ομοιότητα της ταχυμάραντης χλόης για να δείξει μ’ αυτό τη γρογοράδα της φθοράς της κι άλλωστε υπάρχουν μερικές χλόες που τη μια μέρα κι ανθούν κι απανθούν και φθείρονται κι αυτά εμείς έτσι ερμηνεύσαμε αν και μερικοί λένε πως περί των Ιουδαίων λέγονται και προορίζονται αυτά αφού χίλια έτη διάρκεσε η λατρεία του νόμου και χίλιοι χρόνοι αριθμούνται από το Σολομώντα έως το Χριστό. Και λένε πως ο παρών προφητεύει εδώ πως οι χίλιοι χρόνοι λογίζονται ως μια ημέρα για την παρανομία των Ιουδαίων επειδή τα εξουδενώματα κι οι εξευτελισμοί τους περισσότεορι θα γίνουν παντοτινά αυξανόμενοι. Και γι’ αυτό και βλέπουμε τους Ιουδαίους πως δε λαμβάνουν καμιά ανάπαυση της εξουδενώσεως και ατιμίας και ομοίως και τα επίλοιπα νοούν περί των Ιουδαίων δηλαδή το πρωί η ευτυχία τους θα περάσει γρήγορα σαν το χορτάρι και ευτυχία τους μόνη του Σολομώντα η βασιλεία και επειδή μετά από αυτήν δυστύχησαν και τα ακόλουθα ρητά προς τη χλόη θα αποδώσεις καθώς παραπάνω ερμηνεύτηκαν.

7.Εξελίπομεν δηλαδή λιγοστέψαμε και απωλεστήκαμε με το να οργιστείς Κύριε Συ σε μας γιατί αμαρτήσαμε και περί οργής και θυμού βλέπε στην αρχή του ς΄/6^ου.

8.Έβαλες Κύριε τις αμαρτίες μας γυμνές ενώπιόν Σου και για τούτο και ορώμενες δε μπορούν και να κρυφτούν από λόγου Σου παρά μάλιστα Σε παροξύνουν και κινούν και καταπάνω μας την οργή Σου και αιώνα λέει το βίο και τη ζωή αφού όλος ο βίος μας κι όλη μας η ζωή βρίσκεται φανερά ενώπιον της επισκοπής Σου.

9.Οι ημέρες λοιπόν της ζωής μας πέρασαν και πλησιάσαμε κοντά στο θάνατο αφού έτσι μας πείθει να νοούμε η σφοδρότητα των συμφορών που πάσχουμε και συνήθεια είναι σε κείνους που βρίσκονται σε θλίψεις να λένε πως πεθάναμε επειδή και πνιγήκαμε λένε στις θλίψεις μας κι απελπιστήκαμε από κάθε σωτηρία κι άνεση κι είπαμε πολλάκις περί του ότι και τώρα λέμε καθολικώς ότι όπου βρίσκεται ή αιτιολογικό νοείται ή βεβαιωτικό ή διηγηματικό ή περιττό καθώς εδώ τώρα και τούτο να λαμβάνεται περιττό το ότι πλεονάζει στους ψαλμούς και άρα αναγνώστη ας είναι στο εξής η διδασκαλία αυτή κανόνας ακριβέστατος σε σένα επειδή το πράγμα περιττό να λέει κανείς πολλές φορές για τα ίδια.

Το ίδιο είπε και παραπάνω και δισσολογεί κατά τη συνήθεια που έχουν οι ελεεινολογούμενοι να λένε τα ίδια και τα ίδια προς παράσταση περισσότερη του πάθους τους.

Αράχνη εδώ το πανί της γιατί μελετούσαν αντί του μελετώντο δηλαδή λογίζονταν κι άρα οι χρόνοι της ζωής μας λογίζονταν σε μας σαν το πανί της αράχνης κοπιαστικοί δηλαδή και ολιγοχρόνιοι γιατί και το πανί της αράχνης με πολύ κόπο υφαίνεται για την πολλή του τη λεπτότητα που έχει αλλά και γρήγορα φθείρεται γιατί δεν έχει και καμιά δύναμη.

10.Εδώ περιορίζει τον αριθμό των χρόνων του ανθρώπου και λέει πόσοι χρόνοι είναι της δυνάμεως και πόσοι της βίας και οι ημέρες λοιπόν των ετών ημών δηλαδή οι χρόνοι μας εν αυτοίς δηλαδή εν εαυτοίς εβδομήκοντα αφού τόσους χρόνους είμαστε στον εαυτό μας δηλαδή κυριεύοντες με δύναμη να κινούμαστε και αν μέλλει κανείς να ζήσει με δυναστείες δηλαδή με βία γιατί τότε μόλις έχει δύναμη τότε ογδοήκοντα χρόνους θα ζήσει.

Το να ζήσει κανείς λοιπόν περισσότερο από αυτό θα είναι κόπος και πόνος για την πολλή αδυναμία και τις ασθένειες των γηρατειών και κόπος λέγεται η ταλαιπωρία και πόλος το άλγος αλλά μερικοί κάτωθεν νόησαν πως το περισσότερο μέρος κι από αυτά τα εβδομήντα ή και τα ογδόντα χρόνια της ζωής μας είναι κόπος και πόνος επειδή λίγη η ηδονή και η χαρά που λαμβάνει ο άνθρωπος σ’ αυτήν τη γηραλέα ηλικία και περισσότερα η θλίψη κι ο πόνος για τα ακόλουθα των γηρατειών συμπτώματα και ασθένειες.

Πραότητα εδώ η μέτρια παιδεία του Θεού κι είπε πραότητα κατά σύγκριση της παιδείας και τιμωρίας εκείνης της οποίας είμαστε άξιοι για τις αμαρτίες μας.

11.Αν η μικρή και λίγη παιδεία Σου Κύριε τόση αίσθηση και πόνο μας προξένησε κι άρα ποιος θα γνωρίσει πόση και ποια η δύναμη της οργής Σου σε κείνους που δε μετανοούν κι αληθώς πολλή και μεγάλη η οργή αυτή κι ανυπόφορη. Και ποιος θα γνωρίσει να μετρήσει το θυμό Σου; Δηλαδή να καταλάβει πόσος και ποιος είσαι; Αληθώς ουδείς θα μπορέσει να το καταλάβει γιατί Εσύ είσαι πολλά φοβερός.

12.Έτσι δηλαδή με πραότητα και μέτρια παιδεία σωφρονίζοντάς με γνώρισέ μου τη δεξιά Σου εν ημέρα της κρίσεως Κύριε γιατί τότε θα γνωρίσεις τη δεξιά Σου όταν στήσεις και μας εν τη δεξιά Σου με τα πρόβατα.

Και προς τούτοις γνώρισέ μου Κύριε τους δικαίους συναριθμώντας και μένα μαζί τους γιατί οι καρδιές τους ήταν προ του θανάτου πεπεδημένες με τη θεία σοφία και με το φόβο του Θεού αρχή σοφίας φόβος Κυρίου –ρι΄/110^ος – και καθήλωσον εκ του φόβου Σου τας σάρκας μου –ριη΄/118^ος –και κατά άλλο πάλι τρόπο σοφία Θεού η διάκριση αρετής και κακίας και έτσι νοείται το ρητό για τη μέλλουσα κρίση αλλά νοείται και για την παρούσα ζωή γνώρισέ μου Κύριε τη δεξιά Σου δηλαδή τη δύναμή Σου τη βοηθητική και ευεργετική και φυλακτική και προς τούτοις γνώρισέ μου τους σοφούς και τα θεία για να σοφιστώ και να συνετιστώ δι’ αυτών.

13.Επίστρεψε Κύριε Συ σε μας που μας αποστράφηκες για τις αμαρτίες μας και μεις σε Σένα που πλανώμαστε δω και κει αφού έως πότε Κύριε δεν επιστρέφεις σε μας; Επειδή τούτο έξωθεν νοείται ως ελλείπον και παρακινήσου λοιπόν και σπλαχνίσου σε μας τους δούλους Σου που ταλαιπωρούμαστε και σε επικαλούμαστε.

14.Η παρούσα ζωή νοείται εσπέρα και νύκτα για το σκότος και την πλάνη που είναι διάχυτη σ’ αυτήν και γιατί κοιμόμαστε σ’ αυτήν και πεθαίνουμε ενώ η μέλλουσα ζωή νοείται πρωί και ημέρα για τη λαμπρότητα που έχει και γιατί σε κείνη θα αναστηθούμε από τους νεκρούς κα άρα εδώ λέει ότι κατά το πρωί δηλαδή τη μέλλουσα ζωή εμείς που αξιωθήκαμε να επιστραφούμε τώρα προς Εσένα Κύριε δια μετανοίας θα γεμίσουμε τότε από το έλεός Σου και θα ευφρανθούμε κιόλας γιατί αντιχρονισμός εδώ είναι του περασμένου χρόνου λαμβανομένου αντί μέλλοντος έμπλησον ημάς εν πρωία του ελέους Σου και αινέσομεν και ευφρανθησόμεθα και περί της αγαλλιάσεως και ευφροσύνης βλέπε στον θ΄/9^ο ευφρανθήσομαι και αγαλλιάσομαι εν Σοι.

15.Κι εδώ παρομοίως το ευφράνθημεν αντί του ευφρανθησόμεθα και εν πάσαις ταις ημέραις αντί πάντοτε επειδή η χαρά του μέλλοντος αδιάδοχη κι ατελεύτητη και θα ευφρανθούμε τότε αντί των ημερών και των χρόνων τούτης της ζωής κατά την οποία μας ταπείνωσες με κάθε θλίψη και κακοπάθεια με την οποία οι δίκαιοι βρίσκονται και θα ευφρανθούμε αντί για τα κακά δηλαδή για τις θλίψεις και τους πειρασμούς που δοκιμάσαμε στην παρούσα τη ζωή.

16.Ιδέ Κύριε στους πατέρες και διδασκάλους μας οι οποίοι πιστώς Σε δούλευσαν και για την αγάπη τους οδήγησέ μας στην αρετή και μας τους υιούς και μαθητές Σου και ιδέ σε μας τους δούλους Σου κι όχι μόνο οδήγησέ μας αλλά και τους υιούς μας τόσο τους σαρκικούς όσο και τους πνευματικούς.

17.Λαμπρότης Θεού η χάρη Του που λαμπρύνει κείνον που θα τη λάβει και λαμπρότητα Θεού λέγεται γιατί προέρχεται εκ του Θεού και το έσται αντί του είη δηλαδή ας είναι σε μας η λαμπρότητα που προέρχεται από το Θεό.

Έργα χειρών πληθυντικώς οι πράξεις απλώς δια χειρών ενεργούμενες τις οποίες παρακαλάμε να κατευθυνθούν και να μην εκκλίνουν από την ισότητα της αρετής και του πρέποντος κι έργο χειρών και με ξεχωριστό τρόπο η ελεημοσύνη που τιμήθηκε εδώ ως ξεχωριστό έργο γιατί είναι πολλά πεφιλημένη στο Θεό και ελεήμων είναι όχι κείνος που δίνει μόνο αλλά και κείνος που δεν έχει αλλά συμπάσχει με τους φτωχούς γιατί από κείνους που δεν έχουν χρήματα συμπάθεια μόνο ζητείται προς τους φτωχούς και δια λόγου παρηγοριά κι άλλοι πάλι έργα χειρών είπαν τα έργα της πρακτικής αρετής ως πολλά και διάφορα όντα επειδή χείρες ονομάζεται πολλάκις η πρακτική αρετή κι έργο χειρών του της θεωρητικής ως μονοειδές αφού χείρες τρόπον τινα η διάνοια είναι και ο νους επειδή χειραγωγούν και αναβιβάζουν την ψυχή στη θεωρία.

ΨΑΛΜΟΣ Ζ΄-90

1.Αίνος ωδής τω Δαβίδ ανεπίγραφος παρ’ Εβραίοις. Διδάσκει ο παρών την ελπίδα στο Θεό για το άμαχό της.

Όποιος άνθρωπος μεταχειρίζεται σαν οικία του την διδόμενη από το Θεό βοήθεια δηλαδή κείνος που δε βρίσκεται έξω από τη βοήθεια του Θεού επειδή θαρρεί σ’ αυτή μόνη αυτός θα φυλαχθεί στη σκέπη του Θεού δηλαδή θα σκεπαστεί από το Θεό και Θεός λέγεται του ουρανού ο Θεός καθό Ποιητής και Δεσπότης του ουρανού κι ας είναι Θεός του ουρανού είναι φανερό πως είναι και της γης κι απάντων απλώς των κτισμάτων και βοήθεια Θεού νοείται και ο νόμος των θείων εντολών που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους προς βοήθειά τους δηλαδή να βοηθούνται κατά του πολέμου των δαιμόνων και για τούτο είπε ο Ησαϊας νόμον ο Θεός εις βοήθειαν έδωκεν και κατοικεί στο νόμο όποιος κατά το σκοπό του νόμου πολιτεύεται.

2.Ο κατοικών στη βοήθεια του Θεού αυτός θα πει με παρρησία πως Συ Κύριε είσι αντιλήπτωρ μου και Συ μόνος καταφυγή μου αλλά και ενώπιον άλλων θα πει πως ο Θεός μου είναι Αυτός και θα ελπίσω σ’ Αυτόν δηλαδή κοντά στους άλλους θα ομολογήσει πως είναι Θεός δικός του.

3.Παγίδες των αισθητών κυνηγών που κυνηγούν και πιάνουν τα σώματα των ανθρώπων οι ενέδρες κι οι λόχοι δηλαδή το καρτέρι και παραμόνεμα που γίνεται στο δρόμο και σε τόπο απόκρυφο. Ενώ των νοητών κυνηγών που πιάνουν τις ψυχές δηλαδή των δαιμόνων παγίδες οι προσβολές στα κακά και οι κακές επιθυμίες και οι επιβουλές με τα πάθη και τον ταραχώδη βίο επηρείας λόγο δηλαδή συκοφαντικό λέγεται επειδή τέτοιος λόγος ταράζει τις ψυχές μας όταν συκοφαντηθούμε όπως λέει κι ο Σολομών φοβερός λόγος καρδίαν ταράσσει ανδρός δικαίου και γύρισε το λόγο ο προφήτης σε τέτοιο άνθρωπο δηλαδή κατοικούντα εν τη βοηθεία του Υψίστου με σχήμα επιστροφής και τον παραθαρρύνει πως θα τον λυτρώσει ο Κύριος από τις παγίδες των νοητών και αισθητών κυνηγών.

4.Ο Θεός θα προπολεμεί σε σένα άνθρωπε που κατοικείς στη βοήθεια του Θεού κι είναι μεταφορικός ο λόγος αυτός κι εξ ομοιότητος γιατί και κείνος ο οποίος στέκεται ενώπιον κάποιου και πολεμεί αυτός του κάνει και ίσκιο δηλαδή τον αποκρύπτει με τις πλάτες και τα μέρη του σώματος εκείνα γιατί μετάφρενα είναι ο μεταξύ ώμων τόπος τον οποίο μερικοί ονομάζουν νώτα δηλαδή πλάτες και μετάφρενα Θεού η φυλακτική Του δύναμη και η ίδια ονομάζεται και πτέρυγες Θεού.

Όπλω εδώ νοείται αντί δίκην και σαν όπλο κι άρα λέει λοιπόν προς τον κατοικούντα εν τη  βοηθεία του Θεού πως εάν εσύ έχεις αλήθεια εν έργω και λόγω αυτή η αλήθεια σαν άρμα θα σε περικυκλώσει δηλαδή από κάθε μέρος θα σε φυλάξει και βλέπε αναγνώστη εγκώμιο αληθείας γιατί ο προφήτης λέει πως η αλήθεια του Θεού είναι καθό αυτή είναι οικεία Του επειδή αν το ψεύδος είναι οικείο στο διάβολο φανερό πως η αλήθεια είναι εξεναντίας οικεία στο Θεό και μπορεί κανείς να πεί και κατά άλλο τρόπο πως ο Χριστός θα κυκλώσει και φυλάξει με το σταυρό σαν με άρμα κείνους που κατοικούν στη βοήθειά Του γιατί αλήθεια του Πατρός είναι ο Χριστός καθώς είπε ο εωρακώς Εμέ εώρακε τον Πατέρα.

5.Εσύ που κατοικείς στη βοήθεια του Θεού δε θα φοβηθείς από το φόβο εν νυκτί ακολουθούντα είτε εκ δαιμόνων είτε εξ ανθρώπων κι ούτε θα φοβηθείς από τις σαϊτες είτε τις αισθητές είτε τις νοητές που ρίχνονται από τους ανθρώπους κατά την ημέρα είτε από τις νοητές που ρίχνονται από τους δαίμονες και τα πάθη.

6.Εσύ που κατοικείς στη βοήθεια του Θεού δε θα φοβηθείς από κάθε πράγμα που περπατά στο σκότος και τέτοιο σκοτεινό πράγμα είναι ο κλέφτης κι ο επίβουλος κι όποιος ζητά να κάψει σπίτια και τέτοιο σκοτεινό πράγμα είναι η πορνεία κι η μοιχεία και ο δαίμονας και τα πάθη και κάθε άλλο τέτοιο και σύμπτωμα κάθε πράγμα που δε θέλει κανείς το οποίο όμως ακολουθεί αιφνιδίως και δαιμόνιο μεσημβρινό ο δαίμων της ακηδίας και αμελείας που τον καιρό του μεσημεριού μάλιστα πλακώνει τους ανθρώπους αλλά και των αισχρών και σαρκικών λογισμών και της ακολασίας και ασελγείας. Κι επειδή όλοι τούτοι οι δαίμονες πολεμούν τους ανθρώπους κατά τον καιρό του μεσημεριού όταν χορτάσει και βαρύνει η κοιλιά από τα φαγητά.

7.Κλίτος το μέρος απλώς αλλά εδώ το αριστερό λέγοντας από κείνο του κατοικούντος εν τη βοηθεία του Υψίστου θα πέσουν χίλιες σαϊτες κι από το δεξιό θα πέσουν δέκα χιλιάδες σαϊτες και σ’ αυτόν δε θα εγγίσουν δηλαδή δε θα τον βλάψουν γιατί μυριάδα είναι δέκα χιλιάδες κατά υψηλότερη θεωρία όμως λέει εδώ πως συ άνθρωπε που κατοικείς στη βοήθεια του Θεού θα σαϊτευτείς με πολλές σαΐτες από τα αριστερά αλλά με περισσότερες από τα δεξιά κι αριστερά νοούνται όταν κανείς σαϊτεύεται από άλογα πάθη θυμό και επιθυμία τα οποία φανερώς και ομολογουμένως είναι κακά ενώ δεξιά όταν κανείς σαϊτεύεται από αίτια που φαίνονται πως είναι δεξιά και καλά αλλά τέτοια δεν είναι γιατί ο εχθρός διάβολος ξέροντας πως οι πολλοί δε δέχονται την προσβολή των γυμνών και φανερών αμαρτιών για τούτο αρχίζει και τους πολεμά από κάποια αίτια φαινόμενα καλά και τελευταία από κείνα τους γκρεμίζει και στα φανερώς κακά.

8.Δε θα εγγίσουν σε σένα που κατοικείς στη βοήθεια του Θεού οι σαΐτες των εχθρών εάν όμως εσύ δεις με τους νοερούς σου οφθαλμούς θα μάθεις πως τούτο είναι αληθινό και θα δεις την τιμωρία που θα λάβουν οι αμαρτωλοί δαίμονες παρά Θεού και οι άνθρωποι που σε πολεμούν.

9.Άκουσε ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου τις υποσχέσεις που έδωσε ο Θεός στον προφήτη παραπάνω και φωνάζει από την ηδονή του προς το Θεό και λέει Συ Κύριε είσαι η ελπίς μου.

10.Εδώ αποκρίνεται ο προφήτης προς τον κατοικούντα στη βοήθεια του Θεού και του λέει εσύ είπες πως ο Κύριος είναι η ελπίδα σου; Και συ έθεσες τον Ύψιστο καταφυγή σου; Ξέρε λοιπόν πως δε θα σε πλησιάσει τότε κανένας πειρασμός γιατί ερωτηματικώς πρέπει να αναγινώσκεται τον Ύψιστον έθου καταφυγήν σου; Και το ου προσελεύσεται προς σε κακά αποφαντικώς αναγινώσκεται γιατί είναι ως προς εκείνο απόκριση κι ότι στον έχοντα το Θεό καταφυγή δεν πλησιάζει πειρασμός μάρτυς ο ίδιος ο διάβολος που βοά προς το Θεό για τον Ιώβ ου Συ περιέφραξας τα έξω αυτού; Κι όταν μόνο παραχωρήσει ο Θεός εγγίζουν τέτοιο άνθρωπο τα κακά δηλαδή οι περιστάσεις και οι κίνδυνοι και οι πειρασμοί.

Όχι μόνο σε σένα δε θα πλησιάσει κανένα κακό αλλά ούτε και στο σπίτι σου και περιττή εδώ η πρόθεση εν. Κι άλλως μάστιξ μπορεί να είναι κάθε ασθένεια και σκήνωμα της ψυχής το σώμα και άρα ούτε στο σώμα σου θα εγγίσει ασθένεια επειδή και έκανες το Θεό καταφυγή σου και το γλαφυρότερο είναι τούτο ότι στον άνθρωπο του Θεού εάν ακολουθήσουν ασθένειες και μάστιγες και άλλοι τέτοιοι πειρασμοί του γίνονται αγών και δοκίμιο και πρόξενοι στεφάνων περισσότερων ενώ στον αμαρτωλό μάστιγες αληθώς πολλαί αι μάστιγες του αμαρτωλού –λα΄/31^ος .

11.Τούτο το ρητό είναι όμοιο με του λγ΄/33^ου παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω των φοβουμένων Αυτόν και ρύσεται αυτούς και ο Αβραάμ τον άνθρωπο του σπιτιού του παραθαρρύνοντας όταν τον έπεμψε στη Μεσοποταμία είπε Κύριος ο Θεός αποστελεί τον άγγελον Αυτού έμπροσθέν σου και ο Ιακώβ πάλι ο άγγελος ο ρυόμενός με εκ πάντων των κακών εξ ων μαθαίνουμε πως ο Θεός δι’ αγγέλων φυλάττει τους ελπίζοντες σ’ Αυτόν και οδούς και στράτες οι πράξεις του ανθρώπου και περιττό το του.

12.Χείρες αγγέλων οι φρουρητικές Του δυνάμεις και αρούσι αντί θα σε βαστάσουν στους πειρασμούς και δυσκολίες ώστε να μη σκοντάψει καν σε πέτρα το πόδι του και πέτρα μπορεί να νοηθεί κάθε αμαρτία και κάθε εμπόδιο αρετής ενώ πόδι η πολιτεία του ανθρώπου διαμέσου της οποίας περνάμε την παρούσα ζωή.

13.Δε θα σε εγγίσει που έχεις καταφυγή το Θεό κανένα θηρίο φαρμακερό ή σαρκοφάγο καθώς τούτο φάνηκε αληθές σε πολλούς αγίους όπως διδάσκουν οι βίοι τους κι οι ιστορίες κι αναγωγικώς με την επίβαση και καταπάτηση των φαρμακερών και σαρκοφάγων θηρίων φανέρωσε ο προφήτης τη νίκη και κατακυρίευση κάθε κακίας και βλάβης και μπορεί να νοηθεί ασπίδα και η διαβολή γιατί καθώς εκείνη έτσι κι αυτή και συκοφαντία είναι φαρμάκι που ξερνά στα αυτιά κατά του διαβαλλομένου και βασιλίσκος ο φθόνος κι η βασκανία γιατί καθώς κι εκείνος στους οφθαλμούς έχει τη βλάβη όπως κι ο φθόνος κι η βασκανία και με τα μάτια μόνα βλάπτει τους βασκαινομένους και λεοντάρι πάλι η ωμότητα και απανθρωπία και δράκων ο θυμός για το θερμό και οξύ και ενεργητικό που όλα αυτά τα πάθη θα καταπατήσει ο δίκαιος και από αυτά δε θα βλαφθεί παντελώς αλλά λέγεται και ο δαίμων ασπίς και βασιλίσκος και λέων και δράκων γιατί όλες τις βλάβες που προξενούν τα θηρία αυτά τις έχει κι αυτός στον εαυτό του.

14.Επειδή μεγάλα κι απίστευτα υποσχέθηκε ο προφήτης στον άνθρωπο που έχει το θεό καταφυγή του δηλαδή να καταπατεί τα αγριότατα και φαρμακερότατα θηρία και να μη βλάπτεται από αυτά για τούτο τώρα φέρνει και το Θεό βεβαιούντα τα παραπάνω λεχθέντα και μας διδάσκει ποιος ο μισθός της ελπίδος στο Θεό και καρπός αφού λέει πως επειδή τέτοιος άνθρωπος έλπισε σε μένα για τούτο κι εγώ θα τον ελευθερώσω από κάθε κίνδυνο.

Βλέπε αναγνώστη πως ο Θεός είπε πως γνώρισε το όνομά μου επειδή τη φύση του Θεού κανένας δε μπορεί να γνωρίσει αλλά γνωρίζει το όνομά Του όχι κείνος που γνωρίζει απλώς ότι Αυτός είναι Θεός παρά όποιος προσφέρεται στο Θεό αξίως του Θεού δηλαδή καθώς πρέπει να προσφέρεται κανείς σε τέτοιο μέγα και φοβερό Θεό ως δούλος δηλαδή και υπήκοος στις θείες Του και Δεσποτικές εντολές.

15.Θα φωνάξει όποιος ελπίζει σε Μένα κι Εγώ θα του ακούσω γιατί δε θα ζητήσει κανένα ανάξιό Μου ή του εαυτού του και σε κάθε πειρασμό και θλίψη Εγώ΄ θα είμαι μαζί του βοηθός καθώς ήμουν και με τους τρεις παίδες πρότερα μέσα στην κάμινο και με τους μάρτυρες ύστερα στα βάσανα και από κάθε ανάγκη θα τον λυτρώσω καθώς προείπαμε στον λς΄/36^ο ο Κύριος ου μη εγκαταλείπη αυτόν εις τας χείρας αυτού και όχι μόνο θα τον λυτρώσω αλλά και θα τον κάνω ένδοξο και περιφανή για την οικειότητα που θα δείξω σ’ αυτόν.

16.Αν ζητήσει λοιπόν  μακροχρόνια ζωή όποιος ελπίζει σε Μένα θα του τη χαρίσω και μακρότητα ημερών κι η αιωνιότητα και αιώνια ζωή επειδή μια ημέρα είναι η αιώνια ζωή εκείνη ονομαζόμενη μακρότητα ημερών για το ατελεύτητο και αδιάδοχο κι αδιάφορη η σύνταξη του εμπλήσω αντί να πει μακρότητος ημερών εμπλήσω αυτόν με γενική είπε μακρότητα με αιτιατική και θα δείξω σ’ αυτόν τη σωτηρία μου γιατί μπορώ να τον σώσω κείνον που ελπίζει σε Μένα!

ΠΗΓΗ ΔΡΑΜ 2017