KHΠΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΩΔΩΝ
Α΄ ΩΔΗ
ΩΔΗ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ – ΩΔΗ Α΄
Τρεις έγραψε ωδές ο Μωυσής πρώτη αυτή στο βιβλίο της Εξόδου αφού εξήλθαν οι υιοί Ισραήλ από την Ερυθρά Θάλασσα αφού βλέποντας πως διαπέρασαν ξηρά χωρίς να βραχούν ούτε τα πόδια τους ενώ ο Φαραώ και οι Αιγύπτιοι μαζί του καταποντίστηκαν από το Θεό μαζί με τις άμαξές τους και τα άλογα όχι μόνο φοβήθηκαν το Θεό και πίστεψαν σ’ Αυτόν για τη μεγάλη αυτή θαυματουργία Του και δύναμη είδε Ισραήλ την χείρα την μεγάλη ά εποίησε Κύριος τοις Αιγυπτίοις και εφοβήθη ο λαός τον Κύριον και επίστευσαν τω Θεώ αλλά και γέμισαν από μια ενθουσιαστική χαρά κι έψαλλαν στο Θεό αυτήν την επινίκια ωδή ως ευχαριστία της μεγάλης αυτής σωτηρίας που τους έδωσε και αφού μοιράστηκαν όλοι οι Ισραηλίτες σε δυο χορούς άνδρες και γυναίκες ο Μωυσής πρώτος και κορυφαίος του χορού των ανδρών κι η αδελφή του Μαριάμ πρώτη του χορού των γυναικών και έτσι εναρμόνιο και αντίφωνο μέλος εκείνο το στίχο που έψαλλε ο χορός των ανδρών παρομοίως και ο χορός των γυναικών έψαλλε -105ος/ρε΄.
Δεύτερη ωδή κατά τάξη στο βιβλίο των αριθμών όταν οι Ισραηλίτες βρήκαν το πηγάδι και ήπιαν εξ αυτού κι έψαλλαν αυτά και Τρίτη στο δευτερονόμιο πρόσεχε ουρανέ και λαλήσω ενώ κατά την τάξη των ωδών δεύτερη της στιχολογίας η τρίτη του Μωυσέως. Ακολουθεί η εξήγησή τους.
1. Λέγοντας εδώ άσωμεν φανερώνει πως η επινίκια και ευχαριστήρια αυτή δοξολογία δεν είναι ψαλμός και δεν την έψαλλαν με μουσικό όργανο ψαλτήρι ή τύμπανο ή κιθάρα αλλά είναι μόνο ωδή καθώς κι ο ίδιος ονομάζει. Ωδή φωνή εμμελής αποδιδόμενη εναρμονίως χωρίς συνηχήσεως οργάνου μελωδική φωνή δηλαδή χωρίς μουσικό όργανο να συνοδεύει αλλά με αρμονία ενώ οι γυναίκες την έψαλλαν με τύμπανα μουσικά λέγουσες άσωμεν τω Κυρίω ενδόξως γαρ δεδόξασται ίππον και αναβάτην έρριψεν εις θάλασσαν.
Ας άσωμε εμείς οι Ισραηλίτες τον Κύριο ύμνο κι ωδή δοξολογητική και ευχαριστήρια γιατί αυτός δοξάστηκε με μεγάλη και θεοπρεπή δόξα αλλά πώς και με τίνα τρόπο; Επειδή όχι μόνο έκανε σημεία και τέρατα θαυμαστά και παράδοξα αλλά και προς τούτοις μας έκανε να διαπεράσουμε την Ερυθρά θάλασσα με τρόπο υπερβαίνοντα τους νόμους της φύσεως γιατί δεν έγινε τότε στη θάλασσα παλίρροια και ριχία φυσική δηλαδή τράβηγμα νερού καθώς ακολουθεί στη θάλασσα του Ευρίπου και σε άλλες θάλασσες ισόπεδες με τον ωκεανό όπως φλυαρούν οι παλιοί ειδωλολάτρες κι οι τωρινοί άθεοι που διαβάλλουν το θαύμα τούτο και τα λοιπά θαυμάσια του Κυρίου. Άπαγε! πρώτα γιατί αν ήταν φυσική ριχία της Ερυθράς θα πρεπε πρωτύτερα να την ξέρουν οι πλησιόχωροι Αιγύπτιοι και να μη λένε φύγωμεν από προσώπου Ισραήλ αφού ο Κύριος πολεμεί υπέρ αυτών τους Αιγυπτίους και δεύτερον έπρεπε κι άλλη φορά να ακολουθήσει μια τέτοια ριχία κι επειδή δεν ακολούθησαν θεία δύναμη και παντοκρατορική τέτοιο θαυμάσιο στην Ερυθρά με σκοπό για να κάνει το λαό του Ισραήλ να πιστέψουν πως ο Θεός τους δεν είναι σαν τους άλλους ψευδώνυμους των εθνών ασθενής και αδύνατος κατασκευασμένος από ξύλα και λίθους όχι αλλά πως είναι αυθέντης και εξουσιαστής όλων των κτισμάτων και προστάζει την κτίση και κείνο που θέλει ευκόλως το κατορθώνει.
Σκέψου αναγνώστη πως δεν είπε ο Μωυσής απλώς δεδόξασται αλλά ενδόξως για να δείξει με το διπλασιασμό του ρήματος και επιρρήματος την υπερβάλλουσα και ασύγκριτη δόξα του Θεού και δεν υπερβαίνει η δόξα του Θεού κάθε αισθητή και ανθρώπινη δόξα όποιος υποτάσσει όλη την κτίση με το νεύμα του αλλά νικά και κατατροπώνει με την ίδια κτίση όσους αντιστέκονται στο δικό της ποιητή; Επειδή όχι με φυσική ορμή αλλά παρά φύση πιέζεται πολλάκις η κτίση να τελειώνει το θέλημα του ποιητή της δεν είναι ο Θεός ανώτερος από κάθε δόξα που από το μέσο του πελάγους σαν από στεριά και τον ασεβή λαό των Αιγυπτίων που φονικώς κυνηγούσε τους Ισραηλίτες ευκολότατα κατατρόπωσε και όλους μαζί θανάτωσε; Ναι βέβαια.
Δύναται κι αναγωγικώς να προσαρμοστεί και σε μας το ρητό αυτό γιατί κι εμείς οι χριστιανοί οι νέοι Ισραηλίτες χρωστάμε να άδουμε στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό γιατί μας ελευθέρωσε από τη σκλαβιά των νοητών Αιγυπτίων των σκοτεινών δαιμόνων στους οποίους δουλεύαμε κτασκευάζοντας πλίνθους δηλαδή εργαζόμενοι τις ορέξεις κι ηδονές σαρκός που δηλώνει η πλίνθος γιατί κι αυτή έχει σύσταση σαρκός εκ της γης δηλαδή αφού μας γλίτωσε από να κοπιάζουμε συναθροίζοντας το άχυρο δηλαδή αχυρώδεις και μάταιους και πονηρούς λογισμούς και πάθη και μας λύτρωσε από να κτίζουμε τρεις πόλεις του Φαραώ τις τρεις μεγάλες και πρώτες κακίες του σατανά φιληδονία και φιλοδοξία και φιλαργυρία κι ακόμα χρωστάμε να ευχαριστούμε στον Κύριο και γιατί μας έβγαλε από την Αίγυπτο δηλαδή σκοτεινή αμαρτία και Αίγυπτος σκοτεινή ερμηνεύεται κι αφού καταπόντισε τον Φαραώ με όλα του τα στρατεύματα μέσα στη θάλασσα δηλαδή το σατανά μέσα στο άγιο Βάπτισμα που ναι ερυθρό και κόκκινο τυπώνοντας το αίμα και το θάνατο του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού όσοι εις Χριστόν εβαπτίστημεν εις τον θάνατον Αυτού εβαπτίσθημεν κι έτσι είπε νυν δια της επιφανείας Του το νοητό Φαραώ και την πονηρή Του τη δύναμη με πάθη ατιμίας ώστε ελεύθεροι πλέον να μη φοβόμαστε να εξέλθουμε σε πόλεμο προς τους εχθρούς μας και να γίνουμε άφοβοι γιατί Κύριος μετά σου...
καθώς κι ο Μωυσής που ερμηνεύεται παρμένος εξ ύδατος κι όπως κι αυτός μόνο με τη φωνή μελώδησε έτσι κι εμείς οι χριστιανοί μπορούμε δηλαδή δια θεωρίας να νοήσουμε τα υψηλά δόγματα της θεολογίας του Χριστού ομολογώντας και δογματίζοντας τον Ιησού Χριστό τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο ένα καθυπόσταση και δυο έχοντας φύσεις και φυσικά ιδιώματα δηλαδή φυσικές ενέργειες και θελήσεις ωδή όσα θεωρίας έχεται ψιλής και θεολογίας κι η εν δόγμασι ορθοίς θεολογία που η ψυχή του τελείου μελέτησε κι αναπέμπει.
Και καθώς πάλι η Μαριάμ με όλες τις γυναίκες δεν ευχαριστήθηκε να μελωδήσει την ωδή μόνον με φωνή και έλαβε και τύμπανο μουσικό ψάλλοντας στο Θεό έτσι και κάθε ψυχή που γίνεται κυρία και νικήτρια αφού Μαριάμ κυρία ερμηνεύεται και τύμπανο νέκρωση σώματος όπως έχουμε πει κι αλλαχού.
Κι ακολουθεί ενικώς ίππον και αναβάτην σε καιρό που ήταν χιλιάδες αλόγων και αναβατών αλλά μια φύση είχαν κι ομοίως για την κοινωνία της φύσεως κι οι αναβάτες τους.
Η ΑΓ μόνο οι Αιγπύπτιοι λέει πως είχαν ίππους στον πόλεμο αφού έτσι νομοθέτησε ο Θεός στην ΠΔ ώστε συμπεραίνουμε πως τους εμπόδισε ο Θεός τους ατελείς Εβραίους να χουν άλογα ιππασίας αλλά και τους χριστιανούς πολύ περισσότερο για να μην καυχιούνται σε καιρό ειρήνης και υπερηφανεύονται νομίζοντας ανώτερο τον εαυτό τους από τους άλλους και μάλιστα όταν τύχει να ναι οψίπλουτος ή υπητέρης και ευτελής το γένος και τότε διπλώς και τριπλώς υπερηφανεύεται είδον δούλους εφίππους και άρχοντας πορευομένους ως δούλους επί της γης δηλαδή παράδοξο φτωχοί έφιπποι για υπερηφάνεια και ενώ αυθέντες πεζοί για ταπείνωση και σε καιρό όμως πολέμου θαρρεί κανείς πως θα νικήσει με τη δύναμη του ζώου και δεν ξέρει ο μάταιος πως η βοήθεια και δύναμη του Θεού προξενεί νίκη και σωτηρία σε καιρό πολέμου κι όχι άλογη δύναμη ώστε όντων ίππος ετοιμάζεται εις ημέραν πολέμου παρά Κυρίου όμως η βοήθεια κι ουαί οι ελπίοζντες εις τα άλογά τους και άρματα κι όχι πεποθότες επί τον Άγιον του Ισραήλ.
Κι αναγωγικώς ίπποι άτακτα πάθη σαρκός και άλογα και λοιπές ακαθαρσίες ίπποι θηλυμανεί εγενήθησαν και τα επόμενα...και αισχρά τους τα αισχρά εκείνων. Κι αναβάτης ο διάβολος καθήμενος πάνω τους κινεί και ανάβει οράσεις άτοπες και ακούσματα και άσεμνα και πορνικά κι ευωδίες και μυριστικά και παχέα και λιπαρά και με άλλες αισθήσεων ηδονές ώστε αν συ χριστιανέ κόψεις σαρκικά πάθη και διάβολο μπορείς να λες την ευχαριστήρια αυτή φωνή μαζί τους ίππον και αναβάτην έρριψεν εις την θάλασσαν δηλαδή των δακρύων και τα καταπόντισε με το διάβολο μαζί και στη λίμν των χοίρων και λεγεώνα διαμόνων.
2.Ο Θεός λοιπόν τους Αιγύπτιους που αδικούσαν και κατατυραννούσαν εμάς τους Ισραηλίτες απώλεσε και αφάνισε φέροντάς τους με βία μέσα στη θάλασσα και εκι τους καταπόντισε ενώ σε μας έγινε βοηθός και σκεπαστής σε σωτηρία μας σκέπασε ως αετός με τις πτέρυγες της προνοίας του και διαφύλαξε ακαταπόντιστους στη θάλασσα μέσα κι είναι σύνηθες στην ΑΓ να λέει εγένετο με όνομα μαζί αντί ρήματος κατά περίφραση.
λέγοντας ούτος μου Θεός εδώ με τη δεικτική αντωνυμία φανερώνει το ακοινώνητο που χει ο Θεός ο αληθής με τους ψευδώνυμους των Αιγυμπτίων κι αυτός είναι μόνο Θεός μου κι όχι άλλοι εκείνοι που λάτρευαν εκεί στην Αίγυπτο κι αυτόν θα δοξάσω και προσκυνήσω και λατρέψω καθώς από τον ίδιο προστάζομαι Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και Αυτώ μόνον λατρεύσεις κι Αυτός είναι ο Θεός του πατρός μου Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ που γνώριζαν κι οι προπάτορές μας και λάτρευαν Θεό αληθινό ώστε κι εμείς οι απόγονοί τους θα τον υψώσουμε γνωρίζοντας Αυτόν Θεό αληθινό και κτίστη και ποιητή του παντός υπεράνω όλης της ορατής και αοράτου κτίσεως κι αϊδιο και άχρονο και όχι καινούργιο και χρονικό και για τούτο και από την πολλή μας τη χαρά τα ίδια λόγια θα λέμε πως θα τον δοξάσουμε και υψώσουμε που ναι σχεδόν ίδια διηγούμενοι τις ευεργεσίες που μας ενέργησε και κηρύττοντας τα θαυμάσια έργα του που μας λύτρωσε από τόσους και τόσους κινδύνους.
Και κάθε χριστιανός πρέπει να δοξάζει τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό όχι μόνο με δια λόγων ύμνους και δοξολογίες κηρύττοντάς τον αληθή Υιό Θεού και Θεό αληθινό εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα και ου ποιηθέντα προ πάντων των αιώνων αλλά και δια έργων φυλάττοντας όλες τις θείες του εντολές κι εργαζόμενος κάθε αρετή αφού με τέτοιο τρόπο δοξάζεται ο Δεσπότης Θεός καθώς είπε ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων όπως ίδωσι υμών τα καλά έργα και δοξάζωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς. Και πρέπει προς τούτοις να υψώνει κάθε χριστιανός το Θεό αλλά πώς; Αν δε φρονεί ταπεινά και ευτελή όπως πλούτος και δόξα και ηδονές και λοιπά γήινα και χαμαίζηλα αλλά έχει διάνοια υψηλή και ζητεί τα άνω και ουράνια τα άνω φρονείτε και μη τα επί της γης κι αν έτσι υψώνει και δοξάζει ο χριστιανός τον Θεό κι ο Θεός αμοιβαίως τον υψώνει και αντιδοξάζει το χριστιανό δεξιά Κυρίου ύψωσέ με και τους δοξάζοντάς με δοξάσω.
3. Ο Κύριος που συνέτριψε τον αισθητό πόλεμο που ξεσήκωσαν εναντίον μας οι Αιγύπτιοι κι όχι καμιά ανθρώπινη βοήθεια και πόλεμοι κι οι πολέμιοι κατά συνεκδοχή και μετωνυμία έργο αντί εργαζόμενων τους οποίους λοιπόν συνέτριψε κατατσακιζοντάς τους με άμαξες και τροχούς αρμάτων καταποντίζοντάς τους κι αφανίζοντάς τους μέσα στη θάλασσα κι αυτός δια πραγμάτων και θαυμάτων που έκανε έχει όνομα Κύριος δηλαδή απολύτως αυθέντης και εξουσιαστής όλων απλώς κτισμάτων καθώς μόνος είπε στο Μωυσή κι αυτό δανείστηκε κι ο Δαβίδ πβ΄/82οςκαι γνώτωσαν ότι όνομά Σοι Κύριος συ μόνος ύψιστος επί πάσαν την γην αλλά αρμόζει και στους χριστιανούς να το λένε γιατί κι ο πόλεμός τους συγκροτείται υπό δαιμόνων νοητός και αόρατος πολλά χειρότερος και δεινότερος από αισθητό και ορώμενο και γιατί οι συγκροτούντες δεν είναι σωματικοί και φανεροί αλλά δεν τους βλέπουμε που ναι ασώματοι και αόρατοι και πάλι δε γίνεται πόλεμος για φθαρτά και γήινα αλλά αθάνατα και ουράνια ουκ έτσι η πάλη ημίν προς αίμα και σάρκα αλλά προς αρχές και εξουσίες και κοσμοκράτορες σκότους του αιώνος τούτου κα πνευματικά πονηρίας εν τοις επουρανίοις αλλά και γιατί ο πόλεμος αυτός δεν είναι προσωρινός καθώς των επί γης αλλά παντοτεινός κι ασχόλαστος και για τούτο και μεις πρέπει να αγωνιστούμε προς τις εξουσίες και αρχές και αφανείς διώκτες και τυράννους κι πνευματικά πονηρίας πνεύματα εν τοις επουρανίοις και για τα επουράνια και αυτός ο πόλεμος δεινός κι αυτή παράταξη μεγάλη και το τρόπαιο μέγα.
Για τούτο αν ο Κύριος με μυστικό και κρύφιο τρόπο δεν πολεμήσει προς βοήθειά μας στον αόρατο πόλεμο κι αν δε συνέτριβε νοητούς εχθρούς μας με την ακαταμάχητη δύναμή του ποιος από μας τους ασθενείς κι αδύνατους μπορούσε αντιπολεμήσει τέτοιους δυνατούς πολεμίους; Βέβαια ουδείς εν χειρί κρυφαία πολεμεί Κύριος επί Αμαλήκ από γενεών εις γενεάς και καθώς οι αισθητοί Αιγύπτιοι και Φαραωνίτες αισθάνθηκαν τη δύναμη του Θεού πολεμούσα μαζί τους έτσι κι οι νοητοί δαίμονες αισθάνονται το μυστικό πόλεμο που κάνει ο Κύριος υπέρ ημών εναντίον τους και συντρίβονται και αφανίζονται κι έτσι κι εμείς γινόμαστε τροπαιούχοι και νικητές και χρωστάμε να προσφέρουμε στον αρχιστράτηγό μας Κύριο επινίκιο και ευχαριστήριο ύμνο αυτόν εδώ με αγαλλίαση καρδιάς λέγοντας Κύριος συντρίβων πολέμους Κύριος όνομα αυτώ.
Τις αισθητές άμαξες του τότε Φαραώ και τη δύναμή του δηλαδή τα στρατεύματά του με τα οποία συνίσταται η βασιλική δύναμη έριξε ο Θεός μέσα στην Ερυθρά θάλασσα και τα καταπόντισε ενώ τις νοητές άμαξες του αοράτου Φαραώ διαβόλου άτοπες πράξεις κι ομοίως και τη νοητή του τη δύναμη που ναι πάθη ατιμίας και ξεσηκώνει εναντίον τους όσων φοβούνται το Θεό όλα αυτά λοιπόν ρίχνει ο Θεός μέσα στη θάλασσα των δακρύων και κατανύξεως του μετανοούντος καταποντίζοντας και αφανίζοντάς τα κι έτσι κάνει και αυτόν να επιβαίνει επί ασπίδα και βασιλίσκο και πάσα τη δύναμη του εχθρού.
Επίλεκτους αναβάτες ονομάζει τους διαλεκτούς του Φαραώ και τριστάτες τρεις ιστάμενους μέσα σε κάθε άμαξα που ήταν τότε μεγάλες ώστε ένας να κυβερνά τα χαλινάρια των αλόγων που έσυραν την άμαξα κι άλλοι δυο πολεμούσαν αλλά και δυνάμενοι ήταν να πολεμούν με τρεις πολεμίους κι αντικαθιστούσαν ο ένας τον άλλο κι άλλως άλλοι ερμηνεύουν.
Και καθώς ο Θεός τους καταπόντισε παρομοίως και τους νοητούς διαβόλου μέσα στη νοητή θάλασσα του αγίου Βαπτίσματος και το ύδωρ των δακρύων και τότε τριστάτες δαίμονες που ίστανται στα τρία μέρη της ψυχής λογιστικό και θυμικό και επιθυμητικό και το πρώτο κινούν σε βλάσφημους λογισμούς και αιρετικούς κατά του Θεού και το δεύτερο σε πονηρούς εκδικήσεως όσων μας έβλαψαν ή ατίμασαν με λόγο ή έργο και το τρίτο πορνείας και μοιχείας και άλλες σαρκικές ακαθαρσίες.
Επειδή οι Φαραωνίτες και Αιγύπτιοι ήταν βαρύτροι από λίθους και αναισθητότεροι και δεν είχαν φρόνημα ελαφρό και υψηλό κανένα ούτε και μπορούσαν να αεροπορήσουν και να φανταστεί ο νους τους κανένα μετέωρο και ουράνιο και τούτο βυθίστηκαν σαν πέτρα βαρειά μέσα στη θάλασσα και δικαίως το παθαν επειδή ωσεί φορτίον βαρύ εβαρύνθησαν αυτών αι αμαρτίαι και για τούτο και ως βαρύς λίθος καταβυθίστηκαν και πάλι επειδή σε βάθος κακών ήρθαν καταφρόνησαν όταν έρθει ασεβής εις βάθος κακών καταφρονεί και κατέβηκαν για τούτο στο βάθος της θαλάσσης.
Δεξιά και βραχίων η ΑΓ ονομάζει τον Υιό κι ομοίως και δύναμη Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν και χειρ η ενέργειά του και δεξιά η αγαθή του ενέργεια και άρα Χριστός η δεξιά του Υψίστου η πάντα δυνάμενη να κάνει κι εργάτις εξαισίων θαυμάτων κι αύτη η ανίκητη δύναμη και αγαθή θεία ενέργεια δοξάστηκε γιατί τότε παλιά συνέτριψε τον Φαραώ και τα στρατεύματά του και τώρα στους εσχάτους χρόνους το σατανά και πάσα τη δύναμή του.
7. Ο Θεός φύσει ανώτερος από κάθε πάθος κι οργή κι η ΑΓ συνήθως ονομάζει θεία οργή την τιμωρητική του τη δύναμη και κίνηση εναντίον αμαρτωλών και αξίων τιμωρίας κι έτσι ονομάζονται κι οι άγγελοι που υπηρετούν στη θεία οργή απέστειλεν εις αυτούς οργήν θυμού αυτού θυμόν και οργήν και θλίψιν αποστολήν δι’ αγγέλων πονηρών –οζ΄/77ος κι ο ργή και ο θυμός του είναι ζέση περικαρδίου αίματος καθώς ορίζεται των ζώων και ανθρώπων αλλά ο Θεός ούτε σώμα είναι ούτε κι ο θυμός του και οργή πάθος και για τούτο αποστελλομένη οργή Θεού η τιμωρία που δίδει στους αμαρτωλούς καθώς στους Φαραωνίτες και Αιγυπτίους και τους κατέφαγε κι αφάνισε καθώς κι η φωτιά κατατρώει κι αφανίζει καλαμιά και άχυρο.
8. Πνεύμα Θεού εδώ ο άγγελος που υπηρετεί στην τιμωρία κατά των Αιγυπτίων και ο βίαιος και δυνατός άνεμος του Ν επήγαγε Κύριος την θάλασσαν εν ανέμω νότω βιαίω όλην την νύκτα και εποίησε την θάλασσαν ξηράν και διεσχίσθη το ύδωρ και ο σφοδρότατος Ν το νερό σώρευσε σε δυο μέρη σαν τείχος πήζοντας από το ένα και το άλλο και στάθηκε ακίνητο και το μέσο της θαλάσσης που χτύπησε ο Μωυσής τη ράβδο ξέρανε και το έκανε στράτα πλατειά και ευρύχωρη.
9. Βλέποντας ο εχθρός Φαραώ και τα στρατεύματά του πως έγινε στράτα στο μέσο των δυο σχισμένων μερών της θαλάσσης νόμισε ο ασύνετος πως έγινε να περάσει κι αυτός και να μπορέσει να κυνηγήσει τους υιούς Ισραήλ και είπε εγώ θα πιάσω τους φυγάδες Εβραίους και θα πάρω και σκύλα από αυτούς και κούρση πολλά ώστε να χορτάσω κι άλλους θα πιάσω ζωντανούς και θα χω υποχείριους και σκλάβους.
10. Πνεύμα Θεού εδώ ο Ν άνεμος καθότι κτίσμα και ποίημα Θεού επήγαγε Κύριος την θάλασσαν εν ανέμω νότω βιαίω όλην την νύκτα και δικαίως ψάλλουμε εδώ ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου Κύριε –ργ΄/103ος - κι άλλως πάλι πάντα δύνασαι αδυνατεί δέ σοι ουδέν και μετασκευάζει και μεταβάλλει ο παντοδύναμος Θεός τις φύσεις των στοιχέιων στα εναντία καθώς θέλει και βούλεται γιατί το Ν τον άνεμο που ναι φύσει υγρός σώρευσε το ύδωρ της θαλάσσης σε δυο μέρη και ξέρανε τον υγρό βυθό και πέρασαν έτσι από εκεί πεζοί οι Ισραηλίτες και πάλι με τον ίδιο Ν κίνησε το σωρευμένο ύδωρ της θαλάσσης κι έτσι τους σκέπασε τους Αιγυπτίους εκείνους και βλέπε αγαπητέ επειδή ήταν φορτωμένοι από ανομία που ναι βαρειά σαν καντάρι μολύβου και ιδού τάλαντον μολύβου εξαιρόμενο και ιδού γυνή μία εκάθητο εν μέσω του μέτρου αύτη εστιν η ανομία κι επειδή λοιπόν κείνοι ήταν αμαρτωλοί και φορτωμένοι από βαρειά σαν το μολύβι αμαρτία γρήγορα βυθίστηκαν στο νερό με μεγάλη γρηγοράδα. Αλλά καθώς βυθίστηκαν αυτοί στη θάλασσα που ήταν αμαρτωλοί έτσι κι όλοι οι χριστιανοί από δω δεν εκτινάξουν το βαρύ φορτίο της αμαρτίας δια μετανοίας παρά πεθαίνουν μαζί του φορτωμένοι θα καταβυθιστούν στην θάλασσα και λίμνη ασβέστου πυρός κολάσεως και ει τις ουχ ευρέθη εν Βίβλο ζωής γεγραμμένος εβλήθη εις την λίμνην του πυρός.
11. Το τίς αντί ουδείς και ποιος λέει ανάμες στους ψευδώνυμους θεούς των εθνών ή ανάμεσα στους κατά χάρη θεούς γενομένους αγγέλους και ανθρώπους θα βρεθεί όμοοιος με σένα Κύριε; βέβαια ουδείς. Γιατί ούτε εν δυναστείαις και δυνάμεσι και αγιασμώ δύναται να ναι κανείς ίσος με σένα δεδοξασμένος εν αγίοις ή τουλάχιστον να ομοιωθεί με σένα τον ασύγκριτο και επειδή δε συγκρίνονται ένα με άλλο όσα κατά φύση ασύγκριτα ούτε ποιήματα με τον ποιητή τους ούτε μη όντα με τον αεί όντα Θεό κι ας παράχτηκαν στο είναι γιατί αυτός υπερβαίνει όλα τα όντα καθ’ όλες τις τελειότητες με ασύγκριτες υπεροχές αλλά τι λες Μωυσή; Βρίσκεται στα κτίσματα ομοιότητα με το Θεό; Όχι κατά σύγκριση η ομοιότητα αυτή αλλά επειδή μιλώ προς Ιουδαίους που είχαν μεγάλη υπόληψη δαιμόνων και ψευδωνύμων θεών και για τούτο κι εδώ συγκατέβηκε στην ασθένειά τους και λάλησε περί του ασυγκρίτου Θεού με τέτοιο ταπεινό τρόπο διδασκαλίας.
12. Η δεξιά χείρ του Θεού πάλαι συστέλλονταν για τη φυσική χρηστότητα του Θεού και μακροθυμία και δεν εξαπλώθηκε εναντίον των Αιγυπτίων και αν και παίδεψε αυτούς πρότερα με τις δέκα πληγές και τιμωρίες μόλο τούτο δεν τους θανάτωσε εντελώς κι επειδή όμως κι αυτοί οι σκληροκάρδιοι δε διορθώθηκαν με τόσες και τόσες πληγές αλλά λησμόνησαν και κυνήγησαν κατόπιν τους Εβραίους και εισήλθαν τολμηρώς μέσα στη θάλασσα και τη μακροθυμία του Θεού καταφρονώντας δε θέλησαν να σωφρονιστούν. Και για τούτο θησαύρισαν στον εαυτό τους τη θεία οργή εν ημέρα οργής και τους κατάπιε η γη αφού η θάλασσα τους ξέβρασε τα νεκρά και πνιγμένα τους σώματα έξω στην άμμο την παραθαλάσσια έκανε τους Εβραίους να κουρσεύουν πρότερα και να πάρουν χρήματα κι άρματα και ό τι πολύτιμο είχαν με σκοπό να μη νομίσουν πως κατά φαντασία φάνηκαν έμπροσθέν τους νεκρά τα σώματά τους κι ακολούθως και να μη λησμονήσουν και το θαύμα γρήγορα αλλά δια κουρσεύσεως να καταλάβουν πως ήταν αληθώς και πραγματικώς σώματα και εκ τούτου να θυμούνται πάντοτε την ευεργεσία αυτή που τους έκανε ο Θεός.
Κι αφού τα αφαίρεσαν από πάνω τους και κατά θεία οργή σχίστηκε η γη και χάσμα μέγα άνοιξε και κατέβασε στον Άδη και αφανή έκανε στα μάτια των Εβραίων και τούτο το μέγα θαύμα με μικρό λόγο ο Μωυσής γράφει κατέπιεν αυτούς η γη και παράδειγμα ζωντανό αθλίων και αμετανόητων αμαρτωλών οι Αιγύπτιοι αυτοί γιατί κι αμαρτωλοί μετά τη μέλλουσα κρίση θα κατέβουν σύσσωμοι στη γέεννα του πυρός και κει θα κολάζονται ψυχή τε και σώματι εις αιώνα αιώνος αν εδώ δεν προφτάσουν να μετανοήσουν γνησίως.
13. Τούτο αληθώς δικαιοσύνη του Θεού να οδηγήσει στην ελευθερία και να διασώσει τον ευσεβή λαό του Ισραήλ που ήταν ξένος ενταυτώ κι επιβουλευόμενος και ο φύσει ελεύθερος ήταν κατασκλαβωμένος παρά των Αιγυπτίων και να επιστρέψει σε Πόλη κατοικητηρίου τον εδώ και κει περιπλανώμενο αφού αυτός είναι ο νόμος του Θεού και η δικαιοσύνη οίδε Κύριος ευσεβείς εκ πειρασμού ρύεσθαι αδίκους δε εις ημέραν κρίσεως κολαζομένους τηρείν.
Παρεκάλεσας και δειβάστασας και παρακίνησες και βάστασες με τη δύνσμή Σου Κύριε το λαό σου Ισραήλ φυλάγοντάς τον σε όλες τις περιστάσεις και τους εχθρούς του τιμωρώντας και στο λαό τους χαριζόμενος πλουσία τη δόση αγαθών ωσότου τους εισέφερες στη γη της επαγγελίας δηλαδή στην Ιερουσαλήμ αφού αυτή ονομάζει εδώ κατάλυμα άγιο κι αναγωγικώς ο ευσεβής λογισμός και των αγαθών πράξεων εργασία στην οποία παρακίνησε ο Θεός τους Ισραηλίτες συμπαθώντας στη νηπιότητα και ασθένειά τους τροποφορώντας δηλαδή υποφέροντας τον τρόπο και την αχαριστία της γνώμης τους καθώς κι ο φιλόστοργος πατέρας υποφέρει τους σκληρούς τρόπους των υιών του και ο αγαθός διδάσκαλος πάλι τη σκληρή γνώμη των μαθητών του.
14. Ωργίσθησαν αντί κλονίστηκαν και ταράχτηκαν τα έθνη όταν άκουσαν τα θαυμάσια ενέργησε ο Θεός στην Αίγυπτο και μάλιστα πως ξέρανε τη θάλασσα και τους Εβραίους σώους κι αβλαβείς διαφύλαξε και τους Αιγυπτίους καταπόντισε και ακούγοντάς τα κι οι αλλόφυλοι κι εθνικοί ταράχτηκαν ελπίζοντας κι αυτό πως τα ίδια θα πάθουν όσα κι οι Αιγύπτιοι και τούτο αληθές ως μαρτυρεί κι η Ραάβ η πόρνη που είπε στους δυο κατασκόπους του Ιησού του Ναυή επίσταμαι ότι έδωκεν υμίν Κύριος την γην αυτή δηλαδή ακηκόαμεν γαρ ότι κατεξήρανε ο Κύριος ο Θεός την Ερυθράν Θάλασσαν από προσώπου υμών ότε εξεπορεύεσθε εκ γης Αιγύπτου αλλά κι οι αλλόφυλοι όταν είδαν την κιβωτό του Θεού έλεγαν ουαί μας! τίς εξελείται εκ χειρός Θεού τούτων; ούτος ο Θεός ο πατάξας την Αίγυπτον εν πάση πληγή και εν τη ερήμω. Ωδίνες η ΑΓ συνήθως λέει κάθε ανυπόφορο πόνο και για τούτο κι εδώ λέει ωδίνες έλαβαν κατοικούντες Φυλιστιείμ δηλαδή τρόμος και φόβος και πόνος κι οδύνη κι ωδίνες κυρίως που λέγονται για εγκύους αλλά εδώ εκ μεταφοράς των κοιλοπονημάτων της ωδίνη και κάθε μεγάλος πόνος και Φιλισιείμ η πόλη Γεθ στην Παλαιστίνη των αλλοφύλων από που κατάγονταν ο γίγαντας Γολιάθ και Γολιάθ ο Φιλισταίος όνομα.
15. Εδώμ και Σηείρ ο Ησαύ αδελφός του Ιακώβ από τον οποίο κατάγονταν οι Ιδουμαίοι κι ερμηνεύεται κόκκινος καθότι γεννήθηκε πρώτος και Μωαβίτες πάλι οι καταγόμενοι από τον Μωάβ υιό του Λωτ κι ερμηνεύεται έντερο πατρός κι αυτοί λοιπόν όταν έμαθαν την παντοδύναμη χείρα του Θεού να υπερασπίζεται και να βοηθά τους Ισραηλίτες κυριεύτηκαν από φόβο μεγάλο κι έγινε τρόμος κι έσπευσαν αντί ταράχτηκαν και θορύβησαν.
Η ΑΓ αδιαφορεί για τους χρόνους κι άλλοτε διηγείται τα μέλλοντα περασμένα κατά το νόμο της προφητείας θαρρώντας πως εξάπαντος θα γίνουν όλα αυτά και άλλοτε πάλι τα περασμένα μέλλοντα και ως μη ακόμα γενόμενα και έσπευσαν και έλαβε και ετάκησαν αντί μελλόντων σπεύσουσι και λήψεται και τακήσονται αφού πορφητικώς λέγονται παρά του Μωυσέως καθότι όταν τα λεγε δεν είχαν τα έθνη μάθει τα θεία θαυμάσια κι ακολούθως δεν είχαν και φοβηθεί ακόμα κι αναγωγικώς πάλι ηγεμόνες Ιδουμαίων και άρχοντες Μωαβιτών κι άλλων ασεβών εθνών ο σατανάς και όλοι οι υποτασσόμενοι σ’ αυτόν δαίμονες ταράχτηκαν και τρόμαξαν όταν σαρκώθηκε ο Δεσπότης Χριστός βλέποντας πως ξεσηκώθηκε εναντίον τους η κραταιά και παντοδύναμη χείρα του Πατρός δηλαδή ο Υιός και για τούτο φώναξαν έα τι ημίν και σοι Υιε του Θεού; ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς; Αφού βλέποντας τον Δεσπότη Χριστό να βαπτίζεται στον Ιορδάνη ποταμό και δια του Βαπτίσματός Του να δείχνει παράδειγμα και σε μας να βαπτιζόμαστε κατακάκησαν οι μιαροί από το φθόνο τους μην υποφέροντας να θεωρούν τη νέα Σιών δηλαδή την εκκλησία του Χριστού να γεννά σε μια μέρα τόσα έθνη καθώς τίς ήκουσε τοιούτον και τίς εώρακν ούτως; Ή ώδινε γη εν ημέρα μιά και ετέχθη έθνος εισάπαξ ότι ώδινε και έτεκε Σιών τα παιδία αυτής.
Αφού καθώς οι Ιδουμαίοι και Μωαβίτες και λοιποί εθνικοί φοβήθηκαν που ο Θεός διέσωσε τους παλιούς Ισραηλίτες από την Ερυθρά Θάλασσα έτσι κι οι νοητοί Ιδουμαίοι κι αλλόφυλοι δαίμονες φοβήθηκαν γιατί οι χριστιανοί οι νέοι Ισραηλίτες διασώθηκαν δια του ύδατος του αγίου Βαπτίσματος αφού η διάβαση των Ισραηλιτών είχε τύπο της κολυμβήθρας και του ύδατος του αγίου Βαπτίσματος που ναι ερυθρό σαν τη θάλασσα κείνη καθό εικονίζεται ο θάνατος του Χριστού που εικονίζεται δια του ερυθρού αίματος αφού όπου θάνατος εκεί και αίμα κι η νεφέλη τύπος του αγίου Πνεύματος παρόντος και ενεργούντος εν Βαπτίσματι την αναγέννησή μας.
16. Θα πέσει στους ανωτέρω αλλοφύλους φόβος υπερβολικός και τρόμος και θα διαμείνουν ακίνητοι σα λίθοι τόσο από το φόβο εκνευρισμένοι όσο και από την υπερβολή της δικής σου δυνάμεως νεκρωμένοι αφού τούτο δηλώνει το απολιθήτωσαν και παρακαλάμε να τους γίνει Κύριε όχι γιατί είμαστε μισάνθρωποι και μισάνθρωποι αλλά για να μη πάθουμε από αυτούς κανένα κακό όταν διαπερνάμε από τους τόπους και όριά τους αφού τούτο δηλώνει έως να περάσει ο λαός σου Κύριε και να πάει στη γη που υποσχέθηκες να του δώσεις δηλαδή στην Παλαιστίνη κι επειδή ανάρμοστο να κακοποιηθούμε από αλλόφυλους εμείς που παραδόξως ελευθερωθήκαμε από τα χέρια των Αιγυπτίων και γίναμε λαός και απόκτημά σου.
17. Σε παρακαλούμε Κύριε να μας φέρεις εμάς τους δούλους σου και να μας ριζώσεις στο όρος Σιών που υποσχέθηκες να δώσεις στους Πατέρες μας Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ και στην κατοικία που χεις έτοιμη να χαρίσεις στο γένος μας δηλαδή στη γη της επαγγελίας που κατειργάσω δηλαδή ευτρέπισες και ετοίμασες με τη δική σου πρόγνωση και δύναμη να ναι κληρονομιά σου και κατοικία και αγίασμά σου και δηλώνει το αγίασμα τον οίκο που χε ο Θεός στην Παλαιστίνη πρώτα δια κιβωτού κι έπειτα στην Ιερουσαλήμ με το ναό του Σολομώντα τον περιβόητο αφού αυτά εδώ αγίασμα ως οίκο αγίας κιβωτού και των περιεχομένων αγίων πλάκες δηλαδή και ράβδο Ααρών και στάμνο μάννα κι επειδή αγίαζαν τους εκεί προσερχομένους.
18. Tις λοιπόν ετοίμασε τη γη της επαγγελίας να τη δώσει στο λαό του Ισραήλ; Ο βασιλεύων εις τον αιώνα Κύριος Ιησούς Χριστός αφού διαμέσου του πάντα τα όντα εποίησε ο Πατήρ και κατέλυσε τις αρχές και εξουσίες και συνέτριψε τις κεφαλές των αοράτων δρακόντων στο ύδωρ και ελευθέρωσε το λαό του από την καταδυναστεία τους.
Κι εδώ ένα θεολογικό δόγμα ξέρουμε κατά την ΑΓ Ον ανώτερο από αιώνες είναι αλλά τι είναι δε λέει κι έπειτα λέει Κύριος βασιλεύων των αιώνων κι επ’ αιώνα και έτι και αποφασίζει ένα πράγμα υπεράνω από τους αιώνες κι αυτό η πάμφωτη του Θεού βασιλεία επειδή δεν είναι θεοπρεπές να πούμε πως η θεία βασιλεία άρχεται ή φτάνεται από αιώνες ή χρόνους αφού προ αιώνων και χρόνων είναι κι αυτή πιστεύουμε πως είναι κληρονομιά σωζωμένων και μονή και τόπος δικαίων καθώς παραδίδει ο αληθής λόγος τέλος όσων λογικών και νοερών κτισμάτων αγγέλων και ανθρώπων που κινούνται με έφεση κι έρωτα στο έσχατο ορεκτό στο Θεό και σε τούτο όταν καταντήσουν παύουν πλέον και καμιά κίνηση δε δέχονται καθότι δεν έμεινε να διαπεραστεί από αυτά ούτε αιώνας ούτε και χρόνος αφού πέρασαν όλα και κατάντησαν στο Θεό που ναι προτύτερα από όλους τους αιώνες κι η φύση των αιώνων δεν έχει φυσική δύναμη να φτάσει.
19. Πάλι επαναλαμβάνει εδώ ο Μωυσής κι όλος ο λαός του Ισραήλ τα ίδια λόγια από υπερβολική χαρά όπως συνηθίζεται να λένε πολλές φορές τα ίδια λόγια παρακινούμενοι από πάθος εσωτερικής χαράς και από σκίρτημα καρδιάς κι έτσι κι αυτοί κι ας είπαν παραπάνω ότι ο Θεός κάλυψε τον Φαραώ κι έριξε αναβάτη και ίππο στη θάλασσα και επήγαγε Κύριος επί τους Αιγυπτίους το ύδωρ της θαλάσσης μόλο τούτο και δω δευτερώνει τα ίδια να χορτάσουν την πολλή χαρά τους και να πλατύνουν την ευχαριστία στο Θεό και τη δοξολογία τους και αυτή η πρώτη αιτία της επαναλήψεως και αρίθμησης όλων κι αλόγων και αναβατών και άμαξες καταποντισμένα όλα.
Κι αναγωγικώς δεύτερη αιτία κι εμείς οι χριστιανοί βαπτιζόμενοι πνίγουμε και καταποντίζουμε μέσα στο ύδωρ του Βαπτίσματος κάθε Αιγύπτιο πάθος και αμαρτία και μόνοι μας ανεβαίνουμε από την αγία κολυμβήθρα χωρίς να σύρουμε μαζί μας κανένα αλλόφυλο αφού τούτο νοούμε με την ιστορία αυτή όπου στη θάλασσα φίλος κι εχθρός αρετή και κακία διαχωρίστηκαν αναμεταξύ τους με ζωή και θάνατο κι ο εχθρός θανατωθηκε καταποντισμένος ενώ ο φίλος του Θεού λυτρώθηκε και ζωοποιήθηκε όπως κι οι χριστιανοί που βαπτίζονται αν αμαρτήσουν πάλι μετά από Βάπτισμα σμίγουν με τη ζύμη της κακίας και πάλι έχουν στρατεύματα πάθη πονηρών δαιμόνων αλλά βέβαια δεν αισθάνθηκαν τη μυστική δύναμη και ενέργεια που χει το ύδωρ του αγίου Βαπτίσματος έργο κι αποτέλεσμα να θανατώνει το νοητό Φαραώ σατανά και τους νοητούς Αιγύπτιους δαίμονες ενώ οι χριστιανοί και μετά το Βάπτισμα έχουν πάλι ζωντανούς τους εαυτούς τους και τους κατατυραννούν με πάθη και αμαρτίες.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ
ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2017