Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου: Κυριακή Λουκ. Ι΄, «Ως τέκνα φωτός περιπατείτε» (Εφεσ. 5,8-19)

Τσακιράκης Μιχαήλ
Εκτύπωση

Όπως εκείνος που περπατά στο φως περπατά εύσχημα και σεμνά γιατί όλοι τον βλέπουν έτσι πρέπει να κάνετε κι εσείς χριστιανοί που βρίσκεστε στο φως της θεογνωσίας και αληθινής πίστεως και βλέπεστε από όλους. Κι εννοείται ότι πρέπει να είμαστε εμείς οι χριστιανοί φως στους απίστους ως τέκνα και γεννήματα του φωτός φώτα κι εμείς οι ίδιοι και καθό φώτα να φωτίζουμε και άλλους και να ελέγχουμε τα πονηρά τους έργα.

Τι είναι τέκνον φωτός; Όποιος έχει στον εαυτό του τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος που καρποφορεί στο χριστιανό όχι ακαθαρσία και πλεονεξία και οργή αλλά τουναντίον αγαθοσύνη και αντίθετη με την οργή και την πικρία και δικαιοσύνη αντίθετη με την πλεονεξία και αλήθεια αντίθετη με την ψεύτικη ηδονή της ακαθαρσίας και σαρκικής αμαρτίας και όπου αγαθοσύνη πάσα σε όλους από τους χριστιανούς και φίλους και οικείους και εχθρούς και ξένους! δοκιμάζοντας τι είναι ευάρεστο στον Κύριο και ενάρετο ως έργο των τελείων και όσων έχουν την πν. διάκριση και όταν θέλει να κάνει κανείς όσα δεν αρέσουν στον Θεό όπως τα παραπάνω πάθη που απαριθμήθηκαν από τον απόστολο αυτό είναι ατελούς και αδόκιμου νου ίδιο χαρακτηριστικό...

Εννοείται πάλι ότι δεν πρέπει να συγκοινωνούμε με σκοτεινά (ΣΚΌΤΟΣ=ΑΜΑΡΤΊΑ, σκοτίζει νου, γεννάται από πατέρα σκότους κι αντίστροφα) και αμαρτωλά έργα άκαρπα που καρποφορούν θάνατο και ντροπή σε όσους τα κάνουν και επομένως μακριά από κάθε χριστιανό τα σκοτεινά αυτά έργα και μάλιστα να τα ελέγχουν και να παιδεύουν και να σωφρονίζουν όσους τα διαπράττουν –άλλο έλεγχος και άλλο κατάκριση αφού ο πρώτος γίνεται προς διόρθωση του άλλου ενώ η δεύτερη μόνο για κατηγορία και διαπόμπευση του αμαρτήσαντος κι όχι για διόρθωσή του και εδώ υπαινίσσεται ότι στην ΄Εφεσο γίνονταν μεγάλα αμαρτήματα και πολύ αισχρά που δεν έπρεπε γι’  αυτό να φανερωθούν –αισχρόν εστι και λέγειν...κι αν εσείς είστε ενάρετοι και έχετε φωτεινά έργα δε μπορούν να κρυφτούν από σας όσοι πράττουν κακά έργα όπως όταν ανάβει λύχνος δε μπορούν οι κλέφτες να μπουν σε σπίτι μέσα έτσι κι όταν ο λύχνος λάμπει της αρετής σας όσοι κάνουν τα αισχρά και σκοτεινά έργα φανερώνονται όπως κι όταν ελέγχονται από τα λόγια σας που τους λέτε για να διορθωθούν.

Όπως πάλι η πληγή όταν είναι σκεπασμένη δε γιατρεύεται αλλά κι η αμαρτία που είναι κι αυτή πληγή όσο κρύβεται διαπράττεται με άδεια απ’ τον καθένα μόλις όμως φανερωθεί γίνεται φως όχι η αμαρτία αλλά όποιος την κάνει κι έτσι κι ο αμαρτωλός συγχωρείται μετανοημένος και καθαίρεται μετά τον έλεγχο που του γίνεται –όταν βλέπει ο αμαρτωλός τον χριστιανό να έχει ενάρετο βίο ελέγχεται και χωρίς έλεγχο παραπέρα...κι εννοείται ότι έλεγχο πρέπει να δεχόμαστε για να διορθωθούμε και να μετανοήσουμε έχοντας τον έλεγχο ως διδάσκαλό μας και ακολούθως ιατρεία ψυχής και σωτηρία και ίαση αμαρτίας κι ο έλεγχος γινόμενος με αγάπη και ταπείνωση έχει αποτέλεσμα κι όι με πάθος και υπερηφάνεια όπως λέει κι η ΑΓ ο ελέγχων ανθρώπου οδούς χάριτας έξει μάλλον του γλωσσοχαριτούντος- κι έτσι φως γίνεται το πρώην σκότος του και βέβαια καθαρίζεται και γίνεται κι ο ίδιος φως από όποιον τον ελέγχει. Άλλωστε όλη η ζωή των χριστιανών είναι φως –φως του κόσμου- και φανερή και χωρίς σκοτεινά έργα και σε όλους φανερή αφού κανείς δεν μπορεί να κρύψει την καθαρή ακατηγόρητη πίστη και πράξη ενώ όσα έργα κρύβονται ως κακά άξια σκότους και κρυφά που πρέπει να ελέγχονται και να φανερώνονται για διόρθωση.

Και γι’  αυτό λέει σήκω που κοιμάσαι και ανάστα εκ νεκρών γιατί νεκρό και κοιμισμένο ονομάζει εδώ ο απόστολος όποιον χριστιανό βρίσκεται σε αμαρτίες βρωμερό όπως κι ο νεκρός κι ακίνητο και ανενέργητο όπως ακίνητος όποιος κοιμάται συνήθως και όνειρα βλέπει και φαντάζεται άλλα αντ’ άλλων πλανημένα και ανυπόστατα είδωλα. Όταν όμως ο αμαρτωλός σηκωθεί από την αμαρτία κι ο Χριστός επιφαύσκει κι επιλάμπει σ’ αυτόν όπως ο ήλιος σε όποιον σηκώνεται από ύπνο ενώ ενόσω βρίσκεται σε αμαρτία μισεί φως και δε το θέλει κι αυτά όχι για τους απίστους αλλά τους χριστιανούς που κοιμούνται όχι στο σκότος της ασέβειας αλλά της αμαρτίας και έχει διαφορά ο κοιμισμένος από τον νεκρό αφού πολλοί αμαρτάνουν αλλά δεν επαινούν κιόλας την αμαρτία ούτε παροτρύνουν κι άλλους και μπορούν να αναστούν κοιμώμενοι που γρήγορα ξυπνάνε και σηκώνονται από την αμαρτία –έγειραι ο καθεύδων!- αλλά υπάρχουν κι οι άλλοι που σα νεκροί δύσκολα πολύ ανακαλούνται στο καλό και στη μετάνοια αν και σε αυτούς επίσης ο Κύριος φωνάζει να αναστηθούν και να μετανοήσουν –ανάστα εκ νεκρών- επειδή τρεπτή η φύση μας και ποτέ δεν ξέρεις και ποτέ δεν πρέπει να απογοητεύεις ή και να απογοητεύεσαι...

Εσείς οι χριστιανοί πρόβατα εν μέσω λύκων βλέπετε όχι πικρίες και οργή αλλά μη δίνετε ούτε καν αφορμή και αιτία έχθρας και μίσους και εκτός από την πίστη μην τους κατηγορείτε για κάτι άλλο αλλά και να τους τιμάτε και να κάνετε κι υπακοή και όπου η πίστη σας δε βλάπτεται μην οργίζεστε αλλά μένετε πράοι και άκακοι σαν περιστέρια που δεν κακίζουν με όποιον τους πάρει τα παιδιά τους ως ίδιον φρονιμάδας και σοφίας χριστιανού να φυλάγεται άπιαστος από πάθος και ακατηγόρητος και ανεκδίκητος προς πάντα... εξαγοραζόμενοι τον καιρό ώστε να μην είμαστε ποικίλοι και κατά καιρό μετασχηματιζόμενοι κι επειδή ο χρόνος εδώ δεν είναι δικός μας και πάροικοι και ξένοι είμαστε εδώ μας λέει ο απόστολος μη ζητάτε χριστιανοί δόξα και τιμή εδώ και εκδίκηση να λάβετε σε όποιον σας βλάψει αλλά υπομένετε κάθε θλίψη και ατιμία ευχάριστα και με υπομονή εξαγοράζετε τον καιρό αυτόν εδώ κι όσα σας ζητάνε οι άπιστοι δώστε τα εκτός από την πίστη σας την ορθόδοξη που μόνο αυτή δεν πρέπει να χάσετε για κανένα λόγο –όπως πρέπει να γίνεται και με τα χαράτσια... απόδοτε πάσας τας οφειλάς τω τον φόρον τον φόρον και τω το τέλος το τέλος (όπως είδε και προορατικός άγιος αγιορείτης λέει ο άγιος Νικόδημος εδώ ο Αγιορείτης όσους χριστιανούς έτσι κακοπαθούντες σε οπτασία μετά την κοινή ανάσταση να κατοικούν σε παλάτια... γιατί πλήρωσαν όπως είδαμε πιο πάνω στους απίστους ευχάριστα τα δοσίματα για να μη χάσουν την πίστη τους –και ο νοών νοείτω  και ο  έχων ώτα ακούσειν ακούετω γιατί πάντα υπάρχουν οι προδότες της πίστεως που για υλικά αγαθά αρνούνται την πίστη τους όπως και γενναίοι μάρτυρες του Χριστού που αντιστέκονται πάντα σε όλα αυτά και τα αφήνουν όλα για το Χριστό...).

Οι ημέρες πονηραί εισί... και είναι τέτοιες όταν διαπράττουμε σ’  αυτές αμαρτίες και πονηρίες και οι άνθρωποι έτσι γίνονται κι αυτοί πονηροί και κακοί κι όχι ο Θεός βέβαια που όλα εποίησεν καλά λίαν...μη γίνεσθε άφρονες λοιπόν αλλά κοιτάξτε καλά ποιο είναι το θ. θέλημα εσείς οι χριστιανοί που δεν είσαστε όπως οικ προαναφερθέντες κακοί πονηροί άνθρωποι παρά φρόνιμοι και σκεπτικοί και μην τους δίνετε αφορμή αφού αυτό είναι το θ. θέλημα να φυλάτε την πίστη σας και τον εαυτό σας ακατηγόρητο και άπιαστο από πάθη και αμαρτίες...κι όπως είπε μην οργίζεστε ούτε να πίνετε πολύ κρασί και έτσι δεν ξέρετε τι κάνετε οργισμένοι και θυμωμένοι κι αυθάδεις και άφρονες ενώ λίγο κρασί κάνει και καλό κι σε ασθένεια άρα για την υγεία μας και ευφροσύνη και χαρά προξενεί διαλύοντας το τραχύ και λυπηρό ψυχικό μέρος και διώκει της αθυμίας σύννεφο ώστε έτσι είναι πλασμένοι οι άνθρωποι που να αρκούνται σε ολιγοποσία και ολιγοφαγία κι όχι να τρώμε σαν τα ζώα άλογα και άμετρα προετοιμαζόμενοι για την άλλη τη ζωή να απολαύσουμε την αιώνια...από πολυποσία ασωτία και απώλεια και φθορά και θάνατος ψυχοσωματικός(=ασωτία) και ακολασία σαρκική και ασέλγεια και εναλλαγαί φύσεως (Μ. Βσ)!

Εσείς όμως αντίθετα χριστιανοί γεμίστε Άγιο Πνεύμα την ψυχή ψάλλοντας πν. άσματα στην καρδιά μας από τα χείλη προσέχοντας τι λέμε συνετά και προσεκτικά κι έτσι καθαρίζοντας από πάθη την ψυχή σας και γινόμενοι εύσπλαχνοι και συμπαθείς ώστε να δεχτεί την αγιοπνευματική παρουσία και εύκολα αποκτώμενη πλούσια πληρότητα!

ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2014

ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 08 Δεκέμβριος 2014 01:30