ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ
ΚΑΘΙΣΜΑ ΙΕ΄
ΨΑΛΜΟΣ ΡΕ΄-105
Αλληλούια.
Κι ο παρών είναι όμοιος με τον προτερινό γιατί κι αυτός διηγείται τα θαυμάσια του Θεού και προς τούτοις αναφέρει και την αχαριστία των Εβραίων και πονηρία τους και του Θεού τη μακροθυμία και φιλανθρωπία και για τούτο έχει κι όμοια την επιγραφή.
1.Εξομολογείσθε στον Κύριο τις αμαρτίες σας γιατί Αυτός είναι αγαθός και αμνησίκακος σε κείνους που εξομολογούνται.
Σε τούτον τον αιώνα δίνεται το έλεος του Θεού προς όσους μετανοούν ενώ στο μέλλοντα ενεργείται η κρίση Του και για τούτο πρέπει να εξομολογούμαστε σε τούτον τον αιώνα και ο Θεός πάντοτε ελεεί και για τούτο και πάντοτε πρέπει να εξομολογούμαστε σ’ Αυτόν και άλλως το έλεός Του είναι αιώνιο στους αξίους όντας ελέους.
2.Ποιος είναι αρκετός να πει τις μεγαλοδύναμες ευεργεσίες που έκανε ο Θεός στο λαό του Ισραήλ; Βέβαια ουδείς γιατί αυτές είναι ανεκδιήγητες κι απλώς δυναστείες τα μεγάλα Του έργα και θαυμάσιά Του αφού κι αλλαχού είπε ο ίδιος προφήτης ο Θεός ημών εν τω ουρανώ και εν τη γη πάντα όσα ηθέλησεν εποίησε –ριγ΄/113ος – και δυναστείες κι οι θεοπρεπείς δυνάμεις που θα κάνει όταν γίνει άνθρωπος ώστε το παρόν είναι προφητεία περί των θαυμάτων του Κυρίου και ποιος θα πει τις αινέσεις και δοξολογίες κείνες που αρμόζουν σε καθένα θαύμα του Κυρίου; Δηλαδή ουδείς.
3.Μακάριοι και καλότυχοι κείνοι που φυλάττουν το νόμο του Θεού και έχουν κρίση δηλαδή διάκριση να κρίνουν ορθώς όχι μόνο τους άλλους αλλά προτύτερα από τους άλλους τον εαυτό τους ώστε να μην αφήνουν να αντιπολεμά το σώμα και τα πάθη του την ψυχή τους και να νικάται το καλό από το κακό και ομοίως μακάριοι κείνοι που κάνουν πάντοτε δικαιοσύνη και στον εαυτό τους και στους άλλους.
4.Προβλέποντας της ενσάρκου οικονομίας μυστήρια ο προφήτης και το νέο λαό των χριστιανών παρακαλεί να ενθυμηθεί τότε και αυτός παρά του Θεού ευδοκία ονομάζοντας την εκλoγή τέτοιου νέου λαού λέγοντας ενθυμήσου Κύριε και μας να μας συναριθμήσεις μαζί με κείνον κι ευδοκία κείνη που οι άγγελοι έλεγαν στη γέννηση του Κυρίου εν ανθρώποις ευδοκία και τούτο το ίδιο θα φανερώσει και με το ακόλουθο προς αύξηση περισσότερη της αιτήσεώς του λέγοντας επίσκεψαι και μένα Κύριε με το σωτήριο κείνο που θα γίνει στον κόσμο από λόγου Σου που είναι η ενανθρώπηση του Χριστού Αυτός σώσει τον λαόν Αυτού.
5.Για τούτο και επίσκεψαι και μένα Κύριε να δω στον καιρό της ευεργεσίας του νέου λαού Σου δηλαδή των χριστιανών κείνα τα μυστήρια και πνευματικά αγαθά που κει κείνοι θα δουν και για τούτο κι ο Κύριος έλεγε προς τους μαθητές Του πως πολλοί προφήται και δίκαιοι επεθύμησαν ιδείν ά βλέπετε και ουκ είδον και ακούσαι ά ακούετε και ουκ ήκουσαν και για να χαρώ μαζί με το έθνος Σου τους χριστιανούς αφού έτσι είπε ο άγγελος για τη χαρά αυτή προς τους ποιμένες ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην ήτις έσται παντί τω λαώ και προς τούτοις για να έχω κι εγώ κοινωνία όλων αυτών των αγαθών και έπαινο στον κλήρο του νέου λαού των χριστιανών ο οποίος μέλλει να πιστέψει στο Χριστό.
6.Τα λόγια αυτά νοούνται ομοίως και τα παραπάνω πως λέγονται από το πρόσωπο κείνων που έμελλαν να πιστέψουν στο Χριστό από τους Εβραίους γιατί από μέρους τους τα λέει καθώς τον οδήγησε η χάρη του παναγίου Πνεύματος και για τούτο εξομολογείται τις αμαρτίες των Ιουδαίων που έγιναν προτού ακόμα να πιστέψουν στο Χριστό.
7.Οι πρόγονοί μας Ιουδαίοι δε γνώρισαν τα θαυμάσια που έκανες Κύριε για λόγου τους κι ούτε έβαλαν στο νου τους το έλεος που τους έδειξες και σα να λέει πως πάντοτε τα λησμόνησαν οι πρόγονοί μας όταν δηλαδή πλησίασαν κοντά στην ερυθρά θάλασσα είδαν τους Αιγυπτίους που έρχονταν πίσω καταπάνω τους και γιατί τότε με το να φοβήθηκαν πολλά είπαν γογγυστικώς στο Μωυσή παρά το μη υπάρχειν μνήματα εν Αιγύπτω εξήγαγες ημάς θανατώσαι εν τη ερήμω; Και πάλι πάρες ημάς που δουλεύσωμεν τοις Αυγυπτίοις κρείσσον γαρ ημάς δουλεύειν τοις Αιγυπτίοις ή αποθανείν εν τη ερήμω ταύτη και για τούτο με τέτοια γογγυστικά λόγια τους παρόργισαν το Θεό κοντά στην ερυθρά θάλασσα και τα έλεγαν ανεβαίνοντας προς της ερυθρά θάλασσα κι είπε αναβαίνοντας είπε γιατί η Αίγυπτος από την οποία ανέβαιναν είναι από την ερυθρά θάλασσα χαμηλότερα κατά τη θέση.
8.Ο Θεός έσωσε και δεν έκλεισε τους Εβραίους τότε στα χέρια των διωκόντων Αιγυπτίων για να μη βλασφημηθεί από τα έθνη κι από τους ίδιους Εβραίους πως είναι αδύνατος και απατεώνας κι ας μην ήταν άξιοι οι Εβραίοι τέτοιας σωτηρίας ως αγνώμονες και αχάριστοι και τούτο λέει το έκανε ο Θεός για να φανερώσει τη μεγάλη δύναμη που έχει όχι μόνο στους Εβραίους και Αιγυπτίους αλλά και σ’ όλα τα άλλα έθνη.
9.,10.,11.&12.Ο Θεός πάταξε την ερυθρά θάλασσα δια της ράβδου του Μωυσέως και ξεράθηκε κατά το μέσο κι έτσι οδήγησε τους Εβραίους στη θάλασσα σαν στην έρημο κι είπε εν αβύσσω γιατί οι Εβραίοι περπατούσαν στο μέσο και στον πάτο κείνο της θάλασσας που ήταν προτού να σχιστεί η άβυσσος και το πολύ πλήθος του ύδατος. Και τους λύτρωσε από το Φαραώ που τους μισούσε κι από τους εχθρούς τους δηλαδή τους Αιγυπτίους επειδή το νερό της ερυθράς θαλάσσης σκέπασε όλους αυτούς και δεν έμεινε ούτε ένας και για τούτο οι Εβραίοι αυτά βλέποντας πίστεψαν στις υποσχέσεις του Θεού και έψαλαν την επινίκια ωδή που υπαγόρευσε ο Μωυσής το άσωμεν τω Κυρίω ενδόξως γαρ δεδόξασται και ο ίδιος άρχισε το χορό των ανδρών κι η αδελφή του Μαριάμ των γυναικών.
13.Γρήγορα λησμόνησαν οι Εβραίοι τις ευεργεσίες που ο Θεός έδειξε προς αυτούς γιατί μετά τη διάβαση της ερυθράς θαλάσσης πείνασαν κι ενθυμήθηκαν τα καζάνια της Αιγύπτου με τα κρέατα και το πλήθος των άρτων στην Αίγυπτο και γόγγυζαν χωρίς να υπομείνουν τη βουλή του Θεού που ήθελε να κάνει καμιά οικονομία και για τούτο παραχώρησε να πεινάσουν.
14.&15.Επιθύμησαν οι Ιουδαίοι κρέατα και άρτους και πείρασαν το Θεό σε τόπο άνυδρο ζητώντας με γογγυσμό και πείρα ύδωρ να πιούν καθώς προγράφηκε στον οζ΄/77ο παρεπίκραναν τον Ύψιστον εν ανύδρω και εξεπείρασαν τον Θεόν εν ταις καρδίαις αυτών και για τούτο κι ο Θεός έδωσε το αίτημά τους τόσο περί φαγητού όσο και περί πιοτού και αίτημα λέγεται η γογγυστική τους επιθυμία επειδή δε ζήτησαν αλλά επιθύμησαν και καταλάλησαν και γόγγυσαν και δεν τους έδωσε απλώς αλλά με πλησμονή και χορτασμό τόσο το κρέας της ορτυγομήτρας όσο και τον άρτο του μάννα και το νερό εν Μερρά γλυκασμένο και από την πέτρα αναβλυσμένο.
16.Οι Ιουδαίοι λοιπόν αντιστάθηκαν στο Μωυσή με την παρεμβολή του Δαθάν και Αβειρών κι ομοίως αντιστάθηκαν και στον Ααρών τον άγιο δηλαδή τον καθιερωμένο στον Κύριο ο Κορέ κι οι μετ’ αυτούς φιλονεικώντας να ιερατεύσουν κι αυτοί.
17.Η γη άνοιξε και τον κατάπιε τον Δαθάν ζωντανό και σκέπασε τη συναγωγή του Αβειρών γιατί η επί πρόθεση είναι περιττή και η γη λοιπόν κατάπιε μαζί του και τον Αβειρών κι όλη τη συναγωγή τους και τα κτήνη και τις σκηνές κι όλα τους τα υπάρχοντα ενώ ο Δαβίδ τους διαμοίρασε κι είπε πως κατάπιε χωριστά το Δαθάν και χωριστά τον Αβειρών ώστε με τον τρόπο αυτό να αυξήσει περισσότερο τη συμφορά τους.
18.Φωτιά άναψε στη συναγωγή του Κορέ επειδή εξήλθε από Κυρίου και κατέκαψε τους διακόσιους πενήντα που πρόσφεραν ως ιερείς θυμίαμα κι έτσι κατέκαψε τους αμαρτωλούς και παρανόμους που επιχείρησαν να αρπάξουν την ιεροσύνη.
19.Οι Εβραίοι πίεσαν τον Ααρών και έφτιαξε το χωνευτό μοσχάρι που προσκύνησαν κιόλας ως Θεό αλλά δε μεταχειρίζεται κατά την τάξη την ιστορία όσων έγιναν στην έρημο παρά ως έτυχε αριθμεί τις αμαρτίες και ασέβειές τους.
20.Μετέβαλαν την τιμή του Θεού σε ομοίωμα μοσχαριού που τρώει χορτάρι και τούτο πρόσθεσε για να κατηγορήσει περισσότερο την ανοησία τους αφού αυτοί λογικοί όντες δόξασαν και προσκύνησαν είδωλο άγριου ζώου και άλλως την δόξαν αυτών που ήταν ο Θεός που τους δόξασε διαμέσου των θαυμαστών και ενδόξων ευεργεσιών αλλά αυτοί όμως οι άφρονες άλλαξαν τον αληθή και ζώντα Θεό τους με το ομοίωμα ενός μοσχαριού.
21.,22.&23.Προσκύνησαν λοιπόν οι Εβραίοι το χωνευτό μοσχάρι και λησμόνησαν το Θεό που τους λύτρωσε από την Αίγυπτο και έκανε τόσα μεγάλα θαύματα γι’ αυτούς τόσο στην Αίγυπτο όσο και στην ερυθρά θάλασσα και στην έρημο και για τούτο κι ο Θεός είπε στο Μωυσή να Τον αφήσει να τους εξολοθρεύσει όλους τους Εβραίους λέγοντας έασόν Με και θυμωθείς οργή εις αυτούς εκτρίψω αυτούς και για τούτο όμως κι ο Μωυσής παρακάλεσε και δυσώπησε λέγοντας στο Θεό δέομαι Κύριε ημάρτηκεν ο λαός ούτος αμαρτίαν μεγάλην και εποίησαν εαυτοίς θεούς χρυσούς και νυν ει μεν αφείς αυτοίς την αμαρτίαν αυτών άφες ει δε μη εξάλειψόν με εκ της βίβλου Σου ης έγραψας και λέγεται πως κι ας λέει ένα μόσχο μόνο η ΑΓ όμως πολλοί έγιναν και για τούτο οι Εβραίοι έλεγαν χορεύοντας ούτοι οι θεοί σου Ισραήλ οίτινες ανεβίβασάν σε εκ γης Αιγύπτου κι ο Μωυσής χρυσούς θεούς είπε αλλά άλλως το πληθυντικό μεταχειρίστηκε αντί ενικού κατά τη συνήθεια της εβραϊκής.
24.Αποστράφηκαν και καταφρόνησαν οι Εβραίοι την αγαθή γη της επαγγελίας επειδή δεν πίστεψαν στα λόγια και τις υποσχέσεις που τους έδωσε ο Θεός στους προπάτορές τους περί της γης αυτής και την καταφρόνηση της γης της επαγγελίας βλέπει όταν γύρισαν οι δώδεκα κατάσκοποι από κει και κείνοι δειλίασαν και έκλαιγαν όταν τους διηγήθηκαν γι’ αυτήν.
25.Μέσα στις σκηνές τους γόγγυζαν οι Εβραίοι γιατί γράφηκε πως και αναλαβούσα πάσα η συναγωγή ενέδωκε φωνή και έκλαιεν ο λαός όλην την νύκτα και διεγόγγυζον επί Μωυσήν και Ααρών όταν δηλαδή οι δώδεκα κατάσκοποι που έστειλαν να δουν τη γη της επαγγελίας γύρισαν πίσω και διηγήθηκαν στο λαό για τη δύναμη των εθνών που κατοικούσαν εκεί γόγγυσαν και δεν άκουσαν τη φωνή του Κυρίου ούτε την πίστεψαν που τους υποσχέθηκε να τους δώσει τη γη αυτή.
26.&27.Ο Θεός λοιπόν κίνησε κατά των Εβραίων το χέρι Του δηλαδή την κολαστική Του και τιμωρητική δύναμη να τους θανατώσει και να καταφυτέψει τα τέκνα των γογγυστών Εβραίων στη γη των ενθών των Χαναναίων δηλαδή και των λοιπών και να διασκορπίσει αυτά στις χώρες τους αφού πάντες οι άνδρες οί εισήκουσαν της φωνής Μου ή μην ουκ όψονται την γην ήν ώμωσα τοις πατράσιν αυτών αλλ’ ή τα τέκνα αυτών ά εστι μετ’ Εμού ώδε.
28.Τελετή και σαν εορτή και πανύγυρις έγιναν οι Ιουδαίοι στο Βεελφεγώρ και μυήθηκαν που ήταν είδωλο των Μαδιανιτών ετελέσθη γαρ Ισραήλ τω Βεελφεγώρ όταν επεθύμησαν οι Εβραίοι τις θυγατέρες των Μωαβιτών και Μαδιανιτών και πείστηκαν από αυτές να προσκυνήσουν τα είδωλά τους και για τούτο έφαγαν τις θυσίες των νεκρών δηλαδή εκείνες που πρόσφεραν στα νεκρά κι αναίσθητα κι ανενέργητα είδωλα.
29.Οι Εβραίοι λοιπόν με τα πονηρά τους έργα αυτά παρόργισαν το Θεό και για τούτο κι έπεσαν από αυτούς πολλοί δηλαδή πέθαναν.
30.&31.Όταν οι Εβραίοι έπεσαν στις θυγατέρες των Μωαβιτών τότε ο Φινεές βλέποντας ένα Ισραηλίτη Ζαμβρί ονομαζόμενο να πορνεύει αδιάντροπα με μια Μαδιανίτισσα Χασβή καλούμενη ενώπιον του Μωυσέως και των υιών Ισραήλ σηκώθηκε από τη συναγωγή και παίρνοντας σειρομάστη δηλαδή κοντάρι χτύπησε και διαπέρασε πέρα και πέρα τον Ισραηλίτη μαζί με τη γυναίκα κι έτσι έπαψε η οργή του Θεού δηλαδή η πτώση κι ο θάνατος του λαού κι ο Φινεές ήταν υιός Ελεαζάρου υιοί Ααρών δηλαδή έγγονός του και για τούτο ο ζήλος αυτός που έδειξε λογίστηκε αρετή και ανδραγαθία μεγάλη και για τούτο και στέφανο έλαβε από το Θεό να έχει ιεροσύνη αιώνια αυτός και τα τέκνα του κι όχι μόνο αυτά αλλά και πάντοτε να ευφημίζεται το όνομά του για το φόνο εκείνο που έκανε για την ευσέβεια.
32.&33.Οι Εβραίοι παρόργισαν το Θεό στην έρημο Κάδης επειδή εκεί δίψασε ο λαός και παραπονέθηκε και γόγγυσε και αντέλεγε και για τούτο και το νερό που έτρεξε εκ της πέτρας ονομάστηκε ύδωρ αντιλογίας και κακώθηκε ο Μωυσής για τους Εβραίους γιατί προστάχτηκε από το Θεό να λάβει τη ράβδο του και να συνάξει όλο το λαό και να λαλήσει προς την πέτρα που βρίσκεται εκεί να βγάλει νερό αλλά έλαβε τη ράβδο και σύναξε το λαό και του είπε ακούσατέ μου απειθείς μη εκ της πέτρας ταύτης εξάξομαι υμίν ύδωρ. Κι έπειτα χτύπησε την πέτρα με το ραβδί του δυο φορές και βγήκε νερό πολύ κι επειδή δε λάλησε προς την πέτρα καθώς του είπε ο Θεός εις δόξαν Θεού αλλά με αγανάκτηση και ολιγωρία για τούτο κακοποιήθηκε από το Θεό που είπε στον Ααρών και στο Μωυσή επειδή δεν πιστέψατε σε Μένα να Με αγιάσετε δηλαδή να με δοξάσετε ενώπιον των υιών Ισραήλ για τούτο δε θα εισέλθετε στη γη της επαγγελίας που τους έδωσα. Κι η αιτία που μίλησε ο Μωυσής έτσι ήταν γιατί πρόλαβαν οι Ισραηλίτες και πίκραναν την ψυχή του Μωυσή γογγύζοντας και λοιδορώντας τον και εξαιτίας αυτού αναγκάστηκε και ολιγώρησε δηλαδή λίγο φρόντισε για την προσταγή που του έδωσε ο Θεός διέστειλε εν τοις χείλεσι αυτού θα πει πως διστακτικώς λάλησε ο Μωυσής και με αμφιβολία μη πιστεύοντας πως εξάπαντος θα βγει ύδωρ από την πέτρα αφού νόμισε πως δε θα βγάλει ύδωρ η πέτρα γιατί οι Εβραίοι συχνά φάνηκαν αχάριστοι στο Θεό που τους ευεργετούσε με τόσες και τόσες ευεργεσίες.
34.&35.Οι Εβραίοι δεν εξολόθρευσαν όλα τα έθνη που ήταν στη γη της επαγγελίας καθώς τους είπε ο Θεός ώστε να μη μάθουν και τα έργα τους τα πονηρά και λατρέψουν στα είδωλα αλλά προς τούτοις έσμιξαν με τα έθνη κι έμαθαν και τα έργα τους τα πονηρά κι ασεβή και απέστρεψαν και ηθέτησαν καθώς και οι πατέρες αυτών –οζ΄/77ο .
36.,37.&38.Οι Εβραίοι λάτρεψαν στα είδωλα των εθνών κι έτσι έγιναν τα είδωλα σκάνδαλό τους και η λατρεία που πρόσφεραν σ’ αυτά έγινε εμπόδιο σ’ αυτούς της επισκοπής του Θεού και βοηθείας και ακολούθως έγινε σε πτώση τους και θυσίασαν οι Εβραίοι τους υιούς και θυγατέρες τους στα δαιμόνια εκχέοντας αίμα αθώο και αναίτιο των τέκνων τους κι ήταν ακόλουθο να κάνουν οι Εβραίοι τέτοια γιατί έμαθαν τα έργα των εθνών αφού εκείνα κατά καιρό θυσίαζαν τους υιούς τους στα είδωλα.
39.Εμιάνθη είναι ερμηνευτικό του εφονοκτονήθη γιατί μολύνθηκε η γη από τους φόνους και τα αίματα κι από τα πονηρά έργα των Εβραίων και για τούτο χωρίστηκαν από το Θεό και κολλήθηκαν στα δαιμόνια αφού τη λατρεία των ειδώλων και δαιμόνων πορνεία και μοιχεία ονομάζει κι ο προφήτης εδώ αλλά κι οι άλλοι προφήτες πλην νοείται ο λόγος και για τις σαρκικές ακολασίες τους.
40.&41.Για τούτο για τη δαιμονολατρεία και τα παράνομα έργα τους οργίστηκε ο Κύριος πάλω στο λαό Του και σιχάθηκε την κληρονομιά Του δηλαδή αυτούς πάλι και για τούτο και τους παρέδωσε στα χέρια των εχθρών τους και τους κυρίευσαν.
42.&43.Πολλές φορές λύτρωσε από τα χέρια των εχθρών τους αλλά αυτοί λύπησαν το λυτρωτή τους Θεό και με την πονηρή τους βουλή και με την αχάριστη γνώμη τους και κατέπεσαν και αδυνάτησαν από τις πολλές τους ανομίες.
44.,45.&46.Ο Θεός είδε πβς θλίβονταν οι Εβραίοι κι εισήκουσε της δεήσεώς τους και για τούτο ενθυμήθηκε τη διαθήκη και την επαγγελία που έδωσε στον Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ και ως πολυέλεος μετέβαλε την οργή Του σε έλεος γιατί τούτο δηλώνει το μετεμελήθη και για τούτο και οικτείρησε και τους ελέησε όχι κρυφίως και αφανώς αλλά φανερά και με παρρησία ώστε να μάθουν το θείο έλεος προς αυτούς όλοι κείνοι που σκλάβωσαν τους Εβραίους γιατί διάφορα έθνη κατά διάφορους καιρούς τους σκλάβωσαν κι έγινε τούτο κι επί βασιλέως Κύρου και Δαρείου και Αρταξέρξου.
47.&48.Εδώ πάλι γυρίζει στην πρότερη παρακάλεση ο προφήτης που έγινε εκ προσώπου της εξ εθνών εκκλησίας και των Εβραίων εκείνων που διασκορπίστηκαν σε διάφορους τόπους ύστερα από τη σκλαβιά των Βαβυλωνίων λέγοντάς μας συμμέζωξέ μας Κύριε να Σε ευχαριστούμε ως λυτρωτή κι ελευθερωτή μας και να καυχιόμαστε να Σε δοξάζουμε γιατί μέγα τη αληθεία να Σε αινεί κανείς και καύχηση αληθής σε κείνους που Σε αινούν γιατί αυτοί αξιώνονται να γίνουν υμνητές τέτοιου παντοδύναμου κι απειρόγαθου Θεού και αινετός και ευφημητός πάντοτε ο Θεός κι όλος ο λαός θα πει ευλογητός ο Κύριος και γένοιτο ευλογητός!
ΨΑΛΜΟΣ Ρς΄-106
Αλληλούια.
Κι ο παρών έχει την ίδια επιγραφή με τον πρότερο γιατί κι αυτός διηγείται τις ευεργεσίες του Θεού καθώς και κείνος.
1.,2.&3.Το ίδιο προοίμιο με τον προλαβόντα έχει εδώ κι ας πουν λέει κείνοι που λυτρώθηκαν από τον Κύριο τι να πουν; Ότι χρηστός ο Κύριος και πόθεν λυτρώθηκαν; Από τα χέρια του διαβόλου κι ο λόγος αυτός νοείται για τους χριστιανούς που πίστεψαν στο Χριστό οι οποίοι συνάχτηκαν στην εκκλησία του Χριστού εκ πάντων των εθνών κι αν οι Ιουδαίοι φιλονεικούσαν πως ο παρών νοείται για τους Εβραίους κείνους που ελευθερώθηκαν από τη σκλαβιά της Βαβυλώνος κι άλλως εκ χειρός εχθρών δηλαδή των δαιμόνων. Ο Κύριος συνάθροισε τους χριστιανούς σε μια εκκλησία από διάφορες χώρες και έθνη δηλαδή από τα τέσσαρα άκρα του κόσμου και θάλασσα το Ν. και τη μεσημβρία εννοεί γιατί από κεί θάλασσα περικυκλώνει την Παλαιστίνη κι αναφέρει τα τέσσαρα μέρη του κόσμου επειδή εις πάσαν την γην ο φθόγγος των αποστόλων εξήλθε και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών.
4.Οι εξ εθνών χριστιανοί πλανήθηκαν πρότερα σε μια πολιτεία και ζωή έρημη από κάθε καρπό αρετής άνυδρη γιατί δεν είχε ποτό διδασκαλίας θεϊκής και πόλη κατοικητηρίου ο ουρανός του οποίου τη στράτα δε βρήκαν οι εθνικοί επειδή πλανήθηκαν στην ασέβεια και κακία και στράτα ουρανού η θεογνωσία κι η ευσέβεια και οι αρετές.
5.Οι εθνικοί ήταν πρότερα πεινασμένοι και διψασμένοι γιατί δεν είχαν θεογνωσία ή διδασκαλία που τρέφει και ποτίζει τις λογικές ψυχές και για τούτο κι η ψυχή τους κατατρίφτηκε και ασθένησε πολλά στην αμαρτία.
6.,7.,8.&9.Οι προφήτες φώναξαν προς το Θεό για τα έθνη κι ομοίως κι οι θείοι άγγελοι οι προϊστάμενοι στο κάθε έθνος και για τούτο ο Θεός τους εισήκουσε και λύτρωσε τα έθνη δηλαδή τους εξ εθνών χριστιανούς από την τυραννίδα των δαιμόνων και τους οδήγησε στην ίση στράτα που αναβιβάζει στον ουρανό αφού αυτή πρωτύτερα δε μπόρεσαν να βρουν οι εθνικοί που βρίσκονταν στην πλάνη γιατί ο Κύριος γενόμενος άνθρωπος τους δίδαξε την αλήθεια και τους οδήγησε και για να βρουν την πόλη του κατοικητηρίου δηλαδή τον ουρανό και για τούτο οι εξ εθνών χριστιανοί ας ευχαριστούν κι ας διηγούνται σε όσους δεν ξέρουν τα θαυμάσια που έδειξαν σ’ αυτούς και γιατί; Γιατί χόρτασε τις εύκαιρες και πεινασμένες ψυχές τους από θείο άρτο κι από ζωήρρητο πόμα δηλαδή από τη διδασκαλία του ευαγγελίου κι από τα πνευματικά αγαθά και μυστήρια.
10.&11.Ας διηγούνται οι εθνών χριστιανοί τα ελέη του Θεού γιατί ο Θεός γέμωσε από αγαθά και τους φώτισε που κάθονταν στο σκότος της πλάνης που είναι εικόνα του θανάτου επειδή αυτή χωρίζει την ψυχή από την αληθινή ζωή καθώς κι ο θάνατος από την πρόσκαιρη αυτή εδώ κι ας διηγείται προς τούτοις και τα ελέη του Θεού γιατί αυτοί ήταν πεπεδημένοι με φτώχεια αρετών και με σίδηρο δηλαδή με άλυσο δυνατή και βαρεία αμαρτιών αφού λέει ο Παροιμιαστής σειραίς των εαυτού αμαρτιών έκαστος σφίγγεται και λύθηκαν από τα δεσμά αυτά παρά του Σωτήρος Χριστού. Ας διηγούνται ακόμα οι χριστιανοί τα ελέη του Θεού δηλαδή το Θεό που έλεγε και τους δίδασκε για τη σωτηρία τους αφού δίδασκε ο Θεός όλους τους ανθρώπους το καλό και την αρετή διαμέσου του φυσικού λόγου και της συνειδήσεως και διαμέσου του νόμου που δόθηκε στους Ιουδαίους και δια προφητών κι ευεργεσιών κι απειλών και πληγών και των λοιπών από τα οποία όλα ένα πράγμα σπούδαζε να αφανιστεί η κακία υφ’ ων εκτριβήναι την κακίαν το σπουδαζόμενον ήν και γιατί παρόξυναν το Θεό ο οποίος εβούλετο τη σωτηρία τους αφού λόγια Θεού πρέπει να νοούμε τον λέγοντα Θεό εδώ κι ομοίως βουλή Υψίστου τον βουλόμενο Ύψιστο κατά περίφραση.
12.,13.,14.,15.&16.Η ψυχή των εξ εθνών πιστών ταλαιπωρήθηκε από κόπους αμαρτίας κι ασθένησαν κατά την ψυχή και κανείς δεν ήταν να τους λυτρώσει από την τυραννίδα του διαβόλου και για τούτο φώναξαν προς το Θεό στη θλίψη τους κι ο Θεός τους λύτρωσε από τις ανάγκες τους και τούτο το ίδιο είπε και παραπάνω μάλλον τέσσαρες φορές το λέει στον παρόντα για να φανερώσει με τούτο το μέγεθος της ευεργεσίας του Θεού κι ομοίως τους λύτρωσε κι από το σκότος της πλάνης που είναι η σκιά του θανάτου ώστε για τούτο ας διηγούνται όλοι οι εθνικοί τα ελέη που έκανε ο Θεός σ’ αυτούς και καθώς παραπάνω και τούτο λέχθηκε και για τούτο ας διηγούνται όλοι οι εθνικοί τα ελέη που έκανε ο Θεός σ’ αυτούς καθώς ειπώθηκε παραπάνω. Μάλλον όμως τέσσαρες φορές τούτο λέει ο προφήτης ο παρών για να κάνει αύξηση της ευχαριστίας προς Θεό και γιατί να διηγούνται τα ελέη του Θεού δηλαδή του Χριστού; Γιατί ο Χριστός συνέτριψε τις δυνατές πόρτες και ασύντριφτες του Άδη και γιατί ο Χριστός κατέβηκε στον Άδη και τις κατατσάκισε κι έβγαλε από κει τις ψυχές που ήταν κρατημένες κι ομοίως τσάκισε και τους σιδερένιους μπεράτες(;) των πυλών του Άδου και πόρτες του Άδου και μπεράτες το άφευκτο και ανελευθέρωτο του Άδου επειδή από κει κανείς δε μπορούσε να ελευθερωθεί.
17.,18.&19.Ο Θεός λοιπόν βοήθησε τους πιστούς εξ εθνών στον καιρό που ακόμα περπατούσαν στην ανομία γιατί ταλαιπωρήθηκαν και φάνηκαν άξιοι ελέους και αντιλήψεως γιατί αυτοί σιχάθηκαν κάθε φαγητό ψυχικό δηλαδή λόγο θείο και διδασκαλία για την υπερβολή της ασθενείας τους επειδή αυτοί δυσαρεστήθηκαν κι αηδίασαν ακόμα και προς αυτά των ειδωλολατρών και φιλοσόφων δόγματα κι έφτασαν έως τις πόρτες του ψυχικού θανάτου που παραδίδει τις ψυχές στην αιώνια κόλαση και πόρτες θανάτου οι μεγάλες και θανάσιμες αμαρτίες που φέρνουν τον άνθρωπο κοντά στον ψυχικό θάνατο και ο ίδιος ο θάνατος άλλως κατά περίφραση κι έπειτα πάλι οι εθνικοί φώναξαν προς το Θεό στη θλίψη τους και τους λύτρωσε.
20.Ο Θεός απέστειλε τον ενυπόστατο Λόγο Του δηλαδή τον Υιό Του επειδή ο υφεστώς και ζων Λόγος αποστέλλεται και ουχί ο ανυπόστατος και στον αέρα διαλυόμενος όπως ο δικός μας προφορικός και για τούτο κι αυτός ο ίδιος ενυπόστατος Λόγος έλεγε συνεχώς πως ο Πατήρ απέσταλκέ Με κι Αυτός λοιπόν ιάτρευσε κάθε νόσο και κάθε ασθένεια και λύτρωσε τους εθνικούς από τις αμαρτίες τους.
21.,22.,23.&24.Οι εξ εθνών χριστιανοί ας θύσουν στο Θεό θυσία λογική και ευαγγελική αινώντας κι ευλογώντας και ευχαριστώντας Τον κι αυτοί που ξέρουν τα θαυμαστά έργα του Θεού ας τα διηγούνται σε κείνους που δεν τα ξέρουν κι οι παλαιότεροι στους νεότερους κι έργα νόησε τις ευεργεσίες του Χριστού το έλεος δηλαδή και την ενανθρώπηση και τα λοιπά μυστήρια της σωτηρίου οικονομίας καταβαίνοντες εις την θάλασσαν δηλαδή οι άγιοι απόστολοι που ήταν προτού ψαράδες και της θαλάσσης άνθρωποι αφού κατέβαιναν στη θάλασσα με τα καΐκια και εργάζονταν δηλαδή εργαζόμενοι την αλιευτική τέχνη μέσα στα πολλά νερά της θαλάσσης κι είδαν αυτοί περισσότερο από τους άλλους τα έργα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και τα θαυμάσια που έκανε στο βυθό της θαλάσσης και ποια είναι αυτά; Άκουσε.
25.&26.Ο Δεσπότης Χριστός πρόσταξε δηλαδή συγχώρεσε και υψώθηκε φορτούνα γίνεται λάιλαψ ανέμου μεγάλη και τα κύματα επέβαλεν εις το πλοίον ώστε και αυτό ήδη γεμίζεσθαι και τα κύματα τότε της θαλάσσης τώρα πολλά υψώθηκαν κι ανέβηκαν και πάλι τώρα ταπεινώθηκαν και κατέβηκαν καθώς ακολουθεί να γίνεται στις μεγάλες φορτούνες κατά σχήμα υπερβολής λέχτηκε το αναβαίνουσιν έως των ουρανών και καταβαίνουσιν έως των αβύσσων καθώς κείνο το πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι –ν΄/50ός- και εκεί εωράκαμεν τους γίγαντας και ήμεν ενώπιον αυτών ως ακρίδες –ΠΔ. Και πολλά άλλα παραδείγματα στην ΑΓ τέτοιου σχήματος της υπερβολής.
27.&28.Η ψυχή λοιπόν των αποστόλων βρέθηκε στο φόβο και κίνδυνο της φορτούνας γιατί κακοί εδώ τα κακωτικά κι όχι φαύλα κι αμαρτίες και κατατήκονταν και λιποθυμούσαν όταν ο Κύριος κοιμόταν στο πλοίο κι οι απόστολοι Τον πλησίασαν και Τον ξύπνησαν λέγοντας Κύριε σώσε μας χανόμαστε! Αφού τότε από τον πολύ φόβο σαλεύτηκαν και ταράχτηκαν κατά το νου καθώς κι ο μεθυσμένος σαλεύεται από το πολύ το κρασί και όλη η σοφία κι εμπειρία που είχαν στη ναυτική τέχνη αφανίστηκε τότε και για τούτο φώναξαν στον Κύριο όταν έμελλαν να καταποντιστούν κι ο Κύριος τους λύτρωσε από το φόβο εκείνο και κίνδυνο.
29.,30.,31.&32.Εδώ λέει και τον τρόπο που λυτρώθηκαν από τον κίνδυνο οι απόστολοι γιατί επετίμησε ο Κύριος στους ανέμους και στη θάλασσα και έγινε γαλήνη μεγάλη αφού αύρα ο πράος και γαληνός αέρας και για τούτο οι απόστολοι κι οι άλλοι επιβάτες βλέποντας τη γαλήνη ευφράνθηκαν γιατί ησύχασαν τα κύματα της θαλάσσης κι έτσι οδήγησε ο Κύριος αυτούς στο λιμένα και λιμένες είναι αληθώς οι εντολές του Κυρίου επειδή φυλάττουν ανώτερο από κάθε φορτούνα κείνον που μένει σ’ αυτές και για τούτο κι οι απόστολοι ας διηγούνται κι ας κηρύττουν σε όλους τα ελέη και θαυμάσια του Κυρίου κι ας Τον υψώνουν στις συναθροίσεις και τις εκκλησίες του λαού των χριστιανών κι ας Τον δοξολογούν στο συνέδριο των πρεσβυτέρων δηλαδή των υπερεχόντων κατά τους χρόνους και την τιμή.
33.,34.&35.Ο Θεός έκανε τους σοφούς των ειδωλολατρών ερήμους από σοφία που έτρεχαν σαν ποταμοί κατά την ευγλωττία επειδή τους επιστόμιζαν οι ψαράδες κι αγράμματοι απόστολοί Του και τις πλημμύρες των λόγων τους έδειξε ο Θεός ξηρασία και τη γη δηλαδή τη συναγωγή των Ιουδαίων που καρποφόρησε προφήτες μετέβαλε ο Θεός σε ακαρπία επειδή κι η αλμυρή γη είναι άκαρπη κι αίτιό της στάθηκε η κακία των κατοίκων της Ιουδαίων για την οποία η γη τους δεν καρποφορεί πλέον τέτοιους πνευματικούς και αγίους άνδρες αφού ουκέτι εν αυτοίς ιερεύς ή προφήτης ή καρπός έτερος της αρχαίας τους πολιτείας και την πρώην έρημον από καρπούς ευσεβείας και αρετής εκκλησία των εξ εθνών χριστιανών μετέβαλε ο Θεός σε λιμένα υδάτων δηλαδή κολυμβήθρες του αγίου Βαπτίσματος για να λιμνάζει και να πλημμυρεί πάντοτε από τέτοια ύδατα κι ομοίως πάλι την ίδια εκκλησία των χριστιανών την πρότερα άνυδρη από θείο λόγο έκανε ο Θεός να πηγάζει ζωήρρυτα ύδατα θείων δογμάτων.
36.,37.&38.Ο Θεός κατοίκησε στην εκκλησία Του τους εθνικούς εκείνους που πεινούσαν πρότερα και ήταν ενδεείς από βρώση πνευματική και χορτάστηκαν ύστερα απ’ αυτή με το λόγο της θείας διδασκαλίας και για τούτο και αυτοί σύστησαν και οικοδόμησαν και πόλεις κατοικίας πνευματικής δηλαδή τις κατά τόπους εκκλησίες κι έτσι καθαρώς προηφητεύει πάντα ο θείος προφήτης κι έσπειραν οι απόστολοι τις ψυχές των ανθρώπων με το σπόρο του θείου κηρύγματος που ήταν πρότερα χερσωμένες και άσπορες κι ομοίως φύτεψαν και αμπελώνες δηλαδή τις ψυχές των χριστιανών που καρποφορούν σταφύλια αρετών κι έκαναν καρπούς γενήματος πνευματικού το οποίο προσφέρθηκε στο Δεσπότη Χριστό και Τον ευφραίνει και ευλόγησε τους αποστόλους επάρας τας χείρας Αυτού ευλόγησεν αυτούς. Είναι φανερό λοιπόν ότι διαμέσου των αποστόλων ευλόγησε και τους διαδόχους στη πίστη και το κήρυγμα των αποστόλων και για τούτο και πληθύνθηκαν γιατί από τους δώδεκα αποστόλους και τους εβδομήκοντα αυξήθηκαν οι χριστιανοί σε αναρίθμητες χιλιάδες και μυριάδες και τα κτήνη τους δε λιγόστεψε γιατί κτήνη των αποστόλων οι μαθητές τους που σαν και κείνα αδιακρίτως τους ακολουθούν εκεί που τους οδηγούν και λαμβάνουν από αυτούς τροφή πνευματική ως πρόβατα λογικά αφού κι αυτοί στον τρόπο απλοϊκοί μαθητές τους πλήθυναν κι έγιναν πολλοί αφού γράφτηκε ο Κύριος προσετίθει τους σωζομένους καθ’ ημέραν τη εκκλησία.
39.Κι αφού προφήτεψε παραπάνω για την προκοπή και αύξηση της εκκλησίας του Χριστού τώρα προφητεύει εδώ και για τους πειρασμούς και διωγμούς που έμελλαν να ακολουθήσουν σ’ αυτήν λέγοντας λιγόστεψαν οι χριστιανοί επειδή και πολλές μυριάδες θανατώθηκαν υπό των τυράννων με διάφορα βασανιστήρια και μαρτύρια για το όνομα του Χριστού και κακώθηκαν από τις θλίψεις και τους πειρασμούς και πόνους που δοκίμασαν από τέτοιους τυράννους διαρπαζόμενοι τις περιουσίες τους και διωκόμενοι και δερνόμενοι και μύρια πάσχοντας δεινά.
40.&41.Οι άρχοντες και βασιλείς κι ηγεμόνες υποκάτω στους οποίους ήταν υποκείμενοι οι χριστιανοί κι από τους οποίους διώχθησαν αυτοί εξουδενώθηκαν κι ως αχρείοι έγιναν κοντά στο Θεό γιατί Εκείνος παραχώρησε να πλανηθούν οι άρχοντες αυτοί κι ιδίωμα και τούτο της ΑΓ να ονομάζει την παραχώρηση ως ενέργεια και σε τι παραχώρησε να πλανηθούν; Σε άβατο και γκρεμό κι όχι δρόμο ομαλό και ίσο δηλαδή παραχώρησε να πλανηθούν στα δυσσεβή κι ολέθρια δόγματα της πλάνης των ειδώλων και στους άρχοντες και τυράννους έτσι έκανε ο Θεός αλλά και στο λαό των χριστιανών που ήταν πένης από τη φτώχεια κι ένδεια που προτίμησε για το Χριστό ο Θεός βοήθησε και κατέστησε ως πρόβατά Του τις κατά τόπους πατριές τους δηλαδή τις συνάξεις και τα συστήματα κάθε εκκλησίας και πατριές εδώ για τη συγγένεια λέγονται της πίστεως και επειδή όλοι οι χριστιανοί ένα Πατέρα έχουν το Χριστό ο οποίος και ποιμήν τους ονομάζεται γιατί βάλλει την ψυχή Του για τα πρόβατά Του.
42.&43.Πάντα τα παραπάνω προφητεύονται για τα έργα του Κυρίου και θα τα δουν οι ευθείς δηλαδή οι ευσεβείς χριστιανοί που περπατούν την ευθεία κι ίση στράτα του Κυρίου και θα ευφρανθούν ενώ η ανομία δηλαδή οι άνομοι κι ασεβείς θα τα δουν όλα αυτά και θα φράξουν τα στόματά τους μη έχοντας τι να πουν από το θαυμασμό και την απορία τους όταν δηλαδή δουν να πλατυνθεί το κήρυγμα του ευαγγελίου κι η πίστη του Χριστού έως κι αυτούς τους βασιλείς κι ηγεμόνες και επιφέρει τελευταία ποιος σοφός λοιπόν θα τα παρατηρήσει όλα αυτά εάν μόνο πιστεύει ότι θα γίνουν; Αφού τότε οι πιστοί θα τα καταλάβουν τα ελέη του Κυρίου όταν αυτά πληρωθούν και λάβουν έκβαση στον καιρό τους.
ΨΑΛΜΟΣ ΡΖ΄-107΄
1.,2.,3.,4.,5.&6.Αυτά γράφονται και σοτν νς΄/66ο κι ένα και το αυτό το εμεγαλύνθη έως των ουρανών το έλεός Σου που γράφεται εκεί και το μέγα επάνω των ουρανών το έλεός Σου που γράφεται εδώ και το εξεγέρθητι και το εξεγερθήσομαι μπορούν να νοηθούν και για την ανάσταση του Χριστού αφού ο προφήτης παρακαλεί και λέει προς το Χριστό εξεγέρθητι κι ανάστηθι Κύριε ο οποίος είσαι ψαλμώδημα και μελώδημα δικό μου κι ο Χριστός αποκρίνεται και υποσχόμενος του λέει ναι θα εγερθώ κατά τον καιρό του όρθρου επειδή τότε όρθρου δηλαδή βαθέως ηγέρθη ο Κύριος και δόξα του Δαβίδ ο Χριστός καθότι εκ του σπέρματός του γεννήθηκε.
7.Αυτό αυτολεξεί γράφεται και στον νθ΄/59ο κι αγαπητός ο νέος λαός των χριστιανών και για τούτο γράφεται αγάπησας τους ιδίους τους εν τω κόσμω εις τέλος ηγάπησεν αυτούς.
8.,9.,10.,11.,12.,13.&14.Κι αυτά πάντα γράφονται παρομοίως στον νθ΄/59ο αν και διαφέρουν λίγο τούτα από κείνα κατά τις λέξεις κι όχι την ερμηνεία γιατί έχουν ένα και το αυτό νόημα και μη θαυμάσεις αναγνώστη αν ο προφήτης γράφει πολλές φορές τα ίδια λόγια σε διάφορους ψαλμούς επειδή τούτο είναι ιδίωμα και συνήθεις στην εβραϊκή γλώσσα και μάλιστα στους θείους προφήτες να ταυτολογούν και να παλιλλογούν για περισσότερη κατάληψη των ακουόντων.
ΨΑΛΜΟΣ ΡΗ΄-108
Εις το τέλος ψαλμός τω Δαβίδ.
Περί ταύτης της επιγραφής πολλές φορές είπαμε σε διάφορους ψαλμούς κι ο παρών σχηματίζεται πως καταράται. Πλην οι κατάρες αυτές είναι προφητεία των κακών που έμελλε να λάβει ο προδότης Ιούδας κι οι άλλοι γιατί τέτοιο είδος να σχηματίζονται κατάρες είναι συνηθισμένο κοντά στους προφήτες καθώς τα παραδείγματά τους βρίσκονται μύρια στην ΑΓ αφού κι ο Ιησούς του Ναυή όταν διαμοίραζε τις δώδεκα φυλές κατά τον καιρό που εισήλθαν στη γη της επαγγελίας προστάχτηκε παρά του Θεού άλλες φυλές να ευλογήσει κι άλλες να καταραστεί πλην κι οι ευλογίες κι οι κατάρες ήταν προφητείες κείνων που έμελλαν να ακολουθήσουν εκείνες κι όχι αληθώς ευλογίες και κατάρες κι ας προφέρθηκαν εν σχήματι ευλογιών και καταρών.
1.Ο παρών λοιπόν συνετέθη και προφέρεται εκ προσώπου του Δεσπότου Χριστού ο οποίος παρακαλεί τον Πατέρα καθό άνθρωπος να ζήσει ακόμα και λέει έτσι Συ Θεέ Μου και Πάτερ Μου μη καταπαύσεις την αίνεση η οποία διαμέσου Εμού προσφέρεται σε Σένα από κείνους που βλέπουν τα θαυμάσια που Εγώ εργάζομαι και Σε δοξάζουν και μη καταπαύσεις με τη σιωπή την αίνεσή Μου με την οποία Εγώ Σε αινώ επειδή κι όλα όσα κατορθώνω στη δική Σου αίνεση και δόξα τα επιγράφομαι και αυτή είναι η μετά αινέσεως δέησή Μου και μην την παραδράμεις με σιωπή.
2.Αμαρτωλός και δόλιος εδώ ο Ιούδας που άνοιξε το στόμα κατά του Σωτήρος Χριστού και συνελάλησε με τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους του λαού περί της προδοσίας.
3.Ο Ιουδας κι οι Ιουδαίοι λάλησαν εναντίον Μου κατασκευάζοντας δολιότητες και λέγοντας λόγια μίσους γιατί οι Ιουδαίοι πολλάκις περικύκλωσαν τον Κύριο λέγοντας τέτοια λόγια μίσους πρόξενα κατηγορώντας και υβρίζοντας και ερωτώντας με κακοήθεια και πονηρία και πολεμώντας ματαίως και χωρίς καμιά αιτία εύλογη.
4.Οι Ιουδαίοι τον καιρό που έπρεπε να Με αγαπούν γιατί καθημερινώς τους ευεργετούσα με λόγο και έργο αυτοί όμως όλο τουναντίον Με συκοφαντούσαν και διέβαλλαν ονομάζοντάς Με πλάνο και παράνομο και αντίθεο πλην Εγώ δε μνησικάκησα προς αυτούς αλλά παρακάλεσα κιόλας γι’ αυτούς αφού ο Κύριος νομοθέτησε στο ευαγγέλιο να προσευχόμαστε για κείνους που μας επηρεάζουν και μας ενοχλούν με οιονδήποτε τρόπο και προσευχήθηκα επικαλούμενος την παρά Σου βοήθεια Πάτερ Μου αφού διηγούνταν οι ευαγγελιστές ότι διαφόρως και πολλάκις ο Κύριος προσευχήθηκε στον Πατέρα.
5.Οι Ιουδαίοι κατασκεύασαν εναντίον Μου κακά αντί για τις ευεργεσίες που έλαβαν παρ’ Εμού και αντί της αγάπης που Εγώ είχα προς αυτούς αυτοί τουναντίον Με μίσησαν.
6.Το κατάστησον και τα όμοια κατά το σχήμα μόνο είναι προστακτικά ή ευκτικά και λέγονται προφητικώς και έχουν σημασία μέλλοντος χρόνου αντί καταστήσεται και στήσεται γιατί λέει θα κατασταθεί ο αμαρτωλός δηλαδή ο διάβολος στον Ιούδα επειδή εισήλθεν εις εκείνον ο σατανάς. Και άλλως κατάστησον αντί παραχώρησον να κατασταθεί σ’ αυτόν κατά το ιδίωμα που έχει η ΑΓ να ονομάζει την παραχώρηση του Θεού ως ενέργεια καθώς πολλάκις προείπαμε.
Ο διάβολος θα σταθεί από τα δεξιά του Ιούδα δηλαδή θα τον οικειωθεί επειδή το των δεξιών στάσιμο στους οικείους αποδίδεται και για τούτο κι οι δίκαιοι παρά τω Θεώ της δεξιάς αξιώνονται στάσεως και νοείται και ετέρως ότι στήσεται εκ δεξιών αυτού ο διάβολος τουτέστι τις δεξιές του πράξεις αποκλέπτοντας κι αν είναι και γραμμένο περί του Ιησού του μεγάλου αρχιερέως πως ο διάβολος ειστήκει εκ δεξιών Αυτού εκεί προστίθεται και τούτο το αντικείσθαι αυτώ και έδειξέ μοι Κύριος τον Ιησούν τον ιερέα τον μέγαν εστώτα προ προσώπου Αγγέλου Κυρίου και ο διάβολος ειστήκει εξ δεξιών Αυτού του αντικείσθαι Αυτώ δηλαδή στάθηκε στα δεξιά Του μαχόμενος και πολεμώντας τις δεξιές Του πράξεις.
7.Όταν ο Ιούδας κρίνεται από τη συνείδησή του θα εξέλθει κατακριμένος και από το συνέδριο της συνειδήσεως και των Ιουδαίων γιατί έχει γραφεί ότι μεταμεληθείς απέστρεψε τα τριάκοντα αργύρια τοις αρχιερεύσι και τοις πρεσβυτέροις λέγων ήμαρτον παραδούς αίμα αθώον οι δε είπον τι προς ημάς; Συ όψει. Κατεκρίθη γαρ ο άθλιος και από τη δική του συνείδηση και από τους Ιουδαίους και κατηγορίας και κατακρίσεως λόγος το Συ όψει.
Η προσευχή του Ιούδα θα γίνει σε αποτυχία γιατί όταν έκλινε στο μέρος των Ιουδαίων των εχθρών του Χριστού βέβαια προσευχήθηκε κι αυτός μαζί τους να εξολοθρευτεί ο Χριστός και το μνημόσυνό Του και ο Ιούδας δε θα πετύχει κείνο που ζητεί για τη δυστροπία του.
8.Γρήγορα θα πεθάνει ο Ιούδας γιατί ύστερα από την προδοσία λίγο έζησε κι ευθύς πήγε και κρεμάστηκε και την αποστολική επισκοπή του θα λάβει άλλος ο Ματθίας δηλαδή αντί του Ιούδα κληρωθείς γιατί οι απόστολοι ήταν επίσκοποι και φύλακες και ποιμένες των πιστών στο Χριστό.
9.Το ρητό εδώ και τα ακόλουθα δε νοούνται για τον Ιούδα επειδή δεν αναφέρεται τίποτε στην ΑΓ περί γυναικός και τέκνων του και για τούτο προφητεύει για άλλον που επεβούλευσε την ιεροσύνη κι ύστερα αφού γύρισαν οι Ιουδαίοι από τη Βαβυλώνα στα Ιεροσόλυμα στον οποίο κι εκπληρώθηκαν φανερώς όλα αυτά.
10.Οι υιοί του επιβουλεύσαντος την ιεροσύνη ενοχλούμενοι θα αναχωρήσουν από το σπίτι τους και θα γίνουν προσαίτες δηλαδή ζητούλοι και κοντά στην ορφάνια θα πάθουν και φυγή και φτώχεια και θα διωχτούν από τα οικόπεδά τους χωρίς να αφήνονται από τους άλλους να κατοικήσουν σ’ αυτά κι οικόπεδα τα ερείπια και καταγκρεμισμένα σπίτια γιατί κι οι υιοί τέτοιου ανθρώπου θα τιμωρηθούν επειδή συγκοινώνησαν από την κακία του πατρός τους.
11.Ο δανειστής του πάλι θα ερευνήσει μετά το θάνατο του όσα υπάρχοντα έχει ζητώντας τα δάνεια που του έδωσε όταν ακόμα ζούσε. Κι οι ξένοι και ασεβείς θα διαρπάσουν όσα του έμειναν μετά την αποπλήρωση του δανειστού.
12.Δε θα βρεθεί μετά το θάνατό του κανείς βοηθός κι υπερασπιστής του μήτε και θα ελεήσει κανείς ή συμπονέσει τα ορφανά του γιατί κι αυτά μέθεξαν από την πονηρία του πατρός τους.
13.Τα τέκνα λοιπόν θα εξολοθρευθούν όχι απλώς αλλά άγονα χωρίς να αφήσουν διάδοχους του γένους τους γιατί ακολούθως θα εξαλειφθεί το μνημόσυνό του σε μια μόνη γενεά περιοριζόμενο δηλαδή στων τέκνων του μόνο χωρίς να μείνουν εγγόνια του.
14.Θα ενθυμηθεί η ανομία των προγόνων του δηλαδή του πατρός του και του πάππου του επειδή κι εκείνοι συνήργησαν μαζί του και τον μαθήτεψαν την κακία και θα ενθυμηθεί η αμαρτία του αντί δε θα παραβλεφθεί κι ούτε θα συγχωρεθεί αλλά ούτε και της μητρός του γιατί κι εκείνη παρομοίως με τους προγόνους του θα κατακριθεί και ανομία κι αμαρτία εδώ να συνεργήσουν και να μαθητέψουν την κακία του.
15.Η ανομία κι η αμαρτία των προγόνων του δε θα λησμονηθούν αλλά πάντοτε θα βρίσκονται κοντά στο Θεό και θα εξολοθρευτεί από τη γη το μνημόσυνό του δηλαδή του Ιούδα γιατί επέστρεψε ο προφήτης στον Ιούδα την προφητεία επειδή κι αυτό είδος προφητείας είναι να διακόπτουν οι προφήτες την υπόθεση εντωμεταξύ βάζοντας άλλη υπόθεση καθώς διδάσκει αυτούς το μέσα τους λαλούν Πνεύμα Άγιο και θα εξολοθρευτεί το μνημόσυνο του Ιούδα επειδή μήτε το κτήμα και υποστατικό του μήτε το κατά διαδοχή γένος του θα σώζει την ενθύμησή του.
16.Όλα λοιπόν τα παραπάνω θα πάθει ο Ιούδας γιατί δε θέλησε να κάνει έλεος στο Χριστό που αδίκως επιβουλεύτηκε παρά των Ιουδαίων αλλά μάλιστα και συνήργησε με κείνους και γιατί δε θυμήθηκε τις ευεργεσίες που έλαβε από το Χριστό και για ην ενθύμησή τους να σπλαχνιστεί και να Τον συμπονέσει αλλά Τον κυνήγησε κιόλας όταν έλαβε πλήθος πολύ μετά μαχαιρών και ξύλων από τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους του λαού και πήγε ζητώντας να Τον βρει και να Τον πιάσει. Πένης και πτωχός ο Χριστός για της ευτέλια της σαρκός και γιατί δεν είχε οίκο πού να κλίνει την κεφαλή Του μακάριος ο συνιών επί πένητα και πτωχόν του μ΄/49ού γιατί πτωχός ο επαίτης κι εκπεσών από πλούτο που είχε ενώ πένης ο ποριζόμενος δια εργοχείρου και πόνων τα προς το ζην αναγκαία και κατανυγμένος τη καρδία ο Χριστός μάθετε απ’ Εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία.
17.&18.Ο Ιούδας δια των έργων αγάπησε και έλκυσε στον εαυτό του την κατάρα αλλά δε θέλησε και αποστράφηκε την ευλογία και για τούτο έως τη σήμερον όλοι οι ευσεβείς χριστιανοί τον καταρώνται τον ταλαίπωρο και κανείς δε βρίσκεται να τον ευχηθεί γιατί ενεδύθη ο δείλαιος την κατάρα σα φόρεμα κι ένδυμα όλο διόλου συνέχον και μη χωριζόμενο απ’ αυτόν και την ενεδύθη διαμέσου του μίσους της παραδόσεως δηλαδή γιατί όλοι τον καταρώνται μισώντας τον ως προδότη του Κυρίου και για τούτο κι η κατάρα εισήλθε σα νερό στα εντόσθιά του και δεν τον περιέλαβε απέξω μόνο κι όχι μόνο αυτό αλλά και έως τα οστά του έφτασε κι αυξάνει το πράγμα για να δείξει το μέγεθος της κατάρας και δια του νερού αινιγματωδώς φανερώνει το δυνατό της ενώ δια του ελαίου το δυσκολοεξάλειπτό της και στέρεο.
19.&20.Η κατάρα θα του γίνει ως ένδυμα και ζώνη να τον περιέχει όλο και να τον σφίγγει κι έπειτα επιφωνηματικώς λέει πως αυτή η τιμωρία και το παιδευτικό έργο γίνεται παρά Κυρίου και στους Ιουδαίους που Με διαβάλλουν αδίκως ονομάζοντάς Με αντίθεο και των λαλούντων πονηρά κατά της ψυχής Μου δηλαδή αυτή η τιμωρία γίνεται σε κείνους που λαλούν εναντίον Μου θανατηφόρα λόγια συμβούλιο έλαβον πάντες οι αρχιερείς και πι πρεσβύτεροι του λαού κατά του Ιησού ώστε θανατώσαι Αυτόν και στον μ΄/ 40ό κατ’ Εμού ελογίζοντο κακά Μοι.
21.Συ Κύριε κάνε σε μένα έλεος όχι γιατί είμαι άξιος αλλά Συ για τον εαυτό Σου και το όνομά Σου δηλαδή επειδή είσαι φιλάνθρωπος και ελεήμων κι ως άνθρωπος εδώ παρακαλεί τον Πατέρα ο Κύριος να μας διδάξει και μας να μετριοφρονούμε και να ταπεινωνόμαστε όταν μας αδικούν ώστε με την ταπείνωση και να ελκύσουμε στον εαυτό μας τη βοήθεια του Θεού Συ Κύριε ελέησόν με –μ΄/40ός- κι ομοίως και στον κα΄/21ο πολλά ανθρωποπρεπή και ταπεινά εκ μέρους της ανθρωπότητος του Κυρίου.
22.Λέγεται και στον κα΄/21ο ρύσε απο ρομφαίας την ψυχήν μου και στο ευαγγέλιο Πάτερ σώσόν Με εκ της ώρας ταύτης κι ομοίως νυν η ψυχή Μου τετάρακται και περίλυπός εστιν η ψυχή Μου έως θανάτου.
23.Εγώ τόσο γρήγορα φονεύτηκα και υψώθηκα από κει καθώς κι η σκιά κλίνει γρήγορα κι αφανίζεται όταν φτάσει ο ήλιος προς Δ. και βασιλέψει. Κι η αντί πρόθεση στο αντανηρέθην είναι περιττή κατά το ιδίωμα της εβραϊκής ή νοείται και αντί των αγαθών που Εγώ έκανα στους Ιουδαίους και φονεύτηκα παρ’ αυτών και καθώς οι ακρίδες εύκολα πετούν και τινάζονται δω και κει υπό του ανέμου έτσι και Εγώ τινάχτηκα από την παρούσα ζωή δια του θανάτου.
24.Τα γόνατά Μου ασθένησαν από τη νηστεία επειδή ο Δεσπότης μας Χριστός έζησε ζωή στενή και με δίαιτα σκληρή ανάλουστα κι ανεπιμέλητα και μάρτυς τούτων η νηστεία η τεσσαρακονθήμερη κι οι κρίθινοι άρτοι και τα στάχυ που έτριβαν οι μαθητές Του για την πείνα αν και κατ’ οικονομία μερικές φορές μεταλάβαινε και από τράπεζα ιλαρότερη και η σάρκα Μου αλλοιώθηκε σε σκληρότητα και δυσμορφία για την έλλειψη ελαίου δηλαδή για την αναλειψία επειδή κι οι παλιοί όταν λούζονταν αλείφονταν και με λάδι.
25.Εγώ έγινα στους μιαιφόνους Ιουδαίους όνειδος και εξουδένημα γιατί Τον ονείδιζαν οι Ιουδαίοι και Τον περιέπαιζαν και βλέποντάς Με κρεμάμενο στο Σταυρό κινούσαν τις κεφαλές τους οι δε παραπορευόμενοι εβλασφήμουν Αυτόν κινούντες τας κεφαλάς αυτών και λέγοντες ο καταλύων τον ναόν και εν τρισίν ημέραις οικοδομών σώσον σεαυτόν.
26.&27.Καθώς ως άνθρωπος έπαθε ο Κύριος έτσι κι ως άνθρωπος εδώ παρακαλεί το Θεό και κατά το έλεός Σου νοείται αντί με το έλεός Σου κι ως ελεήμων. Ας γνωρίσουν λοιπόν οι Ιουδαίοι ότι βοήθειά Σου είναι αυτή δηλαδή δική Σου η βοήθεια και αντίληψη που Μου έδειξες βοηθώντας Με ως αγαπητό Υιό Σου και μη παραβλέποντάς Με ως αντίθεο καθώς αυτοί ψευδώς Με ονομάζουν.
28.Γιατί έλεγαν οι θεομάχοι Ιουδαίοι μή τις των αρχόντων επίστευσεν εις Αυτόν; Ή εκ των φαρισαίων αλλ’ ο όχλος ούτος ο μη γινώσκων τον νόμον επικατάρατοί εισι και κατάρα νοείται κ ιη βλασφημία και θα αισχυνθούν κείνοι που ύψωσαν καταπάνω Μου κι όταν αναστηθώ εκ του τάφου κι όταν έρθω εν τη Δευτέρα Μου Παρουσία κι Εγώ θα ευφρανθώ για τους ανθρώπους που σώθηκαν με το μέσο της οικονομίας Μου.
29.Οι Ιουδαίοι που Με διαβάλλουν ως αντίθεο θα ενδυθούν ντροπή κοντά σε όλα τα έθνη διασκορπιζόμενοι και υποδουλώμενοι σ’ αυτά και παρά πάντων ατιμαζόμενοι κι αυτοί θα ενδυθούν την καταισχύνη ως διπλοϊδα και διπλοίς το διπλό ένδυμα.
30.Εγώ θα ευχαριστήσω το Θεό καθό άνθρωπος ως Σωτήρα και ρύστη Μου και στο μέσο των πολλών θα Τον υμνολογήσω κι αληθώς ο Χριστός καθό άνθρωπος ευχαριστεί και υμνολογεί το Θεό στο μέσο πολλών ανθρώπων όταν επ’ εκκλησίαις αναγινώσκεται το άγιο ευαγγέλιο με το οποίο δοξάζει τον Θεό και Πατέρα.
31.Ο Θεός λοιπόν παραστάθηκε στα δεξιά Μου του πένητος δηλαδή Με βοήθησε και στα δεξιά δηλαδή μέρη Του παραστέκονται όσοι τον συμβοηθούν και άλλως παρέστη ο Θεός από τις δεξιές Μου πράξεις και υπό των αρετών Μου ελκύστηκε για να Με βοηθήσει και έσωσέ Με κι από τους εχθρούς μου Ιουδαίους ανασταίνοντάς Με εκ νεκρών.
ΠΗΓΗ ΔΡΑΜ 2017
