KHΠΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΩΔΩΝ
B΄ ΩΔΗ
ΩΔΗ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ
Ως αετός σκεπάσαι νοσσιάν αυτού... Εθήλασαν μέλι εκ πέτρας (β΄μέρος)
11.Ο μέλας αετός που καλείται και μελανεαετός κατά τον σταγειρίτη έχει τόση πολλή φιλοστοργία στα τέκνα του ώστε παίρνοντάς τα με τις πτέρυγές του τα βάλλει πάνω στους ώμους του που ονομάζει μετάφρενα και έτσι λίγο λίγο τα ανεβάζει στο ύψος του ουρανού και με τέτοιο τρόπο τα μαθαίνει να πατάνε άφοβα στα ψηλά κι αυτό το ομοίωμα του αετού μεταχειρίζεται εδώ ο προφήτης για να δείξει την πατρική κι άκρα φιλοστοργία που έδειξε ο Θεός στο λαό του Ισραήλ επειδή ο των όλων Δεσπότης σήκωσε στους ώμους Του τους Ισραηλίτες ως αετός τα τέκνα του και τους αναβίβασε στο ύψος της πνευματικής θεωρίας κάνοντάς τους όσο από μέρους Του ουρανοπολίτες και σκέπη κι αντίληψη χαρισάμενός τους και για τούτο κι ο Δαβίδ σχεδόν το ίδιο έλεγε περί του εν βοηθεία κατοικούντος του Υψίστου εν τοις μεταφρένοις Αυτού επισκιάσει σοι και υπό τας πτέρυγας Αυτού ελπιείς –κόππα/100ός.
Τούτο είναι αρμοδιότατο και σε μας τους χριστιανούς διατί κι ο Δεσπότης μας Χριστός που είναι αληθινά Ο αετός Ο μέγας Ο Αετός ο Μέγας και μεγαλοπτέρυγος κατά τον προφήτη ήρθε επί της ης και σύστησε την εκκλησία Του την αγία των πιστών σα νοσσιά όχι μόνο σκεπάζοντάς την με τις πτέρυγες της θείας Του προνοίας αλλά και μην επιτρέποντας να βλαβεί από τους εχθρούς της και ιδού Εγώ μεθ’υμών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος παρά και λαβαίνοντας τη δική μας φύση στην υπόστασή Του και υψώνοντάς την στους ώμους Του το πλανηθέν δηλαδή πρόβατο το αναβίβασε στους ουρανούς. Αλλά τι λέω; Και τις ίδιες Του τις πτέρυγες έδωσε ο Αετός Χριστός στην εκκλησία Του και σε κάθε χριστιανό δηλαδή τις δυο Του διαθήκες την ΠΔ και την ΚΔ. καθώς γράφεται στην Αποκάλυψη και με τις πτέρυγες αυτές πετά κάθε χριστιανός και αναβαίνει στα ύψη της πνευματικής θεωρίας και γνώσεως και εντρανίζει τις νοερές του Ηλίου του υπερουσίου ακτίνες καθώς και τα γνήσια τέκνα του Αετού καθαρώς εντρανίζουν –έντονα κοιτάζουν- στις ακτίνες του αισθητού ηλίου και για τούτο γράφηκε οι υπομένοντες τον Θεόν αλλάξουσι ισχύν πτεροφυήσουσιν ως αετοί δραμούνται και ου κοπιάσουσι και βαδιούνται και ου πεινάσουσι και πάλι και πετασθήσονται ως αετός πρόθυμος.
12.Ο Θεός ο αληθής και μόνος Κύριος κυβερνούσε κι οικονομούσε το λαό του Ισραήλ και θεός άλλος ψευδώνυμος των εθνών δε λατρεύονταν από αυτούς επειδή ποια ένωση έχει ο Θεός με τον ψευδή και ποια κοινωνία ανάμεσα σε σκότος και το φως; Και ποια συμφωνία κι ένωση ο Χριστός με το Βελίαρ; Βέβαια ουδεμία. Αρμόζει το ρητό αυτό και σε μας τους χριστιανούς γιατί όποιος αγαπά να κυβερνά και να εξουσιάζει τον εαυτό του μόον ο Κύριος αυτός δεν πρέπει να συγκοινωνεί με κανένα άλλο Θεό δηλαδή με κανένα πάθος ή δαίμονα γιατί όπου είναι το ένα εκεί πρέπει να λείπει το άλλο και για τούτο Κύριος μόνο ήγε αυτούς και ουκ ήν μετ’ αυτών Θεός αλλότριος και βλέπεις του ενιαίου και μόνου τη δύναμη αλλά πώς ουκ ήν μετ’ αυτών Θεός αλλότριος εφόσον μόνος αυτούς ήγε ο Κύριος; Επειδή ο Κύριος άγει και κυβερνά κείνους που ακολουθεί κανείς σ’ αυτόν και επιστρέφει λοιπόν αν κι εμείς οι χριστιανοί θέλουμε να μην έχουμε μαζί μας κανένα άλλο Θεό δηλαδή δαίμονα ή πάθος ανάγκη είναι να ακολουθούμε με νοερά και καρδιακή επιστροφή στον ένα και μόνο Κύριο για να φανεί και λόγου μας πως λέγεται το ρητό Κύριος μόνος ήγε αυτούς και ουκ ή μετ’ αυτών Θεός αλλότριος.
13.Γη εδώ της Επαγγελίας και το ανεβίβασε και το εψώμισε είναι αντί μελλόντων δηλαδή αντί αναβιβάσει και ψωμίσει επειδή ακόμα δεν είχαν φάει οι Εβραίοι από τα γεννήματα της γης εκείνης αλλά τρέφονταν με το μάννα μόνο προτού να διαπεράσουν τον Ιορδάνη κι ας δοκίμασαν από μέρους τα αγαθά της γης εκείνης δια των δώδεκα κατασκόπων ώστε ο Θεός λοιπόν θα αναβιβάσει τους Ισραηλίτες στη δύναμη δηλαδή στην παχειά και λιπαρή γη της Παλαιστίνης και θα τους θρέψει με τους καρπούς των χωραφιών της κι αρμόζει και σε μας τους χριστιανούς αναγωγικώς το ρητό τούτο διατί ο Δεσπότης μας Χριστός μας αναβίβασε δηλαδή υψηλότερους μας έκανε από τη γη αυτή και τα γήινα θελοντας να μην ενθυμούμαστε κανένα ταπεινό και χαμαίζηλο αλλά να μεταστήσουμε το νου μας από τη γη αυτή στην επηγγελμένη κείνη τη γη που κληρονομούν οι πραείς μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσι τη γη κι άλλως επί το ύψωμα της γης τους αναβίβασε και μας ψώμισε ο Χριστός και γεννήματά των αγρών τους που είναι γεμάτοι από κάθε πνευματική ευωδία και τους οποίους ευλόγησε ο Κύριος η οσμή του υιού Μου ως οσμή αγρού πλήρους ον ευλόγησε ο Κύριος κι αγροί οι κατά μέρος του Χριστού εκκλησίες και γεννήματά τους οι καρποί του αγίου Πνεύματος που τις γεωργεί ο ουράνιος Γεωργός είναι τα θεία μυστήρια του σώματος και αίματος του Κυρίου με τα οποία ψωμίζει και μας τρέφει τους πιστούς Του χριστιανούς τα ποικοίλα και διάφορα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος τα οποία και καρποί του Πνεύματος λέγονται κι ο πολυειδής χορός των θεουργός των αρετών από τις οποίες αυξάνει και δυναμώνεται πάς Χριστιανός.
Εδώ απορεί ο χρυσορρήμων και λέει πως πουθενά στην ΑΓ δε λέει πως έβγαλε ο προφήτης μέλι από την πέτρα αλλά πανταχού νερό γράφει και ποταμούς ώστε τι λοιπόν θέλει να φανερώσει το λεγόμενο; Κι αποκρίνεται πως η δίψα κάνει να φαίνεται γλυκύτατο το ποτό κι ας είναι κι απλό νερό το πινόμενο κι επειδή λοιπόν οι Ισραηλίτες διψασμένοι και ξεραμένοι και κεκοπιακότες από την πολλή την οδοιπορία κι έπεσαν με μεγάλη επιθυμία στο ψυχρό κείνο νερό εκ πέτρας αναβλύζον κι από δω ο προφήτης θέλοντας να παραστήσει την ευχαρίστση τη μεγάλη από κείνο που τους προξένησε κι ότι σε όσους μετά από δίψα πίνουν μιμήθηκε του μελιού τη γλυκύτητα και για τούτο και μέλι το νερό ονόμασε όχι γιατί μεταβλήθηκε δηλαδή η φύση του νερού σε μέλι αλλά γιατί η θερμή διάθεση όσων διψούν έκανε το νερό γλυκύτερο κι από το μέλι.
Κι αναγωγικώς νοούμενο πάλι το ρητό η πέτρα είναι ο Χριστός και μέλι εκ του Χριστού προερχόμενο οι πλήρεις χάριτος διδασκαλίες Του κι οι γλυκύτεροι μέλιτος λόγοι Του που προήλθαν από το πανάγιό Του στόμα για την οποία γλυκύτητα και χάρη λέχθηκε πως εθαύμαζον οι όχλοι επί τοις λόγοις της χάριτος τοις εκπορευομένοις εκ του στόματος Αυτού κι αυτούς τους λόγους που γράφει το ευαγγέλιο θηλάζουν όλοι οι χριστιανοί καθεκάστη και δι’ αυτών τρέφονται πνευματικώς κι αυξάνουν ωσότου φτάσουν σε άνδρα τέλειο και μέλι και το ζωοποιό και γλυκύτατο αίμα που έτρεξε από τη λογχόνυκτη πλευρά της νοητής Πέτρας του Σωτήρος που ακριβώς θηλάζουν ως άκακα νήπια δια της μεταλήψεως άπαντες οι ορθόδοξοι.
Έλαιο παρομοίως λέγεται και νοείται το νερό που εξήλθε από την πληγείσα υπό του Μωυσέως πάτρα το οποίο θήλασαν όπως έξωθεν νοείται οι Ισραηλίτες και φάνηκε σα λιπαρό και παχύ λάδι σ’ αυτούς γιατί καθώς τρώγεται το έλαιο και λιπαίνει κι ιλαρύνει τα πρόσωπα όσων το τρώνε ενώ ήταν πριν σκυθρωπά και ξερά και κατηφή του ιλαρήναι πρόσωπον εν ελαίω –ργ΄/103ος- έτσι και το νερό κείνο που ήπιαν οι διαψασμένοι Ισραηλίτες λίπανε το πρόσωπά τους και ιλάρυνε που ήταν πριν σκυθρωπά και ξερά και τραχέα.
Κι αρμόζει και σε μας τους χριστιανούς αναγωγικώς γιατί καθώς το αισθητό έλαιο είναι θρεπτικό αισθητού φωτός που μας προξενήθηκε από τη στερεά Πέτρα που είναι ο Χριστός μας τρέφει το φως των αρετών και από δω φωτιζόμενοι από αυτό στην ψυχή λαμπρότεροι και χαριέστεροι γινόμαστε και για τούτο πρέπει να αυξάνουμε το έλαιο της πίστεως διαμέσου των καλών μας έργων κι έτσι να το έχουμε στις λαμπάδες των ψυχών μας ώστε να μη σβήσουν και μας αφήσουν στο σκότος όπως το παθαν οι μωρές Παρθένες και έλαιο πάλι και το άγιο Έλαιο που αλειφόμαστε στο Βάπτισμα και το άγιο Μύρο που κατασκευάζεται από αυτό αλλά ομοίως και το θείο ευχέλαιο που αποκτήσαμε εκ της θείας Πέτρας δηλαδή του Ιησού Χριστού.
14.Κι εδώ νοείται από κοινού εθήλασαν οι Ισραηλίτες δηλαδή θήλασαν κι έφαγαν από βόδια το εξαίρετο επομένως και κάλλιστο βούτυρο στη γη της Επαγγελίας και γάλα από πρόβατα και νοούνται κι αλληγορικώς πως δηλαδή βούτυρο και γάλα τροφή που αρμόζει σε νήπια επειδή από το γάλα συνίσταται το βούτυρο και για τούτο κι ο απόστολος έλεγε ως νήπια εν Χριστώ γάλα σας πότισα και άρα βόες οι απόστολοι και πάλι ο απόστολος λέει αλληγορικώς μη βοών μέλει ο Θεός; Ή για μας πάντως λέει; Κι ομοίως και τα πρόβατα απόστολοι όπως τους κάλεσε ο Κύριος στο ευαγγέλιο ιδού Εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων και τούτων των νοητών βοών και προβάτων δηλαδή αποστόλων το γάλα και τις διδασκαλίες θηλάζουν ως νήπια όλοι οι χριστιανοί και διαμέσου τους τρέφονται και φτάνουν σε μέτρο ηλικίας του Χριστού και για τούτο κι ο κορυφαίος παρακινεί πάντες τους ορθοδόξους να αποστραφούν κάιε πονηρία και να ποθήσουν το λογικό τούτο γάλα αποθέμενοι πάσαν κακίαν και πάντα δόλον και υποκρίσεις και φθόνους και πάσας καταλαλιάς ως αρτιγέννητα βρέφη το λογικόν και άδολον γάλα επιποθήσατε ίνα εν αυτώ αυξηθείτε.
Κι εδώ απορώντας γιατί λέει ο προφήτης πώς οι Ισραηλίτες έφαγαν στέατα δηλαδή ξύγγια προβάτων και ταύρων σε καιρό που ο προφήτης δια προσταγής Θεού νομοθέτησε στο λευιτικό να μη τρώνε ξύγγι αλλά να καίνε εις οσμήν ευωδίας τω Κυρίω; Παν στέαρ βοών και προβάτων και αιγών ουκ έδεσθε πας ο εσθίων στέαρ από των κτηνών ως προσάξει από αυτών κάρπωμα Κυρίω απολείται η ψυχή εκείνη εκ του λαού αυτής και πάλι και ανοίσει ο ιερεύς το στέαρ εις οσμήν ευωδίας τω Κυρίω και λύνοντας λοιπόν την απορία λεέι πως διαμέσου του ξυγγιού φανερώνει ο προφήτης αναγωγικώς της ευεξία και παχύτητα και δύναμη των αγίων και μαλιστα των ιερών αποστόλων και για τούτο και οι χριστιανοί απόλαυσαν την ένθεη διδασκαλία και ενταυτώ απόλαυσαν και την πνευματική τους ευεξία και δύναμη δηλαδή οι χριστιανοί απόλαυσαν τα χαρίσματα των αποστόλων και αγίων και οι άγιοι και οι ιεροί απόστολοι ήταν αρνία Χριστού για τη νηπιότητα και ακακία τους εν Χριστώ κι αυτοί ήταν και κριάρια και ταύροι ως προεστώτες και αρχηγοί της ποίμνης του Χριστού και της εκκλησίας των πιστών κι αυτοί ήταν και υιοί ταύρων καθό μόσχοι και υπόταξαν στο Θεό τον αυχένα τους.
Οι Ισραηλίτες λοιπόν έφαγαν και χόρτασαν από το ξύγγι των νεφρών του πυρού δηλαδή σταριού και έπιναν και οίνο από το αίμα του σταφυλιού και εκ μεταφοράς λέγονται όλα αυτά γιατί ξύγγι και νεφρούς σταριού το παχύτερο και καλλίτερο άλευρο σίτου σεμίδαλι κοινώς ονομαζόμενο καθώς ξύγγι και νεφροί το καλύτερο και παχύτερο μέρος του ζώου κι ομοίως και άιμα σταφυλής το καλό κρασί για την ομοιότητα που χει το κρασί με το αίμα και γιατί καθώς η φλέβα κόβεται και εκβάλει αόμα έτσι και το σταφύλι τον αιματόχρου οίνο.
Κι αλληγορικώς νοούμενο καθότι οι χριστιανοί εμείς δηλαδή όχι μόνο απολαμβάνουμε την πνευματική διδασκαλία του Ιησού Χριστού αλλά και της Τραπέζης των Μυστηρίων Του μετέχουμε και μεταλαμβάνουμε το ξύγγι των νεφρών του σταριού δηλαδή το ζωοποιό και πανακήρατο σώμα Του που ναι ο πνευματικός και ουράνιος άρτος ο οποίος στηρίζει νοητώς την καρδιά του ανθρώπου και κοινωνώντας και το αίμα της σταφυλής δηλαδή το τίμιο αίμα του Κυρίου που είναι ο οίνος που ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου και ο εκ της αληθινής αμπέλου γινόμενος ο Κύριος δηλαδή που είπε Εγώ ειμι η άμπελος η αληθινή.
15.Ο χορτασμός των βρωμάτων και η πλησμονή της κοιλιάς φυσικά και παχαίνει ρο σώμα και σκληραίνει την καρδιά και σάρκα την κάνει την ψυχή ενώ η παχύτητα πάλι και σκληρότητα της καρδιάς προξενεί καταφρόνηση ευεργεσιών του Θεού ψυχή εν πλησμοσύνη ούσα κυρίοις εμπαίζει και ψυχή όμως ενδεεί και τα πικρά γλυκέα φαίνεται...μέλι ευρών φάγε το ικανόν μήποτε εμπλησθείς εξεμέσης. Και τούτο το ίδιο ακολουθεί και στα πνευματικά αγαθά και χαρίσματα του Θεού γιατί η πλησμοσύνη των πνευματικών χαρισμάτων έχει συνήθως πρόξενη στην ψυχή την οίηση κι η οίηση πάλι προξενεί την πλάνη και εκείνη πάλι την πτώση και για τούτο λένε οι Πατέρες πως δεν πρέπει κανείς να καταγίνεται στην θεωρητική φιλοσοφία με υπερβολή επειδή οι υπερβολές κι ελλείψεις της αρετής πάντοτε κακίζονται καθότι εκ δαιμόνων.
συνήθως ο διάβολος γυρίζει αντίστροφα τα πράγματα γιατί έπρεπε όσο κανείς λαβαίνει περισσότερα αγαθά παρά του Θεού τόσο περισσότερο να ταπεινώνεται και να γίνεται προς Τον ευεργέτη ευχάριστος αλλά εκ συνεργείας του μισοκάλου ακολουθεί σε μερικούς ανόητους όλο το εναντίο και όσο αυτοί λαμβάνουν περισσότερα αγαθά παρά του Κυρίου τόσο περισσότερο αχάριστοι γίνονται καθώς το έπαθαν τούτο οι Ισραηλίτες οι οποίοι παχύνθηκαν από τα σωματικά αγαθά και τότε άφησαν το Θεό που τους έκανε και αποστάτησαν από το Σωτήρα και Λυτρωτή τους επειδή δεν ήθελαν να ακοιύσουν οι σκληροκάρδιοι κείνο που συχνάκις τους έλεγε ο προφήτης από του Κυρίου μη αποστάται γίνεσθε και για τούτο καθώς οι χοίροι απολακτίζουν και καταπατούν τους μαργαρίτες που θα ρίξει κανείς έμπροσθέν τους και καθώς τα παχέα άλογα για την παχύτητά τους ρίχνουν τους χαλινούς και γκραμίζουν τον αναβάτη που ζητά να εμποδίσει την άτακτη ορμή τους έτσι κι οι Εβραίοι που ήταν υγιείς και πλουτισμένοι από παχείς σάρκες απολάκτισαν και αποστάτησαν από του Κυρίου και επειδή δεν ήθελαν να υποταχτούν στον ηνίοχο Θεό τους παραδόθηκαν στην απώλεια και μήτε ως ποιητή Τον τίμησαν μήτε και ως ελυθερωτή τους το Θεό ντράπηκαν και για τούτο πληρώθηκε ο σοφός λόγος σε κείνους που είπε ο ομόφυλός τους Φίλων ει η επί πλέον άνεσις το μέγιστον κακόν ασέβειαν ωδίνει τουναντίον η μετά νόμου κάκωσις αγαθόν τέλειον αποτίκτει την αοίδιμον νουθεσίαν.
Αλλά ω πόσοι τώρα χριστανοί βρίσκονται παρόμοιοι με τους τότε αχάριστους Εβραίους! Γιατί κι αυτοί αφού πλουτίσουν τόσο από σωματικά αγαθά όσο και από πνευματικά ύστερα φαίνονται προς τον Ποιητή τους αχάριστοι και ή καταφρονούν τους νόμους του Δεσπότου Χριστού και παραβαίνουν τις εντολές Του ή τρέχουν ως αχαλίνωτα άλογα στους γκρεμούς της αμαρτίας και τελοπάντων θέλοντας να κάνουν ελεύθερα τα κακά τους τα θελήματα καταπατούν τον Υιό του Θεού και κοινό θεωρώντας το αίμα της Διαθήκης με το οποίο εξαγοράστηκαν από την αιχμαλωσία του διαβόλου ρίχνουν το σωτήριο ζυγό του ευαγγελίου και εγκαταλείπουν τον Κύριο και Δεσπότη τους κι αποστατούν από το Θεό και Σωτήρα τους πέφτοντας σε αδιαφορία και σε τελεία αθεϊα και για τούτο έχει δίκιο να παραπονείται εναντίον τους ο Ιησούς Χριστός και με το ουαί να τους ελεεινολογεί δια Ησαϊου ουαί τέκνα αποστάται λέγει Κύριος.
16.&17.Όλα λοιπόν τα κτίσματα καθό κτήματα υπόδουλα και οικεία κτήματα του Θεού τα σύμαντα δούλά Σα –ριη΄/118ος- κι όσα κτίσματα όμως δεν υποδουλώνονται στο Θεό αυτά χωρίζονται και αποξενώνονται από το Θεό για την κακή τους την προαίρεση και για την πονηρία των πράξεών τους και έτσι ο διάβολος και των δαιμόνων το ακάθαρτο πλήθος για την κακή τους προαίρεση χωρίστηκαν κι αποξενώθηκαν από το Θεό και για τούτο κι αλλότριοι εδώ ονομάζονται και έτσι πάλι κι ο Αδάμ κι οι άλλοι άνθρωποι ακολουθώντας στη γνώμη των δαιμόνων αποξενώνονται από το Θεό κι αυτοί.
Κι επειδή οι Ισραηλίτες εγκατέλειψαν το Θεό που ναι πηγή της ζωής και Δεσπότης του παντός και χορηγός των αγαθών και ακολούθησαν στους δαίμονες που αποξένωσαν τον εαυτό τους από το Θεό για τούτο παρώξυναν το Θεό και Τον κίνησαν σε δίκαιη οργή και οργή Θεού δεν είναι πάθος και ταραχή καθώς των ανθρώπων γιατί ο Θεός είναι απαθής αλλά λέγεται Θεού οργή ανθρωποπρεπώς κείνη που γίνεται κατοικονομίαν τιμωρία αμαρτωλών ανθρώπων και βδελύγματα τα είδωλα εδώ κι ομοίως και αλλότριοι οι δαίμονες και για τούτο και λέει ακολούθως έθυσαν δαιμονίοις και ου Θεώ δηλαδή αντί να προσκυνήσουν τον Ποιητή προσκύνησαν τα ποιήματα και αντί να προσκυνήσουν το Δοτήρα των αγαθών όλων προσκύνησαν τους πονηρούς δαίμονες και των ψυχών λυμεώνες και φθορείς που έκλεψαν το όνομα του Θεού και το σέβας και την τιμή και τα μετάθεσαν στον εαυτό τους και για τούτο χτες και προχτές σχεδιάστηκαν και ονομάστηκαν καινούργιοι θεοί τους οποίους οι προπάτορες των Ισραηλιτών δε γνώριζαν για θεούς αφού ένα μόνο γνώριζαν Κύριο και Θεό τον Ύψιστο που έκτισε τον ουρανό και τη γη.
Κι αρμόζουν αυτά και σε μας τους χριστιανούς γιατί κι οι χριστιανοί κείνοι που προτιμούν την αγάπη του κόσμου και όσων είναι στον κόσμο από την αγάπη του Θεού και ελπίζουν καλλίτερα στην προστασία των θνητών ανθρώπων παρά στην πρόνοια του αθανάτου Θεού κι αυτοί λοιπόν μιμούνται τους παλαιούς εκείνους τους Εβραίους και θύουν σε δαιμόνια κι όχι στο Θεό και για τούτο κι ο απόστολος παράγγειλε στους Κορινθίους χριστιανούς να μη γίνονται ειδωλολάτρες καθώς έγιναν κείνοι οι παλαιοί Εβραίοι μηδέ ειδωλολάτραι γίνεσθε καθώς τινες αυτών εκάθισεν ο λαός του φαγείν και πιείν και ανέστησαν παίζειν κι ειδωλολάτρης ο πλεονέκτης κι όποιος έχει την ελπίδα του στα αργύρια πάς πλεονέκτης που είναι ειδωλολάτρης ουκ έει κληρονομίαν εν τη Βασιλεία του Χριστού και Θεού και πάλι νεκρώσατε την πλεονεξίαν ήτις εστίν ειδωλολατρεία και ειδωλολάτρης πάλι είναι και όποιος έχει το είδωλο της Αφροδίτης και σαρκικής επιθυμίας στην ψυχή του και λατρεύει και το θυμιάζει με τον έρωτα σ’ αυτό και τη συνεχή ενθύμηση κι ειδωλολάτρης είναι και όποιος υποτάσσεται στο είδωλο του Άρεως δηλαδή του θυμού κι εύκολα θυμώνει και οργίζεται κατά του αδελφού του και για να πω γενικά όποιο πάθος έχει κανείς και κυριεύεται από αυτό κείνο έχει και για Θεό του ώ τις ήττηται τούτω και δεδούλωται και για τούτο και κατά τέτοιων χριστιανών δίκιο έχει να παραπονείται και τώρα ο Θεός και να λέει παρώξυνάν Με επ’ αλλοτρίοις και εν βδελύγμασι αυτών εξεπίκρανάν Με.
18.Ελεγκτικός ο λόγος του προφήτη επειδή ονειδίζει τους Εβραίους για την αποστασία που έκαναν και ούτε ως Ποιητή τους τίμησαν το Θεό ούτε ως ευεργέτη και τροφέα τους Τον ευχαρίστησαν κι ο Θεός λαέ του Ισραήλ ο Θεός σε γέννησε δηλαδή σε έκτισε και σε έφερε εκ του μη όντος στο είναι αφού γέννηση πλατύτερα κι η κτίση κι η δημιουργία ονομάζονται και όχι μόνο αυτό αλλά κι ο Θεός σου δωσε τις αφορμές της ζωής στο είναι και εύ είναι τροφές δηλαδή και ενδύματα και υπάρχοντα και όλα τα άλλα χρειώδη και προς το ζην αναγκαία και συ όμως ω αχάριστε λαέ εγκατέλειψες τέτοιο ευεργέτη σου και λησμόνησες τον τροφέα σου και Πατέρα.
Αχ! Που ναι τώρα ο προφήτης αυτός να φωνάξει τον ελεγκτικό τούτο λόγο και να πει στους χριστιανούς χριστιανέ συ που πηγαίνεις στους μάγους και μάγισσες και σε γητεύουν όταν ασθενείς και προστρέχεις και στους δαίμονες να σου φανερώσουν θησαυρούς και καταφεύγεις και στο διάβολο να σε βοηθήσει τάχα να κερδίσεις την κρίση που χεις με τον αντίδικό σου συ λοιπόν γνώριζε καλά πως Θεόν τον γεννήσαντά σε εγκατέλιπες γιατί με τον τρόπο αυτό αρνείσαι το Θεό επειδή πιστεύεις πως οιμάγοι και δαίμονες είναι δυνατότεροι από το Θεό και προστρέχεις γι’ αυτό σε κείνους να σε βοηθήσουν τάχα κι εσύ λοιπόν χριστιανέ που δεν ελπίζεις στο Θεό να σε λυτρώσει στις ανάγκες και περιστάσεις σου αλλά ελπίζεις πως με τον πλούτο σου μπορείς να τις γλιτώσεις και για τούτο κι αγωνίζεσαι άνω κάτω να συνάξεις αργύρια και συ Θεόν τον γεννήσαντά σε εγκατέλιπες αλλά κι εσύ ομοίως που καταφρονείς το Θεό και καταφεύγεις στους πλούσιους και άρχοντες να σε βοηθήσουν όταν σου τύχει καμιά αναγκαία υπόθεση και συ Θεόν τον γεννήσαντά σε εγκατέλιπες.
Κι έτσι όποιος χριστιανός προτιμά την αγάπη και βοήθεια των κτισμάτων από την αγάπη και βοήθεια του Κτίστη σε κείνον λέει τον ελεγκτικό λόγο ο προφήτης εδώ γιατί αν τους Εβραίους ανέφερε που μόνο ο Θεός δια της δημιουργίας γέννησε και κτίσεως πόσω μάλλον έχει δίκιο να πει αυτόν στους χριστιανούς που όχι μόνο γέννησε ο Θεός δια της δημιουργίας αλλά και αναγέννησε δια της ενσάρκου οικονομίας ανακαινίζοντάς τους δια του αγίου Βαπτίσματος; Και πώς δεν πρέπει να ελέγξει όσους με το λόγο αυτό έγινε γι’ αυτούς ένας Υιός και Λόγος του Θεού άνθρωπος και έπαθε και σταυρώθηκε και πέθανε για να αναπλάσει και εξαγοράσει όλους αυτούς από την σκλαβιά του διαβόλου; Και για τούτο έχει δίκιο ο Θεός να ελέγχει και να παραπονείται για τέτοιους χριστιανούς ουαί έθνος αμαρτωλών! λαός πλήρης αμαρτιών! Σπέρμα πονηρόν! Εγκατελίπετε τον Κύριον και παρωργίσατε τον Άγιον του Ισραήλ.
Και τούτο με κάθε δίκαιο γιατί αν όποιος εγκαταλείψει το σαρκικό του Πατέρα είναι βλάσφημος ως βλάσφημος ο εγκαταλιπών πατέρα κι αν κατηγορείται ως αχάριστος όποιος εγκαταλείψει κείνον που τον ελευθέρωσε από ανάγκη αχάριστος εν διανοία εγκαταλείψει ρυσάμενον πόσω μάλλον κι ασυγκρίτως μάλλον βλάσφημος και αχάριστος όποιος εγκατέλειψε το Θεό; Το Θεό και Πατέρα όλων των πατέρων κι Ελευθερωτή όλων των ελευθερωτών που μας ελευθέρωσε δια του θανάτου Του από την πρόσκαιρη και αιώνια καταδίκη;
19.Λέει ο χρυσούς ρήτωρ πως ο Θεός ζηλεύει όχι για να υποπτεύσει κανείς πως είναι πάθος ζηλοτυπίας στο Θεό επειδή ο Θεός είναι απαθής αλλά για να φανερωθεί με τούτο η υπερβολή της αγάπης που έχει προς τον άνθρωπο αφού ζηλεύει ο Θεός όχι για να τους κερδίσει τίποτε από τη ζηλοτυπία αλλά για να σώσει όσους για τους οποίους ζηλοτυπεί και για τούτο και Θεός ζηλωτής ονομάζεται γιατί θέλει να αγαπάται από μας τους χριστιανούς περισσότερο από ό τι αγαπιούνται παρ’ ημών όλα τα κτίσματα και τούτο να αγαπάται ο Θεός από λόγου μας το κάνει γιατί μας αγαπά με υπερβολή αφού τέτοια η συνήθεια όσων έχουν μανική κι υπερβάλλουσα αγάπη σε ένα υποκείμενο δηλαδή να ναι ζηλότυποι και να προτιμούν να χάσουν τη ζωή τους πάρεξ να νικηθούν από κανένα άλλο εραστή του υποκειμένου κι ακόμα ζηλοτυπία επί Θεού ανθρωποπρεπώς νοείται υπέρ ανθρώπους καθότι ο Θεός απαθής και λέγεται πως ζηλεύει γιατί δε θέλει κανείς χριστιανός να γκρεμίζεται σε αισχρά πάθη πύτε και να προτιμά άλλη αγάπη κτισμάτων περισσότερο από την αγάπη του Κτίστη του.
βλέποντας λοιπόν ο Θεός όχι με σωματικά μάτια επειδή ο Θεός ασώματος και ασχημάτιστος και γνωρίζει πολύ καλά τα πάντα προ γενέσεώς τους βλέποντας λοιπόν τα ανόσια έργα των Ισραηλιτών ζήλωσε και παρακινήθηκε σε τιμωρία των υιών και θυγατέρων τους αφού οργή η τιμωρία εδώ και παρωξύνθη κίνηση προς τιμωρία επειδή οι πατέρες έγιναν αρχηγοί και διδάσκαλοι πλάνης κι ασεβείας στους υιούς και θυγατέρες τους κι οι υιοί πάλι και θυγατέρες ακολούθησαν το παράδειγμα των πατέρων τους και υιοί και θυγατέρες οι υιοί τους που έπειτα σταύρσαν το Δεσπότη Χριστό αι χείρες υμών αίματος πλήρεις κι έγιναν πονηρότεροι από τους προγόνους τους αυτούς και για τούτο και τιμωρήθηκαν περισσότερο από κείνους αιχμαλωτισθέντες υπό των Ρωμαίων και διωχθέντες από την πατρίδα τους Ιεροσόλυμα κι άλλως πάλι δι’ οργήν υιών Αυτού και θυγατέρων δηλαδή υιών Αυτού του Θεού αφού υιοί Θεού οι Ισραηλίτες τόσο κατά τη δημιουργία και φύση όσο και οικειότητα που χε ο Θεός προς αυτούς περισσότερο από τα λοιπά έθνη υιός πρωτότοκός Μου Ισραήλ.
20.Ο Θεός λοιπόν βλέποντας τα πονηρά έργα τους είπε Εγώ θα αποστρέψω το πρόσωπό Μου από εκείνους και θα τους δείξω ποια κακά και δυστυχίες θα τους βρούν στις υστερινές ημέρες γιατί όπου επιβλέπει το πρόσωπό Του κι η επισκοπή Του και πρόνοια επιλάμπει εκεί βρίσκεται και ειρήνη κι αγαλλίαση κι εκ τουναντίου κάθε αποστροφή του ιλαρότατου προσώπου Του εκεί και πλημμυρα κάθε ταραχής και λύπης και δυστυχίας επειδή ο Θεός μισεί τα κακά και δε θέλει να τα επιβλέπει γιατί είναι φύσει αγαθός κι όταν ο Θεός γυρίσει θεληματικώς το πρόσωπό Του για την απιστία και πονηρή διάθεση των ανθρώπων τότε λαμβάνει γένεση κάθε καία και δυστυχία.
Πλην αν και οι παλαιοί εκείνοι Ιουδαίοι φάνηκαν πονηροί κι αχάριστοι προς το Θεό οι μεταγενέστεροι όμως Ιουδαίοι λύσσαξαν κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και Τον σταύρωσαν κιόλας και φάνηκαν αχαριστότεροι και πονηρότεροι και για τούτο έλεγε προς αυτούς ο Κύριος όταν εκτείνητε τας χείρας υμών πρός Με αποστρέψω τουε οφθαλμούς Μου αφ’ υμών αι γαρ χείρες υμών αίματος πλήρεις και ώ γενεά άπιστος και διεστραμμένη έως πότε έσομαι προς υμάς; έως πότε ανέξομαι ημών; Και τούτο όμοιο με το αποστρέψω το π΄ροσωπόν Μου απ’ αυτών που λέγεται εδώ αφού άπιστος γενεά κείνη που δεν έχει πίστη και εξεστραμμένη και διεστραμμένη γενεά κείνη που πληνάται και εξέρχεται έξω από την αλήθεια.
Αλλά μεις οι χριστιανοί που τα αναγινώσκουμε όλα αυτά πρέπει να παρακαλάμε το Θεό να μη γυρίσει το γαληνότατο και ημερότατο πρόσωπό Του από λόγου μας γιατί το γύρισμα αυτό κι η αποστροφή είναι μια μεγάλη οργή του Θεού προς εμάς και συνηθίζουν οι οργιζόμενοι να γυρίζουν το πρόσωπό τους και να μη θέλουν να δουν κείνους για τους οποίους οργίζονται εν θυμώ μικρώ απέστρεψα το πρόσωπόν μου από σου και προς τούτοις γιατί το γύρισμα αυτό προξενεί κάθε δυστυχία και ταραχή και για τούτο είπε ο προφητάναξ αποστρέψαντός Σου το πρόσωπον ταραχθήσονται -οργ΄/103ος – κι απέστρεψας το πρόσωπόν Σου αφ’ ημών και παρέδωσας ημάς δια τας αμαρτίας ημών και για τούτο πρέπει να φωνάζουμε και μεις μαζί του μη αποστρέψης το πρόσωπόν Σου απ’ εμού Κύριε –ρμβ΄/142ος – και μαζί με την προσευχή πρέπει να κάνουμε και έργα καλή γιατί αν εμείς πράττουμε έργα άξια της θεωρίας του Θεού γυρίζει κι ο Θεός προς εμάς το ιλαρό Του πρόσωπο ενώ αν εμείς πράττουμε έργα ανάξια θείας θεωρίας αποστρέφει κι ο Θεός το πρόσωπό Του από λόγου μας γιατί δεν υποφέρει να βλέπει τα πονηρά μας τα έργα.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ
ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2017