Δεν καυχιέμαι πως είμαι όλης της οικουμένης απόστολος και διδάσκαλος αλλά μόνο σας των Κορινθίων δεν είμαι απόστολος και διδάσκαλος; Ναι. Και τότε γιατί δεν έλαβα την αναγκαία χρεία από σας που έπρεπε να λάβω; Τόσο πολύ μισώ τα σκάνδαλα στους άλλους για πράγματα που του επιτρέπονται όπως αυτό εδώ να λαμβάνει τα χρειαζούμενα από τους διδασκόμενους… η απόδειξη του κηρύγματός μου του αποστολικού είσαστε εσείς οι Κορίνθιοι κι αν θέλει να μάθει κανείς αν είμαι απόστολος του δείχνω εσάς που διδαχτήκατε από μένα γιατί σεις είσαστε που σφραγίζετε και βεβαιώνετε το αποστολικό μου επάγγελμα και όσα συνιστούν ένα απόστολο τα έδειξα σε σας όλα (Κορ.2,12,12 / και ευεργετικές αλλά και παιδευτικές ενέργειές του που έδειχναν τη δύναμη με θαύματα υπερφυσικά αλλά και με πρώτο γνώρισμα αληθούς αποστόλου η υπομονή και το να υποφέρει γενναίως όλα τα συμβαίνοντα δεινά…) όπου σφραγίδα εδώ απόδειξη σημαίνει και (επι)βεβαίωση.
Σε όσους λοιπόν με ανακρίνουν και με ρωτούν να μάθουν αν είμαι απόστολος αυτήν την απολογία τους προβάλλω εσάς τους ίδιους δείχνοντάς σας που μαθητεύσατε σε μένα και κατηχηθήκατε και με τούτο αποστομώνω όσους με ρωτούν. Μήπως δεν έχω το δικαίωμα και την εξουσία και την άδεια να λαμβάνω από τους μαθητές μου τους χριστιανούς την αναγκαία μας τροφή; Κι όμως δεν τη μεταχειριζόμαστε… άρα ούτε απατεώνας είμαι ούτε διδάσκω και κηρύττω για χρήματα… κι ακόμα ακόμα πλούσιες γυναίκες ακολουθούσαν τους αγίους αποστόλους και τους έδιναν τα χρειαζούμενα ώστε αμέριμνοι να καταγίνονται μόνο στο κήρυγμα του ευαγγελίου. Και τι αναφέρω λέει πολύ σοφά εδώ ό απόστολος τους άλλους αποστόλους αφοί κι ο πρώτος από όλους τους αποστόλους το ίδιο κάνει και έχει και γυναίκα και ακολουθεί για να του δίνει τα χρειώδη. Το ίδιο ισχύει και για τους νομιζόμενους αδελφούς του Κυρίου οι οποίοι λόγω του αρραβώνα του Ιωσήφ με την Θεοτόκο Ιάκωβος Ιεροσολύμων και Ιωσής και Σίμωνας και Ιούδας… κι αυτοί λοιπόν οι πλέον δόκιμοι των αποστόλων έτσι αντιμετώπιζαν το ζήτημα αυτό.
Μήπως άραγε μόνο εγώ κι ο Βαρνάβας δεν έχουμε την εξουσία να ζούμε αργοί και χωρίς να εργαζόμαστε χειρωνακτικά αλλά να τρεφόμαστε από τους μαθητές μας; Έχουμε φυσικά αυτήν την εξουσία. Ας δούμε κι ένα πχ: ξέρετε κανένα να γίνεται στρατιώτης με δικά του σιτηρέσια και ζωοτροφές ασφαλώς κανένας αφού και το είσαι απόστολος είναι σα να είσαι στρατιώτης κι αυτό γιατί πολεμάνε κι οι δυο με εχθρούς ο ένας αισθητούς και κινδυνεύει με θάνατο και βάζει τον εαυτό του σε κινδύνους έτσι κι ο άλλος πολεμά με νοητούς εχθρούς και δοκιμάζει κινδύνους και τέλος και θάνατο… ποιος φυτεύει αμπελώνα και δεν τρώει από τον καρπό του; Με το πχ αυτό φανερώνει την κακοπάθεια και τον κόπο και την επιμέλεια που δοκιμάζει όποιος έχει το αποστολικό επάγγελμα. Προσέξτε δεν είπε τρώει όλο τον καρπό αλλά μέρος του καρπού και δεν είπε πλουτεί από το αμπελώνα για να μάθουν οι απόστολοι να ζητούν μόνο τα χρειώδη κι αναγκαία... κι άλλο πχ: ποιος έχει πρόβατα και δεν τρώει από το γάλα τους; Δεν είπε όμως πάλι σφάζει τα πρόβατά του ή τα πουλά ή τρώει το κρέας τους ούτε πως πίνει όλο το γάλα τους αλλά μέρος μόνο από το γάλα πίνει δείχνοντας πάλι την ολιγάρκεια που πρέπει να έχουμε και πολύ περισσότερο του ποιμένος την πολλή επιμέλεια και φροντίδα όπως δηλαδή και του διδασκάλου και ιερέως και εξαιρέτως του αρχιερέως απέναντι στο λογικό του ποίμνιο… άρα απαιτείται ο ιερέας να είναι κατά τον Ι. Χρυσόστομο και τα εδώ αναφερόμενα: ανδρείος όπως ο στρατιώτης και επιμελής όπως ο γεωργός και κηδεμόνας όπως ο ποιμένας των προβάτων κι όλα τα άλλα γίνονται…
Όλα αυτά πάλι μη νομίζετε ότι είναι ανθρώπινα αλλά τεκμηριώνονται και αγιογραφικά είναι θεϊκά και έχουν μαρτυρία στην ΑΓ: στο Θεό έτσι αρέσει και ο θ.νόμος Του έτσι μαρτυρεί αφού λέει ρητά και κατηγορηματικά πως είναι γραμμένο στο μωσαϊκό νόμο όποιος θερίζει να μην εμποδίζει το βόδι που χρησιμοποιεί στη δουλειά αυτή από το να τρώει από τον κόπο του (Τιμ. 1,5,18 / γλαφυρή ερμηνεία για τους διδασκάλους: λέει ο σοφότατος άγιος Νικόδημος ότι οφείλει ο διδάσκαλος να κοπιάζει και να μοχθεί στη διδασκαλία γιατί και το να αλωνίζει κανείς είναι κοπιαστικότερο από όλα τα έργα του ανθρώπου που απαιτούν χειρωνακτική εργασία και κατεξοχήν γιατί απαιτούν να βρίσκεται κανείς κάτω από τον καύσωνα του ηλίου με αποτέλεσμα το παρόν παράδειγμα του αποστόλου να έχει την εξής ερμηνεία= κι ο διδάσκαλος πρέπει να είναι προετοιμασμένος και στα καύματα του ηλίου και σε άλλες ανάγκες και κόπους κι ο εργάτης άλλωστε κοπιάζει πολύ και επιπλέον δεν πρέπει να ζητά ανέσεις και τρυφές…).
Και σας ρωτώ μήπως μέλλει το Θεό για τα βόδια; Ναι αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να τους δίνει και νόμο και μόνο με το πχ των ζώων το φιλάνθρωπο ήθελε να ετοιμάσει και των Ιουδαίων γυμνάζοντάς τους τρόπον τινά να έχουν επιμέλεια και φροντίδα για τους διδασκάλους τους που κοπιάζουν για αυτούς… όλα όσα αναφέρονται στα ζώα στην ΠΔ αναφέρονται στον άνθρωπο παραβολικά γιατί οδηγούν στην ηθική του τελείωση και διδασκαλία. Και ασφαλώς και μεριμνά και για τα άλογα κτήνη ο Θεός και αναγωγικά αναφέρεται και στον άνθρωπο και γενικά προνοεί για όλους και για όλα ο Θεός. Άρα για μας τους αποστόλους γράφτηκαν αυτά ότι όποιος είναι απόστολος και διδάσκαλος κοπιά και γεωργεί τις ανθρώπινες ψυχές με το κήρυγμα και τη διδασκαλία και οφείλει με ελπίδα αμοιβής να εργάζεται κοπιαστικά και με ιδρώτες πολλούς και τρίβοντας στο αλώνι των ψυχών αφού πρώτα έσπειραν το σπόρο της πίστεως. Κι άλλη ελπίδα έχουν τα μέλλοντα αγαθά. Ελπίζει στα μέλλοντα και τρέφεται από τα παρόντα ο απόστολος.
Και μια παρατήρηση σπείραμε πνευματικά και είναι μεγάλο πράγμα να ερίσουμε σωματικά; Όχι βέβαια αλλά και δίκαιο είναι κάτι τέτοιο να συμβεί κι αυτό όμως πάλι το αφήνουμε για τους ψευτοδιδάσκαλους και ψευδαποστόλους που με καταπιεστική εξουσία μάλιστα σας επιβάλλουν κάτι τέτοιο και σας κρατούν και σας φέρονται σα δούλους και για όλα αυτά εγώ ο Παύλος κι ας είμαι απόστολος και ας έχω κάθε τέτοιο δικαίωμα κι όμως δεν το μεταχειρίζομαι και για ένα επιπλέον λόγο για να μην σκανδαλιστείτε κι ενώ εσείς ούτε καν απέχετε από τα ειδωλόθυτα για να μη σκανδαλίζετε άλλους… τέλοσπάντων! Πρώτα και πάνω από όλα είναι το ευαγγέλιο του Χριστού και για να μη χάσουμε χρόνο ή εμποδίσουμε το θ. κήρυγμα του ευαγγελίου και ας βρισκόμαστε σε τέτοια ανάγκη και πεινάμε και διψάμε και στερούμαστε και τα ενδύματα ακόμα ακόμα κι όμως δεν λαμβάνουμε για τα ανάγκες μας από κανένα! Κι ας μην ξεχνάτε τα βόδια που αλωνίζουν γιατί οι απόστολοι ούτε ζώα ήταν ούτε φέρονταν έτσι ούτε βόδια ήταν βεβαίως κυριολεκτικά και μεταφορικά ούτε «αλώνιζαν» κι από αυτά ας κρατήσουμε όχι την υλική τροφή αλλά ασφαλέστατα τους ιδρώτες και τους κόπους που οφείλουν να επιδείξουν και να καταβάλλουν οι απόστολοι… και το έπραξαν ποιήσαντες και διδάξαντες…
ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2014
ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ