ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΡΗΤΗΣ - THEOLOGOI-KRITIS.SCH.GR

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ Θ΄

ΨΑΛΜΟΣ ΞΔ΄-64

1.Εις το τέλος ψαλμός ωδής τω Δαβίδ ωδή Ιερεμίου και Ιεζεκιήλ και του λαού της παροικίας ότε έμελλαν εκπορεύεσθαι.

Ο Ευθύμιος ο συγγραφεύς εδώ μόνο την ανωτέρω επιγραφή έχει λέγοντας εις το τέλος κι αυτός επιγράφεται γιατί προφητεύει για την ελευθερία των σκλαβωμένων Εβραίων στη Βαβυλώνα εκ προσώπου των οποίων γράφηκε ο παρών αλλά και περί μεταβολής και θεοσεβείας των εθνικών αλλά και τι δηλώνει ψαλμός ωδής προείπαμε. Εγώ λοιπόν εδώ και τούτο προσθέτω σε αναπλήρωση της επιγραφής λέγοντας ότι τα λοιπά της ούτε στο εβραϊκό βρίσκονται ούτε κι άλλοι ερμηνευτές έχουν αλλά κάποιος αμαθής πρόσθεσε χωρίς να προσέξει ούτε το νόημα ούρα την ιστορία του ψαλμού επειδή ο Ιερεμίας δεν πήγε στη Βαβυλώνα παρά έλαβε άδεια από το Θεό να διατρίβει όπου βούλεται και διάλεξε να κατοικεί στην πατρίδα του και γράφει κι ο ίδιος πως κατέβηκε στις Τάφνες της Αιγύπτου μαζί με πολλούς άλλους Ιουδαίους όσους άφησε ο Ναβουζαρδάν κια εγένετο λόγος Κυρίου προς Ιερεμίαν εν Τάφναις λέγων λάβε σεαυτώ λίθους μεγάλους κι εκεί προφήτεψε κι άρα δεν αρμόζουν αυτά στους εκπορευόμενους από τη σκλαβιά παρά στους ευρισκόμενους στη σκλαβιά αλλά και οι τελευταίοι στίχοι πέντε τον αριθμό από επεσκέψω την γην και εμέθυσαν αυτήν μέχρι τέλους δίνουν να πιστέψει κανείς πως ο παρών εκδόθηκε από τον προφήτη αφού έλαβε βροχή πλούσια σε καιρό ανυδρίας και για τούτο και σε καιρό ανυδρίας και βροχής αρμόζει να λέγεται.