Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου, Κυριακή των Προπατόρων: "Τα πάντα και εν πάσι Χριστός" (Κολ.3,4-11)

Τσακιράκης Μιχαήλ
Εκτύπωση

Στη Δευτέρα Παρουσία του ο Χριστός θα φανερωθεί και θα δεχθεί όλους ως Θεός ερχόμενος με δόξα και με τους αγγέλους Του γιατί τώρα είναι κρυμμένος και αφανής ώστε και διαβάλλεται και κατηγορείται από τους άπιστους αφού δεν δείχνει τη δόξα Του. Τότε λοιπόν λέει ο απόστολος εσείς οι χριστιανοί θα φανερωθείτε μαζί με το Χριστό αλλά όχι απλώς παρά με δόξα και λαμπρότητα ώστε εκείνη τη μέρα της δευτέρας Παρουσίας να ζητάτε κι όχι της παρούσας ζωής κι ας κοιτάτε να σπουδάζετε εκείνη αφού τότε θα φανερωθεί η αληθινή σας ζωή κι όπως ξέρετε καλά αυτή εδώ δεν είναι ζωή η τωρινή δηλαδή αλλά θάνατος επειδή συνίσταται από φθορά και ρέει και απορρέει κάθε ώρα και στιγμή –έλεγε ο Θεοφόρος Ιγνάτιος μη μ΄ εμποδίζετε να πάω στη ζωή! Γιατί ο Ιησούς είναι η ζωή των πιστών και μη θελήσετε να πεθάνω γιατί θάνατος είναι η ζωή χωρίς Χριστό... και Γαλ.2,20/ζω ουκέτι εγώ ζη εν εμοί ο Χριστός! Αφού ο φιλών τον Χριστό μεταμορφούται εις τον Χριστόν κι η αγάπη μεταστοιχειώνει τον φιλούντα στον φιλούμενο ει Θεόν φιλείς Θεός έση (αλλά και αντίστροφα) και έργο του θ. έρωτα το αμοιβαίο σταυρώθηκε για μένα ο Κύριος; Και γω σταυρώνομαι γι΄ Αυτόν εκστατικώς και γενικώς όλοι οι άγιοι σταυρώθηκαν πολλαπλά για τη θ. αγάπη... Ανδρέας και Πέτρος κά.

Άρτον Θεού θέλω και Άρτον ουράνιον Άρτον ζωής και πόμα θέλω το πόμα Αυτού ό εστιν αγάπη άφθαρτος και αένναος ζωή τι ανταποδώσω τω κυρίω περί πάντων ων ανταπέδωκέ μοι; Και ο Δεσπότης σου εσταυρώθη και συ άνεσιν ζητείς λέει ο Ι. Χρυσόστομος πού ταύτα στρατιώτου γενναίου; Σταύρωσον σεαυτόν καν μηδείς σε σταυρώση σταύρωσον σεαυτόν ει φιλείς τον Δεσπότην σου τον θάνατον απόθανε τον Εκείνου όπου Σταυρόν τα πάθη λέγει και ψυχής σταυρός ουδέν άνετον επιζητούσης αφού κατάργησις εστι αμαρτίας και πάσα αρετή σταυρός και βέβαια όστις θέλει... αλλά να ξέρουμε ότι ο φίλος της κόσμου ανέσεως και ευτυχίας είναι και ονομάζεται εχθρός του σταυρού του Χριστού λέει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εδώ και εμοί το ζην Χριστός και τι αποθανείν κέρδος ημών το πολίτευμα δηλαδή η ζωή εν ουρανοίς υπάρχει και χάρισμα Θεού ζωή αιώνιος αφού η ζωή σας κέκρυπται (στην καρδιά και την ψυχή σας αοράτως ενεργουμένη και όταν ο Χριστός φανερωθή η ζωή μας τότε και σεις συν Αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη) συν τω Χριστώ εν τω Θεώ με το άγ. βάπτισμα- και γι΄ αυτό μη ζητάτε εδώ δόξες και τιμές αφού εκεί είναι η αληθινή σας δόξα και τιμή.

Το μαργαριτάρι είναι κρυμμένο όσο βρίσκεται στο στρείδι ή την πείνα όταν όμως συντριβεί αυτό τότε και φανερώνεται το μαργαριτάρι και λάμπει με δόξα όπως κι εσείς οι χριστιανοί όσο βρίσκεστε στο σώμα το φθαρτό τούτο χρωστάτε να ζείτε σα κρυμμένοι και αφανείς και να μη ζητάτε δόξα όταν όμως το φθαρτό τούτο σώμα διαλυθεί με το θάνατο τότε θα φανεί και η δόξα σας αν βέβαια είστε άξιοι αυτής της δόξας και οπωσδήποτε συνοδεύοντας όλα αυτά με καλά έργα. Επομένως νεκρώσετε όλα τα μέλη σας πάνω στη γη και μην τα απορρίπτετε για να μην αναστηθούν και αμαρτήσουν πάλι όπου μέλη είναι το σώμα που δεν ενεργεί πνευματικά και ουράνια έργα όπως λχ τα μάτια μας όταν τα χρησιμοποιούμε καλά και το ίδιο και με τα αυτιά μας και τα χέρια τότε αυτά δεν είναι πια πάνω στη γη. Μέλη είναι και τα αμαρτήματα στη γη με αυτά διαπραττόμενα που εδώ μένουν και φθείρονται ενώ το σώμα θα αναστηθεί αφθαρτιζόμενο. Η νέκρωση είναι δωρεά πρώτα του βαπτίσματος αλλά εδώ πια όχι προπατορική ή όσα έως τότε διαπράξαμε παρά εδώ πια έργο δικής μας προαιρέσεως που αφανίζει τις αμαρτίες μετά το βάπτισμα και γι’ αυτό λέει πιο πάνω συνετάφητε με το Χριστό και εκδυθήκατε το σώμα των αμαρτιών του σώματος κι εδώ νεκρώσετε τα μέλη στη γη κι άρα αυτή η νέκρωση δεν αφήνει εντελώς να ζει η αμαρτία θανατώνοντας το σαρκικό φρόνημα όπως λχ όταν κανείς αναχωνέψει ένα ανδριάντα που σκούριασε πριν και λαμπρό τον καταστήσει πάλι και εξής έχει να καθαρίζει τη σκουριά από δω και πέρα...

Και για να μην αφήνει ίχνος παρεξηγήσεως συνεχίζει με αναφορά στα μέλη επί της γης: πορνεία εκ φύσεως ορμωμένη που κυριεύει περισσότερο από κάθε άλλο πάθος τον άνθρωπο αλλά και ακαθαρσία και πάθος αφού για την αισχρότητα –όπως λέει κι ο Μ.Βασίλειος εφεύρε το διδασκαλείο των δαιμονίων πολλά είδη και η ΑΓ αποσιώπησε απλώς ονομάζοντας ακαθαρσίες όλα αυτά τα σαρκικά παρασυζυγίες και παραφιλίες και πάντως παρεκτροπές ηθικές πάσης φύσεως σωματικές και ψυχικές που από πνευματικούς καταγράφονται λεπτομερώς στην εκκλησιαστική μας παράδοση- μεταβαίνει παρακάτω το λόγο του ο απόστολος κι αφού πάθος όντως είναι η λύσσα της επιθυμίας του σώματος σα θέρμη και πληγή και νόσος σωματική πολυχρόνια και ανίατη αλλά και κακή επιθυμία γιατί υπάρχει και καλή όταν επιθυμούμε θεία πράγματα και πνευματικά ανήρ επιθυμιών και μάλιστα κρειττόνων κατά το Κύριε εναντίον Σου πάσα η επιθυμία μου ενώ για την κακή λέγεται ασεβής επιθυμεί όλην την ημέραν επιθυμίας κακάς ενώ ο δίκαιος ελεεί και οικτείρει αφειδώς... εδώ παρουσιάζει και την πλεονεξία που είναι καθαρά ειδωλολατρία και είναι η πρώτη θυγατέρα της κακής επιθυμίας γιατί όποιος το πάθει λατρεύει χρυσό κι όχι Χριστό σαν είδωλα –όποιος αγαπά λέει ο Μ. Βασίλειος αργύριο αντί για τον Κύριο εξ όλης καρδίας αυτός πάντως δουλεύει στο μαμωνά μεταθέτοντας εκεί την αγάπη του και αντί εκεί δίνοντας και τα δώρα του κι άμα εκεί πιαστεί αργά είναι πια να ξεφύγει αφού ο άπαξ ορμήσας αγαπάν αργύριον πάσαν εκεί μετακινεί την αγάπην και τω πάθει της πλεονεξίας δουλεύων ως Θεόν τον πλούτον τιμά κι όπου δεθεί κανείς με την καρδιά του εκεί και ανήκει σε κοσμικά λχ ή σπίτι εκεί ο Θεός του- και για αυτά όλα έρχεται η οργή του Θεού πάνω στους υιούς της απειθείας –όπου ο εξωαποδώ αυτοαμαρτία και αυτοπείθεια όπως και ο υιός απειθείας και τέκνον οργής!- όπως είσαστε κάποτε κι εσείς ανάμεσά τους...

Κι η οργή έρχεται ήδη από δω και βέβαια και στη μέλλουσα ζωή και όσοι πάσχουν είναι ανάξιοι συγχωρήσεως αφού δεν βρίσκονται στην κατάσταση αυτή από άγνοια αλλά από απείθεια στις θ.εντολές και μάλιστα καλά γυμνασμένοι σαν παιδιά της και από αυτή γνωρίζονται και σημαδεύονται όπως τα παιδιά από τα φυσικά τους σημάδια του πατέρα ή της μητέρας τους. Αλλά τι έπαινοςστους Κολασσαείς και εγκώμιο πλεγμένο αποδίδει ο απόστολος εδώ λέγοντας ότι τώρα πια ζείτε αλλιώς κι όχι όπως τότε που ήσασταν άπιστοι και ειδωλολάτρες όπως κι άλλοτε γράφει στους Κορινθίους απελούσασθε ηγιάσθητε δικαιώθητε κε... Τώρα λοιπόν κι εσείς αφήστε τα κάτω όλα αυτά τα πάθη κι απορρίψατέ τα αφού τότε αβάπτιστοι σας κατατυραννούσε η αμαρτία και ανελεύθεροι ήσασταν από αυτά τώρα όμως βαπτισμένοι έχετε νεκρά όλα αυτά και άρα εύκολα μπορείτε και να τα αποβάλλετε σα να αλλάζετε ένδυμα και ασφαλώς αμαρτία υμών ου κυριεύσει ου γαρ εστε υπό νόμον αλλά υπό χάριν...προσέξτε και οργή και θυμό και κακία όπως ονομάζει την μνησικακία εδώ ο απόστολος ή και πικρία όταν φυλάμε στην καρδιά μας κακό που μας έκαναν και ζητάμε καιρό εκδίκησης αλλά και θυμό-οργή(Εφ.4,31/πικρία η δολιότητα και υπουλότητα ήθους και ετοιμασία και σπουδή να κακοποιήσει κάποιος τον άλλον ενώ θυμός αρχή οργής που είναι έμμονη λύπη καρδιάς για εκδίκηση όσων αδίκησαν όπου και μια κραυγή και μόνη της από «νεύρα» καλό είναι να λείπει από τους χριστιανούς ώστε να μη μείνει σ΄ αυτούς ούτε λείψανο οργής κι υπάρχουν και κάποιοι που κρυφά επιβουλεύονται τους άλλους ενώ εδώ ο απόστολος κοιτά να βγάλει από τη μέση και τη ρίζα αυτής της κακίας σε αντίθεση με τη χρηστόητητα και ευπλαχνία και το χάρισμα και τη συγγνώμη και τη συμπάθεια και ό, τι αντίθετο στη μνησικακία και ύβρη...καθώς και ο Θεός εν Χριστώ εχαρίσατο ημίν) καθώς και βλασφημία και αισχρολογία όπως λοιδορίες και ύβρεις και δυσφημίες και όλα αυτά από θυμό προερχόμενα σε όποιον μας λύπησε και όχι με το στόμα το αγιασμένο από την κοινωνία και επαφή με το άχραντο σώμα και αίμα του Κυρίου να μολύνετε με τέτοια λόγια. Μην λέτε ψέματα ανάμεσά σας –Εφ.4,25/αποθέμενοι το ψεύδος λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού ότι μέλη εσμεν αλλήλων γι΄ αυτό μη ψεύδεσθε εις αλλήλους αφού Εγώ ειμί η αληθεια- εγώ ειμί η αλήθεια λέει ο Κύριος και πάτε στο διάβολο...

Διεφθαρμένη ζωή σώμα και μέλη και άνθρωπος και αμαρτία αλλά και σώμα και άνθρωπος η ενάρετη ζωή και αγία αφού η προαίρεση καλής ή κακής ζωής είναι κυριότερη από τη φύση και ουσία μας και από αυτό ονομαζόμαστε περισσότερο όπως λχ πότε πότε μας ονομαζει η ΑΓ ίππους και άλογα και σκύλους και λύκους και αλώπεκες με ονόματα ζώων με τα οποία ομοιώθηκαν κάποιοι κάποιοι κατά την κακή τους προαίρεση ενώ οι άλλοι υιοί Θεού και θεοί κατά την καλή τους προαίρεση. Παλαιός άνθρωπος η κακή προαίρεση και διεφθαρμένη κι αυτόν αποβάλετε ως ένδυμα ως άσχημο και αισχρό και ασθενές όπου ψεύδος η κακή διάνοια και θυμός η κακή καρδιά και βλασφημία το βρωμερό στόμα με πορνείες στα μάτια και πλεονεξίες στα χέρια και κακές επιθυμίες κρυφά μέλη- Ρωμ.6,6/...

Ενδυθείτε το νέο άνθρωπο που ανακαινούται σε επίγνωση κατεικόνα του κτίσαντος –κτίση η μεταβολή στο καλύτερο- και πάντα νέοι θα είσαστε και ακμαίοι στη θ.επίγνωση και στα θ.πράγματα και αεικίνητοι και νεότεροι πάντα κι όσο περισσότερο λάβετε θ.γνώση τόσο δυνατότεροι και ανώτεροι και τελειότεροι στη γνώση γινόμενοι ωραίοι και νέοι κατά την εικόνα του Χριστού με νέα προαίρεση και πολιτεία ωραίος κάλλει –θεότητος!- παρά τους υιούς των ανθρώπων καθό αναμάρτητος Εκείνος όπως οφείλουμε κι εμείς να ομοιάσουμε βαπτισμένοι και ζώντας ανάλογα ωραίοι στην ψυχή με αρετές όμοιοί Του ώστε να μην υπάρχει ανάμεσά μας διαφορά καταγωγής και αξιώματος αλλά μόνο ο Χριστός μεταμορφωμένοι με ενάρετη ζωή τα πάντα Χριστός όταν όλοι υποταγούν σ΄ Αυτόν και γίνουμε όλοι μέλη Του(ψυχικά εκλαμβάνοντας τη μορφή Του λέει ο Άγ.Νικόδημος εδώ) όλοι σώμα Χριστού κι όχι δούλοι κι ελεύθεροι –Γαλ.3,28/- κλπ

ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2014

ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ