THEOLOGOI-KRITIS.SCH.GR

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ Η΄

ΨΑΛΜΟΣ ΝΕ΄-55

1.Eις το τέλος υπέρ του λαού του από των αγίων μεμακρυμμένου τω Δαβίδ εις στηλογραφίαν οπότε κράτησαν οι αλλόφυλοι αυτόν εν Γεθ.

Καθώς οι ψαλμοί κείνοι που έχουν επιγραφή τη λέξη συνέσεως τοποθετήθηκαν κατά σειρά ο ένας κατόπιν του άλλου έτσι κι όσοι έχουν την επιγραφή εις στηλογραφίαν κατά τάξη ένας του άλλου πάλι κι από αυτούς πρώτος ο παρών. Λαό εδώ ονομάζει τον ιουδαϊκό που ήταν σκλάβος στη Βαβυλώνα και για τούτο και μακράν από τα άγια δηλαδή από το ναό εν Ιεροσολύμοις και για τούτο και εις τέλος επιγράφεται γιατί οι προφητείες που περιέχονται σ’ αυτόν περί του λαού των Ιουδαίων πλησίαζαν να έρθουν σε τέλος και έκβαση αλλά νοείται λαός κι όλοι απλώς οι άνθρωποι που πρόσκαιρα ήταν μακρυσμένοι από τους αγίους επειδή αιχμαλωτίστηκαν από την αμαρτία κι υπέρ του λαού γράφεται αντί του προσώπου του λαού και προστίθεται δω και δεύτερη τω Δαβίδ εις στηλογραφίαν και τα λοιπά ώστε η υπόθεση του παρόντος διπλή. Προειπώθηκε στον λγ΄/33^ο ότι φεύγοντας το Σαούλ πήγε στη χώρα Γεθ προς το βασιλέα Αγχούς και φοβήθηκε κι από αυτό καμώθηκε πως είναι σαλός και για τη σαλότητα αφέθηκε από το βασιλέα και λυτρώθηκε παραδόξως από τον κίνδυνο και τότε λοιπόν έγραψε τον ψαλμό που αρμόζει στα συμβάντα τότε αλλά και στα πάθη που έμελλε να πάθει και δοκιμάσει ο λαός των Ιουδαίων. θέλοντας να κηρύττει πάντοτε την ευεργεσία που έλαβε από το Θεό και γλίτωσε τη ζωή του για τούτο επέγραψε τον παρόντα εις στηλογραφίαν δηλαδή ανεξάλειπτη γραφή εκ μεταφοράς και ομοιότητας όσων γράφουν πάνω σε λίθινες ή χάλκινες στήλες κάποια λόγια ώστε να μείνουν όλα αυτά σε παντοτινή μνήμη και ενθύμηση.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ Ζ΄

ΨΑΛΜΟΣ Μς΄-46

1.Επιγράφεται όπως κι ο προλαβών αρχικώς γιατί οι προφητείες που περιέχονται εδώ μέσα αποβλέπουν στο τέλος αλλά προφητεύει και την ανίκητη δύναμη του ευαγγελικού κηρύγματος ενώ το υπέρ των υιών Κορέ προερμηνεύτηκε επειδή κι εκείνος έτσι παρομοίως επιγράφεται αλλά δεν έχει κανένα κρύφιο νόημα στον παρόντα και φανερά και ευκολοκατάληπτα είναι όλα του τα νοήματα. Εκ προσώπου των αποστόλων προφητεύει τον ψαλμό γιατί αυτοί κατευοδούμενοι στο κήρυγμα και πολλούς στην πίστη επέστρεψαν από την πολλή τους τη χαρά και πρόσταζαν τα έθνη να χαίρονται κι αυτά στα οποία αποστάλθηκαν παρά του Σωτήρος Χριστού αλλά να χαίρονται γιατί κι αυτά έγιναν κληρονομιά Θεού.

Α. Παρουσίαση Πολιτιστικών Προγραμμάτων

Οι μαθητές του 2^ου Γυμνασίου Ιεράπετρας που συμμετείχαν στο πολιτιστικό πρόγραμμα με θέμα «Το Άγιο Όρος στο χθές και στο σήμερα» και τίτλο: «Άθως: Καράβι πολιτισμού και παράδοσης» καθώς και στο περιβαλλοντικό – πολιτιστικό πρόγραμμα με θέμα «Δημιουργική Γραφή σε Κρητική Διάλεκτο» με τίτλο «Πάνω στην Κρήτη πορπατώ θωρώ, γροικώ και γράφω» παρουσίασαν με επιτυχία τα αποτελέσματα των παραπάνω προγραμμάτων το Σάββατο 10 Ιουνίου 2017 και ώρα 19:00 μ.μ. στην Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη του Δήμου Ιεράπετρας.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Κοινωνικό Παντοπωλείο και το ΝΠΔΔ ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α. του Δήμου Ιεράπετρας.

Τη βραδιά της εκδήλωσης συγκεντρώθηκαν είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια) για την ενίσχυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου Ιεράπετρας.

Β. Εκδήλωση για τον Ιεραπετρίτη Ιερέα της Σπιναλόγκα π. Χρύσανθο Κατσουλογιαννάκη

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ ς΄

ΨΑΛΜΟΣ ΛΖ΄-37

Αυτός ο ψαλμός του Δαβίδ εις ανάμνησιν είναι όμοιος με τον ς΄-6^ο γιατί έχει την ίδια αρχή με κείνον κι παρομοίως θρηνεί με κείνον και αυτός τις συμφορές που τον ακολούθησαν μετά την αμαρτία και γιατί κι αυτός σαν κι εκείνος παρακαλεί το Θεό να ελευθερωθεί από τις συμφορές και να τύχει άνεση κι ακόλουθο είναι ότι γράφτηκε όταν τον διώκε ο αποστάτης υιός του. Εις ανάμνησιν των αμαρτιών του δηλαδή και των συμφορών και κακοπαθειών που τον ακολούθησαν για τις αμαρτίες του.

2.Προειπώθηκαν οι ερμηνείες του στον ς΄-6^ο και οργή και θυμό Θεού δεν πρέπει να τα νοήσουμε ως πάθη αλλά οι σφοδρότατες αποφάσεις του Θεού οι οποίες πρέπουν στους αμαρτάνοντες.

3.Βέλη του Θεού και σαϊτες οι ελεγκτικοί λόγοι που εκτοξεύτηκαν από τον προφήτη Νάθαν εναντίον του προφητάνακτα λέγοντάς του και νυν ουκ αποστήσεται ρομφαία εκ του οίκου σου έως αιώνος ανθ’ ων ότι εξουδένωσάς με και έλαβες την γυναίκα του Ουρίου του Χετταίου του είναί σοι εις γυναίκα. Βέλη και οι νόμοι του Θεού οι οποίοι διορίστηκαν κατά των μοιχών και φονέων γιατί σαν σαϊτες κάρφωσαν την καρδιά του και τον κεντούσαν και του προξενούσαν πόνους στην ψυχή του. Βέλη κι οι πόνοι κι οι λύπες που τον ακολούθησαν από τις συμφορές και τους πειρασμούς οι οποίες σα σαϊτες διαπερνούσαν την καρδιά του και τη λυπούσαν αφού βέλη αληθώς και σαϊτες του Θεού ήταν οι λύπες αυτές επειδή κατά παραχώρηση Θεού συνέβησαν στον προφητάνακτα. Αντί του ενεπάγησαν εννοείται και το καθήκοντο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ Ε΄

ΨΑΛΜΟΣ ΛΒ΄-32

Ανεπίγραφος ο ψαλμός που φαίνεται να γράφηκε στην υπόθεση του Εζεκίου για να παρακινηθούν οι άξιοι να υμνούν το Θεό ο οποίος με Άγγελο αοράτως θανάτωσε τους Ασσυρίους κι αρμόζει σε κάθε Χριστιανό που λυτρώνει από τους νοητούς Ασσυρίους δαίμονες.

1.Τι είναι αγαλλίαση προείπαμε πως είναι δηλαδή υπερβολή κι αύξηση ευφροσύνης. Δίκαιοι εδώ οι ενάρετοι οι οποίοι προστάζονται να αγαλλιώνται μόνο στο Χριστό ο οποίος φέρνει τις νίκες και βοηθά όσους ελπίζουν σ’ αυτόν κι όχι κανένα άλλο πράγμα γιατί ούτε δύναμη ούτε στράτευμα ούτε πλούτος ούτε τειχόκαστρο μπορεί να ωφελήσει τον άνθρωπο χωρίς τη θεία βοήθεια.

Αγαλλιάσθε νοείται και φανερώνει μαζί και αινείτε γιατί όποιος αγαλλιάται σε κάτι αυτός από την αγαλλίασή του επαινεί και το πράγμα εκείνο αλλά επειδή μόνο στους εναρέτους είπε να αγαλλιώνται και να αινούν για τούτο λέει εδώ και την αιτία δηλαδή γιατί σε κείνους που έχουν ορθή ζωή πρέπει κι η ορθή αίνεση του Θεού αφού ουχ ωραίος αίνος εν στόματι αμαρτωλού γράφεται στην ΠΔ και το στραβό ποδάρι δεν προσαρμόζεται σε ίσο υπόδημα αφού ευθύς ο Κύριος ο Θεός ημών και ευθύτητας είδε το πρόσωπον Αυτού ενώ ο διάβολος ως όφις σκολιός και στραβά περπατώντας για τούτο και χαίρεται και αναπαύεται στους σκολιούς και στραβούς στη γνώμη.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ

ΚΑΘΙΣΜΑ Δ΄

ΨΑΛΜΟΣ ΚΔ΄-24

Μερικοί λένε ότι γράφεται ο παρών παρακαλεστικός στο Θεό που αρμόζει σε όλους εκείνους που Τον επικαλούνται στις ανάγκες τους και τους διδάσκει πώς πρέπει να κάνουν την δέησή τους στο Θεό αλλά τίποτε δεν εμποδίζει να εκφωνηθεί και από μέρους του προφητάνακτος όταν πολεμούσε τους εχθρούς του και διηγήθηκε τα συμβάντα.

1.Σε Σένα Κύριε ύψωσα την ψυχή μου χωρίζοντάς την από τα γήινα από τα οποία δεν υπάρχει καμιά ωφέλεια και σωτηρία.

2.Επειδή έλπισα σε Σένα ολωσδιόλου Θεέ μου για τούτο μη με αφήσεις να ντραπώ τόσο στον παρόντα αιώνα όσο και στο μέλλοντα δηλαδή πάντοτε και θα καταισχυνθώ εάν μείνω αβοήθητος από Σένα.

Είναι γεγονός ότι οι μεγαλύτερες κρίσεις στις σχέσεις Εκκλησίας–Πολιτείας στη Ελλάδα συνέπεσαν με ανώμαλες περιόδους της πολιτικής της ιστορίας. Ταυτόχρονα, συνδέθηκαν με τη δημιουργία αρχιεπισκοπικών ζητημάτων, κάτι μάλλον αναμενόμενο ως εκ της σημασίας που διαδραματίζει το πρόσωπο του «Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος» στα πολιτικά πράγματα.

Σε μια από τις πλέον σκοτεινές και δυσερμήνευτες περιόδους της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας αναφέρεται το παρόν βιβλίο που έρχεται να ρίξει φώς στις σχέσεις της διοικούσας Εκκλησίας και της Πολιτείας της περιόδου 1967 - 1974, όπως αυτές διαμορφώθηκαν υπό το κράτος της εγκαθιδρυθείσας την 21η Απριλίου 1967 επτάχρονης δικτατορίας.

Με ενδελεχή έρευνα πηγών και βιβλιογραφίας ο Χάρης Ανδρεόπουλος πραγματεύεται το πρόβλημα, εξετάζοντας και αναλύοντας ζητήματα της εν λόγω περιόδου που αφορούσαν την νομοκανονική αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας και τον βαθύ τραυματισμό της (σήμερα συνταγματικά κατοχυρωμένης) αυτοδιοικήσεώς της από σωρεία παρεμβάσεων της δικτατορίας στα εσωτερικά της, που αποσκοπούσαν στον έλεγχο της εκκλησιαστικής διοικήσεως ώστε να υπηρετηθούν οι ιδεολογικές σκοπιμότητες του καθεστώτος.

Προσεγγίζοντας το όλο ζήτημα επί τη βάσει ιστορικών και νομοκανονικών κριτηρίων, ο συγγραφέας αναδεικνύει, αξιολογεί και ερμηνεύει τις ποικίλες διαστάσεις και προεκτάσεις που είχε η προβληματική αυτή σχέση στη διοίκηση και στη ζωή της ελλαδικής Εκκλησίας καθ΄ όλη τη διάρκεια της Επταετίας και σε αμφότερες τις φάσεις της: επί Γ. Παπαδοπούλου, με αρχιεπίσκοπο τον Ιερώνυμο Κοτσώνη, και επί Δ. Ιωαννίδη με αρχιεπίσκοπο τον  Σεραφείμ Τίκα.  Ως ιδιαίτερης σημασίας ζητήματα αντιμετωπίζονται το θέμα της διαταραχθείσας κατά το διάστημα της πρώτης φάσης της δικτατορίας (1967 – 1973) νομοκανονικής σχέσης της ελλαδικής Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το θέμα των δώδεκα εκπτώτων – «ιερωνυμικών» λεγομένων – Μητροπολιτών που δημιουργήθηκε στη δεύτερη φάση της δικτατορίας (Νοέμβριος 1973 – Ιούλιος 1974).

Προχωρώντας προς την ολοκλήρωση του διδακτικού έτους, δημοσιεύουμε ορισμένες επισημάνσεις για την προετοιμασία και την υλοποίηση των προαγωγικών και απολυτήριων εξετάσεων Γενικών (ΓΕ.Λ.) και Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.). Οπωσδήποτε, για το θέμα αυτό, χρειάζεται πρωτογενής ενημέρωση από τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα και τις εγκυκλίους που  ισχύουν και έχουν σταλεί στις σχολικές μονάδες.

Α. Νομοθεσία - Εγκύκλιοι: Για τις εξετάσεις στο ΓΕ.Λ. ισχύει το Π.Δ. 46/2016 και για το ΕΠΑ.Λ. το Π.Δ. 56/2016. Επικουρικά, λαμβάνουμε υπόψη την εγκύκλιο 159005/Δ2/27-09-2016/ΥΠΠΕΘ, με θέμα «Οδηγίες εφαρμογής των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο» και την εγκύκλιο 164531/Δ2/05-10-2016/ΥΠΠΕΘ, με θέμα «Αναλυτικές διδακτικές οδηγίες για την εφαρμογή του νέου Προγράμματος Σπουδών των Θρησκευτικών στο Λύκειο για το σχολ. έτος 2016–2017» (http://iep.edu.gr/index.php/el/thriskeftika-nomothesia-egkiklioi). Στην τελευταία υπάρχουν επισημάνσεις σχετικά με την αξιολόγηση του μαθητή, σύμφωνα με το νέο ΠΣ Θρησκευτικών. Σχετικές επισημάνσεις περιλαμβάνονται και στο με αριθμ. 1325/1-12-2017 έγγραφό μου. Για τη φιλοσοφία και τη διαδικασία της αξιολόγησης σύμφωνα με το νέο ΠΣ άφθονη πληροφόρηση υπάρχει στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών (ΠΣ) και στον αντίστοιχο Οδηγό Εκπαιδευτικού (http://iep.edu.gr/index.php/el/thriskeftika).

Β. Εξεταστέα ύλη: Η εξεταστέα ύλη «δεν μπορεί να είναι λιγότερη από το μισό και περισσότερη από τα 2/3 της διδακτέας. Η επιλογή και ο ακριβής προσδιορισμός της εξεταστέας ύλης για κάθε μάθημα γίνεται από τον διδάσκοντα και σε περίπτωση που το μάθημα διδάσκεται από περισσότερους του ενός καθηγητές γίνεται μετά από συνεργασία μεταξύ τους». Η διδακτέα ύλη ανά τύπο Λυκείου έχει οριστεί με την προαναφερθείσα εγκύκλιο 164531/Δ2/05-10-2016/ΥΠΠΕΘ. Επομένως, σε ένα πρώτο βήμα χρειάζεται να ορίσουμε τις διδακτικές ενότητες που θα αποτελέσουν την «εξεταστέα ύλη» και στη συνέχεια υπενθυμίζουμε ή καθοδηγούμε τους μαθητές ως προς το τι ακριβώς αξιολογείται σε κάθε διδακτική ενότητα, όπως αυτό περιγράφεται αναλυτικά σε κάθε διδακτική ενότητα, στη στήλη «Αξιολόγηση» του ΠΣ.