ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΡΗΤΗΣ - THEOLOGOI-KRITIS.SCH.GR

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

  • Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς
Αρχική Αρθρογραφία Κυριακή Αγίων Πάντων, "οι άγιοι πάντες δια πίστεως κατηγωνίσαντο" (Εβρ. 11,33-12,2)

Κυριακή Αγίων Πάντων, "οι άγιοι πάντες δια πίστεως κατηγωνίσαντο" (Εβρ. 11,33-12,2)

E-mail Εκτύπωση

Επιλείψει με διηγούμενον ο χρόνος, λέει σήμερα ο απόστολος, γιατί πράγματι δε μας φτάνει ο χρόνος να διηγηθούμε όσα θα ακολουθήσουν μιλώντας για τους Αγίους Πάντες: με την πίστη τους κατηγωνίσαντο βασιλείς όπως οι της ΠΔ που αναφέρονται πιο πάνω των οποίων δεν εξετάζουμε το βίο αλλά την απόδειξη της πίστεώς τους όπως λχ ο Μωυσής τον Φαραώ κλπ κλπ και ειργάσαντο δικαιοσύνην αποδίδοντας κατ’ αξίαν ό,τι πρέπει σε όποιον πρέπει όπως ο Σαμψών στους αδικούντες αλλοφύλους εκδίκηση και στους ομοεθνείς φιλανθρωπία. Ακόμα πέτυχαν επαγγελιών αφού ώμοσε Κύριος τω Δαυίδ αλήθειαν και ου μη αθετήσει αυτήν όπως και έγινε του υποσχέθηκε ο Θεός και πραγματοποιήθηκε η υπόσχεσή Του άχρι Ιησού Χριστού του αληθινού Σολομώντα δηλαδή ειρηνικού και ειρήνης όντος αυτόχρημα(Σολομών σημαίνει ειρηνικός και κατά το ανθρώπινο ο Ιησούς ήταν εκ σπέρματος Δαυίδ και δώσει Κύριος ο Θεός αυτώ τον θρόνον Δαυίδ του πατρός αυτού)! Έφραξαν στόματα λεόντων όπως Δανιήλ και Σαμψών αοράτως και δεν τον κατασπάραξαν με την ενοικούσα μέσα του πίστη ή και θανάτωσε λιοντάρι με την πίστη και τη θ. δύναμη Πνεύματος Κυρίου! Έσβησαν δύναμη πυρός όπως οι τρεις παίδες στην κάμινο που δεν κατακάηκαν όπως θα ήταν αναμενόμενο από τη φωτιά εξαιτίας της πίστεώς τους στο Θεό και αν προσέξουμε καλά το κείμενο δε λέει έσβησαν τη φωτιά αλλά τη δύναμή της που είναι ακόμα μεγαλύτερο θαύμα να συμβεί κι ας είχε τέτοια μεγάλη έκταση κι όμως δεν τους έβλαψε ενώ εξερχόμενη από εκεί μέσα κατέκαψε όσους βρήκε τριγύρω πάνω από την κάμινο! Έφυγαν στόματα μαχαίρας αφού κι οι τρεις παίδες ξέφυγαν από το σπαθί όπως κι ο προφήτης Ηλίας από τη βασίλισσα που τον φοβέριζε μ’  αυτό να τον θανατώσει ή κι ο Δαυίδ πολλές φορές από το Σαούλ το βασιλιά.

Ενδυναμώθηκαν από ασθένειες όπως αιχμαλωσίας που βρέθηκαν όλοι εκείνοι στη Βαβυλώνα κι από κει επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ κι ας ήταν αδύνατοι σαν τα νεκρά οστά κατά το όραμα του προφήτη ξηρά γέγονε τα οστά ημών και απόλωλε η ελπίς ημών… κά κά αλλά ιδού Κύριος ο Θεός λέγει: ήκουσα της προσευχής σου είδον τα δάκρυά σου και ιάσομαι και τη ημέρα τη Τρίτη αναβήσει εις οίκον Κυρίου και προσθήσω έτη επί τας ημέρας σου… έγιναν ισχυροί σε πολέμους και έκλιναν παρεμβολές αλλοφύλων αφού πολέμησαν με άλλα έθνη και με την πίστη τους νίκησαν τότε στην ΠΔ οι Εβραίοι ενθαρρυνόμενοι πιστεύοντας στη θ. δύναμη κι έτσι μόνο μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν το φθόνο των άλλων που δεν ήθελαν να τους επιτρέψουν να οικοδομήσουν το ναό κι αυτοί με το ένα χέρι έκτιζαν και με το άλλο πολεμούσαν ή όπως κι ο Σαμψών που μόνος πολεμώντας νίκησε πολλούς εχθρούς πολλές φορές λχ με σαγόνι όνου χίλιους!

Έλαβαν γυναίκες εξ αναστάσεως τους νεκρούς τους όπως εκείνες που είδαν να ανασταίνονται από τους προφήτες τα παιδιά τους κι άλλοι πάλι τυμπανίστηκαν αφού αποκεφαλίστηκαν όπως ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και σκοτώθηκαν πάντως με ισχυρά χτυπήματα και πλήγματα από ξύλα και ρόπαλα και ραβδιά. Ου προσδεξάμενοι την απολύτρωσιν κι ας μπορούσαν να ξεφύγουν αν δεν ήταν πιστοί κι αν δεν έλεγχαν τους βασιλείς και άρχοντες άδικους και ασεβείς… κι υπέμειναν και τιμωρίες από αυτούς πολλές ακόμα μαρτυρικές… ίνα κρείτονος αναστάσεως τύχωσι ώστε κατά την Ανάσταση στη συντέλεια του κόσμου καλύτερη να λάβουν κι όχι όπως οι προρρηθέντες υιοί των γυναικών εκείνων και ακόμα καλύτεροι κι από άλλων ανθρώπων κι άρα λαμπρά κι ένδοξα θα αναστηθούν και θα αρπαχτούν από νεφέλες για να πάνε να προϋπαντήσουν τον ερχόμενο επί γης Βασιλέα Χριστό που είναι εξανάσταση κι όχι απλώς ανάσταση ώστε και λαμπρή η ανάστασή τους ως δικαίων για όσα υπέμειναν αλλά και εις ζωήν αιώνιον ενώ των αμαρτωλών εις κόλασιν αιώνιον και δεν θα αρπαχθούν από νεφέλες.

Θα μείνουν κάτω από τον Κριτή προσμένοντας με φόβο και τρόμο (Φιλιπ. 3,11΄ / εί πως καταντήσω εις την εξανάστασιν {κι ο Χριστός άρα εξανέστη} των νεκρών αφού πέθανε ο Χριστός για μένα και εγώ πεθαίνω γι’  αυτόν και όπως ανέστη ενδόξως προσπαθώ κι εγώ να πετύχω τέτοια ένδοξη ανάσταση λχ με το Λάζαρο αλλά εξανάσταση όπου δεν πρόκειται πάλι να πεθάνουμε & Θεσσ. 1,4,17 / έπειτα ημείς οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα όσοι δηλαδή δίκαιοι χριστιανοί βρεθούμε ζωντανοί και άξιοι επομένως αμέσως αλλαγηθέντες παρόμοια με τους αναστημένους νεκρούς θα αρπαχτούν κι αυτοί σε νεφέλες και θα πάνε να συναντήσουν τον Κύριο στον αέρα όπως κι ο Κύριος αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς εν νεφέλαις κι άρα αυτοί όλοι οι ευλογημένοι και θα αναληφθούν με τις ίδιες νεφέλες του Κυρίου για δόξα και τιμή ανεβαίνοντας από τον Κύριό μας με παρρησία μάλιστα και μετά την κρίση πάντα ενωμένοι μαζί Του θα μείνουν ως κεφάλαιο όλων των αγαθών συμβασιλεύοντες και συνδοξαζόμενοι με Αυτόν αιωνίως σε αντίθεση με τους αμαρτωλούς που κι ας ήταν χριστιανοί άθλιοι και ντροπιασμένοι και απαρρησίαστοι θα κριθούν και θα πάνε στην αιώνια κόλαση και οπωσδήποτε κάθε επάγγελμα έχει και σωζόμενους και κολαζόμενους όπου οι καλοί φυλάνε τις θ. εντολές και λαμβάνουν από δω ήδη τη δόξα και τη θ. χάρη του Πνεύματος σώζονται και με τη χάρη αυτή μετά θάνατον και την ανάσταση θα σκεπαστούν και θα αρπαγούν και θα πετάξουν με τις νοητές θ. πτέρυγες αυτές και με ψυχή και σώμα στους ουρανούς αναπαυόμενοι και χαιρόμενοι αιωνίως στη Βασιλεία του Θεού ενώ οι κακοί και παραβάτες των θ. εντολών κολάζονται)!

Έτεροι εμπαιγμών αφού ο προφήτης ενεπαίζετο από 42 παιδάρια για τον δάσκαλό του τον προφήτη Ηλία ή κι ο Σαμψών που ενεπαίζετο και ερραπίζετο… και μαστίγων πείρας έλαβαν αφού πολλοί τους και μαστιγώθηκαν κι ας ήταν προφήτες ή και απόστολοι έπειτα και χτύπησαν στο σαγόνι κοκ κι αυτοί οι μάκαριοι έλεγαν: τω Κυρίω τω την αγίαν γνώσιν έχοντι φανερόν εστιν ότι δυνάμενος απολυθήναι του θανάτου σκληράς υποφέρω αλγηδόνας κατά το σώμα μαστιγούμενος αλλά κατά την ψυχήν ηδέως δια τον Αυτού φόβον ταύτα πάσχω κι ας ήταν 99 ετών! Ελιθάσθησαν όπως λιθοβολήθηκαν αρκετοί κι έπειτα κι ο Στέφανος… επρίσθησαν τι φρικτό μαρτύριο να πριονίζονται με ξύλινα πριόνια για να γίνει δριμύτερη η βάσανος κι η τιμωρία τους από τους άρχοντες αφού διαρκεί περισσότερο το βασανιστήριο… κι επειράστηκαν αφού ο Θεός επείρασεν αυτούς και εύρεν αυτούς αξίους Εαυτού!

Κι έπειτα και φόνω μαχαίρας απέθαναν αφού άλλοι είδαμε ότι γλίτωσαν από αυτό αλλά και άλλοι τουναντίον από αυτό θανατώθηκαν γιατί τέτοια είναι η πίστη ώστε μεγάλα μπορεί να πραγματοποιεί έργα και να πάσχει εξίσου μεγάλα και τα δυο πάντως να τα αντιμετωπίζει με την πίστη νομιζόμενα εύκολα κι άρα εσείς οι χριστιανοί είναι σα να μας λέει ο απόστολος σήμερα και πάντα τι αδημονείτε και μικροψυχείτε που ούτε καν πάθατε κάτι ανάλογο;

Κι εκείνοι κοιτάξτε πόσα και πόσα έπαθαν! Περιήλθον εν μηλωταίςκα εν αιγείοις δέρμασι όπως οι προφήτες οι γνωστοί Ηλίας και Ελισσαίος και άλλοι διωκόμενοι γούνες από πρόβατα -μηλωτές- και κατσικίσια δέρματα γιατί τόσο ακτήμονες ήταν και δε στέκονταν σε ένα τόπο αλλά τριγύριζαν όπως τους καταδίωκαν όπως θα καταδιώξουν έπειτα και τους αποστόλους που δεν τους είχαν σε υπόληψη θαυμαστή τόση πολλή και ήταν και υστερούμενοι σαν τους προρρηθέντες προφήτες που ούτε ψωμί δεν είχαν να φάνε κι αυτόν τον άρτο τον επιούσιο υστερούμενοι κι άφηναν να τους συντηρούν οι γυναίκες εκείνες οι ευλογημένες και μακάριες στην ΠΔ.

Θλιβόμενοι και κακουχούμενοι διωκόμενοι και διαφεύγοντας το θάνατο κι ασφαλώς όλων αυτών ουκ ην άξιος ο κόσμος όλος κι αυτό όχι γιατί ήταν αμαρτωλοί αλλά κι ενάρετοι ήταν και αξιοθαύμαστοι κι οπωσδήποτε τιμιότεροι του κόσμου τούτου… όπου κόσμος όλοι οι αμαρτωλοί πλήθος ολόκληρο κι η ίδια η κτίση. Αν βάλεις την κτίση όλη και τους αμαρτωλούς όλους από τη μια μεριά κι από την άλλη τους δικαίους αυτούς τιμιότεροι κι ανώτεροι θα αποδειχτούν και θα φανερωθούν οι δεύτεροι και τίποτε αντάξιό τους δε θα βρεις –κρείσσων είς δίκαιος ή χίλιοι- κι είναι σα να μας λέει στις καρδιές μας όλων των χριστιανών να μη ζητάμε κανένα πράγμα του κόσμου τούτου αφού δεν είναι άξιος ο κόσμος των αγίων του. Τι ζητάτε να λάβετε από αυτόν εδώ τον κόσμο μισθό του κόπου και των αγώνων σας; Μόνο αυτό αξίζετε το τιποτένιο και μηδαμινό και γήινο; Κι αν όλος ο κόσμος δεν είναι άξιος ενός και μόνου Αγίου τι γυρεύετε αμοιβή από τον κόσμο αυτό για την αρετή σας; Θυμηθείτε τις αριθμητικές αναλογίες στα Σόδομα κλπ κλπ.

Εν ερημίαις πλανώμενοι και όρεσι και σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης αφού οι προφήτες κρύβονταν σε σπηλιές όπως άρμοζε στους περισσότερους προφήτες που κατασκεύαζαν από ξύλο καλύβες και δεν είχαν σπίτια κι ούτε και σε ερήμους αναπαύονταν αφού κι εκεί τους καταδίωκαν και πλανώνταν χωρίς άνεση και ευρυχωρία παντού και με φόβο άλλοτε δω κι άλλοτε εκεί υπομένοντας όλα αυτά για να λάβουν από το Θεό αιώνια παρηγοριά! Κι αυτοί όλοι μαρτυρηθέντες δια της πίστεως ου εκομίσαντο την επαγγελίαν αφού κι εμείς δεν πρέπει να μικροψυχούμε στον αγώνα της ζωής και να ζητάμε αμέσως και την αμοιβή μας για τον αγώνα μας. Κοιτάξτε όλους τους αγίους αυτούς και δικαίους κι ας μαρτύρησαν την πίστη τους στο Θεό ευαρεστήσαντες Θεό κι όμως εν απόλαυσαν ακόμα τα υπεσχημένα και επηγγελμένα αγαθά τους επί γης κι ας έλαβαν κάποιοι από αυτούς κι εδώ κάτι επειδή τα αγαθά είναι ουράνια που είναι και ο όντως επαγγελία του Θεού(Κορ.1,15,19&Τιμ.2,4,8/ψυχή και σώμα θα απολαύσουν ό, τι έπραξαν αντίστοιχα καλό ή κακό έπραξαν αιώνια & απόκειται μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος δηλαδή της καθολικής αρετής που μας περιμένουν αμάραντα και επαινετικά στα ουράνια)!

Του Θεού ημών κρείττον τι προβλεψαμένου ίνα χωρίς ημών τελειωθώσιν αφού όντως ο Θεός πρόβλεψε κάτι καλύτερο δηλαδή τιμή δική μας κι ας αξίζουν περισσότερο όλοι στη Δευτέρα Παρουσία θα λάβουν την αμοιβή τους και οι δυο και τους στεφάνους… και γι’  αυτό λέει τελειωθώσι κι όχι στεφανωθώσι αφού τότε θα φανούν τέλειοι κατά πάντα οι δίκαιοι αυτοί εδώ και τώρα απλώς έλαβαν αρραβώνα προοίμια δόξας και τιμής και τελειότητας όπως τη δύναμη να βοηθούν όσους τους επικαλούνται επί της γης ή και την παρρησία να έχουν πρεσβεία προς τον Κύριο και να παρακαλούν το Θεό για τους άλλους και μερική δόξα που ήδη απολαμβάνουν και πάνω στον ουρανό ήδη από τώρα… τότε όμως θα λάβουν το τέλειο της δόξας και της μακαριότητας στην κοινή ανάσταση όλων. Κι αυτό αρέσει και σ’  αυτούς να περιμένουν έως τότε να στεφανωθούν μαζί μας και το αγαπούν κάτι τέτοιο γιατί όλοι και πριν(Κορ.1,15,23&Θεσσ.1,4,16/έκαστος εν τω ιδίω τάγματι όπου αξίζει ο καθένας θα τοποθετηθεί με την κοινή ανάσταση αμοί και ερίφια χωρίζονται&ο Κύριος εν κελεύσματι εν φωνή Αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι Θεού καταβήσεται απ’  ουρανού αφού θα ετοιμαστούν έτσι όλοι οι νεκροί γιατί έφτασε ο Κριτής εν ριπή οφθαλμού όλοι και όλα θα αλλάξουν και η γη θα αποδώσει τα σώματα των κεκοιμημένων μεταβληθέντα σε αφθαρσία κι όλι θα συναχτούν σε ένα τόπο και έρχεται ώρα εν η πάντες οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής αυτού και εκπορεύσονται οι ταγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως με σάλπιγγες συναχθησόμενοι όλοι δηλαδή με αγγελικές δυνάμεις και με το πρώτο και ζωοποιό φύσημα) και με τη χάρη είμαστε ένα σώμα εφόσον ευαρεστήσαμε το Θεό Χριστιανοί κι επομένως εφόσον τιμάται ένα μέλος του σώματος η χαρά είναι σε όλο το σώμα κι επομένως όλοι θα στεφανωθούν αναλόγως κι η χαρά κοινή. Είναι σα να έχει ο Πατέρας μας ένα αγρό όπου εργάζονται όλα τα παιδιά Του κι άλλα τελείωσαν νωρίτερα και τα φιλεύει κάτι πρόχειρο μέχρι να έρθουν και τα άλλα Του τα παιδιά που εργάζονται ακόμα στον αγρό Του να φάνε όλα μαζί συνευφραινόμενα και απολαύοντας την κοινή τράπεζα της μακαριότητος!

Επειδή λοιπόν έχουμε τριγύρω μας τέτοιο μεγάλο –υπερφυσικό όντως το να μας καταδιώκουν όλοι και με κάθε τρόπο κι όμως να μην κατορθώνουν να σβήσουν το χριστιανισμό τόσους και τόσους αιώνες τώρα κι αντιθέτως να ανθεί και να ακμάζει η Εκκλησία του Χριστού- δροσερό νέφος μαρτύρων του Θεού να μας δροσίζει στον καύσωνα της ζωής μας και στις θλίψεις μας εδώ στη γη κι εννοούμε τους αγίους τόσο της ΠΔ(κι αυτοί εφόσον ήταν προετοιμασμένοι καθαροί τη διανοία Τον γνώρισας έπειτα κι ας έζησαν προ Αυτού και τα παραδείγματα πολλά- πβ. και τη θεωρία του σπερματικού λόγου εδώ και την εικονογράφηση των ι. ναών μας με τοιχογραφίες και με αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους ως προ Χριστού χριστιανούς κοκ) όσο και της ΚΔ που άθλησαν και μαρτύρησαν για το Θεό και την πίστη και τη μεγαλειότητά Του είναι σα να έχουμε αναψυχή στον καύσωνα της ψυχής μας και της καρδιάς μας να μας δροσίζει όλους αυτούς τους αγίους. Ας αποτινάξουμε επομένως από την ψυχή μας το βάρος των γηίνων πραγμάτων και των φροντίδων τους γι’  αυτά όλα που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα φούσκωμα κι ένας όγκος μάταιο ολότελα κι εννοείται ότι το ίδιο πρέπει να κάνουμε και για την αμαρτία την ευπερίστατο και που εύκολα πραγματοποιείται και εύκολα μας ζημιώνει και υποφέρουμε αλλά αν θέλουμε και εύκολα μπορούμε και να τη νικήσουμε κι ας ρίχνει εύκολα τον κάθε άνθρωπο κι ιδιαίτερα τον ταλαίπωρο αμαρτωλό σε κινδύνους και περιστάσεις και κίνδυνος άλλος σαν την αμαρτία δεν υπάρχει.

Με υπομονή πολλή τρέξτε τον αγώνα σας γιατί την έχετε μεγάλη ανάγκη. Κοιτάξτε το Χριστό που είναι η αρχή και το τέλος ης πίστεώς μας το δάσκαλό μας μάθετε απ’  Εμού λέει ο ίδιος ο Κύριος και ουκ έστι μαθητής μείζων του διδασκάλου αυτού και αρκετόν τω μαθητή ίνα γένηται ως ο διδάσκαλός του: ο Χριστός είναι που μας έδωσε και την πίστη μέσα στην καρδιά μας εξαρχής ου γαρ υμείς με εξελέξασθε αλλ’  εγώ εξελεξάμην υμάς και το τέλος της πίστεώς μας αυτός πάλι θα μας το σφραγίσει ώστε να έχουμε πίστη τελειότατη και βεβαιότατη. Τι έκανε λοιπόν ο δάσκαλός μας που πρέπει να Τον μιμηθούμε κι εμείς; Κι ας μπορούσε να μη σταυρωθεί και να μείνει μόνο στη θ. δόξα Του κα Θεότητα έλαβε δούλου μορφή όμως και εκένωσε Εαυτόν και υπέμεινε Σταυρό όχι απλώς θάνατο αλλά θάνατο επονείδιστο και καταφρόνησε τη ντροπή που ακολουθούσε ένα τέτοιο θάνατο αισχύνης κι όχι λύπης καταφρονήσας γιατί δεν υπέμεινε Εκείνος το σταυρικό θάνατο με λύπη με αποτέλεσμα να καθίσει αναβιβάζοντας κατά το ανθρώπινο στα δεξιά του Πατρός με τόση υπομονή που επέδειξε: γι’ αυτό Τον υπερύψωσε ο Θεός και εχαρίσατο Αυτώ όνομα το υπέρ πάν όνομα (Φιλιπ.2,9/ποιο όνομα; Το Υιός Θεού δηλαδή Θεός και με τέτοια δόξα!) και γι’  αυτό ακριβώς μπορεί ο Χριστός να μας ανταμείψει για τις θλίψεις που πάσχουμε γι’  Αυτόν ως ισότιμος του Πατρός!

ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 2014

ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

 

Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση
Διαφήμιση