ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ
ΚΑΘΙΣΜΑ ΙΓ
ΨΑΛΜΟΣ ΖΑ΄-91
1.Ψαλμός ωδής εις την ημέραν του Σαββάτου.
Τι είναι ψαλμός ωδής προείπαμε κι είναι ο παρών ανώνυμος όχι όμως κι ανεπίγραφος κι όνομα ούτε του Δαβίδ ούτε και κανενός άλλου έχει ψαλτωδού επειδή κι από όλους κοινώς τότε ψάλτες μελωδείτο. Επιγράφεται όμως στην ημέρα του Σαββάτου καθώς λένε γιατί ο προφήτης αφιέρωσε να ψάλλεται μόνο το Σάββατο ευχαριστήριος στο Θεό και γιατί το Σάββατο έπρεπε να συναχθούν όλοι οι ψάλτες να τον ψάλλουν και καθώς λένε κείνοι που θεώρησαν τον παρόντα υψηλότερο αποβλέπει στην ημέρα του μέλλοντος αιώνος και διδάσκει όσα εκεί αναφέρονται δηλαδή την κόλαση των αμαρτωλών και την τιμή και απόλαυση των δικαίων αφού καθώς το παλαιό Σάββατο κατάπαυση ερμηνεύεται κι είχε αργία κάθε βιωτικού έργου έτσι και η ημέρα κείνη που είναι κατάπαυση της παρούσης ζωής για τούτο είναι και ελεύθερη από κάθε φροντίδα βιωτική και Σάββατο ονομάζεται.
2.Όντως αγαθό να ευχαριστεί κανείς Εσένα το Θεό και να ψάλλει στο όνομά Σου άσματα ευχαριστήρια αλλά κάποιοι έτσι ερμήνευσαν πως αγαθό να εξαγορεύει πρώτα κανείς στο Θεό τις αμαρτίες του κι έπειτα δεύτερον να ψάλλει σ’ Αυτόν για να γίνει καθαρά η ψαλμωδία του προς το Θεό.
3.Αφού είπε καθολικώς παραπάνω πως είναι αγαθό να εξομολογείται και να ψάλλει στον Κύριο τώρα εδώ αφιερώνει στο αγαθό και τούτο το έργο της θείας ευχαριστίας και τους αρμόδιους καιρούς και λέει πως είναι αγαθό το εξομολογείσθαι και το ψάλλειν ώστε δια τούτων να αναγγέλλουμε δηλαδή να διηγούμαστε και να εκφωνούμε το πρωί της ημέρας το έλεος του Θεού που μας ελέησε ο Θεός και δε μας κατέχωσε με σεισμό ούτε και μας έκαψε με το πυρ ούτε και μας έπνιξε με το νερό ούτε παραχώρησε να παραδοθούμε σε θηρία και πολέμιους και φονείς και κλέφτες και άλλους παράνομους όσα δηλαδή συνηθίζονται να γίνονται τον καιρό της νύχτας ως επί το πλείστον και το μεγαλύτερο από όλα που δε μας άφησε ο Θεός να επιβουλευτούμε από τους δαίμονες και προς τούτοις είναι αγαθό να ψάλλουμε στο Θεό ώστε να αναγγέλλουμε κατά τη νύκτα την αλήθειά Του και αλήθειά Του νόησε εδώ το αλάνθαστό Του αφού τούτο το αλάνθαστο πρέπει να αναγγέλλουμε κατά τον καιρό της νυκτός επειδή τότε μάλιστα κινούμαστε στις ηδονές της σαρκός και στις κακοβουλίες ώστε να συστελλόμαστε από τέτοια κινήματα και να ενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως δε λαθάνουμε τον αλάνθαστο Θεό αν πράξουμε ή συλλογιστούμε κανένα άτοπο και μπορούμε να πούμε ότι με το πρωί φανέρωσε ο προφήτης όλη τη μέρα ως από μέρους το όλο.
4.Όταν εμείς λοιπόν κάνουμε σύμφωνες τις πέντε αισθήσεις του σώματος και τις πέντε δυνάμεις της ψυχής και με όλες αυτές άδουμε στον Κύριο τότε τελειώνουμε το ρητό τούτο και βλέπε και εξομολογείσθε τω Κυρίω εν κιθάρα εν ψαλτηρίω δεκαχόρδω ψάλατε Αυτώ –λβ΄/32ος – αφού σύμφωνη η εξήγηση εκείνη και αρμόδια είναι με το ρητό αυτό.
5.Ποίημα Θεού είπαν μερικοί καθολικώς όλη την αισθητή κτίση ενώ έργα χειρών του Θεού τα ποιήματα της αισθητής κτίσεως των οποίων εμείς βλέποντας το μέγεθος και το κάλλος και την ποικιλία και την ευαρμοστία και τη χρησιμότητα και ό τι άλλο τέτοιο όλοι μαζί και καθένας χωριστά ευφραινόμαστε και αγαλλιόμαστε αλλά κι άλλο είπαν ποίημα και έργα χειρών διπλασιασμό λόγου και νοήματος.
6.Το ως εδώ επιτακτικό γιατί λέει πολλά μεγάλα τα έργα Σου Κύριε όχι μόνο όσα είναι στην αισθητή κτίση αλλά κι όσα θεωρούνται εν Προνοίαις, εν οικονομίαις, εν τερατουργίαις και εν άλλαις τέτοιες ενέργειες του Θεού και περί των έργων του Θεού προείπαμε στον πε΄/85ο και ουκ έστι κατά τα έργα Σου.
Το εβαθύνθησαν θέλει να πει πως βαθείς και άφθαστοι φάνηκαν ενώ διαλογισμοί οι βουλές του Θεού κι όμοιο με το ρητό τούτο και κείνο του Παύλου ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! ως ανεξερεύνητα τα κρίματα Αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Αυτού!
7.Άφρονα εδώ ονομάζει κείνον που δεν έχει θεϊκή φρόνηση κι ας έχει τη φυσική κι ανθρώπινη αποκτημένη από εξωτερική φιλοσοφία γιατί τέτοιος άνθρωπος δε θα γνωρίσει πως είναι μεγάλα τα έργα του Κυρίου και πως είναι βαθείς οι διαλογισμοί Του αλλά θαρρώντας στον εαυτό του θα γκρεμιστεί σε άτοπα και βλασφημίες και το ίδιο νόημα αναδίπλωσε λέγοντας και ασύνετος ου συνήσει ταύτα.
8.Το και εδώ περιττό και διέκυψαν νοείται αντί κατεκάμφθησαν και ταπεινώθηκαν και το νόημα είναι τέτοιο πως οι αμαρτωλοί ανέτειλαν δηλαδή φάνηκαν προσκαίρως σαν το χόρτο και ευτύχησαν αλλά δε φύλαξαν σε πολύ καιρό την ακμή τους και την ευτυχία τους παρά διέκυψαν δηλαδή έσκυψαν στη γη και ταπεινώθηκαν και τους ίδιους αμαρτωλούς λέει και εργαζόμενους την ανομίαν.
Διέκυψαν λοιπόν οι αμαρτωλοί και έχασαν τη ευτυχία που είχαν για να κολαστούν στο μέλλοντα αιώνα αφού εξολόθρευση και απώλεια συνηθίζει στον ατελεύτητο κείνο αιώνα να ονομάζει την απαρηγόρητη κόλαση και λέει λοιπόν πως οι αμαρτωλοί τη έκπτωση της ευδαιμονίας εδώ έλαβαν ως αρραβώνα της τιμωρίας και κολασεώς τους εκεί κι από δω εισέρχεται στην ημέρα εκείνη του μέλλοντος αιώνος.
9.Συ Κύριε είσαι άφθαστος και ακατάληπτος και τα κρίματά Σου ανεξερεύνητα.
10.Εχθροί Θεού δεν είναι μόνο οι άπιστοι αλλά κι οι πιστοί αμαρτωλοί όντες επειδή υπακούουν στον εχθρό του Χριστού το διάβολο. Απώλεια εχθρών του Θεού η κόλαση στο μέλλοντα αιώνα και οι ίδιοι θα διασκορπιστούν σε διάφορες κολάσεις και τιμωρίες.
11.Κέρας δικό του ονόμασε το Χριστό επειδή εκ του σπέρματός του βλάστησε ο Χριστός κατά σάρκα καθώς προείπαμε στον πη΄/88ο και εν τω ονόματί νου υψωθήσεται το κέρας Αυτού και υψωθήσεται αντί μεγαλυνθήσεται εν καιρώ δηλαδή της μελλούσης κρίσεως επειδή και τότε θα ταπεινωθούν όλοι οι εχθροί Του και θα υψωθεί το κέρας του μονόκερου δηλαδή πολλά και με υπερβολή.
Διαμέσου του ελαίου φανέρωσε την ιλαρότητα του ιλαρύναι πρόσωπον εν ελαίω –ργ΄/103ος- λέγοντας πως επειδή γνώρισα ότι μέλλει να υψωθεί το κέρας μου συμπεραίνω ότι και τα γηρατειά μου θα γίνουν με πολλή ιλαρότητα δηλαδή χωρίς λύπη και με χαρά θα διαπεράσω παρηγορούμενος με τις καλές ελπίδες στο μέλλον.
12.Αντί επείδεν και επόψεται λέγεται ενώ οι Εβδομήκοντα ερμήνευσαν τα μέλλοντα ως περασμένα κι εχθρούς λέει τους δαίμονες και τους απίστους στους οποίους τότε εν τη μελλούση κρίσει θα δει την εκδίκηση γιατί τούτο λείπει και πρέπει να υπακούεται δηλαδή και επείδεν ο οφθαλμός μου εν τοις εχθροίς μου εκδίκησιν.
Και σε τούτο το ρητό είναι έλλειψη γιατί λείπει έξωθεν την κατ’ αυτών απόφασιν του Δεσπότου δηλαδή το αυτί μου θα ακούσει την απόφαση που θα κάνει ο δεσπότης Θεός εναντίον όσων ξεσηκώνονται καταπάνω μου και πονηρεύονται αφού αυτούς ονομάζει και επανισταμένους και πονηρευομένους ασυνδέτως.
13.Κι αφού παραπάνω είπε περί των αμαρτωλών πως θα ανθήσουν σαν το ολιγοχρόνιο χορτάρι τώρα λέει εδώ και περί του δικαίου πως θα ανθήσει σαν τον πολυχρόνιο φοίνικα αφού του φοίνικα ούτε το άνθος πέφτει παρά σε καρπό τελειώνει γλυκύτατο ούτε κι ο νέος κλάδος του μαραίνεται παρά μένει αειθαλής.
Ο κέδρος είναι πληθυσμένος και γεμάτος από φύλλα κατά την κορυφή κι έχει κι άλλες ομοιότητες ο δίκαιος τόσο με τον φοίνικα όσο και με τον κέδρο κι ομοιότητα ο δίκαιος με το φοίνικα γιατί καθώς ο φοίνικα έχει το λιγότερο μέρος του ριζωμένο στη γη όλο όμως το άλλο εξέχει πάνω από τη γη έτσι κι ο δίκαιος λόγο φροντίζει για τη γη κι όλη τη φροντίδα του έχει στον ουρανό και καθώς ο καρπός του φοίνικα δεν κλέβεται από τα ζώα και πτηνά για το υψηλό και ακανθώδες και δυσκολοανάβατο έτσι κι ο καρπός του δικαίου δηλαδή η αρετή του δεν κλέβεται από τους δαίμονες με το να είναι σκεπασμένη με την υψοποιό ταπείνωση και καθώς ο φοίνιξ χρειαζεται χρόνους πολλούς για να γίνει τέλειο δέντρο έτσι και ο δίκαιος χρειάζεται πολυκαιρία για να γίνει κατά την αρετή τέλειος αλλά έχει κι ο δίκαιος και ομοιότητα με τον κέδρο γιατί καθώς ο κέδρος είναι ευώδης κι άσηπτος και πολύκλαδος και κατάσκιος έτσι κι ο δίκαιος είναι ευώδης από αρετές και άσηπτος που καθαρίστηκε από κάθε σήψη και φθορά παθών και πολύκλαδος γιατί γεννά πολλούς υιούς δια της χάριτος του πνεύματος και κατάσκιος γιατί γίνεται σε πολλούς σκέπη και αναψυχή.
14.Οι δίκαιοι είναι φυτευμένοι στην κάτω εκκλησία μέσα στην οποία κατοικεί η χάρη του Χριστού κι είναι ριζωμένοι στην πίστη και για τούτο και θα εξανθήσουν στις ουράνιες αυλές δηλαδή θα φανούν στολισμένοι με τα άνθη των αρετών και νοείται κι άλλως το ρητό αφού οίκος Κυρίου η γνώση της ΑΓ μέσα στην οποία βρίσκουμε τον Κύριο κι αυλές οι εντολές του Κυρίου.
15.Παχύ γηρατείο είναι το βαθύτατο και πολυχρονιότατο κι οι δίκαιοι κι ας γεράσουν πολλά όμως δε θα ατονήσουν στο να προκόβουν στις αρετές αλλά ακόμα περισσότερο θα αυξήσουν στην αρετή και σε τέτοια ηλικία όσοι βρίσκονται.
Οι Δίκαιοι θα γίνουν ευπαθούντες εν τω μέλλοντι αιώνι δηλαδή θα τρυφήσουν και θα χαρούν αιωνίως.
16.Για τούτο οι δίκαιοι για να χαίρονται κηρύττοντας ο ένας τον άλλο και τι να κηρύξουν πως είναι δίκαιος επειδή αντί των κόπων και αγώνων στο ζωή αυτή των δικαίων τους χάρισε ανάπαυση και το ουκ έστιν αδικία εν αυτώ είναι εξήγηση του προτέρου και ένας αναδιπλασιασμός της ευθύτητος και δικαιοσύνης του Θεού.
ΨΑΛΜΟΣ ΖΒ΄-92
1.Εις την ημέραν του προσαββάτου όταν κατώκιστο η γη και αίνος ωδής τω Δαβίδ.
Ανεπίγραφος ο παρών στο εβραϊκό αλλά μερικοί έχουν την επιγραφή παρμένη από την εξήγηση των Εβδομήκοντα την οποία εξήγησαν έτσι πως ημέρα Σαββάτου εννόησαν καθώς και μεις εννοήσαμε στον προλαβόντα κόππα α΄/91ο δηλαδή την ημέρα της παγκόσμιας και κοινής αναστάσεως ενώ ημέρα προσαββάτου εννόησαν την ημέρα της αναστάσεως του Χριστού καθό ήταν αυτή προοίμιο της κοινής και παγκόσμιας αναστάσεως όταν κατοικήθηκε η γη από τους μεταπλασθέντες και αναγεννηθέντες δια του ευαγγελίου και του Βαπτίσματος χριστιανούς και πλην την επιγραφή αυτή δεν έχουν τα ακριβέστερα αντίγραφα.
Ο υιός είναι πάντοτε Βασιλεύς καθό Θεός αλλά δεν ήταν γνωστός πάντοτε από τους ανθρώπους πως ήταν τέτοιος Βασιλεύς επειδή δεν Τον γνώριζαν πρότερα ως βασιλέα ύστερα όμως μετά την εκ νεκρών ανάστασή Του πληροφορηθήκαμε εμείς οι πιστοί ότι είναι Βασιλεύς ως Θεός και τούτο προφητεύοντας λέει πως ο Κύριος βασίλευσε δηλαδή γνωρίστηκε πως είναι Βασιλεύς κι άλλως Βασιλεύς ήταν πρότερα ως Θεός και βασίλευσε ύστερα και ως άνθρωπος εδόθη Μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης και πάλι Εγώ κατεστάθην βασιλεύς υπ’ αυτού –β΄/2ος .
Με το λόγο αυτό φανέρωσε ο προφήτης την πρέπουσα στο Θεό δόξα κι εξουσία αφού τούτο δηλώνει το ευπρέπειαν ενεδύσατο κι άλλως επειδή ο Χριστός όταν νεκρώθηκε κατά τη σάρκα δεν είχε είδος ούτε κάλλος κατά τον Ησαΐα για τούτο όταν αναστήθηκε ενεδύθη ευπρέπεια και ασύγκριτη ωραιότητα αφθαρσίας.
Κι εδώ πάλι το ενεδύσατο πρέπει να νοηθεί όπως και παραπάνω γιατί είχε ο Κύριος τη θεία ευπρέπεια και τη θεία δύναμη κρυπτόμενες αφού Αυτός είναι Θεού δύναμη αλλά ύστερα τις φανέρωσε αφού ανέβηκε και αποκαταστάθηκε στους ουρανούς κι όχι κι τις ενεδύσατο έξωθεν και το περιεζώσατο ευσεβώς πρέπει να νοήσουμε αντί ευτρεπίσθη επειδή σημείο ευτρεπισμού να ζώνεται κανείς.
Επειδή καθολικώς η οικουμένη σαλεύονταν από την πλάνη της ειδωλολατρίας για τούτο τη στερέωσε ο Κύριος με την αλήθεια της θεογνωσίας και για τούτο και δε σαλεύεται πλέον από την πλάνη επειδή στερεώθηκε πάνω στην πέτρα της πίστεως και νοείται με ξεχωριστό τρόπο οικουμένη η εκκλησία που κατοικούν οι πιστοί χριστιανοί γιατί αυτής πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι κατά τη δεσποτική απόφαση.
2.Έτοιμος εδώ αντί εδραίος και στερεός καθώς προείπαμε στον ξδ΄/64ο ετοινάζων όρη εν τη ισχύι Αυτού κι από τότε νοείται αντί του απαρχής και το απ’ αρχής επί της θείας φύσεως δεν αναφέρεται σε αρχή χρονική αλλά αιωνιότητος και αϊδιότητος δηλωτικό και τέτοιο επί Θεού είναι και το απ’ αιώνος και λέει τώρα κι ας ενεδύθης Κύριε μορφή δούλου όμως η βασιλεία Σου ήταν εδραία απαρχής και ποτέ από αυτήν δεν ξέπεσες.
Εδραία ήταν η βασιλεία Σου Κύριε απαρχής και Συ απ’ αιώνος είσαι δηλαδή ομοίως απαρχής.
3.Ποταμοί εδώ οι απόστολοι και ευαγγελιστές ως ποτίζοντες τις ψυχές των ανθρώπων με πνευματικά νάματα του ευαγγελίου και λέει λοιπόν πως οι απόστολοι ύψωσαν τις φωνές τους δηλαδή φανερά και χωρίς καμιά ντροπή κήρυξαν παρρησία στους ανθρώπους το ευαγγέλιο και είπαμε πολλάκις πως τα μέλλοντα λέει ως περασμένα δηλαδή αντί επαρούσιν είπε επήραν κι ο διπλασιασμός του επήραν δηλωτικός χαράς ψυχικής.
Όσοι ποταμοί δηλαδή διδάσκαλοι θα έρθουν μετά τους αποστόλους θα λάβουν τις ίδιες στράτες που κόπηκαν υπό των αποστόλων και χαράκτηκαν αφού επιτρίψεις είναι τμήματα και σύρματα γης που κάνουν οι ποταμοί τρίβοντας και κόβοντας τη γη όταν τρέχουν και λέει πως οι διδάσκαλοι μετά τους αποστόλους θα μεταχειριστούν τις ίδιες στράτες της διδασκαλίας των αποστόλων.
4.Ύδατα πολλά νοούνται τα βαπτίσματα δηλαδή οι κολυμβήθρες στις οποίες το ένα βάπτισμα εκτελείται στις κατά μέρος εκκλησίες των χριστιανών και φωνές υδάτων αυτών οι κολυμβήθρες οι ιερές όπου γίνονται επικλήσεις της αγίας Τριάδος και της άνωθεν χάριτος αλλά θάλασσα πάλι ενικώς πρέπει να νοήσουμε το ένα βάπτισμα που τελείται σε κάθε μέρος της γης καθώς είπαμε στον ογ΄/73ο Συ διέρρηξας πηγάς και χειμάρρους αφού πληθύνεται το άγιο Βάπτισμα κατά τις χρείες αλλά ενίζεται κατά τη δύναμη και μετεωρισμοί της νοητής θαλάσσης αυτής του βαπτίσματος είναι τα κύματα που γίνονται από την κατάδυση και ανάδυση των βαπτιζομένων και τούτους τους μετεωρισμούς λέει πως είναι θαυμαστοί κατά σύγκριση των μετεωρισμών της αισθητής θαλάσσης αφού τα κύματα της αισθητής θαλάσσης είναι φοβερά και λυπηρά στους ανθρώπους και χαροποιά στους δαίμονες για τους πνιγόμενους μέσα τους ενώ τα κύματα του βαπτίσματος εκ τουναντίου φοβερά και λυπηρά στους δαίμονες είναι γιατί εκεί μέσα ζωοποιούνται μέσα τους και άρα είναι και χαροποιά στους ανθρώπους και τα της θαλάσσης κύματα πνίγουν και θανατώνουν όσους βυθίζονται εκεί μέσα ενώ του βαπτίσματος κύματα σώζουν όσους βαπτίζονται μέσα τους. Έγιναν τέτοια θαυμαστά τα κύματα του βαπτίσματος από τις τρεις επικλήσεις και τα ονόματα της αγίας Τριάδος και από την ιερά τελετή του Μυστηρίου.
Περισσότερο είναι όμως θαυμαστός ο Θεός στα υψηλά αυτά και μεγάλα που κάνει θαυμάσια και άλλως η σύνταξη νοούμενη πως θαυμαστός περισσότερο ο Κύριος ο εν υψηλοίς Ών καθ’ υπερβατό καθώς κι αλλαχού λέει ο ίδιος ο εν υψηλοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών –ριβ΄/112ος .
5.Οι μαρτυρίες περί Σου Κύριε πολλά πιστές είναι δηλαδή αληθινές επειδή οι ρήσεις των προφητών όσας κατά διάφορους καιρούς και τρόπος εξεφώνησαν για την ενανθρώπηση του Χριστού και την ένσαρκή Του οικονομία κι αυτές λοιπόν όλες φάνηκαν αληθείς από την έκβαση των πραγμάτων.
Οίκος Θεού η καθόλου εκκλησία των χριστιανών καθώς πολλάκις προείπαμε και σε τούτον τον οίκο Σου Κύριε πρέπει αγιασμός δηλαδή πρέπει να είναι άγιος ως οίκος του αγίου Θεού και θα είναι αγία η εκκλησία αν πολιτεύεται σ’ αυτήν αγνεία και αγιότητα και καθαρότητα από κάθε μολυσμό ψυχικό και σωματικό αλλά πρέπει να βρίσκεται στην εκκλησία του Θεού αυτή η αγιότητα και καθαρότητα εις μακρότητα ημερών δηλαδή πάντοτε αλλά λέγεται οίκος και ναός Θεού κατά τον Παύλο και κάθε χριστιανός στον οποίο πρέπει να βρίσκεται αγιασμός και καθαρότητα έως το τέλος της ζωής του.
ΨΑΛΜΟΣ ΖΓ΄-93
1.Ψαλμός τω Δαβίδ τετράδι Σαββάτου ανεπίγραφος παρ’ Εβραίοις.
Κι αυτός ο ψαλμός ανεπίγραφος κοντά στο εβραϊκό και το τετράδι Σαββάτου βρίσκοντας κι πρόθεσαν κάποιοι γιατί μελωδήθηκε την τετάρτη ημέρα της εβδομάδος αφού Σαββατο εδώ τη βδομάδα ονόμασε και προσφέρει με τον παρόντα παρηγοριά σε κείνους που δυναστεύονται και τυραννούνται από άδικους και άπραγες.
Θεός εκδικήσεων νοείται αντί Θεός εκδικητής κατά περίφραση του ουσιαστικού αντί επιθέτου λαμβανομένου αφού κατά τούτο το ιδίωμα της εβραϊκής ονομάζεται Θεός ελέους ο ελεήμων και Θεός οικτιρμών ο οικτίρμων και Θεός παρακλήσεως ο παρακλητικός και Θεός ειρήνης ο ειρηνικός και άλλα όμοια και λέει λοιπόν ότι ο Κύριος είναι Θεός εκδικητής που παρρησιάστηκε δηλαδή φανέρωσε τη δικαιοκρισία Του κι αν έως τώρα μακροθύμησε τώρα όμως μεταχειρίστηκε την εκδίκηση και η αναδίπλωση του Θεός εκδικήσεων είναι δηλωτική ζήλου θερμού και εμπύρου διαθέσεως υπέρ της δικαιοσύνης.
2.Συ Κύριε ανέβηκες στο δικαστικό Σου θρόνο δηλαδή Σύ κρίνοντας και αποφασίζοντας και εκδικώντας τους αδικουμένους υψώθητι δηλαδή φανερώσου και γνωρίσου και σε όλους τους ανθρώπους πως είσαι Θεός εκδικητής για να συσταλούν οι άδικοι και περί του υψώθητι είπαμε στον νς΄/56ο υψώθητι επί τους ουρανούς ο Θεός και υπερήφανοι οι άδικοι και δυνάστες επειδή κι αυτοί καταφρονούν και καταδυναστεύουν με υπερηφάνεια τους φτωχούς.
3.Τους παραπάνω υπερήφανους αμαρτωλούς εδώ ονομάζει επειδή κι αυτοί αμαρτάνουν στο Θεό παραβλέποντας και μη φυλάσσοντας το νόμο του Θεού περί δικαιοσύνης στους αδικουμένους αδελφούς τους γιατί τους αδικούν και με τα ίδια ονόματα ονόμασε και τους άδικους στον θ΄/9ο αλλά συνήθεια να καυχώνται τέτοιοι άνθρωποι άδικοι και δυνάστες για τις δυναστείες και τις αδικίες τους κι η αναδίπλωση του έως πότε αμαρτωλοί είναι δηλωτική ζήλου όπως κι η παραπάνω.
4.Για τον πρώτο το φθέγξονται πρέπει να νοήσουμε από κοινού μόνο το έως πότε ενώ στο δεύτερο λαλήσουσι πρέπει να νοηθεί από κοινού το αδικία δηλαδή έως πότε Κύριε οι αμαρτωλοί θα φθέγγονται αδικία; Και έως πότε θα λαλούν αδικία όλοι κείνοι που εργάζονται την ανομία; Η αναδίπλωση εδώ του λαλήσουσι είναι δηλωτική ζήλου.
5.Προείπαμε πως παλιός λαός και παλιά κληρονομιά του Θεού οι Ιουδαίοι και νέος λαός και νέα κληρονομιά του Θεού οι εξ εθνών χριστιανοί.
6.Αυτά τα κακά έκαναν πρότερα οι άρχοντες των Ιουδαίων για την πλεονεξία τους κι αυτά κάνουν και τώρα πολλοί από τους δικούς μας χριστιανούς άρχοντες και αποκτείνει και φονεύει τη χήρα και το ορφανό και τον ξένο όχι μόνο κείνος που μεταχειρίζεται εναντίον τους μάχαιρα και τους σφάζει πραγματικώς αλλά και κείνος ο πλεονέκτης και άδικος που αρπάζει τα χρήματα και υποστατικά τους κι εκείνος που παραβλέπει τους αδικούμενους και δεν τους βοηθεί και κείνος που διαφεντεύει και κάνει χάρη στους αδίκους που αδικούν τέτοια άπορα και απροστάτευτα υποκείμενα ενώ προσήλυτος ο εξ εθνών γενόμενος Ιουδαίος κατά τους Ιουδαίους και καθ’ ημάς οι χριστιανοί ξένοι και πάροικοι.
7.Αυτά τα λόγια κι ας μη τα λένε πολλάκις οι άδικοι με τη γλώσσα τους με τη γνώμη τους όμως τα λένε γιατί αν τέτοια με τους λογισμούς τους δε μελετούσαν πως δηλαδή ο Θεός ούτε βλέπει ούτε γνωρίζει τις αδικίες που κάνουν βέβαια δε θα τολμούσαν να αδικούν τους αδελφούς τους και συνήσει αντί ακούσει και γνωρίσει.
8.Γνωρίστε λοιπόν άγνωστοι αδικητές κείνα που είναι σε όλους γνώριμα και φανερά και σεις οι μωροί που τέτοια κατά του Θεού συλλογιστήκατε βλάσφημα λάβετε φρόνηση και γνώση οψέποτε κι επιτέλους.
9.Ο Θεός που φύτεψε το αυτί είναι τρόπος να μην ακούει αυτός; Ο Θεός που έπλασε το μάτι είναι τρόπος να μη βλέπει αυτός; Και πώς είναι δυνατόν να είναι αναίσθητος ο ποιητής των αισθήσεων; Ντροπιάζει ο προφητάναξ όσους λένε τέτοια με τέτοιες ελγεκτικές και ομολογούμενες παρά πάσι ερωτήσεις.
10.Ο Θεός που παιδεύει και τιμωρεί έθνη με τους δικούς τους νόμους τους φυσικούς και των οποίων τη γνώση Αυτός τους τη χάρισε κι ο Θεός που τιμωρεί αμαρτάνοντες με την αυστηρότητα τέτοιων νόμων πώς Αυτός δε θα ελέγξει τους παραπάνω αδικήτές; Δηλαδή πώς δε θα τιμωρήσει τέτοιους ανθρώπους; Κι ο Θεός που δίνει τη γνώση στους ανθρώπους πώς είναι δυνατόν να μη γνωρίζει τις κακίες και αδικίες τους;
11.Ο Θεός όχι μόνο βλέπει και ακούει τα πάντα αλλά ακόμα ξέρει και ότι οι συλλογισμοί των ανθρώπων εκείνων που συλλογίζονται τέτοια άτοπα φρονώντας πως ο Θεός δε βλέπει τις αδικίες των αδίκων και τα ανθρώπινα Αυτός ξέρει πως τέτοιοι τους λογισμοί είναι εσφαλμένοι και μακροθυμεί όμως πολλάκις και δεν παιδεύει τους αδικητές για κάποιες οικονομίες προς το συμφέρον και διαλογισμούς λέει κι εκείνους που κάποιοι διαλογίζονται από την κοιλιά τους κι όχι από τη διδασκαλία της ΑΓ.
12.Μακάριος και καλότυχος άνθρωπος όποιος Εσύ Κύριε συνέτισες με τη διδασκαλία Σου και τον δίδαξες με το νόμο Σου είτε φυσικό είτε γραπτό είτε και με τους δυο μαζί επειδή ο φυσικός κι ο γραπτός νόμος πηγές συνέσεως και σοφίας είναι.
13.Μακάριος κείνος ο άνθρωπος που θα διδάξεις Συ Κύριε από το νόμο Σου να γίνει πράος και ανεξίκακος στις πονηρές τις μέρες και στον καιρό των πειρασμών χωρίς να λυπάται και να αγανακτεί για τους πειρασμούς επειδή κι αυτός είναι πληροφορημένος από το νόμο Σου πως και κείνοι που πάσχουν πειρασμούς για το συμφέρον τους πάσχουν ενώ κείνοι που κακοποιούν άλλους θα λάβουν την πρέπουσα τιμωρία και ανταπόδοση.
Όποιος λοιπόν διδάχτηκε από το νόμο του Θεού αυτός γίνεται πράος στους πειρασμούς έως ότου ετοιμαστεί ο κίνδυνος στους παρανόμους και αδικούντες αυτόν κι έως ότου πέσουν αυτοί στον κίνδυνο αφού τότε βλέποντάς τους πεπτωκότες όχι μόνο δεν αναστενάζει εναντίον τους αλλά και προς τούτοις τους ελεεί και τους συμπονεί.
14.Ο Θεός δε θα αποβάλει τελείως το λαό Του κι ούτε και θα εγκαταλείψει με την ολότητα την κληρονομιά Του κι ας αφήνει προς καιρό να πάσχει αυτός και να κακουχείται και τούτο θα το κάνει μέχρι της συντελείας του κόσμου τώρα παραχωρώντας στους κακούς να θλίβουν το λαό Του και τώρα πάλι βοηθώντας τον κι ελευθερώνοντάς τον και κάνει και το άλλο ωφελίμως και προς το συμφέρον. Λαός Θεού και κληρονομιά οι Ιουδαίοι τότε ενώ τώρα οι χριστιανοί αντ’ εκείνων καθώς πολλάκις προείπαμε.
15.Δε θα αποβάλει ο Θεός το λαό Του ωσότου ο Χριστός η αυτοδικαιοσύνη αφήσει τη μακροθυμία κι έρθει να κρίνει τον κόσμο κι ότι ο Χριστός καλείται δικαιοσύνη μαρτυρεί ο απόστολος Ός εγενήθη ημίν σοφία λέγοντας από Θεού και δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωσις.
(Διάψαλμα).
Όταν έρθει ο Χριστός κατά τη δευτέρα Του παρουσία τότε θα σταθούν κοντά Του όλοι οι ευθείς δηλαδή οι δίκαιοι παριστάμενοι εκ δεξιών Του όταν κρίνει όλους τους ανθρώπους.
16.Ποιος λοιπόν θα με βοηθήσει εναντίον των πονηρευομένων εχθρών; Και ποιος θα παρασταθεί μαζί μου εναντίον των εργαζομένων την ανομίαν τόσο ανθρώπων όσο και δαιμόνων; Αναδιπλασιάζει το ίδιο νόημα επειδή και πολλά ορέγεται τη θεία βοήθεια για την υπερβολή της πονηρίας των ορατών και αοράτων εχθρών και ποιος λέει άλλος θα συμπολεμήσει με μένα κατά των εχθρών πάρεξ ο Θεός που πολλές φορές συμπολέμησε με μένα και με βοήθησε;
17.Ουδείς άλλος λοιπόν με βοήθησε που κινδύνευα πολλάκις και λίγο έλειψε να πεθάνω κιόλας είτε το σωματικό θάνατο είτε τον ψυχικό και παρώκησε νοείται αντί κατώκησε κι Άδης μπορεί να λέγεται και ο νοητός λάκκος της αμαρτίας.
18.Αν εγώ έλεγα στο Θεό Κύριε σαλεύτηκε το πόδι μου δηλαδή η στερέωσή μου και σύρομαι σε κίνδυνο κι αν εξομολογηθώ την ασθένειά μου παρευθύς λαμβάνω βοήθεια παρά Σου. Και διδάσκει με τα λόγια αυτά πως όποιος γνωρίσει πως μέλλει να πέσει στην αμαρτία και δεν απελπιστεί κι ούτε και αμελήσει παρά εξομολογηθεί την ασθένειά του γρήγορα βρίσκει τη βοήθεια του Θεού γιατί ο Θεός είναι ελεήμων και συμπαθής στο πλάσμα Του.
19.Αναλόγως όσο ήταν το πλήθος των πόνων στην καρδιά μου τόσες και οι παρηγοριές που μου χάριζε ο Θεός και οι οποίες εύφραναν την ψυχή μου. Και για τούτο και καθώς ήταν οι πόνοι κι οι λύπες της καρδιάς μου πολλές και μεγάλες έτσι αναλόγως κι οι παρά Θεού παρηγοριές πολλές και μεγάλες ήταν και καθώς η πληγή μου έτσι έδινε ο Θεός και την ανάλογη ιατρεία.
20.Θρόνος ανομίας ο διάβολος επειδή σ’ αυτόν βασιλεύει κι αναπαύεται η ανομία κι άρα μη συμπροσέστω δηλαδή μην είναι παρών με Σένα Κύριε όταν κρίνεις ο διάβολος κατηγορώντας και διαβάλλοντάς μας ενώ το προστακτικό δε εδώ δηλαδή το μη συμπροσέστω αντί ευκτικού μη συμπροσείη καθώς και το Κύριε ελέησον που όλοι προς το Θεό λέμε είναι προστακτικό αντί ευκτικού δηλαδή αντί Κύριε ελεήσαις δηλαδή ας μας ελεήσεις και μερικοί έχουν και μη συμποσέσται δηλαδή δε θα βρίσκεται μαζί Σου αλλά κι ο μέλλων χρόνος αυτός νοείται αντί ευκτικού.
Ο θρόνος της ανομίας διάβολος αυτός πλάττει και φαντάζει στο νου μας κόπους με σκοπό να μας εμποδίσει να κάνουμε το πρόσταγμά Σου Κύριε και να κάνουμε την εντολή που αποφασίσαμε μας ενθυμίζει τον κόπο που θα δοκιμάσουμε για την εντολή εκείνη ώστε ως επίπονη και κοπιαστκή την παραιτήσουμε κι ακολούθως λέει και την αιτία για την οποία εύχεται να μη βρεθεί παρών ο διάβολος στην κρίση κατηγορώντας τους ανθρώπους και διαβάλλοντας.
21.Γιατί οι υπηρέτες του διαβόλου θα στήσουν παγίδες εναντίον του τυχόντος δικαίου αν βρεθούν παρόντες κατά την κρίση Σου Κύριε και θα κατηγορήσουν τα εν αγνοία και ακούσια αμαρτήματά του για την υπερβολή της πονηρίας και μισανθρωπίας τους.
Και θα καταδικάσουν αίμα αθώο οι δαίμονες Κύριε όσο στη δική τους κακία και γνώμη και αίμα αθώο είναι ο αθώος κατά περίφραση κι η άδικη τιμωρία όσο στους θείους νόμους αλλά και κείνη που επάγεται παρά των θείων νόμων ώστε να νοηθεί πως οι δαίμονες τιμωρία άδικη κατά των αθώων αποφασίζουν και για τούτο ως άνομοι κι άδικοι δε θα βρεθούν παρόντες όταν κρίνει ο Θεός.
22.Ο Κύριος έγινε καταφυγή σε μένα που πολεμήθηκα και διώχτηκα κατά την παρούσα ζωή γιατί εγώ έλπισα να έχω δύναμη να αντισταθώ στους εχθρούς κι επειδή καταπονήθηκα και νικήθηκα από κείνους για τούτο κι η ελπίδα μου λιγόστεψε και χάθηκε κα για τούτο κι ο Θεός βοήθησε την ελπίδα μου και την ολοκλήρωσε δίνοντάς μου δύναμη να ελπίζω τα χρηστότερα και καλύτερα.
23.Ο Κύριος θα δώσει στους αοράτους εχθρούς την καταδίκη και πρέπουσα τιμωρία της ανομίας τους και θα τους αφανίσει δηλαδή θα τους διώξει από τη μέση ώστε να μη φαίνονται πλέον αφού θα χωστούν μέσα στο ητοιμασμένο γι’ αυτούς πυρ. Και μπορούν να νοηθούν τα παραπάνω και για τους πονηρούς δηλαδή ου συμπροσέσται και δε θα πλησιάσει σε Σένα Κύριε άρχοντας άνομος που βάλλει κόπο και δεν μας αφήνει να τελειώσουμε τα προστάγματά Σου και θηρεύουσι οι παράνομοι τους δικαίους και τους αθώους θα καταδικάσουν και τα εξής ερμηνεύονται παρομοίως ενώ το εις βοηθόν ελπίδος μου αντί εις στήριγμα της ελπίδος μου σ’ Αυτόν η οποία σαλεύεται όταν εγκαταλείπομαι από το Θεό αφού ο Θεός όταν με βοηθά την ελπίδα μου αυτή τη στερεώνει και αποδώσει ο Κύριος στους πονηρούς εν τω μέλλοντι αιώνι την κόλαση αλλά και αφανιεί αυτούς εν τω παρόντι δια καταστροφής και θανάτου.
ΨΑΛΜΟΣ ΖΔ΄-94
1.Ανεπίγραφος κι ο παρών κοντά στο εβραϊκό ενώ οι Εβδομήκοντα έγραψαν την επιγραφή αυτή και αίνο είπαν το παρόντα γιατί αινεί το Θεό κι ωδής γιατί με μέλος μελωδήθηκε και εν ψαλμοίς αλαλάξωμεν αυτώ και συγκαλεί σε αγαλλίαση τους πιστούς στο Χριστό ενώ τους απίστους Ιουδαίους συμβουλεύει να επιστρέψουν και να προσπάσουν σ’ Αυτόν ωσότου έχουν ακόμα καιρό μετανοίας αλλά και συναριθμεί εδώ και τον εαυτό του με τους πιστούς του Χριστού και με τους απίστους Ιουδαίους με κείνους ως οικείους του στην ευσέβεια αλλά και με τούτους ως οικείους κατά το γένος και τη συγγένεια.
Ελάτε χριστιανοί να χαρούμε στο Δεσπότη μας Χριστό επειδή αξιωθήκαμε να υποταχτούμε υποκάτω σε τέτοιο Κύριο και αφέντη φιλανθρωπότατο.
Κι ας μελωδήσουμε στο Θεό επινίκιο ύμνο γιατί Αυτός νίκησε τους τυράννους μας δαίμονες και μας λύτρωσε και από τη σκλαβιά τους αφού βοή επινίκια ο αλαλαγμός όπως προείπαμε πολλάκις.
2.Ας προλάβουμε τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού δηλαδή προτού να φανεί πάλι ο Χριστός ας εξομολογηθούμε σ’ Αυτόν δηλαδή ας μετανοήσουμε γιατί σημείο μετανοίας η εξαγόρευση των αμαρτημάτων.
Εμείς οι χριστιανοί αφού πιστέψαμε στο Χριστό ας αλαλάξουμε με ψαλμούς επινίκιους σ’ Αυτόν που είπε Θαρσείτε Εγώ νενίκηκα τον κόσμον.
3.Γιατί κι ας έπαθε ως άνθρωπος ο Χριστός φανείς όμως είναι μέγας Θεός και μέγας Βασιλεύς σε όλη τη γη και με χαρά ενδιατρίβει διηγούμενος το μεγαλείο και την εξουσία και τη δύναμη του Χριστού.
4.Στο χέρι δηλαδή στην εξουσία του Χριστού βρίσκεται όλη η γη και άλλως το ρητό συμφωνεί με του Ησαϊου Ο κατέχων τον γύρον της γης και πάλι Τίς εμέτρησε πάσαν την γην δρακί;
5.Τα υψηλά βουνά και για τούτο άξια όντα θαύματος αυτά κτίσματα είναι και κτήματα του Θεού και ομοίως κι η θάλασσα όχι μόνο κτήμα Του αλλά και την έκανε και τα χέρια Του έκανα και τη στεριά και την ξηρά γη και διαμέσου των στοιχείων της γης και της θαλάσσης φανέρωσε και τα κτίσματα μές στη γη και τη θάλασσα περιεχόμενα.
6.Ελάτε λοιπόν χριστιανοί καθό δούλοι να προσπέσουμε σ’ Αυτόν καθό χρειαζόμαστε τη βοήθειά Του και να κάψουμε ενώπιόν Του καθό αμαρτωλοί.
7.Λαός Θεού οι πλέον γνωστικότεροι και πρόβατά Του οι πλέον ασύνετοι και λαός λέγεται καθό Βασιλεύς του αλλά και πρόβατα καθό ποιμένας τους και λαός νομής καθό τρέφονται και προνοούνται από το Θεό και πρόβατα χειρός Αυτού καθό κυβερνώνται και διοικούνται από το Θεό.
8.Σήμερα εδώ δε σημαίνει διορισμένη ημέρα αλλά αορίστως κάθε ημέρα στην οποία μπορεί να λέγεται το σήμερον αφού έτσι κι ο Παύλος ερμήνευσε και για να πούμε συντόμως σήμερον αντί κάθε καιρού κι αν λοιπόν ακούσετε της φωνής του Θεού που σας καλεί διαμέσου της ΑΓ και μάλιστα δια του αγίου ευαγγελίου μη σκληρύνετε τις καρδιές σας παρακούοντας και μη δεχόμενοι αυτήν τη φωνή καθώς δεν ακούσατε τη φωνή του ίδιου του Θεού στον καιρό του παραπικρασμού όταν δηλαδή παραπικράνατε το Θεό μέσα στην έρημο.
Είπε ο ίδιος στον οζ΄/77ο παρεπίκραναν τον Ύψιστον εν ανύδρω και εξεπείρασαν τον Θεόν εν ταις καρδίαις αυτών και τα λοιπά αφού τότε σκλήρυναν οι παλαιοί Ιουδαίοι τις καρδιές τους κι αποστράφηκαν τη φωνή του Θεού που άκουσαν στο όρος Σινά και λησμόνησαν τις ευεργεσίες του Θεού και απίστησαν πως πάντα δύναται να κάνει ο Θεός.
9.Το ού νοείται αντί όπου δηλαδή εν τη ερήμω ή ού πειρασμού δηλαδή κατά την ημέρα του πειρασμού τον οποίο πείρασάν Με οι πρόγονοί σας και το λόγο τούτο λέει εκ προσώπου Του το Πνεύμα το άγιο γιατί οι πρόγονοί σας δοκίμασαν τη δύναμή Μου και είδαν τα θαυμάσιά Μου και τις ευεργεσίες Μου περί των οποίων διηγείται ο οζ΄/77ος .
10.Τα τεσσαράκοντα έτη συνάπτονται και με τα παραπάνω και είδον τα έργα μου τεσσαράκοντα έτη κι άλλως συνάπτεται και με το προσώχθισα τη γενεά εκείνη καθώς εδώ δηλαδή άχθος και βάρος έλαβα και δυσαρεστήθηκα στη γενεά εκείνη των Ιουδαίων για την απιστία τους και τη σκληροκαρδία και για τούτο είπα πως αυτοί πάντοτε είναι πλανημένοι κατά την καρδιά και έχουν τη γνώμη ακατάστατη καθώς κι αλλαχού λέει γενεά ήτις ου κατεύθυνε την καρδίαν εαυτής –οζ΄/77ος - αλλά ούτε και γνώρισαν ποτέ οι παλαιοί εκείνοι Ιουδαίοι τις οδούς Μου δηλαδή τις εντολές Μου γιατί στράτες οι εντολές γιατί φέρνουν τον άνθρωπο στο Θεό και γνώση εδώ εννοεί την δι’ ενεργείας και πράξεως κι όχι δια ψιλής νοήσεως και μελέτης δηλαδή δε θέλησαν οι Ιουδαίοι να βάλουν σε έργο και πράξη τις εντολές Μου.
11.Το ως εδώ βεβαιωτικό και βεβαίως αποφάσισα όταν οργίστηκα κατά των Ιουδαίων πως δε θα εισέλθουν στην κατάπαυσή Μου δηλαδή στη γη της επαγγελίας γιατί το ει εδώ αντί του ου καθώς και στον πη΄/88ο προείπαμε άπαξ ώμοσα εν τω αγιασμώ μου ει των Δαβίδ ψεύσομαι που είπαμε και τι είναι όρκος επί Θεού ενώ περί οργής προείπαμε στον ς΄/6ο και κατάπαυση η γη της επαγγελίας καθό κατέπαυσε όσους εισήλθαν εκεί Ιουδαίους από κάθε μετάβαση και περιπλάνηση που έκαναν τεσσαράκοντα χρόνους εν τη ερήμω και καθώς οι παλαιοί Ιουδαίοι δεν εισήλθαν στη γη της επαγγελίας επειδή παράκουσαν τη φωνή του Θεού έτσι κι όσοι χριστιανοί παρακούσουν και δε φυλάξουν τις εντολές του Χριστού δε θα εισέλθουν στη Βασιλεία των ουρανών.
ΨΑΛΜΟΣ ΖΕ΄-95
1.Αίνος ωδής τω Δαβίδ όταν ο οίκος ωκοδόμητο μετά την αιχμαλωσία κι ανεπίγραφος παρ’ Εβραίοις.
Κι αυτός δεν έχει επιγραφή κοντά στο εβραϊκό και γιατί αίνος ωδής επιγράφηκε παρά των εβδομήκοντα προειπώθηκε στον προλαβόντα κι οίκου οικοδομή μετά την αιχμαλωσία ιστορικώς είναι η παρά του Ζοροβάβελ ανάκτιση του ναού των Ιεροσολύμων κι αναγωγικώς οίκου οικοδομή η κατασκευή του ανθρωπίνου προσλήμματος στο οποίο κατοίκησε ο Υιός και λόγος του Θεού ύστερα από την αιχμαλωσία την οποία αιχμαλώτισε ο διάβολος περί της οποίας είπε ο προφήτης αναβάς εις ύψος ηχμαλώτευσας αιχμαλωσίαν κι οικοδομή η σύσταση της εκκλησίας που ο μέγας και σοφός αρχιτέκτων Υιός του Θεού οικοδόμησε αφού όλα αυτά προβλέποντας ο προφήτης παρακινεί τους χριστιανούς δια του παρόντος να μελωδήσουν στο Θεό ύμνο ευχαριστήριο.
Τι είναι καινό άσμα προείπαμε στον λβ΄/32ο άσατε Αυτώ άσμα καινόν δηλαδή πως είναι τα άσματα που συνέθεσαν οι χριστιανοί και ψάλλουν στις άγιες εκκλησίες του Χριστού και μπορεί να είναι άσμα καινό κι εκείνη η δοξολογία που αίνεσαν οι άγγελοι δηλαδή το δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη και πότε την αίνεσαν; Όταν οικοδομήθηκε ο οίκος δηλαδή όταν ο Χριστός γεννήθηκε.
Υμνήστε ύμνους στο Χριστό όλη η γη γιατί Αυτός ήρθε να ελευθερώσει όλη τη γη από τη σκλαβιά του διαβόλου και τούτο δε μπορεί να προσαρμοστεί στην αισθητή οικοδομή του ναού στα Ιεροσόλυμα επειδή από την οικοδομή αυτή δεν ωφελήθηκαν τα άλλα έθνη και για τούτο μόνο στην οικοδομή της καθόλου εκκλησίας αρμόζει.
2.Ευφημήστε λοιπόν το όνομα του Ιησού γιατί τούτο είναι σωτήριο αφού Ιησούς Σωτήρ ερμηνεύεται και γιατί είναι παντοδύναμο κοντά σε κείνους που μετά πίστεως το ονομάζουν και τρεις φορές είπε στον παρόντα άσατε τω Κυρίω να φανερώσει πως μια Θεότηρα είναι των τριών προσώπων και μια λατρεία κι ένα άσμα πρέπει στην αγία Τριάδα.
Διαγγέλλετε και κηρύττετε πάντοτε το σωτήριο κήρυγμα του ευαγγελίου και ο λόγος λέγεται προς τους αποστόλους και τους διαδοόχους τους και βλέπε και στον λθ΄/39ο την αλήθειάν Σου και το σωτήριόν Σου είπα.
3.Κηρύξατε στα έθνη τη δόξα δηλαδή την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου και τα πάθη Του για μας αφού δόξα στο Δεσπότη να πάθει για τη σωτηρία των δούλων Του κι ομοίως κηρύξατε και τα θαυμάσια έργα που έκανε συναναστρεφόμενος με τους ανθρώπους.
4.Για τούτο κηρύξατε τα θαυμάσια του Κυρίου γιατί αυτός είναι μέγας ως παντοδύναμος και αινετός ως φιλάνθρωπος αλλά και φοβερός γιατί μπορεί να τιμωρήσει και τον παρόντα αιώνα και στο μέλλοντα κι όχι μόνο στο σώμα αλλά και την ψυχή ενώ οι άλλοι θεοί των εθνών δηλαδή οι δαίμονες δεν έχουν τέτοια δύναμη κι ο Κύριος είναι στ’ αλήθεια φοβερός και τρομερός ενώ οι θεοί των εθνών κατά φαντασία μόνο φαίνονται φοβεροί κι όχι κατ’ αλήθειαν.
5.Οι ειδωλολάτρες ονόμαζαν τους θεούς τους δαίμονες επειδή ήταν δαίμονες δηλαδή επιστήμονες του καλού από το δαίω και μανθάνω ετυμολογούμενοι ενώ εμείς οι χριστιανοί τους ονομάζουμε έτσι ως επιστήμονες του κακού και τέτοιοι είναι οι θεοί των εθνών ενώ ο αληθής Θεός δημιούργησε τους ουρανού κι όχι μόνο αυτούς αλλά κι όλα τα λοιπά κτίσματα πάντα δι’ Αυτού εγένετο κι είπε τους ανθρώπους μόνο ο προφήτης καθό οι ουρανοί είναι κτίσματα μεγαλοπρεπέστερα από τα άλλα και θαυμασιότερα.
6.Δια μέσου των έξεων φανερώνει εδώ τους έχοντες αφού εξομολόγηση λέει τους εξομολογουμένους τις αμαρτίες τους κι ωραιότητα οι γενόμενοι ωραίοι κατά την ψυχή γιατί καθαρίζονταν και ωραϊζονταν δια μετανοίας κι αυτοί ίστανται ενώπιον Θεού οφθαλμοί Κυρίου επί δικαίους και ώτα Αυτού εις δέησιν αυτών.
Αγίασμα Θεού οι κατά τόπους ναοί δηλαδή εκκλησίες επειδή αγιάζονται από το Θεό κι αγιάζουν και κείνους οι οποίοι μετά πίστεως εισέρχονται σ΄αυτές κι εκεί στις άγιες εκκλησίες αγιοσύνη και μεγαλοπρέπεια πολιτεύεται δηλαδή καθαρότητα και έργα πρέποντα σε μεγάλους και αγίους άγιοι έσεσθε ότι άγιος Εγώ Κύριος.
7.Πατριές τα γένη κι οι συγγένειες των ανθρώπων και πατριές εθνών οι πνευματικοί τους πατέρες δηλαδή οι πατριάρχες και αρχιερείς και ιερείς και διδάσκαλοι και δόξα η δοξολογία δια ύμνων και τιμή η φυλακή των εντολών του Χριστού γιατί αν εσύ χριστιανέ δια της παραβάσεως του νόμου ατιμάζεις το Θεό φανερό ότι με τη φυλακή των εντολών τιμάς το Θεό και τέτοια δόξα και τιμή προσφέρετε όλοι οι χριστιανοί στον Κύριο καθώς προειπώθηκε στον κη΄/28ο απαραλλάκτως και άλλως πάλι προσφέρετε στο Χριστό δόξα ως Θεό γιατί Αυτού ίδιο και χαρακτηριστικό το δοξάζεσαθαι και για τούτο και τα Χερουβίμ τέτοια υμνωδία σ’ Αυτόν προσφέρουν ευλογημένη η δόξα Κυρίου εκ του τόπου Αυτού και τιμή προσφέρετει και σ’ Αυτόν ως Πατέρα τίμα τον Πατέρα σου γιατί ο Χριστός και Θεός μας είναι καθό δημιουργός μας αλλά και Πατήρ καθό δια του Βαπτίσματος μας έκανε υιούς Του κατά χάρη και για τούτο είπε περί Αυτού ο Ησαϊας Πατήρ του μέλλοντος αιώνος.
8.Προσφέρετε χριστιανοί στο όνομα του Χριστού δόξα δια των επαινετών σας πράξεων όπως προείπαμε στον κη΄/28ο ερμηνεύοντες το ίδιο τούτο ρητό κι εκεί ευρισκόμενο κι άλλως παρακινεί ο Δαβίδ όσους έχουν το όνομα του Χριστού και για τούτο χριστιανούς ονομαζόμενους να δοξάζουν το όνομα του Χριστού με ένδοξη κι επαινετή πολιτεία και τρεις φορές είπε εδώ ενέγκατε τω Κυρίω να φανερώσει ότι μια είναι η Θεότητα και η λατρεία των τριών προσώπων της αγίας Τριάδος.
Λάβετε χριστιανοί θυσίες πνευματικές και πηγαίνετε στις εκκλησίες του Θεού πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας Αυτόν εν Πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν και πνευματικές θυσίες είναι οι αρετές κι αυλές Θεού οι κατά τόπους εκκλησίες.
9.Στον κη΄/28ο λοιπόν ερμηνεύτηκε το ρητό αυτό κι εκεί βρίσκεται απαραλλάκτως και αυλή αγία η επί γης του Χριστού εκκλησία ονομάζει αλλά και την επουράνια εκκλησία και πρόσεχε αναγνώστη πώς ο προφήτης είπε παραπάνω αυλές πληθυντικώς είπε ακολούθως εδώ αυλή ενικώς για να μας διδάξει πως οι εκκλησίες του Χριστού πολλές κατά τον αριθμό αλλά μια κατά την πίστη και χωρισμένες κατά τόπους αλλά ενωμένες κατά την ομοδοξία.
Όλη η γη ας μετακινηθεί από την πλάνη στην αλήθεια με την επιφάνεια και παρουσία του Κυρίου και τούτο το σάλεμα και την μετακίνηση σεισμό ονόμασε ο προφήτης Αγγαίος έτι άπαξ Εγώ έτι σείσω τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και την ξηράν και συσσείσω πάντα τα έθνη και ήξει τα εκλεκτά πάντων των εθνών και μπορεί κανείς να πεί πως ο στίχος αυτός τελειώθηκε στον καιρό της σταυρώσεως όταν σαλεύτηκε όλη η γη με τον παγκόσμιο σεισμό και προς τούτοις τελειώθηκε όταν ο Κύριος φάνηκε δια της ενανθρωπήσεώς Του αφού τότε σείστηκαν οι λαοί και ταράχτηκαν τα έθνη για το κήρυγμα του ευαγγελίου.
10.Και τούτο το ρητό ερμηνεύσαμε στον κόππα β΄/92ο ο Κύριος εβασίλευσεν κι άλλως ότι για τούτο ο Κύριος εβασίλευσε επειδή έως τότε βασίλευε ο διάβολος κι η αμαρτία και νοείται και άλλως βασιλεία του Χριστού η κατά πίστη εκούσια υποταγή των ανθρώπων.
Έκανε την οικουμένη ο Κύριος να ορθοποδεί στην ευσέβεια αλλά και τη στερέωσε στη θεογνωσία και αρετή κι οικουμένη ονομάζει την καθολική σε όλην την οικουμένη εκκλησία αφού εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών –ιη΄/18ος- και περιττό εδώ το γαρ. Δε θα σαλευθεί η εκκλησία με το να ελευθερώθηκε από τους δαίμονες που τη σάλευαν αλλά θεμελιώθηκε πάνω στην αρραγή πέτρα της πίστεως και λέχθηκε και στον κόππα β΄/92ο και γαρ εστερέωσε την οικουμένην ήτις ου σαλευθήσεται.
Εν τη ημέρα της κρίσεως θα κρίνει ο Κύριος τους λαούς με ευθύτητα και δικαιοσύνη και τούτο το ίδιο ρητό απαραλλάκτως βρίσκεται στον θ΄/9ο .
11.Ας ευφρανθούν οι ουρανοί κι ας αγαλλιάσει η γη για το Χριστό τον επουράνιο όντα πρότερα κι έπειτα γενόμενο επίγειο καθό άνθρωπο γιατί του Χριστού η Θεότης άνωθεν κατέβηκε και η ανθρωπότης κάτωθεν ανέβηκε. Και σάλευση εδώ το σκίρτημα της καρδιάς που προξενείται από τη χαρά ενώ πλήρωμα θαλάσσης τα πέρατά της ή και οι ποταμοί κι οι λίμνες κι οι βρύσες κι απλώς όλη η φύση και το στοιχείο του νερού κι ας σκιρτήσει λοιπόν κι η φύση του νερού για το βάπτισμα του Σωτήρος.
12.Θα χαρούν οι κάμποι της γης γιατί μέλλει να περπατήσει δια μέσου τους ο αγιάζων Χριστός έστη ο Ιησούς επί τόπου πεδινού και πάντα τα εν τοις κάμποις τα δέντρα και τα χωράφια και τα ζώα και τα λοιπά.
13.Τότε θα χαρούν όλα τα ξύλα του λόγγου γιατί από αυτά θα παρθεί το ξύλο του σωτηρίου σταυρού και θα γίνει χαρά και ευφροσύνη από προσώπου Κυρίου δηλαδή για την επιφάνεια του Χριστού γιατί ιδού έρχεται στην ένσαρκη οικονομία και συνηθίζουν οι προφήτες να μεταχειρίζονται προσωποποιίες και να προσαρμόζουν στα άψυχα και άλογα χαρά εμψύχων και λογικών όταν θελήσουν να φανερώσουν υπερβολική ευφροσύνη για να δείξουν με το σχήμα τούτο πως σχεδόν κι αυτά τα άψυχα ευφραίνονται και μπορεί κανείς να νοήσει άλλως πως ουρανούς τους επουράνιους αγγέλους λέει και γη τους επίγειους ανθρώπους και θάλασσα τους ναύτες και νησιώτες και κάμπους τους γεωργούς και ξύλα του λόγγου τους ξυλοκόπους και όσους βρίσκονται στα δάση και τα βουνά. Κι άλλως πάλι ουρανοί όσοι φρονούν ουράνια και γη τα γήινα και θάλασσα όσοι βρεθούν στην άλμη και πικρία της ασέβειας και κάμποι οι αμελείς κι ευκολονίκητοι από πάθη και ξύλα λόγγου οι σκληροί και άκαρποι στην αρετή αφού όλοι απλώς θα γεμίσουν από την ηδονή για την ενανθρώπηση του Κυρίου μεταβαλλόμενοι στην πίστη Του.
Και διπλή λοιπόν θα λάβουν οι άνθρωποι την ηδονή για την πρώτη παρουσία του Χριστού κατά την οποία ήρθε να κατορθώσει και να σώσει την οικουμένη και για τη δευτέρα Του παρουσία όταν έρθει δηλαδή να κρίνει τη γη και να αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του και να ελευθερώσει και τα στοιχεία από τη φθορά και να κρίνει την οικουμένη δηλαδή τα έθνη της και να κρίνει τους λαούς δηλαδή τους Ιουδαίους κι οικουμένη και λαοί οι ίδιοι και λαοί πληθυντικώς για τις πολλές τους διαφορές των γενών και των φυλών. Κρινεί εν δικαιοσύνη και καθό απρωσοπόληπτος και εν αληθεία καθό αλανθάστως ξέρει τα πάντα.
ΨΑΛΜΟΣ Ζς΄-96
1.Ψαλμός τω Δαβίδ όταν η γη αυτώ αποκαθίστατο ανεπίγραφος παρ’ Εβραίοις.
Κι ο παρών δεν έχει επιγραφή κοντά στο εβραϊκό αλλά οι Εβδομήκοντα έγραψαν αυτήν την επιγραφή στοχασθέντες από την υπόθεση που περιέχει και τω Δαβίδ γιατί ανατίθεται στον γεννηθέντα εκ του Δαβίδ Χριστό και κατά άλλο τρόπο επειδή Δαβίδ σημαίνει ικανός στο χέρι καθό παντοδύναμος κι όταν η γη Του αποκατασταθεί δηλαδή όταν ειρήνευσε και γαληνίασε ελευθερωμένη πλέον από την τυραννία των δαιμόνων του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής –κγ΄/23ος – τότε άρμοσε στο Χριστό ο παρών προ πολλού συντεθείς.
Περί του εβασίλευσεν προείπαμε στον προλαβόντα είπατε εν τοις έθνεσι ότι Κύριος εβασίλευσεν και βασίλευσε ο Χριστός αφού κατέβαλε και νίκησε το διάβολο και θανάτωσε τη βασιλεύουσα αμαρτία και περί της αγαλλιάσεως της γης προείπαμε επίσης.
Ας χαρούν οι κατά μέρος εκκλησίες που εξήλθαν από την αλμυρά θάλασσα της απιστίας κι ας βυθίζονταν πρώην πανταχόθεν από τα κύματα των πειρασμών αλλά ύστερα έλαβαν στέρεη στο Χριστό στάση κι απλώς νήσοι οι ψυχές των πιστών και γη η καινούργια κτίση.
2.Νεφέλη και γνόφος η προσληφθείσα σαρξ υπό του Θεού Λόγου ως κρύπτουσα μέσα της τη Θεότητα κι όμοιο και τούτο και έθετο σκότος αποκρυφήν Αυτού κύκλω Αυτού η σκηνή Αυτού.
Η δικαιοσύνη κι κρίση είναι στερέωση της βασιλείας του Χριστού αφού αυτά κατόρθωσε ο Χριστός όταν βασίλεψε και όντως δικαία η κρίση αυτή δηλαδή να νικήσει ο Χριστός τον τύραννο διάβολο και να ελευθερώσει τους τυραννούμενους από αυτόν ανθρώπους κι άλλως δικαιοσύνη δηλαδή πάσα καθολικώς αρετή και κρίση ορθή δηλαδή διάκριση δίδαξε η βασιλεία του Χριστού.
3.Αυτά λέει ο προφήτης για τον καιρό της παγκόσμιας κρίσης και για τούτο κι ο Δανιήλ τα ίδια σχεδόν θεσάμενος με τους προφητικούς του οφθαλμούς έγραψε ποταμός πυρός είλκε έμπροσθεν Αυτού και εχθροί Χριστού όλοι κείνοι που πείθονται στο διάβολο και κύκλω Αυτού αντί πανταχόθεν.
4.Αστραπές Χριστού οι Απόστολοι που μέθεξαν από το αληθινό φως του Χριστού κι άστραψαν κι αυτοί και φάνηκαν φως στον κόσμο και για τούτο έλεγε προς αυτούς ο Κύριος υμείς εστέ το φως του κόσμου και με το ρητό τούτο είναι σύμφωνο και κείνο το άλλο του Δαβίδ άνθρακες ανήφθησαν απ’ Αυτού.
Η γη δηλαδή οι άνθρωποι πάνω στη γη είδαν τις αστραπές αυτές τους αποστόλους δηλαδή και από τη χαρά τους σαλεύτηκαν δηλαδή σκίρτησαν ή μετακινήθηκαν από την πλάνη στην αλήθεια και από το σκότος στο φως και σαλεύτηκαν για να στερεωθούν καλλίτερα επειδή κι οι τεχνίτες όταν θέλουν να ανακαινίσουν τα παλαιωθέντα τεχνουργήματά τους τα σαλεύουν πρότερα για να τα κατασκευάσουν ύστερα ωραιότερα και στερεότερα και για τούτο έλεγαν οι Ιουδαίοι στη Θεσσαλονίκη περί Παύλου και Σίλα οι την οικουμένην όλην αναστατώσαντες ούτοι κι ενθάδε πάρεισιν!
5.Όρη αλληγορικώς οι δαίμονες για το υπερήφανο και υψηλό φρόνημα που έχουν και για το άκαρπο και σκληρό και κρημνώδες της θελήσεώς τους όπως λέχτηκε και στον ξζ΄/67ο ως τήκεται κηρός από προσώπου πυρός ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού.
6.Ουρανοί λοιπόν οι προφήτες κι οι απόστολοι επειδή μεταχειρίστηκαν πολιτεία ουράνια και δικαιοσύνη να μην περικλειστεί μόνο στους Ιουδαίους η θεογνωσία παρά και να καλεστούν τα έθνη στην επίγνωση της αληθείας και δικαιοσύνη Χριστού να καταδικάσει τον τύραννο διάβολο και να ελευθερώσει τους υπό του διαβόλου τυραννούμενους όπως προείπαμε παραπάνω δικαιοσύνη και κρίμα κατόρθωσις του θρόνου Αυτού και ανάγνωσε και ευηγγελισάμην δικαιοσύνην εν εκκλησία μεγάλη –λθ΄/39ο – και δόξα Χριστού τα θαυμαστά έργα και σημεία για τα οποία δοξάστηκε ως Θεός.
7.ας καταισχυνθούν όλοι κείνοι που προσκυνούν τα είδωλα επειδή ο Χριστός ο αληθής Θεός δημιούργησε τέτοια θαυμαστά έργα κι ας αισχυνθούν γιατί από τα θαυμάσια του Χριστού ελέγχθηκε η πλάνη των ειδώλων που προσκυνούσαν.
Προσκυνήστε το Χριστό όλοι οι άγγελοι άλλοι υμνολογώντας Τον γιατί γεννήθηκε κατά σάρκα λέγοντας δόξα εν υψίστοις κι άλλοι δουλοπρεπώς διακονώντας Τον ύστερα από τους πειρασμούς στην έρημο και ιδού προσήλθον άγγελοι και διηκόνουν Αυτόν και άλλοι πάλι δορυφορικώς προπορευόμενοι όταν αναλαμβάνονταν στον ουρανό φωνάζοντας άρατε πύλας οι άρχοντες υμών –κγ΄/23ος .
8.Άκουσε τους ουρανούς δηλαδή τους προφήτες κι αποστόλους που κήρυτταν τα μεγαλεία περί Χριστού όπως προειπώθηκε παραπάνω και ευφράνθηκε η Σιών κι η νέα Σιών η καθολική εκκλησία των χριστιανών και ομοίως ευφράνθηκαν κι οι θυγατέρες της Ιουδαίας και αυτές παλιά ήταν μερικές πόλεις της κι οι συναγωγές της αλλά τώρα θυγατέρες της μιας καθολικής εκκλησίας οι κατά τόπους μερικές εκκλησίες γιατί αυτές γεννήθηκαν από εκείνην και επειδή Σιών θέλει να πει σκοπευτήριο κι Ιουδαία εξομολόγηση για τούτο κι η εκκλησία του Χριστού είναι και τα δυο δηλαδή σκοπευτική και θεωρητική αληθείας και εξομολογουμένη και ευχαριστούσα τω Κυρίω ώστε ευφράνθηκε η μια καθολική εκκλησία του Χριστού και αγαλλίασαν οι θυγατέρες της μερικές εκκλησίες.
Εδώ βάλλει και την αιτία της ευφροσύνης δηλαδή γιατί Εσύ Κύριε θα αποδώσεις εκάστω κατά τα έργα αυτού και στους πιστούς και δίκαιους θα δώσεις αιώνια ανάπαυση ενώ στους απίστους και αμαρτωλούς αιώνια κόλαση.
9.Συ Κύριε είσαι υψηλός αφέντης όλης της γης καθώς και αφέντης και του ουρανού και υψώθηκες πάνω από τους νομιζόμενους θεούς γιατί κείνοι υψώθηκαν από την πλάνη κι αγνωσία των ανθρώπων ενώ Συ από την αλήθεια και παντοδύναμή Σου δύναμη κι όσο είναι μεγαλύτερη η αλήθεια από την πλάνη τόσο και το δικό Σου ύψος Κύριε είναι μεγαλύτερο από το ύψος των ψευτοθεών κι υψώθηκες είπε αντί υψηλός γνωρίστηκες και λέγοντας σφόδρα και δυο φορές το υπέρ αύξησε με όλα αυτά το ύψος του Θεού.
10.Μισεί τους πονηρούς ο Κύριος και αγαπά τους αγαθούς και άρα όποιος θέλει να αγαπήσει το Θεό πρέπει κι αυτός να μιμείται το Θεό και να μισεί τα κακά και να αγαπά τα αγαθά ώστε όμοιο να ενωθεί με όμοιο και φυλάσσει ο Κύριος τις ψυχές των αφιερωμένων σ’ Αυτόν και θα τους λυτρώσει όταν ενοχλούνται από τον αμαρτωλό και αμαρτωλός κυρίως ο διάβολος καθότι πρόξενος κάθε κακίας.
11.Στο δίκαιο ανέτειλε φως του αληθινού φωτός δηλαδή του Θεού και φως πνευματικό που τον οδηγεί σε πάσα αλήθεια και το φως της πρακτικής αρετής ανατέλλει στο δίκαιο τη θεωρητική αρετή και στους ευθείς τη καρδία ανατέλλει παράκληση και παρηγοριά πνευματική.
12.Ευφρανθείτε λοιπόν δίκαιοι στον Κύριο αποβάλλοντας κάθε ευφροσύνη του κόσμου τούτου ως ψεύτικη και λέχθηκε και στο τέλος του λβ΄/32ου ευφράνθητε επί Κύριον και αγαλλιάσθε δίκαιοι και όχι μόνο ευφράνθητε αλλά και ευχαριστείτε με το να ενθυμείστε την αγίοτητα του Θεού δηλαδή γιατί αγιαστήκατε. Και εξομολογείστε τα οιαδήποτε σφάλματα και μολυσμούς της ψυχής σας με το να ενθυμείσθε την καθαρότητα του Θεού επειδή κατά τον ιώβ τίς καθαρός από ρύπου;
Μπορούν να νοηθούν και για τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού όλα τα παραπάνω ρητά δηλαδή από το πυρ ενώπιον Αυτού προπορεύσεται έως ήκουσε και ευφράνθη η Σιών γιατί έφαναν οι αστραπές Του στην οικουμένη όταν δηλαδή μέλλει να κατέβει από τον ουρανό ώσπερ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών ούτως έσται και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου και πάλι ο ήλιος σκοτισθήσεται και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής και οι αστέρες πεσούνται από του ουρανού και για τούτο από ποιο άλλο μέρος θα φωτιστεί ο κόσμος εκτός από την αστραπή της παρουσίας του Κυρίου; Το έφαναν αντί φανούσιν σε χρόνο μέλλοντα κατά το ιδίωμα των προφητών κι ομοίως και τα ακόλουθα ρήματα αντιχρονικώς νοούνται κι είδε την κατάβαση του Κυρίου η γη και σαλεύτηκε από το φόβο της και σαλευθήσεται η γη όταν οι νεκροί θα αναστηθούν με σπουδή και τότε τα βουνά διαλυθήσονται σαν το κερί επειδή θα αλλιωθούν τα στοιχεία και λέχθηκε και στον οδ΄/74ο ετάκη η γη και ανήγγειλαν οι ουρανοί την δικαιοσύνην Αυτού δηλαδή οι προφήτες πως είναι δίκαιος Κριτής. Τότε όταν έρθει να κρίνει θα δουν όλοι οι λαοί τη δόξα του Χριστού που μέλλει να έρθει εν δόξη του Πατρός Αυτού καθώς ο ίδιος είπε μόνος κι έπειτα προστάζει τους ειδωλολάτρες να ντραπούν τότε ενώ τους αγγέλους να Τον προσκυνούν κι όταν οι άγγελοι προσκυνήσουν τότε κι όλοι θα προσκυνήσουν δαιμόνες μαζί και άνθρωποι επειδή κατά τον απόστολο αυτώ παν γόνυ κάμψει επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων.
ΨΑΛΜΟΣ ΖΖ΄-97
1.Ψαλμός τω Δαβίδ.
Κι ο παρών διαλαμβάνει για τις δυο παρουσίες του Χριστού και γι’ αυτό και μοιάζει με τον προτύτερο καθώς πάλι και κείνος μοιάζει με τον πρότερό του.
Περί του άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν είπαμε στον κόππα ε΄/95ο και θαυμαστά έργα έκανε ο Κύριος γιατί τι θαυμαστότερο είναι από το να γίνει ο Θεός άνθρωπος και να κάνει όλα τα άλλα θαυμάσια και να πάθει όσα γράφει το άγιο ευαγγέλιο; Και για τούτο είπε πως χρειάζεται άσμα καινούργιο για τα καινούργια αυτά πράγματα και θαυμάσια.
Η αντίληψη του Θεού επανένωσε στον εαυτό του τους δούλους του τους σκλαβωμένους υπό του διαβόλου η οποία αυτή αντίληψη δεξιά λέγεται ως επιτήδεια και βραχίων ως δυνατή και λέχτηκε και στον μγ΄/43ο αλλ’ η δεξιά Σου και ο βραχίων Σου και γράφεται έσωσεν αυτόν η δεξιά Αυτού δηλαδή τον απολωλότα άνθρωπο γιατί και τούτο είναι θαυμαστό έργο να σώσει ο Δεσπότης των απάντων με τα δικά του πάθη τον παραβάτη και απολωλότα δούλο.
2.Φανέρωσε ο Κύριος την παρ’ αυτού σωτηρία στον κόσμο δηλαδή την ενανθρώπηση ή το σωτήριό Του βούλημα ουκ απέστειλε ο Πατήρ τον Υιόν Αυτού ίνα κρίνη τον κόσμον αλλά ίνα σωθή ο κόσμος δι’ αυτού.
Τούτο είναι εξήγηση του παραπάνω ρητού επειδή σε πάσα τη γη εξήλθε ο φθόγγος των αποστόλων που κήρυξαν σε όλα τα έθνη τη σωτηρία που έκανε ο Κύριος και τη δικαιοσύνη όπως προείπαμε στον κόππα ε΄/95ο και νοείται και άλλως πως γνώρισε ο Κύριος το σωτήριό Του στους προφήτες κι αποκάλυψε τη δικαιοσύνη Του στα έθνη.
3.Αφού ο Θεός παλιά υποσχέθηκε στον Αβραάμ να ελεήσει το γένος Του και βεβαίωσε δι’ όρκου πως θα αληθεύσει στην υπόσχεσή Του ύστερα ενθυμήθηκε το έλεος αυτό που υποσχέθηκε και τη βεβαία αυτή αλήθεια δηλαδή σε έργο τα έφερε με το νέο Ιακώβ δηλαδή στον οίκο του νέου Ισραήλ το οποίο είναι το γένος των χριστιανών γιατί οι χριστιανοί λέγονται Ιακώβ καθό πτερνιστές του πονηρού διαβόλου υποσκελίζοντάς τον και νικώντας τον και γκρεμίζοντάς τον γιατί Ιακώβ θέλει να πει πτερνιστής και λέγονται οι χριστιανοί και Ισραήλ καθό θεωρούν το Θεό με τα νοερά μάτια της ψυχής καθόσον είναι δυνατό σ’ αυτούς επειδή και Ισραήλ θέλει να πει νους ορών τον Θεό.
Είδαν όλα τα πέρατα της γης δηλαδή οι άνθρωποι μέσα της τη σωτηρία που έκανε ο Χριστός κι η οποία αποκαλύφθηκε σ’ αυτούς διαμέσου των αποστόλων.
4.Περί του αλαλαγμού προείπαμε στον κόππα ς΄/96ο πως είναι ύμνος επινίκιος κι άρα υμνήσετε όλοι οι επί γης χριστιανοί το Θεό με επινίκιους ύμνους γιατί νίκησε το διάβολο και άσατε σ’ Αυτόν άσμα καινούργιο για τα καινούργια πράγματα που κατόρθωσε και αγαλλιάσθε γιατί ελευθερωθήκατε από τη σκλαβιά του διαβόλου και ψάλατε σε ένδειξη και σημείο της εσωτερικής σας αγαλλιάσεως.
5.Κιθάρα αναγωγικώς η πρακτική αρετή και φωνή ψαλμού η θεωρητική και δοξάστε λοιπόν χριστιανοί το Χριστό με πράξεις και θεωρία.
6.Σαλπίστε χριστιανοί με σάλπιγγες δηλαδή με τις φωνές των αγίων ευαγγελίων που ονομάζονται σάλπιγγες πληθυντικώς επειδή και είναι τέσσερα κατά τον αριθμό κι ονομάζονται και σάλπιγξ ενικώς γιατί κι ας είναι ευαγγέλια επειδή τα έγραψαν τέσσαρες ευαγγελιστές όμως κατά τη συμφωνία και δύναμη ένα ευαγγέλιο είναι κι ελατές σάλπιγγας τα ευαγγέλια πάλι ονόμασε που είναι χαλκευμένα από το άγιο Πνεύμα και κερατίνη σάλπιγγα καθό ζωηρά και ζωής αιωνίου πρόξενα επειδή κι η κερατίνη σάλπιγξ από κέρατο ζώου κατασκευάστηκε και άλλως οι εμπεριεχόμενες θείες εντολές του Κυρίου δηλαδή ελατές σάλπιγγες κι ομοίως και κερατίνη σάλπιγξ οι ίδιες εντολές καθότι προξενούν ζωή αιώνια.
7.Ψάλατε ύμνους επινικίους ενώπιον του Βασιλέως Χριστού του νικητή του διαβόλου και η θάλασσα ας σαλευθεί δηλαδή ας σκιρτήσει από τη χαρά καθώς και στον κόππα ε΄/95ο προείπαμε ευφραινέσθωσαν οι ουρανοί και αγαλλιάσθω η γη σαλευθήτω η θάλασσα και το πλήρωμα αυτής. Ανάγνωσε λοιπόν εκεί την εξήγηση και πλήρωμα θαλάσσης και τα ψάρια που πληρούν τη θάλασσα γιατί κι αυτά λέγονται πως από τη χαρά τους σαλεύτηκαν κατά σχήμα προωσοποποιίας.
8.Οι ποταμοί μαζί θα κροτήσουν με τα χέρια σα να ήταν άνθρωποι λογικοί συγχαίροντας αλλήλους και οι άψυχοι ποταμοί σχεδόν θα χαρούν κι αυτοί όταν έρθει ο Χριστός η παγκόσμια χαρά δηλαδή κι αναγωγικώς ποταμοί οι διδάσκαλοι που βλύζουν το πόσιμο νερό δια της διδασκαλίας τους περί των οποίων είπε ο Χριστός ο πιστεύων εις Εμέ ποταμοί ρεύσουσι εκ της κοιλίας αυτού ύδατος ζώντος και ποταμοί και τα πλήθη των χριστιανών που σαν ποταμοί τρέχουν καθεκάστη όλοι μαζί στις εκκλησίες.
Αλλά κι αυτά τα βουνά θα χαρούν στην έλευση του Κυρίου καθώς προείπαμε στον κόππα ε΄/95ο τότε αγαλλιάσονται πάντα τα ξύλα του δρυμού κι αναγωγικώς όρη οι προφήτες για το ύψος της θεωρίας τους και θα χαρούν λοιπόν οι προφήτες γιατί βλέπουν τις προφητείες τους να πληρούνται στο Χριστό.
9.Αυτά όλα εξηγήθηκαν στον προρρηθέντα αλλά εκεί λέχθηκε και λαούς εν τη αληθεία Αυτού ενώ εδώ λαούς εν ευθύτητι ώστε εκ τούτου συμπεραίνουμε πως αλήθεια και ευθύτης ένα και το αυτό νοείται γιατί όποιος είναι αληθινός είναι και ευθύς κι αντίστροφα όποιος είναι ευθύς είναι και αληθινός.
ΨΑΛΜΟΣ ΖΗ΄-98
1.Ψαλμός τω Δαβίδ.
Κι αυτός ανεπίγραφος κοντά στο εβραϊκό αλλά οι Εβδομήκοντα τον επέγραψαν τω Δαβίδ καθώς προείπαμε στον κόππα ς΄/96ο .
Λέει ο ευαγγελιστής του Ιησού Χριστού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας ιδού μάγοι από ανατολών παρεγένοντο εις Ιεροσόλυμα λέγοντες πού εστιν ο τεχθείς Βασιλεύς των Ιουδαίων; Κι ακολούθως προσθέτει ακούσας ο Ηρώδης ο βασιλεύς εταράχθη και πάσα Ιεροσόλυμα μετ’ αυτού κι αυτά προβλέποντας ο προφήτης λέει εδώ ότι ο Κύριος εγεννήθη Βασιλεύς αφού Αυτός είπε μόνος Εγώ εις τούτο δηλαδή στο βασιλεύειν γεγένημαι κι ας οργίζονται κι ας ταράζονται οι λαοί των Ιουδαίων.
Ο Κύριος εβασίλευσεν Εκείνος που κάθεται πάνω σε χρυσά και τορνευτά Χερουβίμ καθώς προείπαμε στον οθ΄/79ο ο καθήμενος επί των χερουβίμ εμφάνηθι.
2.Ας σαλευθεί η γη των Ιουδαίων εταράχθη πάσα Ιεροσόλυμα και ταράχτηκε κι όλη η γη άλλων γιατί ταράχτηκαν κι οργίστηκαν κι άλλων γιατί μετακινήθηκαν από την ευσέβεια κι ιστορικώς μέγας ήταν και περίφημος ο Χριστός στην Ιερουσαλήμ όταν δίδασκε και τελούσε τα θαυμάσια εξεπορεύετο ήχος περί Αυτού και εξήλθε η ακοή Αυτού ευθύς εις όλην την περίχωρον της Γαλιλαίας και απήλθε η ακοή Αυτού εις όλην την Συρίαν και αναγωγικώς μέγας ο Χριστός στην εκκλησία επειδή η Σιών σκοπευτήριο ονομάζεται τέτοιο είναι κι η εκκλησία αφού εμείς οι χριστιανοί της δε σκοπούμε τα επίγεια αλλά τα επουράνια όπως λέει ο Παύλος. Και μέσα στην εκκλησία ο Χριστός είναι υψηλός περισσότερο από όλους τους ανθρώπους γιατί Αυτός δεν είναι μόνο άνθρωπος αλλά και Θεός κι είναι μέγας και γιατί στην αισθητή Σιών έδωσε το νόμο και υψηλός σε όλους τους λαούς των εθνών και τούτο δηλώνει ότι και στους Ιουδαίους και στους εθνικούς θα μεγαλυνθεί ο Χριστός δηλαδή και στους εκ περιτομής και στους εξ εθνών πιστούς Του γιατί το επί πάντας τώρα δε σημαίνει μόνο το πάνω σε όλους αλλά και ανάμεσα σε όλους καθό δηλαδή από όλους τους λαούς των εθνικών και Ιουδαίων μερικοί πίστεψαν στο Χριστό κι ανάμεσά τους ο Χριστός μεγαλύνεται.
3.Ας ευχαριστούν όλοι οι λαοί το μέγα Σου όνομα Κύριε το όνομα της Θεότητος δηλαδή εχαρίσατο Αυτώ τω προσλήμματι της ανθρωπότητος όνομα το υπέρ πάν όνομα κι ας ευχαριστούν λοιπόν μόνο το όνομά Σου χωρίς να περιεργάζονται τη φύση της Θεότητός Σου και τον τρόπο της ενανθρωπήσεώς Σου γιατί φοβερό είναι το όνομά Σου στους εχθρούς Σου αφού τους διώκει και μαστίζει κι άγιο στους οικείους και γνωρίζοντές το αφού αγιάζει και τους καθαρίζει και όνομα το Ιησούς αφού μέγα το όνομα αυτό καθό φοβερό και άγιο και σωτήριο.
4.Το αξίωμα του κάθε βασιλέως μάλιστα του Βασιλέως Χριστού αγαπά τη δικαία κρίση και για τούτο και θα βοηθήσει κείνους που τυρανούνται υπό του διαβόλου και θα καταβάλει και νικήσει τον τύραννό τους διάβολο.
Συ Κύριε έδωσες το νόμο Σου όπου βρίσκονται οι ευθύτητες κι οι δικαιοκρισίες και το ίδιο σαφέστερο στα ακόλουθα λόγια Συ Κύριε έκανες δικαοσύνη και κρίση στο γένος του Ιακώβ δηλαδή στους Ισραηλίτες διαμέσου του νόμου Σου που Συ πάλι τους έδωσες.
5.Υψηλά χριστιανοί νοείτε περί του Χριστού κι υψούτε το Χριστό με ύμνους και δοξολογίες σας κι υψούτε Αυτόν με τη φύλαξη των εντολών Του γιατί αν για τους παραβάτες των εντολών του Θεού βλασφημείται το όνομά Του στα έθνη όπως λέει ο ίδιος παραπονούμενος δια του Ησαϊου είναι φανερό πως εκ τουναντίου για τους φυλάσσοντες τις εντολές Του υψούται και δοξάζεται ο Θεός.
Κατά τη Θεότητα υποπόδιο των ποδών Του είναι η γη ο ουρανός θρόνος Μου και η γη υποπόδιον των ποδών Μου αλλά κατά την ανθρωπότητα υποπόδιο των ποδών Του ο άγιος Γολγοθάς όπου και σταυρώθηκε ο Κύριος και ο σταυρός πάνω στον οποίο έστησαν οι πόδες Του προσηλωθέντες στο Σταυρό προσκυνήσωμεν εις τον τόπον όπου έστησαν οι πόδες Αυτού. Κι είναι άγιος ο Χριστός για την αγιάζουσα Θεότητα και όντας άγιος για τούτο και αγίασε και το ρηθέν υποπόδιό Του επειδή όμως οι άγιοι λέγονται και οι δίκαιοι για τούτο δείχνει ο προφήτης πόσο μεγάλη είναι η διαφορά του Χριστού προς τους αγίους.
6.Ο Μωυσής κι ο Ααρών κι οι ιερείς του παλαιού νόμου κι ο Σαμουήλ κι οι λοιποί που επικαλέστηκαν τον Κύριο κι εισακούστηκαν όλοι αυτοί λοιπόν ήταν δούλοι κι υπηρέτες του Χριστού κι αναφέρει το Μωυσή εδώ καθό νομοθέτη και τον Ααρών καθό αρχιερέα και πρώτο ανάμεσα στους ιερείς και το Σαμουήλ καθό έξαρχο ανάμεσα στους προφήτες και μωυσή και Ααρών και Σαμουήλ όλους τους ονόμασε απλώς εκείνους που μιμούνται τις αρετές τους γιατί και στον Ιεζεκιήλ είπε ο Θεός ρομφαίαν εάν επάξω επί την γην εκείνην και οι τρεις άνδρες ούτοι εν μέσω αυτοίς Νώε και Δανιήλ και Ιώβ ζω Εγώ λέει Κύριος ου ρύσονται υιούς ουδέ θυγατέρας αλλ’ ή αυτοί μόνοι σωθήσονται και δεν ονομάζει εδώ ο Θεός τον παλαιό κείνο Νώε και Ιώβ γιατί πώς θα τους ονόμαζε που ήταν προ πολλού χρόνου πεθαμένοι; Αλλά τους ονομάζει έτσι γιατί μιμήθηκαν δια των έργων την πολιτεία τους.
7.Ο Θεός λάλησε με το Μωυσή και τον Ααρών και μόλο που με το Μωυσή μόνο λάλησε ο Θεός αλλά τρόπος είναι εδώ ονομαζόμενος συλληπτικός γιατί συμπεριέλαβε κοντά σε ένα πρόσωπο κι άλλο και τούτου του τρόπου παράδειγμα κι ο απόστολος των εθνών που αφού αρίθμησε όλους κείνους που ευαρέστησαν το Θεό δια πίστεως ακολούθως λέει συμπεριλαμβάνοντας όλους οί δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας ειργάσαντο δικαιοσύνην επέτυχον επαγγελιών έφραξαν στόματα λεόντων και τα εξής και επειδή όλα αυτά τα κατορθώματα δεν κατόρθωσαν κι όλοι τους αλλά μερικά μερικοί μόνο και θέλει εδώ να φανερώσει ότι ο Θεός λάλησε προς το Μωυσή και Ααρών με στύλο νεφέλης.
Του Χριστού λοιπόν ήταν τα μαρτύρια και τα προστάγματα του νόμου κι αυτός τα έδωσε στο Μωυσή και Ααρών κι εκείνοι ως δούλοι τα φύλαξαν.
8.Συ Κύριε υπάκουσες του Μωυσέως και Ααρών και Σαμουήλ και έγινες ίλεως σ’ αυτούς που Σε παρακάλεσαν για τον παροργίζοντα λαό των Ιουδαίων κι έγινες ίλεως όταν έσφαλαν κι ο Μωυσής παρώξυνε το Θεό στο ύδωρ της αντιλογίας κι ο Ααρών για τη μοσχοποιία των Εβραίων.
Συ Κύριε έκανες εκδίκηση δηλαδή βοήθησες σε όλα τα επιτηδεύματα και κατορθώματα του Μωυσέως και του Ααρών και του Σαμουήλ υπέρ του λαού γενόμενα και τιμώρησες πάλι όλα κείνα τα δεινά σκαιωρήματα και λάθη που ζήτησαν οι Εβραίοι να κάνουν εναντίον τους.
9.Πάλι κι εδώ λέει να υψώνουν οι χριστιανοί δια λόγων και έργων το Χριστό κι όρος άγιο του Χριστού κοντά στους Ιουδαίους ήταν η Ιερουσαλήμ η επίγειος ενώ κοντά σε μας τους χριστιανούς η επουράνιος περί της οποίας είπε ο Παύλος πρσεληλύθατε Σιών όρει και πόλει Θεού ζώντος Ιερουσαλήμ επουρανίων κι όρος άγιο πάλι η εκκλησία για το ύψος των δογμάτων και της πολιτείας της και προσκυνείτε λοιπόν το Χριστό στην εκκλησία κι εδώ συναριθμεί τον εαυτό του με μας τους χριστιανούς και τα προστάζει και εκ προσώπου του πληρώματος των χριστιανών.
ΨΑΛΜΟΣ ΖΘ΄-99
1.Ψαλμός τω Δαβίδ εις εξομολόγησιν.
Κι αυτήν την επιγραφή οι Εβδομήκοντα έγραψαν στον παρόντα γνωρίζοντας από τα περιεχόμενά του πως αφιερούται στον εκ σπέρματος Δαβίδ Χριστό που είναι ικανός χειρός κι ότι προστάζει τους χριστιανούς να δουλεύουν στο Χριστό και να Τον ευχαριστούν κι ευχαριστία και εξαγόρευση αμαρτημάτων δηλώνει εδώ η εξομολόγηση.
2.Ψάλατε χριστιανοί στο Χριστό επινίκιο ύμνο και αλαλακτικό για τη νίκη που έκανε κατά των αοράτων εχθρών δαιμόνων και δουλεύσατε στο Χριστό που σας ελευθέρωσε από τη δουλεία και σκλαβιά των δαιμόνων και με ευφροσύνη και χαρά γιατί λυτρωθήκατε παρ’ Αυτού από την τυραννία κι ότι αξιωθήκατε να έχετε τέτοιο αφέντη.
3.Γνησίως λατρεύετε το Χριστό χαίροντας και γνωρίστε τόσο από τους προφήτες που προφήτεψαν περί Αυτού όσο και από τα θαυμάσια έργα Του ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Θεός ημών.
Κι αν φαίνονται οι γονείς πως κάνουν τα τέκνα τους όμως ο Θεός είναι που τα κάνει Αυτός ως αίτιος κι οι γονείς ως συναίτιοι καθό δηλονότι υπηρετούν στην εξαρχής προσταγή του Θεού και για τούτο πολλοί γονείς πολλάκις θέλουν να κάνουν τέκνα και δε δύνανται και για τούτο και προς τη Ραχήλ που έλεγε στον Ιακώβ δόσμου τέκνα ει δε μη τελευτήσω εγώ δογματικώς αποκρίθηκε καθό σοφός ο πατριάρχης Ιακώβ μη αντί Θεού ειμι εγώ ός εστέρησέ σε καρπόν κοιλίας;
Λέχθηκε τούτο και στον κόππα δ΄/94ο κι ας εκεί λαός νομής και πρόβατα χειρός δεν είναι όμως από τούτο καμιά διαφορά αξιόλογη ανάμεσά τους.
4.Καθώς πρέπει να εισέρχεται κανείς πρώτα στις έξω πύλες του οίκου κι έπειτα στις αυλές του έτσι πρέπει πρώτα να εξομολογείται κανείς τα αμαρτήματά του κι έπειτα να ανυμνεί το Θεό ώστε με την εξομολόγηση να καθαρθεί η γλώσσα του κι έτσι να προφέρει καθαρό τον ύμνο στο Θεό και πύλες και αυλές Χριστού όλες οι εκκλησίες που βρίσκονται στα διάφορα μέρη της γης καθό οίκος Θεού είναι αυτές. Και λέχτηκε και για τις αυλές και στον πγ΄/83ο επιποθεί η ψυχή μου και εκλείπει εις τας αυλάς του Κυρίου.
Πάλι εδώ λέει τα ίδια σχεδόν αυξάνοντας και παρακινώντας τους χριστιανούς περισσότερο στη δοξολογία του Χριστού κι εξομολόγηση εδώ κι η ευχαριστία ώστε λέει ευχαριστείτε το Χριστό χριστιανοί επειδή τόσο ευεργετηθήκατε από Αυτόν και ευφημείτε το όνομα του Λυτρωτού ημών και Δεσπότου.
5.Αινείτε το όνομα του Χριστού γιατί Αυτός είναι χρηστός καθό συμπαθής και αιώνιο το έλεός Του κι όχι προσωρινό καθώς το έλεος των ανθρώπων αλλά κι η αλήθεια των λόγων Του παντιτινή που όχι μόνο διέμεινε στη γενεά του παλαιού λαού των Ιουδαίων αλλά και στη γενεά του νέου λαού των χριστιανών.
ΨΑΛΜΟΣ Ρ΄-100
1.ψαλμός τω Δαβίδ.
Ο βασιλεύς Ιωσίας πολλές αρετές κατόρθωσε όταν βασίλευε τις οποίες προβλέποντας ο προφήτης συνέγραψε τον παρόντα διηγούμενος εκ προσώπου εκείνου την ενάρετη ζωή του και βάλλοντάς τον εικόνα ενώπιον των ανθρώπων της ορθής πολιτείας και παράδειγμα τελειότητος.
Άσμα θα κάνω το έλεός Σου και την κρίση Σου Κύριε κι έτσι θα το προσφέρω σε Σένα τον ίδιο άδοντας δηλαδή τα περί του ελέους και της κρίσεώς Σου γιατί Συ ελεείς κατά την παρούσα ζωή αλλά και κρίνεις κατά τη μέλλουσα κι ούτε το έλεός Σου χωρίς κρίση ούτε πάλι η κρίση Σου χωρίς έλεος κι επειδή αυτά θα άσω αυτά και θα μιμηθώ ελεώντας μαζί και κρίνοντας ορθώς.
2.Οδεύοντας και πολιτευόμενος χωρίς κανένα μώμο και κατηγορία έτσι θα ψάλλω και θα καταλάβω τι ψάλλω γιατί κείνος που ψάλλει πρέπει και να καταλαβαίνει τα ψαλλόμενα και το οδεύη δηλαδή πολιτεύεται αμώμως κανείς είναι ίδιο πρακτικής αρετής ενώ να ψάλλει κανείς και να καταλαβαίνει κείνο που ψάλλει ίδιο θεωρητικής και με το ψάλλει φανέρωσε πρακτική αρετή και συνιέναι θεωρητική και τα δυο κατορθούμενα με σκοπό να αποκτήσει οδό δηλαδή πολιτεία άμωμη και ακατηγόρητη.
Πότε θα έρθεις προς εμένα Κύριε που πολιτεύομαι αμώμως; Και ψάλλω και καταλαβαίνω τι ψάλλω για τούτο μόνο το σκοπό για να αξιωθώ της δικής Σου νοεράς ελεύσεως; Πότε θα ρθεις Κύριε προς εμένα που διαπύρως επιθυμώ την παρουσία Σου; Εάν τις αγαπά με τον λόγον Μου τηρήσει και ο Πατήρ Μου αγαπήσει αυτόν και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ’ αυτώ ποιήσομεν.
3.Εγώ συναναστράφηκα με καθαρότητα καρδιάς μέσα στο σπίτι μου κι ούτε στους αισθητούς οφθαλμούς ούτε και στους νοητούς έβαλα πράγμα παράνομο δηλαδή δεν υπέφερα να φαντάζομαι και να ενθυμούμαι καμιά παρανομία και όχι μόνο αυτό αλλά και μίσησα κείνους που παραβαίνουν τη δικαιοσύνη τόσο προς το Θεό όσο και προς ανθρώπους.
4.Δεν ενώθηκε με μένα η σκολιά και στραβή καρδιά δηλαδή ο σκολιός άνθρωπος κατά περίφραση επειδή το στραβό με το ίσο είναι ασυνάρμοστο κι αν ο πονηρός αναχωρούσε από μένα εγώ δε ήθελα να τον ξέρω γιατί πρέπει να μην έχει κανείς φιλία με τον πονηρό αλλά εάν έρθει κοντά μς να σπουδάζουμε να τον διορθώνουμε κι αν αναχωρεί να τον καταφρονούμε και να μη ψηφάμε την αναχώρησή του και τούτο και περί του διαβόλου νοείται ότι δηλαδή εγώ δεν έδινα χώρα και είσοδο το διάβολο να μου σπείρει πονηρούς λογισμούς και για τούτο και ούτε όταν αναχώρησε πήρα είδηση ούτε όταν ήρθε ούτε όταν έφυγε.
5.Εδίωκα κείνον που κρυφίως καταλαλεί τον αδελφό του ως κακοήθη και ανελεύθερο και ως σκύλο κρυφίως δαγκάνοντα και πρόσθεσε το λάθρα γιατί κείνος που καταλαλεί όποιον βρίσκεται παρόντα δεν αμαρτάνει τόσο πολλά και το αίτιο είναι ότι ο καταλαλούμενος όντας παρώ μπορεί να απολογηθεί σε ό τι καταλαλείται.
Υπερήφανο οφθαλμός ο υπερήφανος από μέρους το όλο και ομοίως άπληστη καρδιά ο αχόρταστος και πλεονέκτης και με τούτον λοιπόν δηλαδή με τον υπερήφανο μαζί και πλεονέκτη εγώ δεν συνέτρωγα.
6.Οι οφθαλμοί μου έβλεπαν πάντοτε στους πιστούς της γης δηλαδή σε κείνους που ήταν άξιοι να εμπιστεύονται για την ευθύτητα της πολιτείας τους και αγαθούς γιατί λέει ο Σολομών άνδρα πιστόν έργον ευρείν επειδή σπάνιο το αγαθό και σε τούτους τους αγαθούς πρόσεχα και μαζί τους καθόμουν.
Εκείνος που πολιτεύεται με πολιτεία και ζωή ακατηγόρητη ήταν υπηρέτης μου γι αυτό πρέπει να έχει κανείς όχι μόνο φίλους καλούς αλλά και υπηρέτες τέτοιους κι ο Σολομών είπε δεκτός βασιλεί υπηρέτης νοήμων κι ο Σειράχ περί σοφού και θεοφοβούμενου αναμέσον μεγιστάνων υπηρετήσει.
7.Παραπάνω είπε για τον υπερήφανο φίλο κι εδώ για τον υπερήφανο υπηρέτη πως δεν κατοίκησε στο παλάτι του κι είναι τέτοιοι που λέει ο Ησαϊας ου μη είπωσι οι υπηρέται σου σίγα.
Εκείνος που λάλησε άδικα δεν κατόρθωσε όσα σπούδασε κι επιθύμησε αλλά ούτε κι ευόδωσε ενώπιον των οφθαλμών μου.
8.Το πρωί δηλαδή όχι τον καιρό της μέθης από τον οίνο κι όχι σε καιρό θυμού όταν ο λογισμός σκοτισμένος σφάλει αλλά σε καιρό νήψεως και προσοχής θανάτωσα αμαρτωλούς όχι όλης της γης αλλά μόνο της γης που ήταν στην εξουσία μου κι όλους όχι μαζί αλλά άλλοτε τον ένα κι άλλοτε τον άλλο.
Θανάτωνα τους αμαρτωλούς για την αιτία αυτή να εξολοθρεύσω παράνομους ώστε βλέποντας την αυστηρή παιδεία των αμαρτωλών να συσταλούν και να αφανιστούν κι αναγωγικώς η γη το σώμα και τα δικά του καθό γεώδη κι αμαρτωλοί της γης οι πονηροί λογισμοί ώστε όταν ανέτειλε ο ήλιος και το φως του αγίου Πνεύματος μέσα στην ψυχή μου αφού τούτο πρωία νοητή τότε απέκτεινα όλους τους εμπαθείς λογισμούς εκ του γεώδους σώματος και των γηίνων και πόλη Κυρίου η ψυχή καθό οίκος αγίου Πνεύματος.
ΠΗΓΗ ΔΡΑΜ 2017
